Lanzarote, vulkanische parel van de Canarische Eilanden

Geschreven door Jozef.

Inleiding

Over ons

Jozef Somers en Marie-Claire Meesemaecker

Engelsenlaan 185

9600 Ronse

Tel.: 055/31.55.73 E-mail: somers.jozef@skynet.be en somersjozef@outlook.com

Andere reizigers mogen met ons contact opnemen. Als mindervalide en persoon op rust ben ik veel thuis. Mijn spraak wordt niet altijd goed verstaan, daarom is het aangewezen vooraf contact op te nemen via mail, om af te spreken wanneer je bij ons terecht kunt. Meestal lukt het na 19u, dan kan Marie-Claire geïnteresseerden te woord staan om inlichtingen en tips door te geven.

Logies: ligging, toegankelijkheid en prijs

Casa Helma III

Calle El Cercado 3

E-35543 Mala, Lanzarote

Tel.: + 34/661.23.60.22

Website: www.casahelma.com E-mail: helma@casahelma.com

Het huisje ligt ietwat afgelegen in Mala, het is er heel rustig om te verblijven. De enige hinder tijdens de nacht zijn blaffende honden en jankende katten. Bij de ingang is een kleine overstap, net zoals tussen veranda en zithoek, aan de badkamer is een opstap van een 18cm en aan de slaapkamer één van een 8-tal cm. Het is een goed uitgeruste bungalow met een terras, veranda, zithoek met een lange zetel en grote TV. Verder beschik je er over een volledig ingerichte keuken met frigo met vriesvak, elektrisch kookvuur en oven, microgolfoven, koffiezet en broodrooster. Naast de toestellen is er ook koffie en filters voor de koffiezet, suiker, zout, de nodige potten en pannen, borden groot en klein, tassen en glazen. In de badkamer is een lavabo, douchecabine met losse sproeier, een gewoon toilet en een haardroger. In de slaapkamer staat een dubbel bed. We betaalden cash € 280 voor zeven dagen.

De dame, Helma, die de bungalows verhuurt is een Nederlandse, die reeds jaren op Lanzarote en in Mala woont. Na het pensioen van haar echtgenoot vertrokken zij naar Lanzarote en kochten er een huisje. Later kochten zij het plaatselijk schooltje en richtten het in tot vakantieverblijven. Het is een vriendelijke en heel behulpzame dame.

Transport

We boekten via internet op de website van Ryanair de vlucht H/T naar Lanzarote. De service op de vlucht Charleroi - Lanzarote en terug was voor ons ondermaats. Het probleem is, dat je precies ingeblikt wordt als sardines. De zetels staan heel te dicht op elkaar, om zoveel mogelijk passagiers te kunnen vervoeren. Er komt nog bij dat het vliegend personeel verre van vriendelijk en zeker niet behulpzaam is. Voor ons geen Ryanair meer, als het anders ook goedkoop kan.

Vliegtuig: Charleroi -Lanzarote en terug € 198,88 p/p vlucht, taksen inbegrepen.

Een annulatieverzekering nemen we niet meer op een vlucht. Die is begrepen in het pakket van MasterCard en dat scheelt ons jaarlijks ettelijke euro’s.

Ter plaatse huurden we een wagen Seat Ibiza via Ryanair, kostprijs € 93,17 + benzine € 55 = € 148,17

Goed om te weten

* Tijdzone

 Op Lanzarote is het 1 uur vroeger dan in België.

* Financiën

 We hadden voldoende cash euro’s mee, maar je kunt op veel plaatsen met je creditkaart betalen en er zijn in de steden voldoende ATM’s voorhanden.

* Klimaat

 Op Lanzarote geniet je in voor- en najaar van een goed verdraagbaar klimaat. Normaal heb je deze tijd van het jaar volop zonneschijn met temperaturen van rond 25°. Het weer kan wel plots omslaan, dan krijg je met wind af te rekenen en gaat de zon soms even weg.  We vernamen dat in het najaar het weer beter meevalt dan in het voorjaar.

* Accommodatie

 Logies is er in elke prijsklasse, wil je iets meer luxe, kies dan een iets beter logies.  Wij betaalden € 40/nacht voor een degelijk appartement met alles erop en eraan.

* Restaurants

 Er wordt een fooi verwacht in de restaurants.

* Verzekeringen

 Buiten Eurocross van de mutualiteit hebben wij altijd de reisverzekering van V.A.B. zonder  wagen. Als lid van Wegwijzer heb je die goedkoper(zie algemene info Wegwijzer).

* Elektriciteit

 De netspanning op Lanzarote is 220 Volt. De stopcontacten zijn zoals hier.

* Veiligheid

 Lanzarote is vrij veilig voor de toerist. Je moet weliswaar altijd en overal op je hoede zijn voor gauwdieven, zeker in drukke straten en op druk bezochte plaatsen.

* Handbagage

 De regels voor de handbagage zijn nog steeds dezelfde. Dus nog altijd geen vloeistoffen, gels, pasta’s, zalfjes en scherpe voorwerpen zoals nagelknippers, knipmessen en schroevendraaiers in je handbagage stoppen. Zulke zaken horen in de bagage die je incheckt. Op sommige luchthavens word je van kop tot teen gecontroleerd.

* Als rolstoelgebruiker

 Om aan onverwachte kleine problemen te verhelpen aan je rolstoel, neem je best wat herstelmateriaal mee zoals enkele sleutels, een schroevendraaier(klein formaat) met bits, plakgerief en pomp. Die zaken steek je best niet in de handbagage, maar in de bagage die je incheckt. Op mijn rolstoel zitten reeds jaren krypton banden(zonder lucht) en daardoor is het probleem van platrijden van de baan. Het is in ieder geval een zorg minder. Op mijn nieuwste rolstoelen zijn vooraan de kleine wieltjes volle velgen en dikkere bandjes gemonteerd.

Reisverslag

Zondag 14/05: Charleroi - Arrecife

Om 10.15u werden we opgehaald door de taxi van Soetens Airport Service voor de trip naar de luchthaven van Charleroi. De chauffeur, Dirk, vergezelde ons tot in het luchthavengebouw. Het inchecken van de bagage ging vlot, we hadden vooraf gebeld met Ryanair Brussel en een plaats toegewezen gekregen. De Boarding Pass moesten we afdrukken en het was OK. Een assistent bracht ons voorbij de passen- en veiligheidscontrole tot bij de juiste gate. Tegen de tijd van inschepen werden we opgehaald en naar buiten gereden, waar een hoger-lager ons opwachtte. In de cabine werd gewisseld van rolstoel, het werd een smal exemplaar om zo tussen de rijen zetels te kunnen rijden. Het zijn in het toestel telkens drie zitten naast elkaar. Ik moest tegen heug en meug aan het raampje plaatsnemen, wat een hele rompslomp meebracht en mij geen bewegingsvrijheid toeliet. Ik mag geen andere passagiers hinderen bij noodsituaties. Precies op het vooraf gestelde uur kwam er beweging in het vliegtuig en zetten we koers naar Lanzarote, waar we landden om 16.50u of 20’ vroeger dan voorzien. Het toestel was hier geparkeerd aan een slurf, daardoor konden de passagiers maar één richting uit, vooraan.

De assistentie liet niet lang op zich wachten. Na de grensformaliteiten konden we de bagage ophalen en de balie van Sixt opzoeken voor het definitief regelen van de huurwagen. We hadden bij de reservatie een VW Polo gevraagd, maar kregen een Seat Ibiza toegewezen.

Marie-Claire steigerde in eerste instantie, bij het zien van de wagen was het OK. Het laden ging vrij vlot, nu konden we koers zetten naar Mala, waar we een appartementje gehuurd hadden voor een week.

Bij aankomst werden we verwelkomd door de huisbazin en haar vriendin, die de sleutel van het gelijkvloers appartement overhandigden. Zij vroegen of we behoefte hadden aan specifieke zaken, zij bezorgden ons brood voor morgenvroeg en frisse drank, die welkom was na de vlucht. Na installatie in het huisje trokken we erop uit om de innerlijke mens te versterken.

We kozen het dichtbij zijnde restaurant Don Quichote, El Rostro 1 Mala

 Tel.: + 34/928.529.301

Dagelijks geopend: 12-22u, sluitingsdag zaterdag.

Bij de ingang zijn er 2 x 1 opstap, verder is het vlak. Het is er niet slecht, we hebben reeds betere zaken aangedaan. Voor een maaltijd betaalden we cash € 32,30 voor ons twee, dranken inbegrepen. Voor de eerste avond zochten we het niet te ver uit de buurt.

We werden op Lanzarote onthaald onder een stralende zon met een fel blauwe hemel.

Lanzarote is een vulkanisch eiland met een oppervlakte van ruim 845 km² en is wat betreft de oppervlakte, het vierde in rang van de Canarische Eilanden. Dat het eiland van vulkanische oorsprong is, kan je duidelijk zien als je op Lanzarote aankomt. Je wordt geconfronteerd met heuvels, die gevormd zijn door lavastromen. Het oppervlak van Lanzarote bestaat voor het merendeel uit vulkanische aarde en gesteente. Waar het vooral goed zichtbaar is, is in het Parque Nacional Timanfaya. Dit deel van het eiland heeft haar bijna maanachtig landschap gekregen tijdens de vulkaanuitbarstingen, die van 1730 tot 1736 plaatsvonden. Dit beschermd natuurgebied beslaat ongeveer een vijfde deel van het eiland. Begroeiing is er amper te zien, waardoor het landschap een bijna surrealistisch karakter heeft.

Tijdens de ontwikkeling van het toerisme is het behoud van het landschap centraal blijven staan. Er is geprobeerd het toerisme op zulke manier te ontwikkelen, dat het unieke landschap zo weinig mogelijk zou worden aangetast. De beroemde kunstenaar, architect en bouwkundig adviseur César Manrique heeft hier een belangrijke rol in gespeeld. Er is voor gekozen het toerisme op drie plaatsen te concentreren: Puerto del Carmen, Playa Blanca en Costa Teguise. Er is ook bepaald dat gebouwen niet hoger werden dan vier verdiepingen en dat er gewerkt wordt met lichte kleuren, waarbij de voorkeur wit is met de typerende groene, bruine en blauwe ramen, deuren en kozijnen.

Door de toenemende populariteit van Lanzarote als vakantiebestemming zijn de afgesproken regels voor nieuwbouw regelmatig overschreden, toen Manrique even niet op het eiland woonde. Na zijn dood merk je dat er soepeler met de regels werd omgegaan. Toch is Lanzarote minder verpest door toerisme dan Tenerife, Gran Canaria en Fuerteventura. De bebouwing in de badplaatsen overstijgt zelden de vier verdiepingen, het grootste deel van de kustlijn is nog onbebouwd. Het is de goede balans tussen toerisme en puurheid, die toeristen naar Lanzarote trekt. Het is minder schreeuwerig. Hoewel op Lanzarote wel degelijk sprake is van massatoerisme, heb je niet altijd het gevoel er deel van uit te maken.

Waar Lanzarote zich ook in onderscheidt, is het feit dat men op Lanzarote veel meer het logies verlaat om het eiland te verkennen. Dit is te merken aan de drukte bij de bezienswaardigheden. Veel toeristen trekken er met een huurauto op uit. De wegen zijn uitstekend en de afstanden zijn nooit lang en de kosten voor autohuur en brandstof vallen best mee.

Maandag 15/05: Centraal Lanzarote

Met een goede nachtrust achter de rug konden we starten aan een eerste verkenning van het eiland. Te beginnen in

Teguise

 Voormalige hoofdstad, witgepleisterde huizen met groene luiken. Het is een gezellig stadje, maar buiten enkele souvenirwinkeltjes, enkele bars, een mooi dorpsplein en een mooie kerk is er niet veel te beleven. We waren er vlug op uitgekeken, temeer omdat veel zaken nog niet open waren. De eilandbewoners starten de dag vrij laat, voor 10u is er niet veel beweging.

Eén van de oudste nederzettingen van de Canarische Eilanden lag in het stadje. Teguise wordt nu min of meer als openlucht museum gezien, waar de typische lokale architectuur van de huizen naar hartenlust kan bekeken worden.

Teguise is vooral gekend voor zijn zondagse markt, waar naast kwalitatief vooral inlandse souvenirs en nep luxe merkproducten aangeboden worden. Afdingen is een must. Hou rekening met de ervaring, dat je pas thuis vaststelt, dat sommige koopjes een kat in een zak blijken te zijn. De markt start om 9u en eindigt rond 14 uur. Wees er tijdig, want rond 13u beginnen de kooplui hun waar in te pakken en rest enkel nog rommel.

Bezoek in Teguise het meest originele café van Lanzarote, Café JaLeo. Het is een cultureel centrum voor de jongeren van het eiland en biedt ruimte aan muziek, tentoonstellingen en live optredens. Je kunt er de traditionele Canarische keuken proeven.

Op een steile heuvel toornt een oude burcht boven Teguise uit. Het Castillo de Santa Barbara is ingericht als museum o.a. over de emigraie. Een steile klim leidt je tot bij het kasteel. Er is een kleine parking, vanwaar je een uitzicht hebt over het ganse eiland. Alleen het uitzicht tussen de kantelen is de rit er naartoe reeds waard.

Voorheen werd het Castillo de Guanapay genoemd, het werd gebouwd op de Guanapay vulkaan. Het is het oudste kasteel van de Canarische eilanden. Het diende ter bescherming tegen aanvallen van piraten, die veel plaatsvonden. Het bood ook een veilig onderdak aan de inwoners van Teguise in onrustige tijden. Vanaf het ogenblik dat het kasteel voor deze doeleinden overbodig werd, geraakte het in verval. In 1960 begonnen organisaties ter bescherming van kastelen aan de restauratie van het kasteel. Het omvat nu het Piratenmuseum. Je treft er allerlei info over de piratenaanvallen op de Canarische eilanden gedurende 4 eeuwen.

Nazaret

Villa Lagomar: Inkom € 6 p/p, niet rolstoel toegankelijk

 Calle Los Loros 2 Nazaret

 Open: Alle dagen van 10u tot 18u

 Tel.: + 34/928.84.54.60 Website: www.lag-o-mar.com E-mail: info@lag-o-mar.com

Lagomar was ooit de villa van Omar Sharif. Nu vind je in dit prachtige gebouw een museum, een restaurant en twee cottages. Casa Omar Sharif werd door César Manrique, de bekendste kunstenaar van Lanzarote, ontworpen. De idee van Manrique was om het te bouwen in een 1001 Arabische nachten-stijl. Het is tegen een klif gebouwd en lijkt eraan te hangen.

Het bestaat uit verschillende lagen en is omgeven door drie prachtige tuinen, waarin zich enkele grotten en tunnels met geheime doorgangen bevinden. In de tuinen worden tentoonstellingen van schilders en beeldhouwkunstenaars gehouden en er worden regelmatig openluchtconcerten gehouden. In de bar La Cueva kan je iedere donderdag, vrijdag en zaterdag livemuziek optredens bijwonen.

Tahiche

 Fundacion César Manrique: Villa van de kunstenaar

 Open: Ma-Za: 10-18u, Zo: 10-15u, inkom € 8 andersvaliden gratis

 Tel.: + 34/928.84.31.38 Website: www.fcmanrique.org E-mail: fcm@manrique.org

 Combinatieticket Fundacion César Manrique(Tahiche) en

 Casa Museo César Manrique(Haria): € 15 p/p

De Fundacion César Manrique is een museum dat ingericht is in en om de voormalige woning van de op Lanzarote geboren kunstenaar César Manrique. heeft zijn droomhuis naar eigen ontwerp ingericht in een aantal met elkaar verbonden lavagrotten nabij Tahiche. Bovengronds wordt een totaal beeld van het werk weergegeven, waar het creatieve brein van Manrique, die zowel als architect, designer en schilder gekend is. In een binnenplaats daal je via een bijzondere vulkanische stenen trap af naar vijf in elkaar overlopende vulkanische kamers, elk met een eigen karakter. Na de tragische dood van César Manrique bij een verkeersongeval in 1992, is zijn huis het hoofdkwartier van de stichting geworden. De stichting bewaart de voormalige woning van de kunstenaar en houdt ze voor het publiek geopend. De opbrengst van de inkomgelden worden gebruikt voor de artistieke vorming van de jeugd binnen de beeldende kunst, de muziek, de dans en het theater.

Het gelijkvloers lukt met een rolstoel, de plaatsen die zich lager bevinden niet. Een vriendelijke dame gaf mij een fotoalbum van het hele complex ter inzage.

César Manrique was een kunstschilder, beeldhouwer, architect en bouwadviseur. Zijn stijl kan worden beschouwd als non-figuratief, in evenwicht met de omringende natuur. Veel gebouwen en projecten op het eiland Lanzarote zoals Mirador del Rio, Jameos del Agua, Jardin de Cactus, Cueva de los Verdes, alsook het restaurant El Diablo in het Nationaal Park Timanfaya en het hotel Gran Melia Salinas in Costa Teguise behoren tot zijn werken. Op meerdere rotondes op Lanzarote staan windsculpturen van zijn hand.

Lanzarote als zijn atelier

Manrique heeft ervoor gezorgd, dat de meeste gebouwen op Lanzatote niet hoger dan vier verdiepingen werden gebouwd, dat zij voornamelijk wit en zeer licht getint werden en dat de raamkozijnen in groen, blauw of bruin werden geverfd. Manrique maakte een boek met eigen foto’s over de lokale historische architectuur. Er zijn enkele hotels die meer verdiepingen tellen, zoals het Gran Hotel in Arrecife. Dit gebouw is neergezet in de tijd dat Manrique een aantal jaren in Amerika verbleef. In Puerto del Carmen staat het zeven verdiepingen tellende Hotel Los Fariones en het appartementscomplex Fariones Playa. Manrique zorgde er ook voor dat er geen advertenties aan de kant van de wegen werden geplaatst en hij schakelde daarnaast een tijdelijke bouwstop in. Hij organiseerde protesten tegen grootschalige nieuwbouw ten behoeve van het massatoerisme op het eiland in de jaren ’80. De beweegreden was zijn liefde voor het eiland. Manrique wilde niet dat de unieke cultuur en natuur beschadigd werden door massatoerisme en heeft dat ook daadwerkelijk weten te voorkomen.

Tijdens de Spaanse burgeroorlog vocht Manrique als vrijwilliger aan de kant van Franco.

Op 73-jarige leeftijd overleed Manrique bij een verkeersongeval op een kruispunt op 50 meter van zijn oorspronkelijke woning, El Taro de Tahiche, Manrique’s graf bevindt zich op de begraafplaats van Haria en is voorzien van onder meer poreus lavasteen en beplanting met cactus en een palmboom, zoals door hem veelvuldig is toegepast in zijn werk als architect.

Tussen Teseguite en Guatisa zie je mooie rotsformaties.

Guatiza

 Jardin de Cactus: 10.000 soorten

Open: Dagelijks van 10u tot 17.45u, inkom € 5,80 - andersvaliden € 2,90

Overal op Lanzarote zie je cactussen groeien. In de Jardin de Cactus nabij het dorpje Guatiza, zijn de meest bijzondere en merkwaardige cactussen verzameld. Je vindt er zo’n 1.400 verschillende soorten. De tuin is ontworpen door niemand minder dan César Manrique. Hij is aangelegd in de vorm van een amfitheater. Manrique is ook verantwoordelijk voor het opknappen van de windmolen, die je ziet op de rand van de tuin. Als je naar de molen klimt, krijg je een fantastisch uitzicht op de tuin en zie je in een oogopslag de veelzijdigheid van de cactussen.

Bij de tuin is een restaurant en een cafetaria, waar je terecht kan voor een Tarta de Manzanas(appeltaart). Er is ook een kleine winkel, waar je een mini cactus kunt aanschaffen. De cactustuin is een bezoek overwaard.

Met een rolstoel kan je in het grootste deel van de tuin rondrijden. Het pad is geplaveid met grote lavastenen met onregelmatige diepe brede voegen, waardoor het moeilijk rijden is. Het lukt met hulp. Het hoger gelegen deel tot bij de windmolen kan niet.

Jameos del Agua

Open 10-18.30u, Di, Vr, Za tot ’s nachts(mooier), inkom €9,50 p/p

Het bevindt zich ten noorden van Punta Mujeres, aan de rechter kant van de splitsing. Het is niet rolstoeltoegankelijk door de vele treden. Het is een parklandschap, half binnen en half buiten, met het Casa de los Volcanos.

Deze prachtige grot is de eerste bezienswaardigheid op Lanzarote, die gedecoreerd is door César Manrique. Het maakt samen met de Cuevas de los Verdes deel uit van een vulkanische tunnel, die voor het begin van onze jaartelling is ontstaan na de uitbarsting van de Monte Corona. Deze tunnel staat in verbinding met de Atlantische Oceaan, op die manier ontstaan er stroompjes en een meertje dat met zeewater wordt gevuld. In het meertje leven blinde albinokrabbetjes, die nergens anders ter wereld voorkomen. Door een gat in het dak van de tunnel valt het zonlicht naar binnen, waardoor de krabbetjes sterren in het water lijken. Aan het eind van de Jameos del Agua vind je een weidse ruimte. Deze oase van rust heeft een mooi aangelegde tuin met een onwaarschijnlijk idyllische vijver. Het bezoek kan je afsluiten met een rondgang door het vulkaanmuseum.

Als je de Jameos del Agua ’s avonds bezoekt, kan je genieten van een heerlijk diner in het restaurant of een concert zoals je nooit hebt beleefd. Reservatie is gewenst, zeker als die avond een concert wordt gegeven.

In de vroege avond zochten we een restaurant op.

Het werd in Punta Mujeres het Restaurante Sol y Luna: Alle dagen open 12-20u

Calle Las Salinas 18, Punta Mujeres, Tel.: + 34/928.17.34.16

Er ligt een steil hellend vlak aan de inkom en een hoge opstap aan het terras. De bediening is heel vriendelijk, het eten heel lekker, de prijs normaal. Voor de lekkere maaltijd betaalden we cash € 34,78 voor ons twee, drank inbegrepen. Het restaurant kunnen we zeker aanbevelen. Voor we terugkeerden naar onze vaste stek, stopten we bij de supermercado in Guatiza, gewoonte die we alle dagen van ons verblijf op Lanzarote herhaalden. Het was brood voor het ontbijt en de lunch, die we telkens meenamen voor onderweg.

Het was zonnig, maar er was veel wind.

Dinsdag 16/05: Arrecife, Costa Teguise, Puerto del Carmen

Arrecife

Arrecife werd voor het eerst genoemd in de 15e eeuw als een klein vissersdorp. De stad dankt de naam aan het zwarte vulkanische rif, waarachter de boten bescherming konden zoeken tegen aanvallen van piraten. Tegen het einde van de 16e eeuw begon Arrecife te groeien door de handel tussen de Oude en de Nieuwe Wereld. Hiermee werd de stad erg populair bij zeepiraten. In 1571 werd de stad volledig geplunderd door de beruchte piraat Dogan. Enkele jaren later begon men met de bouw van het Castillo San Gabriel op het klein eiland Islote de Fermina. Dit moest de haven bescherming bieden tegen de piraterij. In 1586 werd deze door piraten verwoest. Het huidige Castillo San Gabriel met klokkentorens en wachthuizen werd ca. 1590 in opdracht van de Spaanse koning Filipe II gebouwd naar het ontwerp van Leonardo Torriana. Hij ontwierp ook het Castillo de Santa Barbara in Teguise. In de vesting is nu het Archeologisch Museum van Lanzarote gevestigd. Er worden vondsten uit het Oud-Canarisch tijdperk tentoongesteld, waaronder een monoliet van het Guanchenpaleis Zonzamas en enkele grafstenen en kleifiguren.

Arrecife bezienswaardigheden en activiteiten

 - Calle Leon y Castilla is de winkelstraat van Arrecife. J vindt er behalve winkels ook meerdere restaurants en bars met terrasjes en ze is autovrij.

 - Arrecife heeft ook een wit zandstrand, Playa del Reducto. Het ligt in het zuiden van de stad tussen het regeringsgebouw Cabildo de Lanzarote en het Gran Hotel.

 - De kerk Iglesia Matriz de San Gines Obispo is gebouwd in 1667 en gewijd aan de patroonheilige van het eiland Lanzarote.

 - De stad heeft een stadspark, Parque Islas Canarias, dat naast het Gran Hotel aan zee ligt.

 - Elke zaterdag is het markt van 9u tot 14u op de Plaza de Las Palmas.

 - El Charco de San Gines is een lagune met helderblauw water, dat via een kanaaltje is ver bonden met de oceaan. Het is de thuishaven van vissersbootjes. Errond bevinden zich vissershuisjes, maar ook restaurants en bars, waar je kunt genieten van het mooie uitzicht.

 - Het Internationaal Museum voor Hedendaagse Kunst is gevestigd in Castillo de San Jose en ligt in het oosten van de stad.

We maakten er een wandeling met vertrek in de buurt van het Castillo San Gabriel. De vesting bereiken met een rolstoel is een moeilijke klus. Het pad is geplaveid met grote keien met brede voegen. Halfweg ben ik gestopt, Marie-Claire is alleen verder gegaan. De vesting zelf werd niet bezocht.

Playa Honda

Vis en schaaldieren, La Marca - Restaurante Emmax

Playa Honda is een voorstadje van Arrecife. De structuur en de ligging duiden in eerste instantie op een troosteloze urbanisatie of op een soort volkswijk waar de armste mensen van Lanzarote wonen, die werkzaam zijn in plaatsen als Puerto del Carmen. Die veronderstelling komt voort uit de ligging ten opzichte van de start- en landingsbaan van het vliegveld. De vliegtuigen stijgen net boven Playa Honda op.

Vergeten badplaats? Niets is minder waar. Playa Honda is een stadje met een goede combinatie tussen het gewone leven en toerisme. De meeste vakantiewoningen zijn in privé bezit en worden verhuurd aan gasten uit het Spaanse vasteland. Je komt er ook toeristen uit Latijns-Amerika tegen. Playa Honda heeft een zandstrand dat deels voorzien is van zwarte lavakeien. Het strand is meestal rustig en heeft weinig voorzieningen. Langs het strand loopt een wandel- en een fietspad, die beiden tot in Puerto del Carmen lopen. Zo kan je langs de landingsbaan van het vliegveld naar Puerto del Carmen gaan of fietsen. Je ziet er van heel dicht vliegtuigen opstijgen en landen. Langs de promenade zijn enkele bars en restaurants, waar je kunt genieten van een frisse drank of iets eten. De menukaart is niet volledig aangepast aan het toerisme, er komen ook veel lokale mensen.

Puerto del Carmen

15 Km van Arrecife

 Playa de los Pocillos - Playa Grande - Playa Chica

Hier is het langst doorlopend strand van Lanzarote: Avenida de las Playas. Wij hielden het bij Playa Grande, waar we, na even zoeken, een vrije parkeerplaats vonden. We genoten van het prachtige weer, nu en dan lieten we ons neervallen onder een parasol op een terrasje voor een fris drankje of een welgekomen ijsje. Er wordt hier zelfs echt Italiaanse ijsroom verkocht.

Na enige tijd stapten we op om het oude stadsdeel rond de haven te gaan verkennen. Van hieruit vertrekken boottochten rond Lanzarote, Fuerteventura en Los Lobos(€ 50 p/p) met Motorbarca Arosa: je moet 2 dagen vooraf boeken.

Hierna zochten we Puerto Calero op. Eén van de mooiste maar tevens de duurste jachthaven van de Canarische eilanden. Als je minder interesse hebt voor luxe jachten, dan is deze locatie niet speciaal.

Costa Teguise

met middelpunt Pueblo Marinero

Het binnenkomen van Costa Teguise is vrij druk met veel vakantie appartementen. We konden de wagen parkeren op het rondpunt, waar het autovrije wandelpad begint aan de Playa de las Cucharas. Aan het rondpunt is 1 parkeerplaats voor andersvaliden. De autovrij promenade loopt voor het merendeel langs de waterkant, waar je hier en daar het strand op kunt. Op de promenade moet je geen honger of dorst lijden, om de zoveel meter kom je een bar of restaurant tegen. Naar de avond toe zochten we een restaurant op.

 Het werd Restaurante The Fuel Stop, Avenida Las Olas 12, Costa Teguise

 Tel.: + 34/610.63.48.85

 Website: www.fuelstop-lanzarote.com E-mail: info@fuelstop-lanzarote.com

Het is een internationaal seafront restaurant. Je wordt er vriendelijk bediend, de maaltijden zijn er prima en de prijzen normaal.

We genoten volop van een stralende zon en een diepblauwe hemel. De wind namen we er graag bij, die zorgde voor een beetje verkoeling.

Woensdag 17/05: Zuid-West Lanzarote

Yaiza

Het staat bekend als het mooiste dorp van Lanzarote. Het heeft zelfs meermaals de titel van mooiste Spaans dorp in de wacht gesleept. Zoals op heel Lanzarote zijn de gevels wit met groene ramen en deuren. Door de eenheid in kleur ontstaat er een rust in het uiterlijk van het dorp. Het hoofdplein is Plazoleta de Victor Fernandes, waarop de 18e eeuwse kerk van Yaiza, Iglesia Nuestra Señora de los Remedios, staat. Op het dorpsplein is een tapasbar, Bar Stop, die er al is van in 1890. Het is een onvervalste Spaanse tapasbar, compleet met kleine tafeltjes buiten, houten tafels en stoelen binnen en een bar, waar je niet kunt zitten maar moet staan. Op de toog staan tapas klaar. Het zijn geen toeristische tapas maar authentieke lekkernijen, die zoals het hoort, op een klein rond schoteltje geserveerd worden.

Las Hoyas

met Salinas de Janubio op 9 Km van Yaiza

Het is een breed strand met zwarte lavasteentjes. Bij Salinas de Janubio, dat langs de weg van Playa Blanca naar Yaiza ligt, wordt zout uit zeewater gewonnen. Oorspronkelijk werd het zout vooral gebruikt voor het inleggen van vis. Met de komst van koel- en vriessystemen is dit doeleinde verdwenen en is de jaarlijkse productie van Salinas de Janubio sterk afgenomen. Voor toeristen is het de moeite een bezoek te brengen aan de zoutziederij, omdat de verschillende zoutpannen een mooi schaakbord met verschillende kleuren vormen. De kleuren zijn het gevolg van de wisselende hoeveelheden water per zoutpan. Het patroon dat hierdoor ontstaat, is een geliefd foto object voor vakantiegangers.

Punta del Volcan

Mooi uitzicht, het bevindt zich iets voorbij de Salinas de Janubio.

Los Hervideros

Iets ten noorden van de badplaats Playa Blanca vind je het bijzondere natuurfenomeen van Los Hervideros. Langs de kust liggen indrukwekkende kliffen en rotsformaties. De kliffen bestaan uit lavagesteente, waarin in de loop der jaren grotten zijn ontstaan, die gedeeltelijk onder water liggen. Als de golven met al hun kracht de grotten inslaan, leidt dit tot een spectaculair zicht. Het meest indrukwekkend is dit schouwspel, als de zee wild is. Over de klippen lopen paden en op verschillende plekken zijn gaten, waardoor je de onderliggende grotten en de speling van het zeewater kunt zien. Behalve een lust voor het oog, zullen ook je oren getrakteerd worden op klanken, die ze niet vaak gehoord hebben. Als het slechter weer is, zullen de golven een geweldig lawaai maken, wanneer ze tegen de kliffen en de ondergrondse grotten slaan.

El Golfo

El Golfo is een vissersdorp aan de westkant van het eiland. Op het strand rijst een halve krater uit het zand op. De andere helft is in zee verzonken. De bovenkant van de krater kan gemakkelijk worden bezocht, er is een wandelpad. De indringende groene kleur van het meertje in het midden van de kraterput komt dan het beste tot zijn recht. Het Lago Verde wordt door ondergronds zeewater en dank zijn groene kleur aan de grote hoeveelheid algen. In El Golfo geniet je van een mooi uitzicht op een zwart strand met grillige rotsen met een kleurschakering van roestrood, aardebruin, blauw en pekzwart. Slechts een deel van de rotsen en het zwarte strand zijn toegankelijk, maar niet met een rolstoel.

Playa Blanca

Het is de meest zuidelijk gelegen badplaats van het eiland. Het is de meest groeiende toeristische trekpleister op Lanzarote. Van een klein vissersdorp is het de laatste tientallen jaren uitgegroeid tot een aanzienlijke badplaats. Het is een wat rustigere en chiquere badplaats dan Costa Teguise en Puerto del Carmen.

Een wandeling begint bij de oude haven, hier vertrekken de veerboten naar Fuerteventura.

De zeepromenade loopt langs de nieuwe jachthaven Marina de Rubicon tot aan het oude kasteel(Castillo de las Coloradas): +/- 1 uur

Playa del Papagayo

 Vertrek aan Castillo de las Coloradas: +/- 45’ te voet naar de stranden.

Te voet: Als je over een goede conditie en degelijk schoeisel beschikt, is het mogelijk er te voet naartoe te gaan. Trek er dan wel voldoende tijd voor uit en reken erop dat het parcours niet altijd vlak ligt. Met de fiets: Als de benen iets minder meewillen door problemen met je knieën, is het ook mogelijk met de fiets. Huur hiervoor een mountainbike, die is meer bestand tegen een minder goede weg. Met de wagen: Het begin is asfalt, verderop is het een hobbelige onverharde weg (4 Km). Eens je het einddoel hebt bereikt, zie je de schoonheid van de kleine stranden. Met de boot: Vanaf Marina Rubicon, prijs H/T € 15 p/p. Alle info over vertrek en aankomst zijn te vinden op www.lineasromero.com en dan bovenaan waterbus aanklikken. Je hebt 2 mogelijkheden, neem de eerste.

Van het avondmaal genoten we op het terras van het Restaurante Brisa del Mar,

Avd. Maritima 111, Playa Blanca, Tel.: + 34/928.51.95.72

Voor een voortreffelijke maaltijd betaalden we cash € 37,72 voor ons twee, drank inbegrepen.

Voor de zoveelste dag op rij hadden we volop zonneschijn, de wind bracht wat afkoeling.

Donderdag 18/05: Centraal Lanzarote

Mozaga

Casa/Museo Monumento al Campesino of Monumento a la Fecundidad(César Manrique)

Centraal op het eiland staat een sculptuur van César Manrique “Monumento al Campesino”. Je herkent er waarschijnlijk niet direct wat het voorstelt. Het moet een boer met een ezel en een dromedaris voorstellen. Het is een monument voor de vruchtbaarheid en een eerbetoon aan de tradities van Lanzarote en de vele beroepen die hier uitgevoerd werden. Het monument staat op de kruising LZ30 en LZ20 bij het wijndorp Mozaga.

Het staat op het geologisch middelpunt van het eiland en bovendien op een plaats waar verschillende agrarische vormen van Lanzarote samenkomen. Het nabijgelegen museum is open van 10-18u. Er hoort ook een restaurant bij Restaurante El Campesino, waar Canarische specialiteiten worden geserveerd.

Mancha Blanca

Nuestre Señora de los Dolores

 De toeristische trekpleister in het dorp is het mooi witte kerkje Nuestra Señora de los Dolores op weg naar Tiagua.

Tiagua

Traditionele boerderij(Villa Agricola El Patio), open: 10-17.30u

 Tel.: + 34/928.52.91.34 Website: www.museoelpatio.com E-mail: info@museoelpatio.com

 De woon- en bedrijfsruimten zijn zoals ook de daarbij horende wind- en zaagmolen zorgvuldig gerestaureerd. Verder zijn er oude werktuigen, landbouwmachines en foto’s bijeengebracht. Het geeft een goede indruk weer van het boerenleven op Lanzarote en de traditionele pottenbakkerskunst.

Tinajo

De mooiste plek in Tinoja is de Plaza San Roque. Het plein is het centrum van het dorp. Op het plein staat de achttiende eeuwse kerk San Roque. Binnen in de kerk vallen twee zaken op, er zijn veel decoraties(beelden en schilderwerken) te zien voor een kerk van dit formaat en er zijn twee parallel gebouwde schepen. Aan de zijkant is er ruimte voor de doopvont.

In dit gebied wordt een belangrijk gedeelte van de wijnbouw op Lanzarote onder de nog oorspronkelijke, vrij primitieve, omstandigheden, met wijnstruiken, in tegen de voortdurend felle wind beschermende kuilen, ter hand genomen.

Soo

Je treft hier huizen met houten traliewerk(Arabische elementen). Wij vonden het niet speciaal.

La Caleta

Playa de Famara: 400m hoge klif met zicht op La Graciosa

Het is nog een echt vissersdorpje, de vissersbootjes liggen er voor de huizen. Veel viel er niet te beleven. We hielden er een stop aan een terras voor het verorberen van de meegebrachte lunch. Het smaakte maar door de wind vloog er fijn zand in de glazen met drank, maar geen nood, zand schuurt de maag.

El Mojon

Kapel Ermita de San Sebastiàn

Het dorp El Mojon heeft in het verleden betere tijden gekend, telt momenteel een 30-tal huizen en een 100 inwoners. De jongeren zijn langzamerhand weggetrokken naar de toeristenoorden om daar werk te zoeken in de dienstverlenende sector. Het dorp is gesticht in het begin van de 17e eeuw. De mooie Ermita de San Sebastian, die veel gefotografeerd wordt, is van die periode. De kapel is een klein gebouwtje in het centrum van het dorp. De inwoners van het dorp zijn bijzonder trots op Doña Dorotea, die op hoge leeftijd(boven 90 jaar) de kunst van het pottenbakken als geen ander beheerste en haar vaardigheden aan de vrouwen van het dorp doorgegeven heeft.

Los Valles

Mirador de los Valles: Er is een goed restaurant, op het terras wordt je een prachtig panorama voorgeschoteld van de wijde omgeving.

Ermita de los Nieves: Net voorbij het dorp Los Valles is een weg linksaf naar Ermita de los Nieves. Vroeger werden hier om de vier jaar lenteprocessies gehouden ter ere van de Heilige Maagd van de Sneeuw, als dank voor de winterse neerslag, die voor de landbouw op Lanzarote van groot belang was. De kleine omweg is niet alleen de moeite waard voor de prachtige kapel, maar ook voor het grandioze uitzicht, dat je vanaf deze hoogvlakte hebt op de kuststrook van Playa de Famara.

Voor het avondmaal stevenden we af op Arrieta en stopten bij het

Restaurante La Nasa de Arrieta, Calle La Garita 62, Arrieta, Tel.: + 34/928.84.81.49

Er worden voornamelijk visgerechten geserveerd, ik hield het bij kip en dat viel tegen. De visschotel van Marie-Claire bleek een succes. We betaalden er cash € 33,75 voor ons twee, dranken inbegrepen. Open: 12u-20u, sluitingsdag dinsdag.

Een beter alternatief is het Restaurante El Marinero, La Garita 60. Het is er blijkbaar heerlijk eten, maar iets duurder. Het gaat pas laat in de avond open.

Zonnig, veel wind en een onstuimige oceaan.

Vrijdag 19/05: Centraal Lanzarote

Parque Nacional de Timanfayo

 Open 9-17u, inkom € 10 p/p, rondrit in park met liftbus inbegrepen

 Ctra. de Yaiza a Tinajo(LZ 67), km 11,5

 Tel.: + 34/928.84.02.38 E-mail: timanfata@oapn.mma.es

Je rijdt een hele tijd, eer je aan de kassa van her park bent. In de ticketprijs is de rondrit met een bus inbegrepen. Je kunt met je eigen wagen tot de parking aan El Diablo en verder met rondritbussen(Ruta de los Volcanos). De toer door het park duurt ca. een half uur.

Bij de uitrit van het park, richting Mancha Blanca, is een plek waar je een dromedarisrondrit kunt maken(9-15u). De dromedarissen worden na hun dagtaak naar hun slaapplek in Uga teruggebracht. In het begin van vorige eeuw werden de eerste dromedarissen op Lanzarote ingevoerd. Ondertussen zijn ze niet meer weg te denken uit het landschap van de Montañas del Fuego en vormen ze, vooral voor kinderen, de opwindendste manier om het vulkanisch landschap te verkennen.

Een bezoek aan het woeste vulkanisch maanlandschap van het Parque Nacional Timanfaya mag niet ontbreken aan het verblijf op Lanzarote. Het Timanfaya landschap is ontstaan na jarenlange vulkaanuitbarstingen, die in 1730 begonnen. De lava heeft in zes jaar een gebied van 174 km² heel vruchtbare grond op Lanzarote bedolven. In 1824 was er nog een eruptie.

Doordat het op Lanzarote weinig regent, verweert de gestolde lava niet veel. Hierdoor konden de gevolgen van dit natuurgebied deels onaangetast blijven. Het P.N.Timanfaya is een natuurgebied van 50 km², waar ook menselijk ingrijpen is uitgebleven. Verspreid in dit surrealistisch maanlandschap liggen 25 kraters en meer dan 100 vulkaankegels.

Nationaal Park Timanfaya bezoeken:

Op regelmatige tijdstippen vertrekken van de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum El Diablo bussen voor een tocht van circa een half uur. Een bandopname in drie talen begeleidt je op de rit dwars door het vulkanisch landschap. Een echte aanrader om dit desolate gebied en zijn geschiedenis op u te laten inwerken. Er is geen persoonlijk verkeer toegestaan.

Uniek: vlees grillen op een vulkaan:

Op het, voor bezoekers toegankelijke deel van het park, is rond de krater Islote de Hilario, het restaurant El Diablo gevestigd. Het is, net als de rest van de bouw en de inrichting, door César Manrique ontworpen. De grill van het restaurant bevindt zich boven een zes meter diep gat in de grond, waar het 350° C is. De aardwarmte zorgt al honderden jaren voor een ononderbroken hete luchtstroom, waarin het restaurant al haar vlees kan barbecueën.

Spectaculaire demonstraties:

Alhoewel de vulkaan nu niet actief is, kan je, bijna 300 jaar na de uitbarsting, de ongelooflijke natuurkracht nog ervaren bij de demonstraties, die in het bezoekersgedeelte gegeven worden. Het lukt altijd de bezoekers op verschillende manieren onder de indruk te krijgen van de nog heel dicht onder de oppervlakte aanwezige aardwarmte. Aan de noordkant van het park ligt het Centro de Visitantes e Interpretacion, een infocentrum waar je veel over het vulkanisme op Lanzarote kunt vinden. Diverse audiovisuele hulpmiddelen geven er een compleet beeld van het natuurgebied en de gevolgen voor Lanzarote.

Femés

Ermita de San Marcial de Rubicon

Hier staat de oudste kerk van Lanzarote. Je hebt er een mooie zonondergang en een zicht op Playa Blanca. Veel toeristen rijden het dorp door zonder te stoppen. Zij weten niet wat ze missen, anders zouden ze zeker even de wagen parkeren en enkele minuten uittrekken om te genieten van het prachtige uitzicht dat je hebt van de Mirador de Femés. Je kijkt vanaf hier op de Rubiconvlakte. Naast het uitzichtpunt ligt het restaurant Balcon de Femés. Het dorpsplein van Femés, vol met palmbomen, is overdag een rustig plekje. Op het plein staat de Ermita de San Marcial de Rubicon, een mooie witte kapel waarvan de deur buiten de diensturen meestal gesloten is.

Playa Quemada

Vanaf de afslag naar Playa Quemada zie je enkel lavagesteente om je heen, tot je in de verte ineens de witte huizen ziet opdoemen. Er zijn er maar een paar honderd en enkele restaurants, gelegen aan een zwart keienstrand. Grote hotels zijn er nog niet, net als supermarkten of een indrukwekkende kerk. Hier zijn het vooral kleine visserswoningen, die met de bijhorende vissersbootjes een inspiratiebron zijn voor schilders en fotografen.

Wijngebied La Geria

gelegen tussen Masdache en Uga(17 Km)

 La Geria is het belangrijkste wijngebied op Lanzarote, midden in een zee van lava. Voor de erupties was de streek bekend om zijn fruit- en bloementeelt, het is door de lavastromen volledig verwoest. Ondanks een gebrek aan grondwater en regen zijn de vindingrijke bewoners van de streek erin geslaagd met succes wijndruiven te verbouwen. Zij gebruiken hiervoor alleen het voorhanden zijnde materiaal: lava. De lage druivenstruiken staan in een kuil gevuld met lavasteentjes. De steentjes houden het sproeiwater lang vast. De kuil wordt langs één kant begrenst door in een halve cirkel gestapelde lavabrokken. Het biedt een goede bescherming tegen de heersende passaatwind. La Geria heeft hierdoor een unieke en gevierde landschapsarchitectuur gekregen, waardoor het tot beschermd gebied is uitgeroepen.

In een vijftal bodegas kan wijn geproefd en gekocht worden. Tijdens een rit door het gebied kom je voorbij o.a. Malvasia en El Grifo. Hier kan je een uitgebreide rondleiding door de wijnmakerij krijgen en de diverse wijnen proeven.

In El Grifo is de oudste wijnmakerij van de Canarische eilanden.

Uga

Iglesia San Isidro Labrador

 Mooi witgeschilderd kerkje op het dorpsplein. Ieder jaar op 15 mei wordt het feest van San Isidro Labrador gevierd.

 Je kunt er wandelingen maken tussen La Asomada en Uga via Montaña Tinasoria:

 Korte wandeling 9 Km op een halve dag niet voor ons

 Lange wandeling 13 Km op een dag

 Je hebt er heel mooie vergezichten.

In de late namiddag stevenden we af op Puerto del Carmen. Door de nakende komst van de Ironman de Lanzarote was het er een heksenketel. De Avd. Las Playas en veel straten die erop uitkwamen waren afgesloten en ergens een vrije parkeerplaats vinden, was helemaal te ver gegrepen. Na lang zoeken zagen we een vrij plaatsje, maar in een één richting straat en wij zaten de verkeerde kant. Marie-Claire trok het haar niet aan en reed erin om te parkeren. Het was een plaats voor andersvaliden en we leggen altijd de kaart.

Tegen etenstijd zetten we ons neer op het terras van het

Restaurante El Bodegon de Luan, Avd. Las Playas, Puerto del Carmen, Tel.: + 34/928.51.59.57

Het is één van de vele restaurants die langs deze laan te vinden zijn. Hier stond het menu ons het beste aan. Voor een degelijke maaltijd betaalden we cash € 27,02 voor ons twee, drank inbegrepen. Het was is ieder geval lekker.

Het was zonnig en weinig wind.

Zaterdag 20/05: Noord Lanzarote

Vermits de Ironman de Lanzarote vandaag doorging, hebben we ons programma moeten omgooien en het in een volgorde af te werken die enigszins mogelijk was.

Arricta

 Het is een rustig stadje met een plein, een haventje en enkele visrestaurants. Midden op de rotonde waar je afslaat naar Arrieta staat een grote rode stalen auto van  César Manrique, dat hij Juguetes del Viento, speelgoed van de wind, noemde. Dit sculptuur staat er van 1992 en is één van de laatste werken van de kunstenaar.

Haria

Ligt in het dal van de duizend palmen

 Plaza Leon y Castilla: Het is één van de mooiste pleinen van het eiland.

 El Museo de Arte Sacro Popular: Kerkmuseum

 Casa Museo César Manrique: Inkom € 10 p/p, andersvaliden gratis

 Een combinatieticket Casa Museo César Manrique(Haria) en Fundacion César

 Manrique(Tahiche): € 15 p/p

 Open: Alle dagen 10.30u tot 18u, loket gesloten 17.30u, 1 januari gesloten

 Website: www.fcmanrique.org E-mail: fcm@fcmanrique.org

 Tel.: + 34/928.84.31.38

 Fotograferen is taboe in het gebouw, stipte controle, het buitenzicht mag. Het is grotendeels rolstoeltoegankelijk met hellende vlakken. Het loont de moeite om het te bezoeken.

 In Haria is een kunstnijverheidscentrum(Taller y Tienda Municipal de Artesania)

 Open: 10-13.30u en 16-19u

Er worden ambachtelijke producten te koop aangeboden.

Op zaterdag wordt er een ambachtelijke markt, Mercado de Artesania Tradicional, gehouden op de Plaza Leon y Casillo. De markt start rond 10u en stopt omstreeks 14.30u. Omdat er alleen producten mogen worden verkocht, afkomstig van Lanzarote, is het een uitstekende plek om leuke souvenirs en lokale lekkernijen te kopen. De zaterdagmarkt van Haria is minder beroemd dan de zondagmarkt van Teguise.

In Haria was het een probleem om op bepaalde plaatsen te komen. Hele wijken werden voor het verkeer gesloten, voor de Ironman de Lanzarote.

Cueva de los Verdes

5 Km ten noorden van Arricta en enkele kilometer van Haria

 Open 10-18u, inkom € 9,50 p/p, gegidste toer om het uur

Bij de splitsing naar links, het is een grottenstelsel van 2 Km, niet rolstoeltoegankelijk.

De Cueva de los Verdes is een onderdeel van hetzelfde grottenstelsel als Jameos del Agua. Beide zijn ontstaan tijdens een prehistorische eruptie van de nabijgelegen vulkaan de Monte Corona. Cuevas de los Verdes is een gangen- en grottenstelsel met een lengte van 7 kilometer. Het is één van de interessantste fenomenen van het eiland.

Onder begeleiding van een gids maak je een tocht van 2 kilometer. De route is voorzien van schitterende lichteffecten. De wanden en de soms lage plafonds van de gangen zijn glad, met kleine, niet scherpe stalactieten van gestold lava. Je vindt er een groot gat in de bodem, waardoor je de ruimte beneden kunt zien. Het lijkt zo, het is een feitelijk een putje van maar enkele centimeter diep. Je hoort het wanneer je er een steentje in laat vallen. Het grottenstelsel is niet toegankelijk voor rolstoelen. De overige 5 kilometer is het terrein van de wetenschappers en niet toegankelijk voor toeristen.

Malpais de la Corona

 Het is een heuvelachtig stenen gebied met talrijke cactusvelden.

Orzola

Veel toeristen kennen Orzola van de veerboten naar La Graciosa. Deze veerdienst waarbij geen wagens aan boord kunnen, wordt uitgevoerd door twee bedrijven. Er zijn meer dan tien afvaarten per dag. De eerste vertrek om 8 uur, de laatste boten varen uit op het einde van de namiddag. Soms wordt er door de felle wind niet gevaren, hierdoor kan de dienstregeling aangepast worden.

Orzola is het meest noordelijke dorp van het eiland. Het is een zuiver vissersdorp, waar de vissersboten overdag in de baai van Orzola liggen. De haven ligt beschut tegen de woeste golven. Op zee krijgen de bootjes het fel te verduren. Een deel van de vangst die aan wal wordt gebracht, komt in restaurants terecht, die vooral rond de baai zijn gelegen.

Ten westen van Orzola is een surfstrand, Playa de la Canteria. Een prachtige locatie maar niet zonder gevaar. De zee is hier erg ruw en in combinatie met de rotsen kan dit een dodelijke situatie opleveren. Wie vooral van het strand wil genieten en gewoon wat wil zwemmen of zonnen, zijn er enkele stranden die de moeite waard zijn. De mooiste ervan is Bajos de los Sables. Hier is een zandstrand, afgewisseld met zwarte lavarotsen. Op dit strand zijn meerdere windkommen, waar je beschut tegen de wind kunt zonnen. De prachtige blauwe kleur van de oceaan doen je denken aan Caribische stranden.

Mirador del Rio: in Bateria

(Panoramarestaurant)

 Open; 10-18u, inkom € 4,75 p/p, grotendeels rolstoeltoegankelijk met hulp.

 Uitzichtpunt gebouwd tegen en in de rotsen op 400m hoogte, prachtig huzarenstukje

 Zicht op La Famara Salinas en op La Graciosa

 Vrij spectaculaire weg langs de klif van Famara

De Mirador del Rio is één van de zeven attracties die door César Manrique in de jaren ’60 en ’70 van de 20e eeuw op Lanzarote is ingericht. Deze eigenaardige woongrot ligt op het noordelijkste puntje van Lanzarote, aan de rand van de afgrond, die meer dan 400 meter hoog is. Het panorama is schitterend. Mirador del Rio is niet alleen vanwege het uitzicht, maar ook door de bouwstijl een bezoek meer dan waard.

De grootste ruimte in het gebouw is het Grand Café. Op vertoon van je inkomkaart kan je gratis een tas koffie of thee drinken. Het Grand Café heeft aan de kant van de afgrond een kamerbrede glazen wand. Je kunt, als je geen hoogtevrees hebt, ook buiten op het terras het adembenemend uitzicht op de Atlantische Oceaan en het eiland La Graciosa bewonderen. Als je op de parking aankomt, is de ingang naar de Mirador rechts en betaal je het inkomgeld. Links van de parking loopteen smalle asfaltweg, vanwaar je hetzelfde uitzicht hebt als in de Mirador en dat is gratis. Langs deze smalle weg zijn wij teruggereden.

De weg naar de Mirador del Rio was afgesloten tot rond 16u, daarna konden we door.

Yé en Monte Corona(465m)

In Yé is er een mogelijkheid een wandeling te maken van 1.30u naar de Monte Corona, neem voldoende tijd om ook nog de krater te verkennen. Het vertrek is bij de dorpskern in Yé. Aan de kerk kan je de wagen achterlaten op een kleine parking, je gaat dan een 150m naar links, waar je een hek vindt. Open het en ga het pad op. Je bent dan op de goede weg. Het is niet haalbaar met een rolstoel.

Naar de avond toe keerden we stilaan terug naar Mala, met een stop in Punta Mujeres bij het Restaurante El Lago, Calle Morros 27, Punta Mujeres, Tel.: + 34/928.84.81.76

Het is er goed tafelen, op het overdekt terras kan je in alle rust genieten van het uitzicht op de soms woelige zee. Het terras ligt wat hoger en is bereikbaat via enkele treden, er is ook een vrij steil hellend vlak. Eén van de kelners steekt wel een handje toe. Voor een lekkere maaltijd betaalden we cash € 35,00 voor ons twee, drank inbegrepen.

Het was weer een zonovergoten dag. De deelnemers aan de Ironman hebben zeker afgezien.

Zondag 21/05: Lanzarote en terug naar huis

We deden het vandaag heel rustig aan, namen zelfs de tijd voor een uitgebreide babbel met de dame die de vakantiehuisjes verhuurt.

De laatste uren brachten we door in Costa Teguise, het is er gezellig om te verblijven. Je ziet er veel oudere koppels, soms met hun kleinkinderen, die er echt komen om er een rustige vakantie door te brengen. Honger of dorst moet er niet lijden, er is voor elk wat wils.

Iets na de middag namen we plaats op het terras van het Restaurante La Chimenea, Avd. Islas Canarias, Costa Teguise, Tel.: + 34/928.59.08.37

Open: 8.30u-23.30u, sluitingsdag donderdag

Het is er vrij goed om te eten, de maaltijden zijn verzorgd, de bediening laat soms te wensen over. Voor een vrij lekkere maaltijd betaalden we cash € 28,34 voor ons twee, drank inbegrepen.

Rond 15u kozen we de richting van de luchthaven, om de wagen terug in te leveren en in te checken voor de vlucht. Om 15.40u was deze klus geklaard en konden we de incheckbalie opzoeken. Er werd een probleem gemaakt van een kleine valiesje. Bij het vertrek in Charleroi mochten we het gewoon inchecken, hier zouden we er moeten voor betalen. Er zat niets anders op dan het mee te zeulen als handbagage. Een assistent voerde ons via passencontrole en de veiligheidscontrole naar een wachtzaaltje voor minder mobiele personen. Tegen de tijd van het inschepen zouden ze ons komen halen. Na enkele tijd hebben we zelf het initiatief genomen en de gate opgezocht. We vernamen er via een scherm, dat de vlucht met vertraging zou vertrekken en nog geen klein beetje. Het vooropgestelde uur was nu 19.15u, of maar liefst 1.15u later dan eerst gepland. Daardoor waren we pas na middernacht om 0.40u in Charleroi. De taxi die ons zou ophalen ,hebben we van op de luchthaven in Lanzarote van de vertraging op de hoogte gebracht, wat hij heel erg fijn vond. Eind goed, al goed.

Eindconclusie

Een reis naar Lanzarote is ook betaalbaar en kan online bij verschillende aanbieders geboekt worden. Lanzarote is al met al een heerlijke vakantiebestemming, ook in de wintermaanden. Veel mensen trekken richting het eiland als het hier iets kouder wordt. Eigenlijk staan heel de Canarische Eilanden bekend om het aangenaam klimaat, het ganse jaar door.

Op Lanzarote kan je in alle rust genieten van een zonnige vakantie, tenminste als je de drukbezochte badplaatsen Puerto del Carmen en Playa Blanca zoveel mogelijk vermijdt. Op de rest van het eiland is het rustig en zalig om te verblijven. Wij verbleven er een week, van zondag tot zondag, en dat is ruim voldoende. Wij hebben op die tijd het ganse eiland doorkruist en het meeste bezocht. Hier en daar moet je als rolstoelgebruiker verstek geven door de vele treden of oneffen paden.