Vijf dagen aan de Somme (Frankrijk)

Reisverslag Somme (14 tot 18-04-2010)

1. Persoonlijke gegevens

- Reisverslag van    Hilde en Piet Duyck-Deruyck
            Burg. Decoenestraat 10
            8520 Kuurne
            056 72 53 71
            pietduyck@pandora.be

- Aangezien Piet huisman is mag men op elk moment van de dag proberen contact op te nemen om meer te vernemen over deze reis en reisbestemming.

- Daar Piet rolstoelgebruiker is gaat in ons reisverslag speciale aandacht naar rolstoeltoegankelijkheid.  

- Als we spreken van cat. 1, 2, 3 of 4 dan verwijzen we naar het Britse logo-systeem betreffende rolstoeltoegankelijkheid:
             
Cat. 1. Toegankelijk voor individuele rolstoelgebruiker.
Cat. 2. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker met begeleider.
Cat. 3. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker die enkele stappen
kan zetten en maximaal drie treden kan nemen.
Cat. 4. Niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

- Wat ons het best past en ons dus interesseert is dus de categorie 2. Piet gebruikte op die reis een gewone rolstoel van 64 cm breed en een zithoogte van 50 cm.

2. Voorbereiding

- De eerste voorbereiding was een bezoekje aan het vakantiesalon in Brussel in februari 2010. Een driedaagse trip naar de Somme stond toen al op ons programma  en zo verwierven we een kaart van de Somme (dat is wel een must) en voldoende Somme-informatie die ons ervan overtuigde om er een vijfdaagse trip van te maken en dat bleek later een juiste beslissing. Die Somme-informatie kwam ons goed van pas maar we merkten eveneens dat men daar terplaatse ook vlot die informatie kan verkrijgen.
Ter informatie: de Somme is een stroom (zoals de Schelde) en tevens de naam van ’n Frans departement, gelegen aan die stroom, dat deel uitmaakt  van Picardië in Noord-West Frankrijk dat volgende departementen bevat: Somme, Oise, Aisne.

- Via Google “en français” tikten we “Somme” en “Tourisme” in en dat leverde ons www.somme-tourisme.com* op en bij “hébergement” kruisten we B&B  en hotel aan én “Label Tourisme et Handicap” en uiteindelijk viel onze keuze op Hotel Les Saules** in Favières waar we via internet en mits het betalen van een voorschot van 60 Euro (“pouvez-vous me faire parvenir des arrhes pour une valeur de 60.00 par virement bancaire” mailden ze ons op zijn frans) de enige rolstoeltoegankelijke kamer reserveerden.
* Op die website vind je dus alle mogelijke informatie over alle te bezichtigen plaatsen en attracties. Klik bvb op “Tout pour préparer votre séjour”.
** Hotel Les  Saules
  1075 rue des Forges
  F-80120 FAVIERES
  Tel : 00 33 3 22 27 04 20
  Fax : 00 33 3 22 27 00 38
  www.hotel-baie-somme.com
  email : contact@hotel-les-saules.com
  Tarief:  85.00 euro per nacht voor de kamer, 12.00 euro voor het ontbijt per persoon.

- In de bibliotheek zochten we een boek over de Somme en we vonden niet echt wat we zochten. Wat wel voorradig was  kon ons niet bekoren want vorige consultaties van een paar  van de Dominicus- en ANWB-reisgidsen was ons tegengevallen.  Uiteindelijk gebruikten we op ons Somme-bezoek de ANWB-reisgids “Picardië”* wat ons toch enigszins nuttige info verstrekte.

* Dit boek bevat, naast info over de 3 deparmenten die Picardië vormen nl Somme, Aisne en Oise, ook info over Nord-Pas de Calais.

3. Logies en rolstoeltoegankelijkheid

Dit hotel heeft dus één rolstoeltoegankelijke kamer nl kamer 3 (slaapkamer + badkamer) op het gelijkvloers. De kamer heeft een deur naar de gang die leidt naar de ontbijt-eetruimte en een buitendeur waarlangs men naar de parking kan. Deuren en gang zijn voldoende breed maar de buitendeur heeft een kort, dalend hellend vlak naar buiten toe. Naar buiten toe is dat geen enkel probleem. Naar binnen toe neemt men best die helling in achteruit zoniet is die deuropening dan eerder van cat. 2.
De slaapkamer is voldoende ruim, er is circuleerruimte en heeft een voldoende ruim bed (ik vermoed zo’n 160 cm breed) en had dezelfde hoogte (ong. 50 cm) als mijn rolstoel wat voor mij dus ideaal was. Het bed heeft achteraan geen bedsponde maar met steun links op de handgreep van de rolstoel en rechts op mijn stok was de transfer van bed naar rolstoel geen probleem.
De badkamer is ook voldoende ruim en bevat een onderrijdbare, ruime, ingebouwde lavabotafel. De douche kan men inrijden met de rolstoel en men plaatst zich dan op een even hoge (als onze rolstoel) douchestoel. Er is ook een handgreep: via die handgreep en een handgreep van de rolstoel lukt de transfer van de douchestoel naar de rolstoel.
De wc heeft eveneens dezelfde hoogte als onze rolstoel en er is hier eveneens één horizontale handgreep tegen de muur dus beide transfers lukken weer.
Slaap- en badkamer zijn dus duidelijk goed rolstoeltoegankelijk.
Misschien één minpuntje: de douchestoel heeft een klein zitvlak en de 4 stoelpoten zijn verticaal. Aldus is het steunvlak op de vloer ook klein wat maakt dat de stabiliteit van de douchenemer niet al te groot is. Dit zou kunnen verbeterd worden door een douchestoel met groter steunvlak of – nog beter – een douchestoel met groter steunvlak én even groot zitvlak.

Het ontbijtbuffet is ruim (voor 12 euro moet dat wel) en je mag constant bijhalen maar voor een individuele rolstoelgebruiker zou dat moeilijk lukken maar een personeelslid zou zeker alles bijhalen wat zij/hij verlangt. Er is fruitsap en verschillende soorten vers en gedroogd fruit, ook koffie of thee of melk en brood met zoet beleg (confituur, choco, honing,..) of  verschillende soorten charcuterie en kaas. Er is stokbrood, vers brood en allerhande zoete broodjes (croissants, chocoladekoekjes, rozijnenkoekjes,…) en 2 soorten ontbijtgranen. Verder yoghurt en platte kaas al dan niet met verse fruitsalade. Wat we niet zagen waren eieren.

Na de eerste nacht hebben we duidelijk gemaakt dat we zeer tevreden waren met onze kamer en hen ook bedankt dat ze er aan gedacht hebben om een rolstoeltoegankelijke kamer te voorzien.
Na de laatste nacht hebben we die tevredenheid nog eens betoond én heb ik ook de opmerking gemaakt over die douchestoel en hoe men de stabiliteit ervan zou kunnen verbeteren.
Ze apprecieerden het dat we die opmerking maakten dus de kans zit er misschien in dat er binnenkort een stabielere douchestoel in die badkamer staat.

4 Bezienswaardigheden en rolstoeltoegankelijkheid

- Op de website www.somme-tourisme.com vind je dus alle mogelijke informatie over alle te bezichtigen plaatsen en attracties: klikken dus op “Tout pour préparer votre séjour”.
Ook op www.baiedesomme.fr vind je veel tips.

- Het Parc Ornithologique du Marquenterre ligt niet ver van Favières. Eigenlijk hadden we geen grote verwachtingen maar het werd een echte meevaller.
Ingangsprijs: volwassene 9,90 Euro; gehandicapte 7,50 Euro. We hadden de verrekijker bij en dat lijkt wel een must. Men kan er terplaatse een huren.
Er schijnen ook electrische wagentjes te zijn om dit parcours af te leggen.
Bij de uitgang, niet ver van de ingang, bij de cafetaria is er een aangepast toilet: voldoende ruim, ‘n niet verhoogd toilet met aan de muurkant een horizontale en schuine handgreep en aan de vrije kant een opklapbare handgreep.
We kozen de langste wandeling (5km) en daar ben je ongeveer 2h30 à 3h mee zoet. De kortere wandeling duurt 2h.
Het is een mooi moeras- en watergebied, soms zoet soms zout water.
Vooral heel veel watervogels gezien: ganzen, eenden, reigers, ooievaars, futen, kluten, waterhoentjes, lepelaars, … . En veel geluisterd naar al die vogelfluitconcerten.
Het volledige parcours is dus rolstoeltoegankelijk maar er zijn wel een paar bemerkingen: soms zijn de paadjes ietsepietsie zanderig of met verhakseld hout waar het wat zomperig is. Soms moet men wat vooruitziend (en vooral rondomrond kijkend) zijn en merkt men dan dat men enkele treden kan vermijden door een andere kant – evenwel hellend – te nemen. Het genot evenwel om al die vogels in het wild te zien maakt alles goed. En die zie je vooral via de vele uitkijkposten waar men in 4 talen bij de foto de naam van de vogels kan spieken. Onderweg kom je draaitrommels tegen waar je  veel wetenswaardigheden  – ook in 4 talen waaronder het Nederlands – kan lezen over de vogels, het broeden, de trek,….
Enkele van de vele uitkijkposten zijn soms moeilijk of niet rolstoeltoegankelijk wegens treden maar Hilde kreeg me bijna overal binnen en, daarbij, vele bezoekers zijn vlug bereid te helpen. Bij een paar uitkijkposten zijn de kijkgaten soms iets te hoog voor kinderen en rolstoelgebruikers. Dat hebben we gemeld maar er was de week ervoor een bezoek van een groep rolstoelgebruikers langs geweest en die hadden hen dat ook al gemeld en er zal dus werk van gemaakt worden, werd beloofd.
Besluit: dit park is een echte aanrader, ook voor rolstoelgebruikers.
Iets om de dorst te lessen of wat te knabbelen na de wandeling kan ook maar … lees de eerste (w)Etenswaardigheid bij 5).

- Als je van Marquenterre naar Le Crotoy rijdt dan zie je in het stadje het strand waar je langs kunt wandelen met zicht op de zee en eventueel een mooie zonsondergang maar het centrum van Le Crotoy ligt eerder aan de baai van de Somme. Wandel – of rijd – dus verder tot je in het centrum van het stadje bent en voor een “plateau de fruits de mer” (zie 5.) ben je daar uitstekend beland.

- Donderdag is het markt in Abbeville dus bezoek je Abbeville net of net niet op donderdag.
Aandacht voor rolstoelgebruikers valt op want er zijn meerdere voorbehouden parkings en veel voetpaden hebben verlaagde borduren. Ook meerdere restaurants zijn rolstoelvriendelijk en blindegeleidehonden mogen er ook in samen met het baasje.
De trots van het stadje zijn 2 kerken: la Collégiale Saint-Vulfran met zijn flamboyant Gothisch portaal maar ook slordig gerestaureerd met oplapwerk in beton, zonder nieuwe vloertegels, enz. en l’Eglise Saint-Sépulcre met zijn moderne – de oude hadden de oorlog niet overleefd – non-figuratieve glasramen van plaatselijke kunstenaar Albert Manessier. Ons kon het niet echt bekoren, niet omwille van het non-figuratieve maar het sprak ons niet aan.  
In het stadje staat ook een belfort. Belforten zijn typisch Vlaams en kenden een uitdeining (want indertijd was Vlaanderen eveneens groter – en zijn invloed navenant – dan het huidige) naar Wallonië (Henegouwen en Namen), Noord-Frankrijk (Nord, Pas-de-Calais, Somme) en er staat er ook eentje in Nederland (Sluis). Alle belforten (behalve die van Sluis) horen tot het werelderfgoed van de Unesco.
Van daaruit vertrokken naar Le Tréport (ligt net niet in de Somme maar in Normandië) en zijn buur Mers-les-Bains (ligt nog net in de Somme op 3 km van Le Tréport) waar men de krijtrotsen kan zien. Impressionant ! Volg in Le Tréport de hoofdweg tot het einde waar enkele voorbehouden parkeerplaatsen zijn.
Van daaruit heb je prachtig zicht  in kikvorsperspectief op die imposante krijtrotsen; Daar is er ook een kabellift (gratis !!! ; open van 7h45 tot 20h45; op vrijdag, zaterdag en feestdagen tot 0h45 en in Juli-Aug. tot 2h45) die toegankelijk is en die brengt je boven op de krijtrotsen en van daaruit heb je een mooi zicht in vogelperspectief op de zee, op Mers-les-Bains en de krijtrotsen daar. De kabellift is gelegen in de Rue Amiral Courbet.
Vergeet ook een wandeling in Mers-les-Bains niet want daar zijn ze kunstzinniger geweest dan aan onze Belgische kust want hun kustlijn met de art-nouveau, art-deco en aanverwante huizen staan er nog allemaal. Een aanrader en je kan er, bij zonsondergang (in april dan toch), ook mosselen, oesters of ’n zeevruchtenschotel degusteren.

- Jardins de Valloires: ingangsprijs: volwassenen: 6 Euro; kinderen (“en gehandicapten”, dat staat er niet maar het is wel effectief zo): 4,50 Euro, www.jardinsdevalloires.com .
April is niet de ideale tijd om tuinen te bezoeken want veel bloemen en planten bloeien enkel  later maar de dreef met de wel bloeiende kerselaars oogt heel mooi. Het Franse deel van de tuin is toegankelijk voor rolstoelgebruikers maar het Engelse deel (zie het plannetje dat je krijgt) is dat niet wegens te hellend en niet verharde paden.
De abdij is, wegens veel treden en trappen, niet toegankelijk en dat werd ons, op onze vraag, onvriendelijk duidelijk gemaakt aan de balie van de tuinen.
Maar in het restaurant “La Table du Jardinier” van de tuinen werd dat gecompenseerd door lekkere schotels (zie 5.) opgediend door wel-vriendelijke diensters.
Er zijn 2 aangepaste toiletten (dames; heren): voldoende ruim; verhoogd toilet met horizontale-schuine handgreep; onderrijdbare lavabo en de deur draait naar buiten.

- Vandaaruit naar Sint-Riquier voor de Abdijkerk waarvan de gotische façade overdadig is versierd met beeldhouwwerken maar binnen in de kerk is het verrassend sober en komt men opnieuw tot rust. Er is een ietwat steil hellend vlak bij de ingang (cat. 2).
Ernaast is er een museum over het plattelandsleven van de streek én met tijdelijke exposities (voor ons schilderijen van ’n hedendaags kunstenaar). Er zijn een 6-tal treden maar ze hadden ons al duidelijk gemaakt ons te melden (wat we dus ook deden) en aldus leidden ze ons iets verderop waar we vlotter (enkel 1 trede) dit museum binnen konden. Toen de gids ons nadien terug naar buiten leidde gaf hij ons gratis een catalogus van de tentoonstelling want hij vond dat we geïnteresseerde – we hadden een paar interessante gesprekken met hem gehad en hem ook enkele pertinente vragen gesteld – bezoekers waren. Zegt dat iets over ons of over de andere bezoekers?
De dag sloten we af met ’n avondbezoekje aan Saint-Valéry-sur-Somme die aan de monding van de Somme – tegenover Le Crotoy – ligt. In het oude bovenstadje – men moet een paar hellingen en wat kasseiachtige straatjes overwinnen – is er enkel een kerk te zien en een mooi zicht op Le Crotoy. Het stadje is wel vrij toeristisch met winkels en restaurants.

- Naar de Somme komen – zoals de streek van Ieper bezoeken – en het oorlogsverleden negeren kan niet. Wij dus ook naar Péronne naar de “Historial de la Grande Guerre”. Met die “grande guerre” bedoelen ze dus de eerste wereldoorlog (1914-1918).
Ingangsprijs: volwassene: 7,50 Euro; ancien combattant (we nemen dus aan dat men dat ook mag zijn van de 2de wereldoorlog al is dat ook al een zeldzaam specimen) en invalide: 3,80 Euro. Audio-gids inbegrepen. Er zijn audio-gidsen in het Frans, Engels, Duits én Nederlands. In het museum zijn de verklarende teksten bij de tentoongestelde voorwerpen en Co wel in het Frans en het  Engels maar niet in het Nederlands.
Er is een niet zeer ruim aangepast toilet met verhoogde wc en 1 diagonale handgreep net iets te ver van de wc.
Historisch gezien is er zeer veel info maar de menselijke kant komt iets minder aan bod. Net het omgekeerde als “In Flanders Fields” in Ieper. Maar, al bij al, kom je uit beide musea naar buiten als een geslagen hond met het besef dat de mens zeker niet de verstandigste van het dierenrijk is. Na ‘14-’18 was er men van overtuigd: “nooit meer oorlog”. Een twintigtal jaren later was het weer zover.

In het zonnetje hebben we dan de muizenissen (mensenissen?) weggespoeld met wijn/koffie en een veel te dure pannekoek met ’n mini-vleugje warme chocolade (zie 5.).

- Een bezoekje aan Amiens mocht niet ontbreken en zeker niet aan de kathedraal. Die is toegankelijk maar soms is het even zoeken langs waar men binnen kan of welk hellend vlak van nut is.
Na wat rondneuzen en het zien van een folder over het labyrint uitgebeeld in de vloer van de kathedraal viel onze Euro dat we die kathedraal in 2005 al bezocht hadden.
De Quartier Saint-Leu leek ons deze keer een “tourist trap”: veel commerce, eten en drank én vooral veel kasseien: niet rolstoelvriendelijk dus. Er zou een lift zijn om naar dat stadsdeel te gaan maar die hebben we niet gevonden. En de boten die je naar de “hortillonnages”, eeuwenoude moestuinen doorspekt met vele kanalen, moeten brengen zijn niet toegankelijk.
Toch is Amiens ook een levendige stad met mooie gebouwen en autovrije winkelstraten. De toeristische dienst ligt vlak naar de kathedraal en één van de 2 ingangen is rolstoeltoegankelijk.
Op naar le Crotoy voor misschien wel een plateau de fruits de mer?

- De dag van onze terugreis liet wel nog wat speling voor een bezoekje aan Naours en haar “cité souterraine”.
Al van sinds de 3de” eeuw hebben de bewoners van Naours een heel gangenstelsel in de kalksteenlagen uitgegraven en dat diende dan als schuilplaats voor de bewoners én hun dieren en vee in onrustige tijden.
Het dorp ligt in een heuvelachtige streek maar men kan met de auto rijden tot boven waar de ingang van die "cité" zich bevindt.
In de reisgidsen staat nog aangeduid dat men zich moet aansluiten bij de georganiseerde rondleidingen maar sinds dit jaar kan elkeen afzonderlijk afdalen in die cité.
Er moet dus afgedaald worden en het diepste punt is 33m onder de grond.
Hoeft het gezegd dat deze attractie niet toegankelijk is?
Er zijn kamers, een kapel, een feestzaal, stallen voor de dieren, schoorstenen en vallen voor indringers. Indrukwekkend en ook een beetje griezelig want het is er stil (als je alleen bent), koud, donker.
Ingangsprijs: volwassene, audio-gids inbegrepen: euro 10.
Er is aan de ingang een café-bar-eetgelegenheid (snacks).
Aansluitend is er ook een park: ingangsprijs 5 euro: het leek ons zijn geld niet waard behalve misschien voor de kinderen. Er is een wat vervallen speeltuin en een deel met neerhofdieren en reetjes, herten. Wie wil kan ook een (Vlaamse) windmolen gaan bezoeken, neen, niet die voor de energie-opwekking maar één om te malen.

5 (w)Etenswaardigheden

- In bepaalde restaurants kan men betrekkelijk goedkoop eten, zeker als men de voorgestelde menu eet maar men merkt vlug dat ze vooral geld verdienen met de dranken zoals overal in de wereld. Bij de bezienswaardigheden verdienen ze ook dankzij de dranken maar eveneens bij de versnaperingen.
Zo dronken we in Marquenterre er elk een – nogal kleine – tas chocolademelk (duidelijk water met een poedertje erin) voor de prijs van 2 x 2,50 euro.
Voor ’n aperitief, bvb de typische Ricard of Pastis, mag je je verwachten aan 2,50 à 3,50 euro.

- Op ’n middag in Rue aten we in Le Lion d’or (De Gouden Leeuw) ’n menu van 18 euro met keuze tussen  2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten en 2 nagerechten. Het was er lekker oa ook een picardische specialiteit als voorgerecht (gevulde hartige pannenkoek).

- “Les Mouettes” (De Meeuwen) in Mers-les-Bains serveert dus vanzelfsprekend zeevruchtenschotels. Zes oesters kosten er 8 euro en een assiette de la mer (oesters, scampis, garnalen, bouchots,…) 19 euro.

- In “La Table du Jardinier” (De Tafel van de Tuinman) in de tuinen van Valloires heeft de tuinier zijn zeg en dat merkten we bijvoorbeeld bij een kaastaart als hoofdgerecht met bloemblaadjes (o.a. viooltjes) en groenten uit hun tuin en een “spoelkom” (refereert naar de meer dan voldoende hoeveelheid) netelsoep met brood, kaas en groenten. Ook de drank (’n soort fruitsap) was terplaatse gemaakt. De formule: voorgerecht, hoofdgerecht + drank kostte 15,80 euro.
Een aanrader.  

- Toen we dus de Historial de la Grande Guerre in Péronne verlieten stapten (en reden) we naar het ertegenoverliggend terras van Le Louis XI. We degusteerden er elk een crêpe (ttz een flensje en het verkleinwoord is hier duidelijk op zijn plaats) chocolat  ttz dit flensje is besprenkelend met enkele druppels chocoladesaus en die 2 flensjes kostten 2 x 4 euro. Een “grand” café (een gewoon tasje koffie) kostte 2,50 euro en ’n glaasje witte wijn 2 euro en we betaalden eveneens  0,40 euro supplement omdat we op het terras zaten. Alles bijeen dus 12,90 euro (voor wie nog heimwee heeft: 12,90 euro is meer dan 500 BF).

- Hou je van zeevruchten dan is Le Crotoy the place to be. We hebben er onze tijd genomen voor we beslisten waar we die zeevruchten zouden degusteren en het werd restaurant La Bonne Franquette (“à la bonne franquette” betekent “zonder complimenten”) en we hebben het ons niet beklaagd.
Une assiette de fruits de mer kost 11, 50 euro, un plateau de fruits de mer 14,90 euro. Kies maar voor de plateau, er ligt van alles op: oesters, garnalen, scampi’s, bouchots, krabbepoten, langoustines en rivierkreeftjes.
Het is duidelijk geen chic restaurant eerder één zonder complimenten, gerund door mensen waarvan er enkele elke dag met hun visserbootje de zee op gaan en dat merk je duidelijk op je bord want alles is er “kersvers” ttz recht uit de zee. En niet duur. Een aanrader ! Zelfs de Ricard kostte er maar 2,10 euro.
In Le Crotoy kan je zeevruchten eten aan alle prijzen, er is elders een plateau voor 2 personen voorhanden met oa 2 kreeften en een halve fles champagne inbegrepen. Kies volgens de goesting en de portemonnee.