Bezoek aan toegankelijk museum in Parijs

handen lezen braille tussen gewoon geschrift

 

Geschreven door Inge Piotrowski

Geniet je mee van onze wonderlijke uitstap naar La Cité Des Sciences et de L'Industrie? Het was echt een belevenis!!
Ik ben volledig blind en enkele jaren geleden gingen mijn vriendin Leen De Vos en ik naar dit museum in Parijs. Leen maakte de foto's die u hier kan zien.
Ik publiceerde dit verslag al eerder op mijn blog Verwonderingen.

Het museum lokte…

La Cité des Sciences et de l’Industrie is een groot gebouw gelegen in Parijs: 30 avenue Corentin-Cariou.
Een collega had me voordien gezegd dat dit museum er echt voor kiest om heel toegankelijk te zijn voor slechtziende en blinde bezoekers onder andere op een mooie, tactiele manier…
Niet alleen het museum, ook de souvenirwinkel lokte mij! In een museum bezoek ik meestal de museumshop want dikwijls kan ik er veel museumstukken betasten (al zijn ze nagemaakt of in ’t klein) die in het museum zelf achter glas staan.
De collega vertelde me dat je in de souvenirwinkel van la Cité Des Sciences et de l’Industrie ook voelboekjes kan kopen.
Voelboekjes? Het kan misschien gek klinken, toch is het zo: ik ben zo geïntrigeerd door zulke snuistersnufjes (als voelboekjes en maquettes…) dat dit weetje op me inwerkte als een magneet.
Een museum met veel tactiele aanpassingen én voelboekjes te koop: daar moest ik wel ooit naartoe gaan

Waar vind ik de aanpassingen?

Het is intussen alweer drie jaar geleden dat Leen en ik op een mooie winterdag vol verwachting het museum binnen wandelden. Ik kan me onmogelijk nog alle details herinneren. toch doe ik mijn best om hier onze ontdekkingen te beschrijven.

Musea zorgen wel vaker voor specifieke aanpassingen. Ik ben het gewend om bij aankomst aan de baliemedewerker te vragen of en waar we die kunnen vinden. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een infofolder in braille, tastbare museumstukken, audioguides (persoonlijk mijn minst favoriete aanpassing, toch goed dat ze er zijn natuurlijk!)

Het antwoord aan de balie in la Cité des Sciences et de l’Industrie verraste me echter enorm: “Partout!”
Partout? Overal? Zijn er overal aanpassingen, echt overal? Hoe is dit mogelijk? Ik werd er helemaal warm en stil van, ja, het antwoord ontroerde mij zelfs… Het is ook zo uniek!

Braille

Het viel ons meteen op dat er bij elke tekst een brailleversie stond. De brailleteksten waren zowel in het Frans als in het Engels aangebracht op panelen vlak bij de gewone tekst. Ik kon gewoon staan mee lezen… net als iemand anders! Dat is voor mij een prachtvoorbeeld van inclusie, mee kunnen doen te midden van de andere bezoekers, zelfstandig! Ik voelde direct hoe zalig en verrijkend het voor mij was om zelf stilletjes de teksten te kunnen lezen en in mijn hoofd de Franse tekst te vertalen…. Dat is zo anders voor mij, met mijn tactiel geheugen, dan als iemand een tekst voorleest.
We ontdekten ook reliëfplannetjes van de ruimtes: van het gebouw, van elke verdieping en van elke tentoonstelling.

Veel en veel meer dan braille alleen…

Misschien merkt u nu terecht op: lang niet alle slechtziende en blinde mensen lezen braille, toch? Welke aanpassingen zijn er nog meer?

Wel, echt waar: er valt voor iedereen heel veel te beleven, op verschillende manieren.

De permanente tentoonstelling over geluiden bijvoorbeeld is heel fascinerend! Je kan er proefjes doen, maquettes bewonderen, interactieve spelen spelen, een geluidsspektakel horen dat vanuit alle richtingen komt, echte objecten betasten en bekijken…
Zie je op de foto dat ik de knop zelf kan kiezen waarachter het geluid schuil gaat dat we graag willen horen?

  • Weet jij wat geluid eigenlijk is en hoe het ontstaat?
  • Je kan er talen beluisteren van zowat overal in de wereld.
  • Hoorde je al eens een dromend konijn,
  • of vissen in paniek,
  • of een slak die sla opknabbelt?

Je vindt er veel meer dan ik hier kan beschrijven…

De stem

Niet alleen de vaste collectie, ook de tijdelijke tentoonstellingen zijn erg mooi aangepast!
Wij hadden geluk: er liep net een heel interessante tentoonstelling over de stem!

Ik bestudeerde er onder meer een overzicht met daarop welk geluid hoeveel decibels produceert en of deze geluidssterkte al dan niet schadelijk is voor ons gehoor!

We legden ook een stem puzzel. Op elk puzzelstuk stond in braille om welk lichaamsdeel het ging, stuk voor stuk lichaamsdelen die we nodig hebben om te kunnen praten: tong, strottenhoofd, luchtpijp, longen…. Ik kon de vorm van elk puzzelstuk (de vorm was realistisch nagemaakt) duidelijk voelen.

Verder kregen we in deze tentoonstelling veel kans om te experimenteren. Bijvoorbeeld: hoe zal onze stem binnen twintig jaar klinken? Hoe zou onze stem klinken als we een man waren geweest

Rust

Het museum is zo groot dat je er gemakkelijk een dag kan spenderen! ’s Middags aten we iets in het restaurant en af en toe pauzeerden we eventjes om de vele indrukken op ons in te laten werken. Er zijn verschillende eetgelegenheden en hier en daar ontdekten we rustplaatsjes.
Ik herinner me dat ik de akoestiek, in tegenstelling tot deze van sommige andere grote gebouwen, niet overweldigend, hol of druk vond. Het museum is ingericht met voldoende tussenruimtes. Dit schermde het geluid van de vele mensen die er rondliepen een beetje af… Dat vond ik wel comfortabel.

Voelen achter glas

Een volgende boeiende, permanente tentoonstelling gaat over de genen: l’homme et les gènes.
Hoe ver staan we eigenlijk af van de dieren (of beter nog: zijn we wel zo anders?)

Ook hier weer kon ik zelf de informatie opzoeken, lezen en beluisteren:

  • via filmpjes (met voldoende uitleg) die ik met knoppen met braille info zelf kon selecteren,
  • via infopanelen,
  • via tekeningen die de genetische evolutie tonen….

Ons hele genetische systeem zit zo geniaal in elkaar dat ook sommige tekeningen ingewikkeld zijn. Ik vond dat niet erg: ik had niet de ambitie om het allemaal perfect te snappen… ik ben geen bioloog. Wel vond ik het heerlijk om de kans te krijgen om te bestuderen, te ontdekken en te genieten van deze ervaring!

Ik kon er onder andere een beeldje betasten van een foetus van 14 weken. Leen kon dit zien in een kast met bovenaan een glazen oppervlak. De kast was zo laag dat iedereen er gemakkelijk in kon kijken. Vooraan aan de kast was een opening gemaakt waarin wij onze hand konden steken om het beeldje te voelen. Goed bedacht: handig, onopvallend, een kleine, doordachte aanpassing die het perfect mogelijk maakt dat iedereen veilig mee kan ontdekken…

Universum

Op stap in Le grand recit de l’univers.

  • Verschillende fossielen onderscheiden (iedereen mocht ze betasten!),
  • mee reizen en ja, zelfs mee luisteren met astronauten in de ruimte,
  • ons klein voelen bij het immense universum…

Het wonder dat ons universum is (atomen, hemellichamen, sterrenstelsels…) wordt prachtig in beeld gebracht via geluidsfragmenten, tekeningen, tactiele, driedimensionale weergaven met draden, bolletjes en ook hier weer braille aanpassingen. Indrukwekkend!

Ooit… ga ik terug!

We hebben lang niet alles gezien. Daarvoor was het museum veel te uitgebreid!

Ik neem me voor om zeker ooit nog eens terug te keren. Wie weet … maken we er een familie uitstap van in 2017 om speciale verjaardagen te vieren?

PS

Hier vind je meer informatie over de aanpassingen voor verschillende doelgroepen:

Het verslag met alle bijhorende foto's vind je op mijn blog: Bezoek aan toegankelijk museum in Parijs.

Wil je graag nog meer VerwonderINGEn van me lezen? Volg dan gerust mijn blog.

Inge maakt stem puzzel

 

sterrenbeeld voelen in La Cité des Sciences et de l’Industrie

 

Hoe goed vond je dit reisverslag?: 
4
Gemiddeld: 4 (2 stemmen)