Auto-'wandelen' in de Ardennen

Geschreven door Nadine.

Eén van mijn hobby’s is autorijden. Voor mij is dit pure ontspanning en mijn auto is het verlengstuk van mijn benen, ook omdat ik in ons land niet zomaar gebruik kan maken van het openbaar vervoer.  
Ik kan tijdens mijn korte en lange ritten ongelooflijk genieten van het uitzicht, van mooie landschappen, mooie huizen, wolkenformaties, …
Dit doet me trouwens denken aan een ritje met goeie vriendin Annemie in de winter op een smal besneeuwd weggetje. Ik kon mijn verwondering voor het mooie witte landschap maar niet genoeg uitspreken terwijl zij als een angsthaasje (omwille van de gladde baan) naast mij zat …

Op een grijze zondag besloot ik er op uit te trekken, om te gaan ‘wandelen met de auto’.  
Online zocht ik enkele ritten uit, in onze Ardennen omwille van de rivieren en groene vergezichten.
Vrij snel kwam ik bij ‘Langs de Ourthe, van Tilff tot Houffalize’ uit, een ritje van 170 km en dus heel goed te doen op een namiddag in het gezelschap van mijn zoon die ook erg kan genieten van natuur, rust en lekkere dingen eten en drinken!

-    De eerst voorziene stopplaats – het centrum van Tilff- waren we voorbij voor we het wisten.  De natuur rondom ons trok zozeer onze aandacht waardoor we beiden de wegenborden over het hoofd zagen.
-    In Barvaux overwogen we om het maïsveld doolhof te bezoeken, maar omdat de lucht op dat moment nogal donker werd besloten we toch door rustig door te rijden. Volgens hun site zou dit wel toegankelijk zijn!
-    De megalieten in Wéris hebben we niet gevonden. Zelfs de weg vragen aan voorbij komende wandelaars hielp ons niet vooruit. Zij wisten ons wel te vertellen dat ze helemaal niet zo groot waren als de beschrijving deed vermoeden en na enkele keren terug draaien gaven we onze zoektocht op.

-    In Durbuy hebben we onze eerste echte pauze gehouden. Dit zeer toeristische plekje is heel erg bekend als ‘kleinste stadje van België’ maar is helaas niet rolstoelvriendelijk.  De kasseien en hoge stoepen zijn een marteling voor mijn lijf maar een terrasje vlak naast de Ourthe maakte heel veel goed! In ‘Le Sanglier des Ardennes’ hield ik een sanitaire stop. Toiletruimte hier is toegankelijk en aangepast.  
-    Via Hotton reden we naar La Roche en Ardenne. We stopten hier niet omdat het erg druk was en we ook vanuit de auto al een prachtig zicht hadden op de ruÏne.
-    Onze laatste stop was in Achouffe. In de brasserie hebben we heel lekker en aan zeer democratische prijzen gegeten en gedronken.  Deze zaak heeft een terras maar is verder niet rolstoeltoegankelijk.  Erg jammer want het is er erg gezellig binnen!

De Ardennen is een streek die niet rolstoelvriendelijk is, omwille van het heuvelachtige gebied en de vele kasseien overal.  Maar als je tevreden bent met een zalig terrasje op plaatsen waar je je auto kortbij kan parkeren is dit zéker een aanrader!

Dit verslag verscheen ook in het Engels op Nadine's blog DreamWheeler.