Mainz, Rollend de stad door (met een klein uitstapje in Bonn)

Geschreven door Lisette.

Afgelopen December besloten manlief en ik dat we dringend een weekendje weg moesten. De crux zit in t feit dat ik in een rolstoel rondrace... Maar uiteindelijk kozen we voor t prachtige Mainz, Duitsland. Niet te ver, maar toch dichtbij genoeg :)

We boekten een kamer in het Atrium Hotel, een flink eind buiten t centrum. Netjes gemaild over de rolstoel, en keurig teruggebeld zelfs! Bij aankomst kregen we een prachtige kamer, in een bijgebouw, mooie ruime badkamer, weliswaar zonder inloopdouche, maar ik kan mezelf nog wel in een bad krijgen dus was geen probleem (hier belden ze over). Brandschoon, en heerlijk rustig, prima bed, usb op tv, alle wensjes waren vervuld.

De eerste avond in de buitenwijk gekeken, flinke berg op, en af, maar mijn duwer kon t makkelijk aan, gegeten bij een klein Kebab-restaurantje, wat goedkoop en ontzettend lekker was. Toen uitgebreid in bad, en heerlijk geslapen.

De volgende ochtend richting ontbijt gewandeld, wat zo'n 500 meter is, heerlijk in de frisse ochtendlucht. Het ontbijt was geweldig, duitse degelijkheid, maar luxe, champagne, thee in een 1persoonspotje in smaak naar keuze, koffie in allerlei soorten, zalm, eitjes, t kon niet op. Hierna hebben we de bus genomen naar Mainz zelf, Dit was supersimpel, 300 meter naar de halte, je wacht even, stapt in via een ramp, koopt kaartje (je begeleider dan) en zit op de rolstoelplek met stoel en al... Knopjes recht bij je hand, drukken, uitstappen via de ramp..... en je staat midden op t plein voor de Dom.

We hebben de Dom even gelaten voor wat t was, en zijn eerst richting t uiteinde van t stadshart gelopen, dankzij de kaart die ik van het hotel kreeg, was het een eitje, kind kan de was doen :) Hier bekeken we de Augustinerkirche, 2 of 3 diepe treden, die met de rolstoel best te doen waren, een dikke drempel, en de deur door....en je staat binnen, in een electrische rolstoel is dit waarschijnlijk iets moeilijker maar de mensen waren zeer behulpzaam. Mooi klein kerkje, vooral t plafond was bijzonder.

Weer buiten door naar de volgende kerk, onderweg kwamen we de Holzthorn nog tegen, maar we waren op weg naar de St Stephan, die zo bleek, niet zo makkelijk bereikbaar was als gehoopt.  (er is een rolstoelroute aangegeven hier) Maar dan kom je alsnog smalle stoepen tegen, en als kersje op de taart een flinke berg te beklimmen. We kwamen boven, maar we moesten wel even bijkomen (mijn man dan he ;) ) Hierna konden we zonder enige moeite de kerk in, en wat was t de moeite waard, zelfs mijn man ging wel een half uur zitten genieten, want deze kerk is best indrukwekkend. Marc Chagall maakte namelijk de glas in lood ramen hier, en deze man hield enorm van blauw... wat het geheel een heel serene gloed geeft. Ondertussen racete ik buiten door de omgang heen, maakte prachtige foto's in de winterzon, en genoot van de stilte.

Buitengekomen weer naar beneden, en dat ging al veel soepeler..... We liepen door naar de Dom, via de kerstmarkt, en hier was een invalideningang en via buiten een minimuseum, waar je wel weer 2 treden voor moet nemen.  Hierna waren we moe, en moest ik toch echt wel naar de wc, wat we niet echt konden vinden, tot we bij de grote gele M kwamen. Een Busritje verder waren we thuis, waar we eerst een klein dutje deden, en hierna via de supermarkt een klein restaurantje bezochten, Zum Babbelnit, dat wederom een treetje had maar daarna moeiteloos bezocht kon worden.  Na ons heerlijke eten gingen we naar het hotel waar we nog wat tv keken.

De zondag werd weer gestart met een ontbijtje, hierna verlieten we het hotel, om via Bonn naar huis te rijden. In Bonn bezochten we de kerstmarkt, wat niet echt makkelijk ging dankzij de vele kabels op de grond. De Dom was groot en hier was een invalideningang, een best flinke ramp naar buiten waar vele beelden stonden. Na nog een korte wandeling door Bonn (kinderkopjes!!) reden we naar huis.