Met een rolstoel naar de Haute-Savoie en Hautes-Alpes

Geschreven door Jozef.

Met een rolstoel naar de Haute-Savoie en Haute-Alpes 13/07 - 26/07/2020

Maandag 13/07

Ronse - Arras - Saint Quantin - Laon - Reims - Chalon en Champagne - Troyes

We passeerden op de autoroute Reims en namen de afslag naar het centrum, waar we de Kathedraal Notre Dame wilden bezoeken. De kathedraal van Reims staat overal ter wereld bekend als hét voorbeeld van gotische kunst. Als je de kathedraal binnengaat, bewonder dan eerst de lichtinval op de muren, die ook talloze standbeelden onthult.

Ze heeft een belangrijke rol in de geschiedenis van Frankrijk. De kathedraal is de bakermat van de koningen van Frankrijk. Er hebben maar liefst 33 kroningen plaatsgevonden in 1000 jaar. Een belangrijke kroning was die van Clovis rond 1498, waarmee het koninkrijk van Frankrijk werd ingeluid. Hiermee kreeg Reims de titel van kroningsstad. De kathedraal is een bezoek zeker waard. Je kunt er met een rolstoel in langs de linker zijgevel, daar is geen drempel. Door Covid-19 moet je Kathedraal van Reims een bepaalde richting volgen, zo kom je aan de overkant bij de uitgang zonder drempel. Een mondmasker was verplicht.

 Na een uitgebreid bezoek aan het gebedshuis werd de weg verder gezet richting Troyes, waar we incheckten in het Zenao Appart Hôtel. Na de incheck verkenden we de stad. Aanvankelijk was het moeilijk om een vrije parkeerplaats te vinden. Na enige tijd hadden we geluk. Het oude centrum van Troyes is echt aangenaam, veel straten zijn autovrij. Troyes is een stad van scheve vakwerkhuizen en van outlet winkels. In de smalle straatjes van de binnenstad kom je de typische huizen tegen, die schots en scheef staan. Het is echt aangenaam om door het oude centrum te wandelen.

Tegen etenstijd zochten we een gezellig restaurant op. Het werd Le Chat Noir, 12 Rue Champeaux, Tel. + 33/310.953.003. Het was er gezellig tafelen buiten op het open terras en de maaltijd was lekker. Het terras was goed gevuld maar met de nodige afstand tussen de tafels. Nadien werd het voor ons stilaan tijd om terug naar onze slaapplaats te gaan. We wilden morgen met frisse moed aan de volgende lange rit kunnen beginnen.

We genoten de ganse dag van prachtig weer met veel zonneschijn bij 24°.

Dinsdag 14/07

Troyes - Dijon - Sallanches 486 km

 Op de autoroute merkten we een afrit naar Colombey-les-Deux-Eglises en vermits we voldoende tijd hadden, namen we de afslag en gingen op zoek. Volgens de wegwijzers was het niet al te ver maar het viel tegen. In de buurt van Colombey-les-Deux-Eglises doemde op een kleine heuvel een kruis van Lotharingen (Croix de Lorraine) op. We dachten hier een memorial voor Generaal Charles de Gaulle aan te treffen. Van andere bezoekers vernamen we dat zijn laatste rustplaats op het kerkhof van de kleine gemeente was, iets verderop gelegen. Het kleine kerkhof ligt achter de kerk, het graf is een heel sober zerkje in wit marmer.

Na een kort bezoek werd de weg verder gezet naar Sallanches, om er aan te komen rond 17u. Bij aankomst aan het logies was er niemand te bespeuren. Marie-Claire belde de eigenares, die zei onmiddellijk af te komen. Om bij de kamer te komen moest Marie-Claire een bergje op en goed uitzien waar ze terechtkwam, om dan achteruit bij de kamer te komen. Na het inchecken en installeren op de kamer, werd het stilaan tijd om de innerlijke mens te spijzen. We kozen hiervoor het Chinees Restaurant China Wok, 75 Rue de Verdun, Sallanches
 Tel.: + 33/450.937.522
Het buffet was heel uitgebreid, lekker en niet duur. een tegenvaller voor mij was het zogezegd alcohol vrij bier Tourtel. Het was meer citroensap dan bier. Je komt het restaurant in zonder drempel, je komt er niet in zonder mondmasker.
De ganse dag was de zon van de partij.

Woensdag 15/07

Sallanches - Annecy: 1.15u

* Annecy ligt op de noordoever van het meer en wordt het Venetië van de Alpen genoemd. Het meer is 15 km lang. We parkeerden de wagen op parking Commune D Anne, die is vrij goed gesitueerd voor bezoek aan de oude stad.

 In Annecy is genoeg moois te ontdekken. Het is een sprookjesachtige stad met gekleurde huisjes aan het water, schattige straatjes en prachtige historische gebouwen. Je kunt het Palais de l’Ile (Fort) bezoeken, een prachtig paleis uit de 12e eeuw. Het is één van de meest bekende gebouwen van de stad. het bevindt zich vlakbij de Pont des Amours, een brug over de Vassé. Ze verbindt het Parc de l’Europe met de Pacquier.

 - Porte Sainte Claire staat aan het begin van de Rue Sainte Claire, wat de mooiste straat is van Annecy met veel restaurantjes.

 - Chateau d’Annecy is een prachtige bezienswaardigheid. Het kasteel staat op een heuvel en biedt een schitterend uitzicht over de stad. Door de steile klim naar het kasteel ben ik maar wijselijk beneden gebleven. Marie-Claire heeft het alleen bezocht.

 Twee andere historische gebouwen zijn de Kathedraal Saint Pierre en de Eglise Saint Maurice. De kerken kennen een rijke geschiedenis en zijn zeker een bezoek waard. De kathedraal heeft een vrij hoge trap aan de ingang, daardoor zijn we er niet binnen geweest. De Eglise Saint Maurice hebben we ook alleen van buiten gezien.

 - Les Jardins de l’Europe: zijn prachtige tuinen aan de oevers van het meer. Er is een watertaxi naar Talloises. Die hebben we niet genomen.

Rond de middag zetten we ons neer op het terras van één van de vele restaurantjes voor de lunch in Restaurant Rive Gauche, 6 Passage de l’ile, Tel.: + 33/450.528.039
De geserveerde maaltijd mocht er best wezen.
Na alle bezoeken in Annecy verlieten we het stadje, om koers te zetten naar
* Gorges du Fier: 10 km ten westen van Annecy, gelegen in Lovagny.
 De Gorges du Fier staat bekend als één van de leukste uitstapjes in het departement Haute Savoie. Voor een bezoek moet je voldoende tijd uittrekken en je van goed schoeisel voorzien.
 Tijdens het bezoek moet je over een houten pad, dat soms glibberig kan zijn. Op meerdere plekken in de kloof kan je genieten van een prachtig zicht op het snel stromende water. Op de wandeling kan je bijzondere rotsformaties bewonderen. Hier heb ik Marie-Claire ook alleen moeten laten gaan. Bij terugkomst zei ze dat haar schoeisel niet ideaal was voor deze wandeling.

* Het Kasteel van Menthon-Saint Bernard is één van de meest bekende beelden van het meer van Annecy. Dit indrukwekkende fort, dat er uit ziet als een sprookjeskasteel zou, volgens de legende, Walt Disney geïnspireerd hebben voor het kasteel van Dorenroosje. In het kasteel vind je meer dan 100 gedecoreerde ruimtes. Er worden regelmatig gekostumeerde rondleidingen georganiseerd. Een originele manier om de middeleeuwse wereld te ontdekken.
 
We zorgden ervoor om rond 20.30u terug te zijn in ons logies, waar we in de keuken het gekochte brood verorberden. Na enkele noodzakelijke handelingen werd het bedtijd. Het was een mooi gevulde dag, maar vrij vermoeiend. Tijdens de eerste uren die we in Annecy verbleven was het weer alles behalve aangenaam. Er hing lage bewolking waaruit soms enkele regendruppels vielen.

Donderdag 16/07

Sallanches - Genève: 57 km

Meer van Genève: 70 km lang, 13 km breed, 40% in Frankrijk (Lac Leman)
* Genéve:
 Het was de bedoeling om in Genève een en ander te bezoeken. Het was er zo druk, dat je nergens een parkeerplaats kon vinden. We zijn verder gereden langs de boorden van het meer via Montreux, ook een leuke mondaine stad met heel druk verkeer op 30 km van Lausanne.
 In Lausanne was het net zoals in de vorige plaatsen even druk. Over enkele kilometer doe je soms meer dan een half uur. Aangenaam is anders. Het weer zat ook niet echt mee, we moesten het de ganse dag doen met een grijs wolkendek. De mooie Fontaine de la Justice uit de 16e eeuw hebben we van ver kunnen zien. Een stop voor een foto kon niet, nergens een vrij plaatsje te vinden.

* Yvoire ligt aan het meer van Genève **
 Middeleeuws plaatsje met kasteel (aan de jachthaven)
 Het is heel mooi en volgens ons één van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Het blauwe water van het meer, de achtergrond met bergen en de charme van een oud middeleeuws dorp, zijn de ingrediënten van Yvoire, een dorp aan het meer van Genève in de Savoie. Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn, als je door het dorp loopt, is het nog veel mooier. De pracht van het dorp zie je pas als je de poort binnen stapt. Je staat er onmiddellijk in een straatje met middeleeuwse huisjes. Yvoire heeft niet alleen prachtige straatjes, het heeft ook een mooi kasteel dat met zijn fundering in het meer van Genève staat. Om er te komen moet je ofwel een hele resem treden naar beneden of een steile helling af. Marie-Claire is alleen naar beneden gegaan, met een rolstoel is dit moeilijk te doen.

 We bezochten er de centraal gelegen Jardin des Cinq Sens, inkom € 17,00 p/p, gratis voor rolstoelgebruikers. Het is een voormalig labyrint, op de plaats van een oude moestuin van het kasteel en werd in 1986 ingericht volgens de kunst en de symboliek van een verloren paradijs van middeleeuwse tuinen. Het is door het Ministerie van Cultuur geclassificeerd als een opmerkelijke tuin. Het plantenlabyrint werkt op de vijf zintuigen. Planten en bomen komen overeen met zien, voelen, proeven, ruiken, het vijfde zintuig het gehoor, wordt vertegenwoordigd door water en het gezang van vogels.
 Voor een bezoek moet je +/- 1 uur uittrekken, om er ten volle te kunnen van genieten. Het is  zeker een bezoek waard.

* Vevey is één van de Parels van de Zwiterse Rivièra. De ligging direct aan het meer met het prachtige uitzicht op het Alpenpanorama, het buitengewoon milde klimaat, de wijnbergen, de talloze bestemmingen voor uitstapjes in de regio en de trotse raderboten op het meer karakteriseren de stad aan het meer van Genève. Het stadje heeft een charmant historisch stadscentrum. Wat wij er van zagen, vonden we niet zo speciaal. We kwamen misschien niet op de juiste plekken.

* Kasteel van Chillon staat op een rots aan de oever van het meer. Deze waterburcht is het meest bezochte historisch gebouw van Zwitserland. Bijna vierhonderd jaar was Chillon een residentie en winstgevend tolstation van de graven van Savoye. Meer dan 400.000 personen per jaar bezoeken het Kasteel van Chillon met zijn wandschilderingen, ondergrondse gewelven, paradezalen en de in de originele staat gebleven slaapkamer uit de tijd van de Berner heerschappij.
 Het complex bestaat uit 25 gebouwen en drie binnenkoeren, omringd door twee ringmuren. Met zijn grote erkers met uitzicht op het kasteel verwelkomt Café Byron de bezoekers voor een culinaire pauze. Het kasteel werd als inspiratiebron gebruikt voor het kasteel van Prins Erik in de film van De Kleine Zeemeermin. Het is bijna volledig rolstoeltoegankelijk en een bezoek meer dan waard. Trek voor bezoek voldoende tijd uit, want je valt van de ene verbazing in de andere.
 
* Wijngaarden van Lavaux:
 Het Lavaux, een gebied tussen Lausanne en Montreux, staat bekend om zijn fotogenieke hellingen met wijngaarden. Wijngaarden zijn niet alleen in dit gebied te vinden, maar ook op veel andere hellingen naar het zuiden gericht in Zuid-Zwitserland. Het landschap in de Lavaux is zo uniek, dat het UNESCO werelderfgoed werd. In Lutry is het beginpunt van de loop door de wijngaarden van Lavaux. Het is een mooie route over smalle wegen met vanaf de flanken uitzicht op het meer van Genève. Het is een ommetje waard.

Na dit laatste begonnen we aan de terugtocht naar Sallanches, waar we in het centrum geno-ten van het avondmaal in het Restaurant La Mangeoire, 295 Route de Fayet, Sallanches Tel.: + 33/450.584.602
Het was er gezellig tafelen en de gerechten mochten er best wezen. Er is geen drempel.
De ganse dag keken we op een grijze hemel, maar het bleef droog bij 19°.

Vrijdag 17/07

Sallanches - Aosta - Cogne - Sallanches

We verlieten Sallanches om richting Mont Blanc tunnel te rijden. Van onze huisbazin mochten we gebruik maken van het abonnement van haar mama, om de tunnelpassage te betalen. Dit maakte een heel groot verschil, H/T door de tunnel kostte ons nu € 28,00 wat vrij goedkoop is. De tunnel is 11,6 Km lang en 8,60 m breed. Hij beschikt over twee rijstroken, 1 in iedere richting. Door de tunnel is de verbinding tussen Chamonix (Frankrijk) en Coumayeur (Italië) beschermd tegen natuurelementen en kon het hele jaar door gebruikt worden. De ingang van de tunnel ligt aan beide kanten op circa 1.300 meter, waardoor er in de winter niet altijd problemen te verwachten zijn.

Belangrijke regels in de Mont Blanc tunnel
1. Zorg dat de auto in goede technische staat is en dat je voldoende brandstof hebt.
2. Luister naar de radio.
3. Houd je aan de snelheid (min. 50/h, max 70/h).
4. Houd afstand: minimaal 150 m of de afstand tussen twee blauwe lichten in de tunnel.
5. Houd 100 m afstand bij stilstaand verkeer.
6. Lees de matrixborden boven de weg goed.
7. Als de slagboom naar beneden is of het licht op rood: stoppen.
8. In geval van nood: parkeer de wagen in een pechhaven, motor uit. Als dit niet mogelijk is,
 zo dicht mogelijk tegen de muur. Zet je dubbele pinkers op en ga naar de dichtstbijzijnde
 SOS-telefoon om de meldkamer op de hoogte te brengen.
9. Bij brand: motor uit en dubbele pinkers aan. Zoek zo snel mogelijk een groene brandbunker. Probeer andere mensen te helpen om beginnende branden te blussen. Een blusapparaat is iedere 100 m geplaatst bij de SOS-telefoons.

Bij het verlaten van de Mont Blanc tunnel kom je in Courmayeur. De gemeente omvat de dalen Val Ferret, met mooie uitzichten en een zicht op de Col Ferret en Val Veny, met meer mooie zichten op de besneeuwde bergen dan op Val Ferret. Hier kan je mooie wandelingen maken langs twee rivieren, de Dora di Ferret en de Dora di Veny. Beide rivieren komen samen bij Entrèves en vormen dan de Dora Baltia, de hoofdrivier in de Valle d’Aosta.

* Parco Nationale Gran Paradiso: ten zuiden van Aosta
 Het ligt op de weg van Sallanches naar Aosta, afslag in Saint Pierre. Het is een prachtig park, dat we door gebrek aan tijd niet gedaan hebben. Je moet er een ganse dag voor uittrekken en dat konden we niet, jammer.

* Aosta is een oude Romeinse stad met een forum, een Romeins theater, een stadsmuseum en met poorten zoals Porta Pretoria en de Boog van Augustus. De boog van Augustus wordt ook Porto Augusta genoemd. We konden de wagen parkeren op een plein tegen deze boog, het was een goede uitvalsbasis om het oude centrum van Aosta te bezoeken.

 - Romeins theater:
 Als je in de richting van de Via Porta Pretoria gaat, kom je vanzelf het Teatro Romano (Romeins theater) tegen. Het theater is vrij uniek, omdat het één van de weinige Romeinse theaters is geweest omdat het overdekt was. De zuidgevel en het podium zijn nu nog te bewonderen. Er ligt een mooi pad op planken en is volledig rolstoeltoegankelijk. Inkom € 7,50 p/p, op Teatro Romano (Romeins theater) vertoon van je invalidenparkeerkaart gratis voor personen in een rolstoel. Het is zijn geld waard.

 - Sant’Orso, priorij en klooster:
 Het is een collegiale kerk gewijd aan Sant’Orso (Sint Ursus) van Aosta. Het klooster paalt aan de kerk. De kerk en het klooster is niet zo speciaal.

Na een kort bezoek aan dit laatste zochten we een restaurant op voor de lunch. Het werd het open terras van restaurant Le Bar A’Vin, Via Porta Pretoria 55, Tel.: + 39/166.263.842
Het was er lekker en gezellig tafelen, een aanrader in Aosta.

We verlieten Aosta via de SF 47 richting Cogne. Beneden aan het dorp is een grote parking, via een lift bereik je twee niveaus in het dorp. Het bergdorpje vormt een ideale uitvalsbasis voor wandelingen in het schitterende Gran Paradiso en heeft een knus centrum, waar je kunt genieten van overheerlijke Italiaanse gerechten. Het dorp heeft verschillende restaurantjes en bars. Wij namen even de tijd voor een ijsje en een frisse drank op een zonovergoten terras onder een parasol.
Het meeste leven tref je aan in de Via Bourgeois. De meeste straten worden hier ofwel in het Italiaans of in het Frans aangegeven, wat kenmerkend is voor de hele regio Valle d’Aosta.

Als we wegreden uit Cogne, zetten we de terugtocht in naar onze vaste stek in Sallanches. Terug op de kamer genoten we in de gezamenlijke keuken van een broodmaaltijd als avond-eten. De ganse dag liet de zon zich van haar beste kant zien en geen wolkje aan de blauwe hemel bij 25°.

Zaterdag 18/07

Sallanches naar Zwitserland - Wallis – Grand Saint Bernard Sallanche - Val d’Hérens - Evolène - Ferpecle Glacier - Piramides d’Euseigne: 118 km

* In de Val d’Hérens, een zijvallei van de Rhônevallei krijg je voorbij Euseigne vrij indrukwekkende rotsformaties. De beroemde piramides van Euseigne vormen de toegangspoort tot het Val d’Hérens. Dit spectaculaire natuurverschijnsel is duidelijk te zien vanaf de weg die Val d’Hérens doorkruist. Een rij slanke piramides, gevormd door erosie in een morenen gebied, is afgedekt met platte stenen platen. Even voor Evolène is er een vrij steil pad naar beneden, je komt dichterbij de rotskegels en je kunt ze zo langs verschillende kanten bewonderen. Het pad is niet haalbaar met een rolstoel. De fascinerende rotsformaties bij het binnenkomen van het Walliser dorp Euseigne mogen niet over het hoofd gezien worden. De weg van het dal loopt er doorheen. De kegels zijn 10 tot 15 m hoog en worden beschermd door een plat rotsstuk dat er bovenop ligt. Bij het terugtrekken van het ijs lieten gletsjertongen enorme hopen puin achter, waarin ook rotsblokken zaten.

Na het Val d’Hérens stevenden we af op Sierre, waar we ettelijke jaren voordien logeerden in het Hotel de la Poste. Het hotel is nog hetzelfde, het stadje heeft een hele transformatie ondergaan. Het oude centrum is deels autovrij. Na een korte wandeling door het oude centrum hielden we het voor bekeken en lieten we Sierre voor wat het was en zetten koers naar Arolla via Argentiére met mooie barokke kerk.

* Arolla:
 Toen in de 19e eeuw toeristen het dorp wilden bezoeken, was er vanaf Les Haudères alleen het moeilijk begaanbaar ezelspad. Intussen is het dorp perfect toegankelijk voor verkeer, de oorspronkelijke charme bleef echter bewaard. Een trilogie van blauw, groen en wit, een plek van totale rust midden de bossen met knoestige dennen. Marmotten, gemzen en zelfs steenbokken kunnen je op elk moment verrassen. Orchideeënrijke bosweiden in de zomer en ongerepte sneeuwvelden in de winter laten je van de schoonheid van de natuur genieten.
 Arolla, een klein vakantieoord, maar bekend voor zijn skialpinisme en aan de voet gelegen van de meest bekende hoge bergtoppen, is een vriendelijk dorp dat je van harte welkom heet. In de zomer is Arolla het uitgangspunt voor ca. 50 verschillende wandeltochten. Opmerkelijk zijn het berg- en gletsjerlandschap en de authentieke Alpine bedrijvigheid. Mountainbikers kunnen beschikken over 100 kilometer gemarkeerde trajecten en in de bergmeren kunnen vissers hun geluk zoeken. Paragliden is een andere manier om actief bezig te zijn.

We waren in Arolla iets na de middag en kozen ervoor om hier te lunchen. We parkeerden de wagen en namen plaats op het open terras van het Hotel Le Glacier, 3 Rue de l’Evêque, Tel.: + 41/272.831.218. We zochten een vrij tafeltje op het open terras, waar we volop genoten van de overvloedige zonnestralen en we zaten midden de bloemen, die aan alle balkons waren geplaatst . De kaasfondue was er overheerlijk, we vonden het jammer dat het keteltje leeg was. Het smaakte naar nog.

We vatten de terugtocht naar Sallanches aan via Sion, om aan de voet van de beklimming van de Grand Saint Bernard te komen. Het was voor ons een hele omweg, maar de dag voordien restte ons niet genoeg tijd om hem te doen. De weg gaat omhoog in meerdere haarspeldbochten. Vanaf een bepaalde hoogte reden we in een lichte mist en was het uitzicht nihil. Op de top was het hemeldek terug blauw, maar de felle wind blies door merg en been. Het was er verre van aangenaam en na het nemen van enkele foto’s, ging het bergafwaarts in de richting van Sallanches, wat toch een afstand van 104 km is. Op onze route kwam de Mont Blanc tunnel terug op de proppen. Vermits we het abonnement voor de tunnel niet meer bij ons hadden, moesten we nu de volle pot betalen € 47,10 , een prijs waar we van duizelden. Na de tunnel ging het vrij vlot en waarschijnlijk te vlot voor controle op de weg.

Terug in Sallanches genoten we in ons logies in de keuken van een broodmaaltijd.
We konden een ganse dag genieten van prachtig weer met veel zon bij 25°. Op de Grand Saint Bernard was het mistig en vrij kil.

Zondag 19/07

Sallanches - Chamonix

* Chamonix
 - Aiguille du Midi: topattractie - 3.842m
 Cable Car (téléphérique) Panoramique Mont Blanc
 Inkom € 65,00 + 65, rolstoelgebruiker betaalt, begeleider gratis op vertoon van parkeerkaart. Bij het loket ontvang je een uur van vertrek, dat een wachttijd kan opleveren van 1.30u. Als rolstoelgebruiker word je begeleid en ga je voor andere toeristen. Je hoeft geen wachttijd door te maken. Reken voor een bezoek 2 tot 3 uur minimum.

 De Aiguille du Midi is beroemd vanwege het uitzicht op het Mont Blancmassief en zelfs ver tot in Italië. De bergtop bereik je via een kabelbaan. Je gaat eerst naar het Plan de l’Aiguille op 2.317 m. Hier kan je wandelingen maken op de alpenweiden en bergtoppen. Onder meer naar Lac Bleu, +/- 15’. Het Plan d’Aiguille is niet rolstoeltoegankelijk, het terrein is te oneffen.
 De tweede lift is spectaculair. Hij zweeft over de Peleringletsjer , waarna je de noordflank bereikt van de Aiguille du Midi op 3.779 m. De voetbrug naar de Piek is een speciaal iets. Over de brug neem je een lift, die dwars door de rotsen omhoog gaat. Om het uitzichtplatform op 3.842 m te bereiken. Je hebt er een 360° panorama met zichten op de Franse, Zwitserse en Italiaanse Alpen.

 De tocht zelf is al een belevenis op zich, de kabelbaan gaat bijna steil omhoog. Onderweg is het uitzicht over de horizon bijzonder, maar ook de ijsmassa’s en de rotsen zijn fotogeniek. Alleen jammer dat de ruiten zoveel krassen hebben, gelukkig kunnen we Photoshop hiervoor inschakelen. Eenmaal boven zie je onder je voeten de beroemde Vallée Blanche gletsjer. Met wat geluk kan je bij mooi weer de westelijke Alpen zien, met o.a. het Gran Paradiso N.P., de Grand Combin, de Matterhorn en Monte Rosa. Terwijl de top van de Mont Blanc opvallend dichtbij lijkt.

 - Er gaat nog een andere kabelbaan naar een lager deel (Pointe Helbronner 3.462 m) over de Glacier du Géant. Je krijgt heel mooie zichten op de Mont Blanc. De cabines van deze kabellift zijn niet rolstoeltoegankelijk, je kunt er maar met 1 persoon in. Deze lift is niet in de prijs van de grote kabellift begrepen, kostprijs € 27 p/p. De piek werd vernoemd naar Paul Helbronner, een Frans polytechnicus, alpinist en geodeticus, die pionier was in de cartografie van de Franse Alpen.
 Marie-Claire heeft dit huzarenstukje gedaan en er in de mate van het mogelijke van genoten. Ze was om mij bekommerd, omdat ze zo lang weg bleef. Ik had op de voetbrug tussen de kabellift en de andere lift wisselend zicht op de besneeuwde bergen en af en toe kon ik een praatje slaan met Vlamingen en Nederlanders.

Als we terug beneden en aan de wagen waren, kochten we in het cafetaria een belegd broodje en drank en aten het ter plaatse op. Daarna zochten we het stationnetje voor het treintje naar Mer de Glace: Treintje (Montenvers Railway), tandrad (1903) +/- 2.000 m.

 Het vertrekt in centraal Chamonix: Parking Biolay, prijs rit H/T € 34,00 p/p, een rolstoelgebruiker betaalt, de begeleider gaat gratis: lift, grot en Glaciorium inbegrepen. Het treintje is rolstoeltoegankelijk. Het rijdt van het centrum van Chamonix naar Montenvers in 20’. Je hebt een prachtig zicht op de Mer de Glace. De Refuge de Montenvers is het eindpunt van het spoor. Aan het loket vroegen we of het nog de moeite was om de trein te nemen. Volgens de bediende was er geen enkel probleem. Bij aankomst boven leek de Grotte de Glace met 480 treden naar beneden, of met kabellift, niet rolstoeltoegankelijk. De grot was reeds gesloten en het cafetaria was ook dicht. Het was een maat voor niets. Het enige wat overbleef was het Glaciorium, een tentoonstellingsruimte, waar ik ook niet binnen kon.

Na dit alles bleven we nog een hele tijd in Chamonix en genoten er van de gezellige sfeer in de oude binnenstad, die deels autovrij is. Het is er echt aangenaam om te verblijven met veel bars en gezellige restaurants groot en klein. Van het avondmaal genoten we op het open terras van het Restaurant La Potinière, Place Balmat 38, Chamonix, Tel.: + 33/450.530.284
De geserveerde maaltijd was lekker, Marie-Claire koos voor mosselen, ik hield het bij tomaat garnaal.

Na de maaltijd krasten we op, om naar Sallanches terug te keren. De ganse dag was de zon overvloedig van de partij bij 25°, op de Aiguille du Midi was het slechts 14°.
Terug op de kamer begon Marie-Claire met het pakken van de bagage van zaken die we niet meer moesten hebben vandaag of morgenvroeg.

Maandag 20/07

Sallanches - Orcières: 290 km

* Sallanches naar Chambery: 122 km
* Chambery naar Saint Nazaire-en-Royans: 99 km via R 1006-A 48-A 49-D 532
 Er staat een mooie aquaduct in Chambery, dat een piepklein dorpje is.

* Vercors Naturel Parc Régional:
 Het Regionaal Natuurpark van Vercors bevindt zich op de grens van de departementen Drôme en Isère. Deze natuurlijke kalkcitadel heeft als hoogste punt Grand Veymont. Er vertrekken indrukwekkende toeristische routes, zoals die van Combe Lavel en Col de Rousset in de Drôme, maar ook die van de bergkloof Gorges de la Bourne in Isère, die goed is voor adembenemende panorama’s.
 - R 531: Pont-en-Royans staat tegenwoordig bekend om zijn “maisons suspendues”, kleurrijke hangende oude huizen, die gebouwd zijn hoog boven de steile oevers van de Bourne rivier. Het dorp ligt op beide oevers van de rivier, waar deze uit de Gorges komt en aan de rand van de vallei van de Isère. Het is een poort op het Vercors Naturel Parc Régional.

* Gorges de la Bourne:
 De kloof is gevormd door de Bournerivier, die zich in het hoogplateau van de Vercors heeft ingegraven. De D 531 volgt de Gorges over de volledige lengte. De weg is in de 19e eeuw aangelegd, een werk van tientallen jaren. De weg is op veel plaatsen uit de rotsen gehouwen en maar net breed genoeg voor één wagen. Het grootste hoogteverschil tussen de bodem van de kloof en de top van het plateau is circa 600 m, de kloof is op sommige plaatsen maar enkele tientallen meters breed.
 
* Richting Villard-de-Lans:
 Rechts R. D 255 volgen naar Saint Julien-en-Vercors, die leidt naar een uitzichtpunt (bergdorp) over de ganse vallei. Er staat een Toerist informatie paneel.
* Verder D 103 volgen naar Saint Martin-en-Vercors. Veel valt er is dit klein bergdorpje niet beleven, het maakt deel uit van het arrondissement Die.

* In Les Barraques-en-Vercors de weg volgen naar “Les Grands Goulets”
 Op deze weg is een tunnel van 1,7 km, die is goed te doen en goed onderhouden. Hij is wel vrij smal. De Grands Goulets zijn geklasseerd als een schilderachtige plek en een natuurlijk gebied van belang voor ecologie, fauna en flora.

* In Echans staken we de Vernaison rivier over en volgden richting van de “5 tunnels”. Per slot van rekening waren het er zeker zeven die dicht op elkaar volgden. Je hebt er veel uitzichtpunten, maar er zijn weinig uitwijkplaatsen en vrij druk verkeer.

* In Sainte Eulalie-en-Royans sloegen we links af op de R D54, om in Saint Jean-en-Royans route D 76 te volgen naar Combe Laval, een 600 m hoge klif over de Cholet rivier, 4 km lang. Als je houdt van  bijzondere weggetjes langs duizelingwekkende afgronden, zit je in Frankrijk goed. De Vercors heeft zulke prachtige bergweggetjes, boven het dal dat bekend staat als Combe Laval, loopt een smal en bochtige weg vanwaar je schitterende uitzichten hebt. Op 1.000 m hoogte heb je het begin van een reeks rotsbogen.

De weg van Combe Laval verbindt Saint-Jean-en-Royans Zicht op de Combe Laval kloof met de Col de la Machine (1.015 m). De weg werd in 1858 geopend voor houttransport, maar werd vlug een toeristische bezienswaardigheid. Door zijn ligging midden in indrukwekkende en adembenemende landschappen, is deze locatie een absolute topbezienswaardigheid in de streek. De verschillende passages door tunnels en langs de weg, doet je van de ene verbazing in de andere vallen.

 In het Vercors massief ten zuiden van Saint Jean-en-Royans onderscheidt het Forêt de Lente zich door zijn prachtige landschappen. Met zijn vele wandelpaden kan je hier heerlijk wandelen en met wat geluk en veel geduld kom je misschien één van de hoefdieren tegen, die hier leven. Het bos is de ideale plek om moeflons, edelherten, herte, gemzen en everzwijnen te spotten.

* Font d’Urbe is vooral een ski resort, niet voor ons weggelegd.

* Col de la Chau (Site National de la Résistance) is gelegen boven Vassieux. De col is voornamelijk gekend in de wielerwereld. De Tour de France is hier reeds enkele keren opgereden. Hier volgden we in de richting van de Col de Rousset. Aan het rondpunt de richting van de tunnel (770 m) volgen naar Montagne de Nive. De weg van de Col de Rousset is kronkelend en tevens indrukwekkend en heeft spectaculaire uitzichtpunten op het zuidelijk deel van de Vercors en het begin van de streek van Pays Diois. Je kunt stoppen bij de twee oriëntatietafels, om van het prachtige uitzicht te genieten. De ene bevindt zich bij de uitgang van de tunnel richting Die. De andere staat bij het plaatsje Saint Agnan-en-Vercors.

 We vervolgden richting Die, waar je op de weg af te rekenen hebt met maar liefst 21 km met  venijnige haarspeldbochten. Van Die naar Orcières restten nog 125 km. Op de weg kom je voorbij Luc-en-Diais, Asprès-sur-Buch en Gap. Als je niet in Gap moet zijn, laat je het beter links liggen. Het is een vrij grote stad en we waren beperkt in tijd.

Van Gap naar Orcières is nog een dertigtal kilometer over kleine wegen. Bij het naderen van het stadje had ik reeds meerdere pogingen gedaan om het logies te vinden op de GPS, maar zonder resultaat. Op een 3-tal kilometer voor Orcières merkten we plots een wegwijzer rechts van de weg naar Base de Loisir en daar is het logies gelegen. Bij aankomst om 20.00u kregen we nog net 30 minuten om het avondmaal te gebruiken. Zonder uitladen hebben we in het restaurant aan een tafel plaatsgenomen en een dagmenu besteld voor € 15,00 zonder drank. De maaltijd was lekker, voor drank hielden we het bij plat water dat altijd op tafel wordt gezet.
De ganse dag was de zon van de partij bij 30°.

Dinsdag 21/07

Orcières - Queyras Parc Régional - Col d’Izoard – Briançon

Queyras Parc Régional: richting Briançon
* We reden het park in via Guillestre, we namen de eerste afslag naar Ceillac en La Riaille. Dan verder richting Montbardon en verder Molines-en-Queyras, Fontgillarde is een klein gehucht van de gemeente Molines-en-Queyras, gelegen op 2.000 m hoogte. Zijn naam heeft het te danken aan een fontein (font = fontein, gillarde = overvloedig) en de Agnelpas (Col Agnes). Het gehucht Fontguillarde sluit de Aigue-Agnelle vallei af voor de Agnelpas, die een tiental kilometer verder Frankrijk met Italië verbindt. Een legende beweert: Fontgillarde, land van tegenspoed, in de winter geen zon, in de zomer geen maan.
 De weg op de Agnelpas is met zijn 2.744 meter één van de hoogste wegen van Europa. Van oktober tot mei is de pas voor verkeer afgesloten door hevige sneeuwval.

* We reden het park uit richting Briançon via Col d’Izoard (2.360m). De bergpas van Izoard, bekend geworden door topprestaties van wielrenners in de Tour de France, heeft zijn hoogste punt op 2.361 m hoogte. De Col d’Izoard, open van juni tot november, betekent de overgang tussen het gebied van Briançon en het Queyras Regionaal Park. Dichtbij de bergpas, op de Queyrasflank, kan je de beroemde Casse Déserte bewonderen, een ongewone site met een maanlandschap. De Col d’Izoard is nu één van de mooiste bezienswaardigheden in het departement Hautes-Alpes.
Het kenmerkend rotsachtig landschap is erg bijzonder, bij onbewolkte zomerdagen kan je er de prachtigste foto’s schieten.

Een bezoek aan de Col d’Izoard past best in een rondrit door de prachtige omgeving en is prima te combineren met een bezoek aan het nabij gelegen Briançon. Als je je vakantie doorbrengt in het departement Hautes-Alpes, is een bezoek aan deze prachtige Alpencol meer dan de moeite waard. Wij vonden het een heel mooie bergpas en geen te moeilijke beklimming. Het is een echte aanrader.

* Briançon: In het oude centrum lasten we een korte stop in voor het eten van een deugddoend ijsje. Een fris drankje erna was geen overbodige luxe. Meer hebben we van Briançon niet gezien. We lieten Briançon achter ons en keerden naar onze vaste stek teug, waar we nogmaals van het avondmaal genoten in het restaurant.

De ganse dag liet de zon zich van haar beste kant zien en geen wolkje te bespeuren bij 25°.

Woensdag 22/07

Orcières - Barre des Ecrin - Serre Chevalier - Col du Lautaret en Col du Galibier - Les Deux Alpes

* We volgden een eindje de D 1091 en sloegen af naar Barre des Ecrins en Mont Pelvoux-Pointe Puiseux
 De Barre des Ecrins is de hoogste berg in het Massif des Ecrin. Het was voor 1860 met 4.102 m de hoogste top van het land. Lange tijd werd gedacht dat de Mont Pelvoux hoger was en dus het hoogste punt van Frankrijk vormde. De Mont Pelvoux verbergt door zijn massieve vorm en locatie de top van de Barre des Ecrin vanuit het dal van de Durance. De Barre des Ecrin is de enige hoger dan 4.000 m, die geheel in Frankrijk ligt.
 De berg is voor het eerst beklommen door een groep Britse klimmers, onder wie Edward Whymper en de Franse gids Michel Croz. Beiden werden bekend om de eerste beklimming van de Matterhorn. De Mont Pelvoux (3946 m) werd jarenlang werd hij gezien als de hoogste berg in de regio, aangezien de hogere Barre des Ecrin niet te zien is vanuit de Durance-vallei. Het hoogste punt van de berg is Pointe Puiseux. Dit punt is genoemd naar de astronoom Victor Puiseux, die op 9 augustus 1848 als eerste de top bereikte samen met zijn gids Pierre Antoine Bernéoud.

* We reden terug naar de D 1091 richting Briançon. Voorbij Briançon namen we de afslag naar Pelvoux. We gingen terug naar de N 94 via Chateauroux-les-Alpes (Pointe de Serre) en Embrun.

* Lac de l’Eychauda: 2.514m, is heel mooi als je foto’s ziet op internet. Wij zijn niet aan de klim ernaartoe begonnen.

* Serre Chevalier: via de R. D 1091
 Serre Chevalier heeft één van de belangrijkste netwerken van cultuursneeuw in Europa. Met 250 km skipistes is Serre Chevalier één van de grootste skigebieden van Europa. Op de route ernaartoe heb je mooie zichten op de besneeuwde bergtoppen. Je kunt een mooie wandelingen maken in de prachtige natuur en van de zuivere lucht genieten.
 In Serre Chevalier genoten we in een klein restaurant van de lunch, het was lekker.

* De Col du Lautaret die rechtover de gletsjer van Meije ligt, op 2.058 m hoogte en niet ver van het dorp La Grave, laat fietsers, wandelaars en automobilisten toe van het gebied van Briançon naar de Oisans te gaan. Hij is bijzonder gekend bij fietsliefhebbers, want deze mythische bergpas heeft reeds meerdere passages in de Ronde van Frankrijk meegemaakt. Behalve de prachtige berglandschappen kan je ook op ontdekking in de Alpentuin van de Lautaret, in de zomer open voor bezoek in een wonderlijke botanische tuin, die meer dan 2.000 plantensoorten uit de Alpen en de rest van de wereld huisvest.
 Boven aan de Col du Lautaret begint de klim naar de Col du Galibier. De bergrug, waar de Col du Galibier deel van uitmaakt, vormt de verbinding tussen het Massif des Arves en Massif des Cerces. De bergpas is vooral bekend door de wieleretappes in de Ronde van Frankrijk. Op de Galibier is een monument opgericht ter nagedachtenis aan Henry Desgrange, de eerste directeur van de Ronde van Frankrijk.
 Omdat de Col du Galibier alleen te bereiken is, als de Col du Télégraphe of de Col du Lautaret bedwongen is, maakt deze bergpas tot één van de zwaarste Alpencols in de wielergeschiedenis. Verder dan het monument zijn we niet gereden, de volgende klim leek ons iets te steil en de weg vrij smal.

* Les Deux Alpes
 De naam verwijst naar de ligging van het skistation op de alpenweiden van de dorpen Mont-de-Lans en Vénose. Het skigebied was oorspronkelijk van deze twee dorpen en het wintersportgebied werd op beide gemeenten ontwikkeld. Het was één van de eerste skistations van Frankrijk.
 Ons kon dit skioord niet bekoren, het is een mondain iets, in het leven geroepen voor skiërs.

* We keerden terug op de R. D 1091 naar La Grave, waar je met de kabelbaan omhoog kunt naar de Glacier de la Meije. Het bergplaatsje La Grave biedt enkele mooie verassingen. Het is een vrij authentiek dorp met een prachtige ligging en tal van wandelwegen. Heb je zin om het een beetje rustiger aan te doen, neem dan de kabelbaan naar een gletsjer, waar je een adembenemend uitzicht hebt op de omgeving. Boven kan je een ijsgrot met kunstig uitge- Glacier Meije vanaf La Grave hakte sculpturen bezoeken. De kabellift hebben we niet genomen, met een rolstoel kan je boven niets aanvangen.
Terug in onze vaste stek genoten we van onze broodmaaltijd en een spie van hun taart. Het werd op de duur wat veel. Onze trouwe metgezel, de zon, was overvloedig aanwezig tot 16u, dan keken we op een grijs firmament.

Donderdag 23/07

Orcières - Parc National des Ecrin - Sanctuaire Notre Dame de la Salette - La Bérarde - Le Bourg d’Oisans - Alpes d’Huez

Parc National des Ecrins: rijden richting Grenoble via de R N 85
* In Saint Fermin afslaan naar het Nationaal Park via La Chapelle-en-Valgandémar.
 Het park ligt op de grens van de Isère en de Hautes-Alpes, een bergachtig gebied van 800 tot 4.102 meter hoog. Het weidse gebied, gewaardeerd door natuurliefhebbers, herbergt een heel rijke flora en fauna: gemzen, steenbokken, koningsarenden, vossen, eekhoorns en marmotten. Op vlak van flora: edelweiss, blauwe distel, alsem en gentiaan. Het Les Ecrinmassief is het paradijs voor wandelaars en klimmers met veel bewegwijzerde paden (niet minder dan 740 km), gezien dit gebied beschouwd wordt als het tweede belangrijkste oord voor alpinisme in Frankrijk.

* In Corps richting Sanctuaire Notre Dame de la Salette
 Notre Dame de la Salette, zo wordt de Maagd Maria hier door katholieken genoemd. Ze zou hier aan twee kinderen, Mélanie Calvat en Maximin Giraud, verschenen zijn op 19 september 1846 op de top van het dorp La Salette-Falavaux in de buurt van Corps. Deze Maria-verschijning, officieel erkend door de katholieke kerk, leidde tot devotie aan de Maagd Maria onder de naam “de La Salette”. Verschillende kerken en heiligdommen zijn aan haar opgedragen. De eerste steen van een grote kerk werd op 25 mei 1852 gelegd, in het bijzijn van een grote groep gelovigen. De kerk werd later gepromoveerd tot basiliek. Sedert de bouw is het heiligdom verder uitgebreid. Het heiligdom wordt jaarlijks door circa 300.000 pelgrims uit binnen- en buitenland bezocht.
 Als je met de wagen komt, moet je onderaan de kerk parkeren en dan een steil pad omhoog gaan. Om met de rolstoel boven te geraken, riepen we de hulp in van een stevige jonge man. Het loont om naar boven te gaan en het heiligdom te bezoeken. Het is en prachtig heiligdom en er heerst een serene sfeer.

* La Bérarde: we namen de afslag nemen naar de D 1091
 La Bérarde ligt op 1.727 m in het dal van Vénéon, ligt het dorp midden in het Massif des Ecrin in de regio Oisans. Het dorp is het startpunt van veel alpinistische- en klimroutes. Je bereikt het dorp via een korte en relatief smalle weg.

* Le Bourg d’Oisans ligt in het hart van de Oisans in een natuurlijke omgeving te midden van majestueuze bergen aan het begin van het Ecrin Nationaal Park. Het klein stadje Le Bourg d’Oisans is een groen vakantie- en sneeuwdorp. Het dorp is ook bekend door de Ronde van Frankrijk. Het ligt aan de voet van Alpes d’Huez, een befaamde aankomstplaats in de grote ronde. Het dorp is zelf ook reeds 20 keer aankomstplaats in de ronde geweest.

* De beklimming van Alpe d’Huez: vonden wij niet zo speciaal. Er zijn wel een 20-tal haarspeldbochten, met aan iedere bocht de namen van renners die als eerste boven over de meet gekomen zijn. Alpe d’Huez kwam ons over als een heel mondain skioord. Het is volgebouwd met appartementen.  Het is niets voor ons.

Op de terugweg stopten we in Corps en stapten binnen in het drie sterren hotel/restaurant Hotel de la Poste, Place de la Mairie, Route Napoléon, Corps, Tel.: + 33/476.300.003
Hier namen we het avondmaal, het was lekker maar niet al te veel en werd opgediend met witte handschoenen. Het hotel bevindt zich in het centrum van Corps. Wij zijn niet gewoon om in zulk chic restaurant binnen te stappen.
Voor de zoveelste dag was de zon onze trouwe metgezel en geen wolkje te bespeuren bij 25°.

Vrijdag 24/07

Orcières - Lac de Serre-Ponçon - Les Demoiselles Coiffées de Pontis - Jausier - Parc National Mercantour - Col de la Bonette - Barcelonette

* Van Orcières naar het Lac de Serre-Ponçon (Embrun): 62 km
Het meer van Serre-Ponçon is het tweede grootste kunstmatige meer van Europa. Het meer heeft een oppervlakte van 3.000 hectare en is omringd door bergreliëfs. Het is een zeein de bergen. In het geklasseerde toeristenoord Savinne-le-Lac kan je ontspanning vinden op het strand, dat bewaakt is in juli en augustus. Je kunt er opgaan in talrijke activiteiten zoals zwemmen, zeilen en vissen, maar er is ook mogelijkheid voor wandeltochten, mountainbike, paardrijden en sportklimmen.

 Om volop te kunnen genieten van de prachtige uitzichtpunten op de site van Serre-Ponçon, mogen wandelaars de wandelpaden, die de omgeving van dit weidse turkooise water door-kruisen, zeker niet links laten liggen. De indrukwekkende stuwdam van Serre-Ponçon is met een hoogte van 123 meter en een lengte van 650 meter aan de basis, de grootste stuwdam van Europa.

* Rotsformatie: Les Demoiselles Coiffées de Pontis (De Gekapte Jongedames van Théus). Boven het hooggelegen dorp Théus vind je een op zijn minst ongewone natuursite, Les Demoiselles Coiffées. Deze mysterieuze plaats, bestaande uit een honderdtal zuilen, is een ongelooflijk geheel van minerale beelden. Op veel plaatsen in de Embrunais en de Queyras vind je aardpiramides. De bizarre vormen zijn ontstaan door erosie aan de relatief zachte kalksteenachtige bodem. Op de plaatsen waar grote harde rotsblokken liggen, beschermen zij de onderliggend grond, waardoor die plaatselijk minder erodeert dan de bodem errond. Door de eeuwen heen zijn de verhogingen steeds verder uitgesleten tot smalle reusachtige, soms 40 m hoge piramides. Bij Pontis, op de zuidelijk oever van het Lac de Serre-Ponçon, staan Les Demoiselles Coiffées. Vooral bij zonsondergang zijn ze bijzonder fotogeniek.

* Via Jausiers naar het Nationaal Park Mercantour tot Raibion
Jausiers ligt in Alpes-de-Haute-Provence in het hart van de vallei van Ubaye en aan de poorten van het Nationaal Park Mercantour, op circa 10 kilometer van Barcelonette. Het Nationaal Park Mercantour heeft één van de rijkste biodiversiteit van Frankrijk. In de bergen en valleien van het park zijn een ongelofelijke flora te vinden. De echte kenners zullen meteen de Veronica Allioni herkennen, een prachtige paarskleurige bloem verscholen in het hoge gras. In het park is het middeleeuws dorpje Sospel te vinden. Er zijn ook andere juweeltjes te vinden, zoals de beroemde “Vallée des Merveilles”: dit Dal der Wonderen is bekend om prehistorische tekeningen en het schitterende meer van Allos, het grootste natuurlijk bergmeer in Europa, maar ook schilderachtige hooggelegen dorpjes als Saorge.
 Het Nationaal Park Mercantour is zonder twijfel één van de meest waardevolle parels van Frankrijk.

* Col de la Bonette (2.715 m) ligt op de grens tussen de departementen Alpes-Maritimes en Alpes-Haute-Provence. Het gemiddelde stijgingspercentage van de col is 6,5%, met een maximale stijging van 10%. De twee kilometer lange weg naar Cime de la Bonette, een zijweg vanaf de col, is één van de hoogste verharde wegen in de Alpen. De Cime de la Bonette is met een stijgingspercentage van 15% een stuk steiler. De Col de la Bonette is een lange klim op vrij smalle wegen en met veel haarspeldbochten.
 Marie-Claire was meer dan tevreden als ze de top bereikt had. Stijgen is niet haar dada, dalen doet zij veel liever. Op de route krijg je prachtige zichten op het dal onderaan de berg.

* Het ging verder van Saint Etienne de Tinée naar Isola en doo r naar Saint Sauveur-sur-Tinée, verder naar Raibion, dan door naar Guillaumes en Entraunes en als eindpunt Barcelonette. De stad Barcelonette is de hoofdstad van de vallei van de Ubaye en ligt op 1.135 meter hoogte. Het Manuelplein is omgeven door mooi gekleurde gevels. Het is het hart van het historisch centrum. Dit middelpunt van plaatselijke bedrijvigheid, wordt gedomineerd Pleintje in het centrum van Barcelonette door de Cardinalistoren uit de 15e eeuw. Rond het plein gaat het verder langs autovrije straten, bezaaid met winkeltjes, café- en restaurantterrassen. Liefhebbers van ongewone architectuur kunnen hier hun hart ophalen bij de Mexicaanse villa’s in de Avenue de la Libération. Deze luxueuze optrekjes met Italiaans, Tiroler en barokke inspiratie zijn voor het merendeel geklasseerd als historisch monument en gebouwd tussen 1880 en 1930 door bewoners van de stad, die fortuin maakten in Mexico. De villa La Sapinière, die het Valleimuseum herbergt, is open voor het publiek. Het museum is gewijd aan de geschiedenis en de tradities van de vallei van de Ubaye en is ook het Huis van het Nationaal Park Mercantour. Ieder jaar in augustus vinden gedurende een tiental dagen de Latino-Mexicaanse feesten plaats, een groots feestmoment waar concerten, optochten en Mariachi’s aangeboden worden in de stad.

Op de terugweg naar Orcières werd halt gehouden in Savinne-le-Lac voor het avondeten. We kozen hier voor het Restaurant Le Relais Fleuri, Rue Sauze,

Savinne-le-Lac, Tel.: + 33/492.442.032
Het restaurant is gevestigd aan de boorden van het meer. Aan de inkom zijn een viertal treden, de obers haalden hun beste krachten boven om mij binnen te brengen. De wachttijd viel best mee en de geserveerde maaltijd was overheerlijk. We kunnen dit restaurant zeker aanbevelen.
De ganse dag was de zon nu ook weer volop aanwezig en geen wolkje aan de blauwe hemel bij 28°.

Zaterdag 25/07

Orcières - Saint-Geosmes: 482 km

Voor we de streek verlieten werd een klein ommetje gemaakt naar een goede bakker op de baan richting Briançon. Vandaag werd het een dag om door te rijden, met een stop rond de middag op een parking langs de autoroute. Het enige kleine oponthoud dat we hadden, was aan de wegenwerken op de ring rond Grenoble. In de late namiddag kwamen we toe aan het hotel in Saint Geosmes. Na het inchecken werd koers gezet naar Langres, een gezellig provinciestadje. Het is een ideale tussenstop richting het zuiden, bij ons was het net het omgekeerde.

De vestingstad Langres heerst met zijn prachtige vestingtorens en vele kerktorens als heer en meester over het omliggende landschap. Als stad van kunst en geschiedenis hoort Langres met zijn middeleeuws en Renaissance en klassiek erfgoed bij de vijftig mooiste steden van Frankrijk. Bij het bezoek aan de geboortestad van Diderot loop je door de oude straten met elegante maar vrij vervallen herenhuizen. Op het Diderot plein staat een bronzen standbeeld van de beroemde Franse filosoof Denis Diderot.

Na een hele tijd wandelen door de stad, werd het stilaan tijd om de innerlijke mens te spijzen. We kozen hiervoor het in de hoofdstraat gelegen Restaurant La Pignata, 59 Rue Diderot, Tel.: + 33/325.876.370 . Je komt erin zonder drempel, om op het terras te komen is er een enkel trapje. Het restaurant doet zijn deuren open om 19u, zoals vele restaurants in Frankrijk en geen minuut vroeger. Eens de deuren open liep de zaak helemaal vol. De maaltijd was overheerlijk.

De ganse dag was de zon onze medereiziger. De airco in de wagen was onontbeerlijk.

Zondag 26/07

Saint-Geosmes - Epernay - Laon - Saint Quentin - Arras - Lille - Ronse: 484 km

Een eerste vereiste vandaag was brood kopen voor het middageten. Tanken hadden we gisteren in de buurt van Langres reeds gedaan. Voor de tweede dag op rij zaten we de ganse tijd in de wagen. Er was weinig verkeer en daardoor vlotte het heel goed. We vergaten bijna te stoppen om te eten. Op één van de goed uitgebouwde parkings werd halt gehouden voor de lunch en bijhorend toiletbezoek. Daarna tuften we verder richting België en naar huis in Ronse. Rond de klok van 15u stopten we voor onze deur.
Vandaag was het weer iets minder goed met wolkenpartijen en af en toe lichte regen. Op het kort verlof hadden we meestal prachtig weer, op twee dagen uitgezonderd.

Eindconclusie

 Door Covid-19 konden we dit jaar onze reisplannen niet waarmaken en thuis blijven was voor ons ook geen optie. Vanaf het ogenblik dat we het land uit mochten, reserveerden we logies voor onderweg en ter plaatse in Frankrijk. Het is voor ons een echte meevaller geworden, het weer was voor 80% prima met zonovergoten dagen en temperaturen tot ver boven 25°. Als de toestand niet verandert, doen we deze korte onderbreking nog eens over. Het is altijd beter dan thuis zitten te niksen, op de duur loop je de muren op.

Praktische info

Traject: Ronse, Lille, Arras, Reims, Troyes, Sallanches, Orcières, Grenoble, Dijon Arras, Lille, RonseKosten

Geldzaken

De prijzen zijn vergelijkbaar met België. Dranken vonden wij vrij duur.
We betaalden met MasterCard en cash voor kleine uitgaven.

Voor het vervoer heen en terug naar de bestemming met eigen wagen, totale kost: Benzine € 393,77 + Péage € 300,40

Logies (Hotels en guesthouses) Totaal € 694,17

Tanken

Tanken kan in de meeste gevallen met de creditkaart. In sommige gebieden vind je geen tankstations, zorg dan vooraf voor voldoende voorraad benzine of diesel. Wij tankten altijd “Sans plomb 95 E-10” en hadden nooit problemen. Als je kunt vermijdt dan tanken op de autoroute, de prijs is er vrij hoog. Wij hebben nooit die dure benzineprijs betaald. Het duurste was € 1.389/L en het goedkoopste € 1.289/L

Péage in Frankrijk

Bip & Go, zonder wachtrij door de péage:
 De Bip & Go badge is een elektronische tolbetalingsbadge, die je op alle Franse, Spaanse, Portugese en Italiaanse autosnelwegen kunt gebruiken. Je rijdt er vlot mee door de voorbehouden tolpoorten. De betaling van het tolgeld gebeurt achteraf. Naast de prijs van de badge van € 20,00 voor Frankrijk, Spanje, Portugal en Italië, betaal je per maand voor Frankrijk € 1,70 en € 2,50 voor Spanje, Portugal en Italië. Dit geldt voor de maanden dat je de badge gebruikt. Op het einde van de maanden waarin je de badge gebruikt, ontvang je een elektronische factuur met een detail van de afgelegde trajecten. Je moet de badge wel 1 keer per jaar gebruiken, anders wordt er een kost aangerekend van € 10,00 voor niet gebruik.

Infobronnen

Kaart: Michelin 523 Rhône-Alpes

Inreisvoorwaarden

Identiteitskaart.

Reisverzekering

De reisverzekering van VTB kost € 88,80 (€ 111 - 20% als lid van Wegwijzer) voor een jaar gezinspolis zonder wagen. In laatste instantie namen we nog een extra verzekering voor de wagen, die kostte € 42,40 op jaarbasis.

Taal

Frans is de voertaal, Engels in toerisme.

Waardering

Deze reis was voor ons een meevaller qua natuur.

Enkele gegevens over ons:
Wij zijn Jozef Somers en Marie-Claire Meesemaecker
Straat en nummer: Engelsenlaan 185
Postnummer en gemeente: 9600 Ronse
Telefoon: 055/31.55.73
E-mail: somers.jozef@skynet.be en somersjozef@outlook.com
Andere reizigers mogen met ons contact opnemen. Als andersvalide en persoon op rust ben ik meestal thuis. Mijn spraak wordt niet altijd door iedereen verstaan, daarom is het aangewezen ons te contacteren na 18u. Marie-Claire kan dan geïnteresseerden te woord staan. Een andere mogelijkheid is vooraf een dag en uur af te spreken via mail.

Klimaat

We kozen voor september, omdat de temperatuur dan niet meer zo hoog is. Voor het merendeel hadden we nog temperaturen van rond 25° en volop zon. 1 dag was het overtrokken met nu en dan lichte regen en 1 dag met regen, maar dan zaten we meestal in de wagen.

Als rolstoelgebruiker

 Om aan onverwachte kleine problemen te verhelpen aan je rolstoel, neem je best wat herstelmateriaal zoals enkele sleutels, schroevendraaier (klein formaat) met bits. Die zaken steek je best niet in de handbagage maar in de bagage die je incheckt.
 Op mijn rolstoel zitten reeds jaren krypton banden (volle banden) en daardoor is het probleem met platrijden van de baan. Het is in ieder geval een zorg minder. Op mijn nieuwste rolstoel zijn vooraan de kleine wieltjes met volle velgen en dikkere bandjes gemonteerd.
 Als je een Europese andersvaliden parkeerkaart hebt, neem ze mee of een kopie ervan. Als je een kopie neemt, doe het in kleur en langs beide kanten, de twee netjes op mekaar plakken en laten plastificeren. Zij kan overal gebruikt worden en bespaart je de uitgave aan parkeermeters. Wij hadden de originele en een kopie mee, de kopie heeft zijn dienst bewezen.

Logies: ligging, toegankelijkheid en prijs

De gegevens van het logies tellen voor iedereen. Daarbij geef ik de toegankelijkheid, die bedoeld is voor minder mobiele mensen en rolstoelgebruikers, die nog uit hun rolstoel kunnen en die met de hulp van een vaste steun nog enkele stappen kunnen zetten. Het overgrote deel van hotels of guesthouses waar wij verbleven heeft minstens 1 kamer met aangepaste badkamer en de meeste bedden zijn vrij hoog. Als je wil zeker zijn over zulke kamer te kunnen beschikken, doe je er best aan met het logies in kwestie telefonisch contact op te nemen en je wensen voor te leggen.

Ik geef ook telkens een score op 5 punten voor onze tevredenheid.

 Zenao Appart Hôtel Troyes 5/5
 1 Cours Jacquin, Troyes, 10000 France
 Tel.: + 33/374.310.101
 Website: www.stella-management.com/lesbergeduseine
 E-mail: zenao-troyes@stella-management.com

Het logies ligt aan een uithoek van het centrum van Troyes. Het is gehuisvest in een oude fabriek. Je komt erin zonder drempel, een mondmasker is verplicht in de gemeenschappelijke delen en in de lift. We hadden een vrij grote kamer met twee bedden, airco en een kitchenette met tafel, stoelen, wasbak, kookvuur en de nodige potten en pannen, borden, glazen en tassen en een kleine ijskast. Het ontbijt moesten we bij aankomst reeds bestellen voor de dag daarop. Dit werd op de kamer afgeleverd.
We boekten het logies via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard € 74,40 taksen en ontbijt inbegrepen.

 Bed & Breakfast Chantemerie 1741 4/5
 1er etage 905 Route du Cret, Sallanches, 74700, France
 Tel.: + 33/615.875.566
 
 Het logies ligt iets buiten het centrum van Sallanches. Om bij de kamer te kunnen parke-ren moest Marie-Claire in de juiste positie naar boven rijden, om dan achteruit verder naar boven te rijden. De kamer was ruim en had twee bedden met doorlegen matrassen. In de aan-gepaste badkamer was een lavabo, een verhoogd toilet met 1 beugel en een inloopdouche met losse sproeier en badstoel. We boekten het logies via Booking.com, de betaling via Master-Card gebeurde reeds voor ons vertrek thuis. Per nacht betaalden we € 90,00 taksen en ontbijt inbegrepen. De uitbaters van de B & B zijn heel vriendelijk en behulpzaam. De minpunten waren de matrassen en het simpel ontbijt. Voor het overige is het een aanrader. Wij verbleven er zes nachten.

 Auberge de la Gravière 5/5
 Base de loisir, Orcières, 05170 France
 Tel.: + 33/492.557.667

 Het logies ligt op een drietal kilometer van Orcières. Rechts van de weg staat een wegwij-zer waarop Base de loisir staat vermeld. De GPS vond dit niet, het is geen straat maar een oord van plezier in tijden zonder Covid-19. Je komt erin zonder drempel maar niet zonder mondmasker. In de ruime kamer hadden we 3 bedden. In de badkamer waren twee lavabo’s, een verhoogd toilet met 1 beugel en een inloopdouche met losse sproeier en een vast klein badzitje zonder grepen. We boekten het logies via Booking.com , de betaling gebeurde automatisch via MasterCard. Voor vijf nachten betaalden we € 510,00 taksen en ontbijt inbegrepen. Het ontbijt werd aan tafel geserveerd door Covid-19.

 Jum’hotel 5/5
 2 Rue Du Lieutenant Didier, 52200 Saint-Geosmes
 Tel.: + 33/325.870.336 Website: www.jum-hotel-langres.com

 Het hotel bevindt zich bij het binnenkomen van de kleine gemeente rechts van de weg. Er zijn 2 parkeerplaatsen voor rolstoelgebruikers. Je komt erin zonder drempel. De kamer was niet al te groot en had buiten het breed dubbel bed airco. In de kleine aangepaste badkamer was een lavabo, een verhoogd toilet met 1 beugel, een haardroger en een open inloopdouche met losse sproeier en badzitje zonder leuning. Het ontbijtbuffet is zeer uitgebreid. In het hotel is het dragen van een mondmasker verplicht. We boekten het logies via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard € 80,00 voor het ontbijt betaalden we € 9,00 p/p, wat het totaal bracht op € 98,00. Het is een goed doorreis hotel.