Valencia (Spanje) (2007)

1) Persoonlijke gegevens

- Reisverslag van Hilde en Piet Duyck-Deruyck
   Burg. Decoenestraat 10
   8520 Kuurne
   056 72 53 71
   pietduyck@pandora.be

- Aangezien Piet huisman is mag men op elk moment van de dag proberen contact op te nemen om meer te vernemen over deze reis en reisbestemming.

- Daar Piet rolstoelgebruiker is gaat in ons reisverslag speciale aandacht naar rolstoeltoegankelijkheid. 

- Als we spreken van cat. 1, 2, 3 of 4 dan verwijzen we naar het Britse logo-systeem betreffende rolstoeltoegankelijkheid:
   
Cat. 1. Toegankelijk voor individuele rolstoelgebruiker.
Cat. 2. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker met begeleider.
Cat. 3. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker die enkele stappen
kan zetten en maximaal drie treden kan nemen.
Cat. 4. Niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

- Piet is van cat. 3 – de 3 treden niet in acht genomen - en gebruikte op die reis een gewone rolstoel van 67 cm breed en een zithoogte van 50 cm.

2) Voorbereiding + Reisinfo

- Via www.tourspain.be en met een nederlandstalig mailke naar bruselas@tourspain.es
waarin ik ook info over rolstoeltoegankelijkheid vroeg, stuurden ze ons oa een kaart van Valencia, een toeristengids van Valencia en een van de omgeving, beiden in het Nederlands en ook een gids (in ’t Spaans, Engels, Duits, Frans) voor oa hotels en campings met ook de logos voor rolstoeltoegankelijke faciliteiten, parkings, liften, zwembaden, toiletten en kamers.
Deze toeristengids van de stad + het artikel “Op zoek naar de ziel van Valencia” van Pieter Koten in de Reiskrant nr 145 van Maart 2005 + het Wegwijzer-reisverslag SPA602 Valencia ! (21-27 maart 2006) van Marleen Verkist uit Brugge waren voor ons ruim voldoende om Valencia te verkennen.

- Het werd dus een citytrip via Jetair met Brussels Airlines en een verblijf van 5 nachten (ontbijt inbegrepen) in Hotel Bristol (zie logies) en dat kostte ons 835 Euro voor ons beiden. 
De staking op vrijdag 13-04 zorgde er wel voor dat we pas op zondag 15-04 konden vertrekken.

3) Tussendoorse opmerking

- Ik ga het maar direct grif toegeven dat, al bleef mijn aandacht gaan naar de rolstoeltoegankelijkheid, ik ditmaal niet van plan was om constant mijn notaboekje boven te halen om van alles te noteren dat nuttig zou kunnen zijn voor dit verslag of naar de meter te grijpen om een deurbreedte of wc-hoogte op te meten of om het even welk rolstoeltoegankelijk toilet binnen te gaan om zijn degelijkheid na te checken. Dat kan de ongedwongen en vrije vakantiesfeer bederven en daarom heb ik dat ditmaal achterwege gelaten. Waarvoor mijn excuses maar ik geef grif en met de glimlach toe dat ik niet lijd aan gewetensbezwaren.
Dat onze trip naar Valencia met 2 dagen werd ingekort wegens die staking in de luchthaven van Zaventem heeft daar zeker ook toe bijgedragen dat het notaboekje meestal werkloos bleef. Maar ik blijf erbij dat reisverslagen heel nuttig kunnen zijn voor andere reizigers, zeker voor rolstoelgebruikers. Vandaar dan toch dit reisverslag.

4) Logies en Rolstoeltoegankelijkheid

- Hotel High Tech Petit Palace Bristol
c/ Abadia de San Martín 3
46002 Valencia
Tel.: 00 34 963 945 100
Fax: 00 34 963 943 850
www.hthoteles.com (in verschillende talen waaronder Frans en Engels)
bristol@hthoteles.com

- Vanaf de vlieghaven tot het hotel of vice-versa varieerde de prijs voor een taxi tussen 13,50 en 17,50 Euro. 
Het hotel is heel centraal gelegen in de oude stad, niet ver van de Plaza de la Reina maar het is er heel rustig. Het ligt vlak bij Het Keramiekmuseum en het weze gezegd dat een keramiekmuseum op zijn plaats is in Valencia. Of een bezoek eraan de moeite waard is weten we niet maar we troosten ons met de gedachte dat je overal in Valencia in overvloed keramiek ziet.
’s Morgens is er uitgebreid ontbijt in buffetvorm. Er is ook een bar maar er is geen restaurant.
Het hotel is rolstoeltoegankelijk. Eén ingang vanaf de straat naar het hotel heeft een hellend vlak, evenwel ietwat steil. Bij die ingang draait de deur naar buiten. Er is een begeleider nodig maar de barman of iemand anders helpt ook vlot.
De lift is vlot rolstoeltoegankelijk, voldoende diep en voldoende breed.
Kamer 101 (op eerste verdiep) is rolstoeltoegankelijk. De deuren zijn voldoende breed.
De slaapkamer is ruim (ong. 6m x 4m), er is circuleerruimte.
De kamer bevat 2 x 1 bed (samen 200 x 180), is stevig en heeft een ideale hoogte: ong. 48 cm, bijna even hoog als het zitvlak van de rolstoel. Er zijn nog 2 bedden maar die zijn opgeklapt tegen een muur en storen dus allerminst.
Op de slaapkamer is er televisie en computer met internetverbinding (gratis).
De badkamer heeft een gewoon toilet met een vaste handgreep links die tussen het toilet en de douche staat. Er is nog een andere vaste handgreep aan de muur in de douche. Beide handgrepen hebben een hoogte van ongeveer 90 cm.
In de douche is er een plastieken verplaatsbaar stevig douchestoeltje.
Er is een lavabotafel die zijwaarts onderrijdbaar is maar de eerste handgreep staat een beetje in de weg. Frontaal is de lavabotafel niet onderrijdbaar vanwege die handgreep en de douche
Voor een cat. 3 is de badkamer geen probleem. De andere categoriën kunnen zich behelpen.

5) Stad en bezienswaardigheden en Rolstoeltoegankelijkheid

- Het Wegwijzer-reisverslag van Marleen Verkist kunnen we zeker aanbevelen, er staat heel wat nuttige informatie in zowel op praktisch als op toeristisch vlak. Een aanrader.
- Algemeen gezien mogen we stellen dat Valencia echt een rolstoeltoegankelijke stad is en dat is niet niks voor een stad met een eeuwenoud stadsgedeelte. Daar liggen trouwens heel wat bezienswaardigheden.
Het is duidelijk dat ze echt inspanningen hebben geleverd en nog leveren om de stad rolstoelvriendelijk te maken.
De rolstoelvriendelijkheid merk je trouwens al van bij de aankomst in de kleine, gezellige luchthaven.
- We hebben zowat de hele oude stad afgelopen die overal bereikbaar is met de rolstoel. Veel voetpaden hebben, uitgevend op straten en pleinen, lichthellende vlakken.
- Bij heel wat bezienswaardigheden staan er maquettes van die bezienswaardigheden ten behoeve van blinden en slechtzienden met uitleg in braille.
- De 2de maandag na Pasen is de feestdag van een beschermheilige van Valencia, San Vicente Ferrer. En dat hebben we gemerkt die zondagavond en maandag: overal veel bloemen, regelmatig knallers, toneelvoorstellingen op straat door kinderen en optochten, met de deelnemers in traditionele klederdacht.
- La Lonja de la Seda (Zijde-hallen; gesloten wegens voorbereiding van de volgende tentoonstelling) en de Mercado Central (de Hallen = overdekte markt; gesloten wegens werken) hebben we dus wel van buitenaf gezien maar niet kunnen bezoeken. Wie weet zal de volgende Valencia-bezoekende rolstoelgebruiker ons daar meer over kunnen vertellen in zijn reisverslag wat betreft de rolstoeltoegankelijkheid. 
- We bezochten ook de Plaza de la Virgen (Maagdenplein), de Plaza de la Reina (Koninginnenplein) en de Plaza de la Almoina die dicht bij elkaar liggen en waar nodig zijn hellende vlakken voorzien.  Daar kan je de kathedraal bezoeken (vlot toegankelijk als de hoofddeuren geopend zijn) waar de Heilige Graal (?) te bezichtigen is. Je kan de El Miguelete (de klokketoren van de kathedraal) beklimmen (te betalen, ergens tussen de 2 en de 3 Euro) – uiteraard niet rolstoeltoegankelijk, telt iets meer dan 200 treden – en je hebt er een prachtig zicht op Valencia. Naast de kathedraal is er de kerk van La Virgen de los Desamparados (de maagd van de hulpelozen).
Niet ver van de Plaza de la Reina is er de Plaza Redonda regelmatig gevuld met een of ander typisch marktje.
- Er zijn tientallen Plazas in het oude Valencia en als een straat een half meterke verbreed wordt, hebben ze er weer een pleintje (Plaza dus want voor dat woord hebben ze in Valencia geen verkleinwoord) bij.
- Een wandeling in de oude Carmen-wijk lukt ook zonder problemen, trouwens overal. We begonnen bij de Torres de Serranos aan de Plaza Fueros na een lekkere tapas-paella-agua de Valencia maaltijd op het pleintje zelf. En het restaurantje (La Bodegueta) heeft een rolstoeltoegankelijk toilet en aan de ingang is een hellend vlak voorzien.
Net buiten de oude stad, ten oosten en niet ver van de Carmen-wijk, ligt de Botanische Tuin (Jardin Botanico). Een bezoekje aan die tuin loont de moeite en daarenboven is de tuin rolstoeltoegankelijk, ook de toiletten. Ons hebben ze geleid, bij melding aan de balie voor de sleutel, naar een ander ruim rolstoeltoegankelijk toilet (met handgrepen) in een aanpalend gebouw.
- Mis de Plaza del Ayuntamiento (Stadhuisplein) niet, je loopt of rolt er trouwens op marmer en heb je zicht op prachtige gebouwen als het stadhuis en het postgebouw (Correos). Eveneens in de omtrek is er het station in art nouveau-stijl en de Plaza de Toros en verderop de mooie Mercado de Colon, eveneens in art nouveau-stijl, vlot rolstoeltoegankelijk, ook de toiletten maar de lift moet je weten te vinden, of je vraagt gewoon waar ze (Donde esta el ascensor, por favor?) zich bevindt. In deze mercado is ook “lomo” te koop.
- Sorry maar door de ingekorte tijd hebben we geen musea bezocht behalve het Oceanografic in de Stad van Kunsten en Wetenschappen (Ciutat de les Arts y les Ciències afgekort CAC www.cac.es) die een verzameling is van hypermoderne (vooral wat vormgeving betreft) gebouwen, een prachtig futuristisch parelsnoer, meesterwerk van de Valenciaanse architect Santiago Calatrava. Niet te missen!
Het CAC hebben we te voet bereikt via de drooggelegde Turia-rivier, er kwam geen trede aan te pas, al waren er wel treden maar telkens werd een oplossing aangeboden voor rolstoelgebruikers om die treden te vermijden. Dat was ook zo in het Oceanografic – een echte aanrader, dolfijnenshow incluis - waar hellende vlakken of liften ons hielpen alles te bereiken. En waar er toiletten zijn, zijn er telkens ook rolstoeltoegankelijke toiletten.
Ingangsprijs voor de Oceanografic: 22,80 Euro; voor rolstoelgebruikers: 17,20 Euro.
- In Valencia is er een metro. Er zijn geen metrohaltes in de oude stad, wel aan de zuidrand van de oude stad. Zo hebben we eens een uitstapje (enkele km) gemaakt tot aan de Valenciaanse kust dank zij de metro die perfect rolstoeltoegankelijk is.  Van Xativa tot Beniclavet op lijn 3 was het ondergronds, Van Beniclavet tot Les Arenas op lijn 4 was het bovengronds. Aan deze kust geen Belgische massatoerismearchitectuur-toestanden, wel een promenade naast het zandstrand met hier en daar een restaurant en/of strandartikelwinkel en een prachtige fontein waarbij de waterstralen een boot uitbeelden.
Een ticket H/T kostte elk van ons 2,10 Euro. Dat kan via automaten maar gemakkelijker is gewoon aan de kassa.

6) (W)etenswaardigheden

- Als je een mailke wilt sturen en de computer heeft een querty-klavier, zoals in onze hotelkamer, dan moet je, voor het apestaartje, op de (linkse) hoofdletter-toets drukken, die toets loslaten (jawel !) en op de apestaart-toets drukken. 
- Geef toe, ne mens is voorbestemd om nieuwe smaken te ontdekken anders zouden we ons ganse leven moedermelk moeten consumeren of naar de zuigfles grijpen. Toch lusten veel volwassenen enkel wat ze gewend en gewoon zijn. Ga je op reis, ontdek dan de nieuwe smaken en volhard. Veel mensen proeven eens een olijf, vinden het maar niks en eten nooit meer olijven. Ik ondervond ook zo iets in Afrika. Toen ik er voor de eerste maal papaja (een tropische vrucht) proefde vond ik het ronduit slecht, zelfs een beetje walgelijk en vond het dus niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig overtuigde mijn maaltijdgenoot me dat men moet “leren” papaja eten dus at ik dagelijks een stukje; na enkele maanden at ik elke dag ’s morgens, ’s middags en ’s avonds heerlijke papaja.
Zo is horchata (aardamandelmelk) een Spaanse specialiteit en in Valencia heb je op verschillende plaatsen in de straten horchata-kraampjes. Proeven dus!
Aangezien ze in Valencia fier zijn op hun Valenciaanse taal zal je meestal bij zo’n kraampje niet horchata maar “orxata” zien staan.
Maar zoals er cafeteria’s zijn, zijn er ook horchateria’s. Je kan er koffie en waarschijnlijk ook een frisdrank drinken maar vooral horchata. En je kan er ook wat gebakjes nuttigen én “churros con chocolate” krijgen. Lekker als versnapering, als vieruurtje of als licht middag- of avondmaal. Je krijgt dan een tas met een dikke warme chocoladesaus en 2 of 4 (kies er maar 4 want het is een delicatesse) churros ttz ringen deeg in olie gebakken en die eet je op door de churro vóór elke hap even door de chocoladesaus te halen. Heerlijk. Als je er zakjes suiker bij krijgt, dan dient die suiker om de churros te bestrooien.
Niet ver van de Plaza de la Reina, op de Plaza Santa Catalina is er de Horchateria Santa Catalina. Eén aanrader niet enkel culinair maar ook artistiek, vooral omwille van de keramieken muurversieringen.
4 churros: 1,80 Euro; een tas chocolate: 2,80 Euro; een glas horchata: 2,30 Euro;
café con leche (koffie met melk): 1,60 Euro.
- Agua de Valencia is wel iets meer dan water, het wordt normaal geschonken als aperitiefdrank  op basis van vers sinaasappelsap, cava (een plaatselijke parelende wijn, genre cider maar met witte wijn lukt het ook aardig want we hebben het al uitgeprobeerd, wat dacht je), suiker, wat sterke drank(en) als cointreau en/of rum, wodka en veel ijsblokjes. Ook een aanrader, echt lekker en niet sterk, het alcoholgehalte ligt tussen de 5 en 9 graden.
Een karafje agua de Valencia goed voor een paar glazen: 4 Euro.
- Tapas, nog zo’n Spaanse specialiteit, blijven een aanrader. Een middag- of avondmaal kan gerust bestaan uit een aantal tapas. En tapas kan van alles zijn: olijven, kaas, bereide kaas (in de oven), hesp, zeevruchten (koud of bereid), enzovoort, enzovoort.
Tapas variëren tussen 2 à 5-6 Euro
- De specialiteit van Valencia blijft echter de “paella” op basis van rijst met kip en konijn, of vis of zeevruchten en ook de arroz negro (letterlijk zwarte rijst) op basis van inktvis en de inkt wordt gebruikt om de rijst zwart te kleuren.
Een paella kan variëren van 7 Euro in een tapasbar tot 22 Euro in een chic restaurant.
La Fonda is zo’n chic restaurant, met terras op de Plaza de la Reina. Het was het enige restaurant op dat plein ddat geen prijzen aanduidde op de reclameborden met de aangeprezen gerechten. Na het nuttigen van ons hoofgerecht brachten ze ons gebakjes, prezen die aan in de hoop dat we zouden toehappen. Tevergeefs. Ik heb ook de kaart gezien met oa de lijst van alle cognacs en brandy’s die men er kon consumeren: het goedkoopste glas brandy kostte 9 Euro, het duurste glas cognac 45 Euro. We geven grif toe dat Restaurant La Fonda niet echt onze genre is en geven even grif toe dat we heel lekkere paella en arroz negro gegeten hebben.
- Nog zo’n Spaanse beroemdheid is hun gerookte ham maar zo’n vele kilo’s wegende (en vele Euro’s kostende) niet ontbeende hesp is geen evidente bagage om mee te sleuren naar huis. Ooit al gehoord van “lomo”? Lomo betekent letterlijk “rug” maar als je op een mercado  al die hespen ziet hangen, vraag dan eens “lomo” aan de beenhouwer. Lomo is een stukje varkensvlees (als een varkenshaasje) uit de rug die word gerookt zoals de hespen en is een lichter (in gewicht én prijs) en heel lekker alternatief voor de hespen.
Lomo kost ongeveer 26 Eur per kg en de porties lomo op de markt wegen ongeveer 800 gr.
- Taberna de Marisa, in de Calle Caballeros, het favoriete restaurant van Marleen Verkist wilden we graag eens uitproberen maar het leek ons niet rolstoeltoegankelijk, enkele treden naar beneden en nogal smalletjes. Jammer.
- En heb je, na al die tapas en paella’s, eens goesting om iets te verorberen waarvan je de smaak wel herkent dan is het Franse restaurant “Bistrot de François” een aanrader. Als je van het stadhuis in de richting van Plaza de la Reina wandelt, dan ligt dit restaurant in een van de eerste straten links.
Wat ons betreft, Valencia viel echt heel goed mee. Een aanrader dus.