Umbrië verkennen in de rolstoel (Italië)
Geschreven door Greet - Als rolstoelgebruiker heb ik het heuvelachtige Umbrië met de auto verkend. Veel liever was ik er met mijn handbike op uit getrokken, om de natuur daar echt aan den lijve te ervaren, te ruiken… Maar dat is een hachelijke onderneming… Fietspaden liggen er niet, en bovendien riskeer je je leven als je je als fietser daar in het verkeer begeeft…
In de talrijke historische stadjes die veelal tegen berghellingen zijn aangebouwd heeft men echt zijn best gedaan faciliteiten te voorzien voor rolstoelgebruikers: naast de natuurlijke hellingen die hier meestal het gevolg zijn van de geografische ligging (en waarvoor ik als rolstoelgebruiker weleens een beroep moest doen op welwillende forse spierballen), heeft men bij het merendeel van de talrijke kerken en kathedralen specifieke hellende vlakken voorzien voor rolstoelgebruikers. In de basiliek van St. Franciscus in Assisi geraak je als rolstoelgebruiker echter niet tot in de crypte, waar je het graf van de heilige kan bezoeken; nog in Assisi moet je ook talrijke trappen afdalen om in de kerk van de H Clara bij haar graftombe te geraken. Het viel me verder op hoeveel hellingen er voorzien worden aan winkels, ristorantes, toeristische bureaus e d. In Perugia, Assisi, Todi, Siena, San Giminiano kunnen de straatjes bijzonder steil zijn, af en toe had ik twee sterke – en soms vier sterke armen nodig om me veilig op en af de fel hellende steegjes te begeven… In tegenstelling tot onze Belgische historische kasseien-steden Brugge, Gent, delen van Antwerpen en Brussel, bestaat de ondergrond in de stadjes van Umbrië veelal uit min of meer vlakke grote tegels. En waar er toch te veel oneffenheden opdoken, klikte ik mijn ‘Freewheel’ aan, waardoor ik veel beter over oneffenheden kon rollen.
Ook rolstoeltoegankelijke toiletten vond ik ‘in overvloed’, zowel in openbare toiletten, als in restaurants en cafés zag ik tot mijn grote verrassing geregeld een toegankelijk toilet.
Met je Europese parkeerkaart kan je overal op de voorziene plekken parkeren, in sommige verkeersvrije stadjes mag je met de parkeerkaart zelfs tot vlakbij de bezienswaardigheid rijden.
Al dit fraais verkenden wij vanuit onze uitvalsbasis in Castiglione Della Valle (PG). In dit onooglijk dorpje nabij Perugia had ik een rolstoeltoegankelijke B&B gevonden. Steph en Derek, een Brits koppel dat perfect Italiaans spreekt, baat er sinds jaren ‘La Serena’ uit, een luxueuze B&B. Er zijn meerdere tweepersoonskamers, waaronder één rolstoeltoegankelijke tweepersoonskamer op het gelijkvloers, met een tweepersoonsbed en twee eenpersoonsbedden. In de ruime badkamer is er een inloopdouche, doucherolstoel, een goed bereikbaar toilet met handgrepen, onderrijdbare lavabo’s. Er ligt een tamelijk steile helling om binnen te komen, en de parking is voorzien van kleine kiezelsteentjes, wat redelijk lastig is voor rolstoelgebruikers. Bovendien is er een prachtig openluchtzwembad. De rolstoeler moet daarvoor wel het hele huis rondrijden, maar geraakt er. Mits een beetje hulp kon ik in het zwembad, en er weer uit (een tillift is er niet).
Alle deuren op het gelijkvloers zijn breed (min 80 cm), de ontbijtruimte en het terras zijn prima bereikbaar met de rolstoel. Bovendien heeft gastvrouw Steph een natuurlijke flair om met personen met een beperking om te gaan.
La Serena is een uitstekende locatie om de historische en culturele hoogtepunten van Umbrië te verkennen. Het ligt op slechts 10’ van Lago Trasimeno, op 30 km van Assisi, 20 km van Perugia, 90 km van Siena.
Een verblijf in La Serena is een culinaire verwennerij, in een familiale en gemoedelijke sfeer; bovendien kennen de gastvrouw en de gastheer heel wat goeie restaurants; ze bieden de mogelijkheid om streekproducten te proeven, lokale wijngaarden te bezoeken en te degusteren, enz.
Als je meer houdt van sport en beweging biedt La Serena tal van mogelijkheden op het vlak van mountainbike, wandelen, fietsen, watersporten, klimmen, raften (Monte Sibilinni)…