Hotel Carlemany, Girona (Spanje)

Geschreven door Pieter.

Girona

Zelfs half november, toen ik voor het werk naar de Catalaanse universiteitsstad Girona reisde, zorgde de zon voor aangename middagtemperaturen. De stad is bijzonder heuvelachtig, met heel wat pittige hellingen waar mijn collega zich bijna een ongeluk aan duwde. Maar wie daar tegen kan en af en toe een kasseistrook kan verdragen, ontdekt een stadje dat sterk aan Barcelona doet denken, maar kleiner, budgetvriendelijker en vooral met veel minder toeristen. Veel tijd voor sightseeing hadden we jammer genoeg niet, maar we zagen wel dat de meeste gebouwen een goed toegankelijke ingang hadden. In plaats van de geïmproviseerde (losse) hellende vlakken die we in België kennen, zag ik hier goed ingewerkte stenen hellingen, als een vaste waarde.

Hotel

Onze gastheer had een aangepaste kamer in het Carlemany hotel geregeld (kamer 202). Via een drempelloze ingang (glazen deur naast de draaideur) en een ruime lift kon ik daar vlot geraken. Geen idee of de andere kamers op de tweede verdieping ook toegankelijk genoemd werden, maar ook de andere leden van onze groep kregen een ruime slaap- en badkamer. Mijn kamer had twee enkele bedden met een vast nachtkastje ertussen. Voor mij was de inrichting bruikbaar, maar voor iemand die permanent een rolstoel gebruikt of een persoon met stofallergie zou ik dit geen aanrader noemen. Er ligt namelijk in de hele kamer vasttapijt en de badkamer heeft aan het toilet geen handgrepen en geen ruimte voor een zijdelingse transfer (bidet staat in de weg). Er is geen inrijdbare douche, maar een ligbad met handgrepen en afzetvlak. Om te douchen kan eventueel een krukje dienen, maar ik zou zelf niet aan de sproeier gekund hebben. Ook om de badhanddoek te nemen moest ik heel wat moeite doen, want het schap was zeker 2m hoog.

Besluit

Zou ik Girona in mijn vrije tijd bezoeken? Ik denk het wel, want de oude stad heeft zeker zijn charmes. Maar of ik als privépersoon dit hotel zou kiezen, weet ik nog zo niet. Omdat ik binnenshuis met krukken stap, lukte dit voor mij. Maar zo'n 4-sterrenhotel zit in de hogere prijsklasse (170 euro per overnachting, in 2015) en voor dat geld mag je toch meer aandacht voor toegankelijkheid verwachten, vind ik.

Slaapkamer met twee eenpersoonsbedden en een nachtkastje ertussen.

 

De rest van de slaapkamer: een schrijfmeubel en een groot raam (met de gordijnen dicht, want het was al donker buiten).

 

Toilet zonder steunbeugels, tussen ligbad en bidet.

 

Hoe goed vond je deze reistip?: 
Nog geen stemmen