Op ontdekking in Malta en Gozo

Op ontdekking in Malta en Gozo

Malta en Gozo, 17-24 oktober 2016
Geschreven door Els

Af en toe ga ik met VeBeS, de Vlaamse Vereniging van Blinden en Slechtzienden, mee op reis als begeleidster. VeBeS organiseert elk jaar een aantal vakanties. In oktober trokken we samen naar Malta. De reis bood een perfecte combinatie van enerzijds daguitstappen met de bus, tijdens dewelke we het land met een gids ontdekten en anderzijds vrije dagen waarop we konden genieten van de faciliteiten in ons all- inclusive hotel . Het was een zeer mooie reis: we hebben veel geleerd, maar vooral ook heel veel plezier gemaakt.
Voor meer info over de VeBeS reizen, zie het verslag over Portugal, geschreven door Karmen.

Praktisch

We vlogen vanaf Zaventem naar Malta. Aan de luchthaven werden we opgewacht door een bus van de touroperator, die ons naar ons in een half uurtje naar Bugibba in het noorden van Malta bracht. Daar logeerden we in hotel db San Antonio. Dit is een groot hotel, met prima faciliteiten: verschillende zwembaden, een welnesscentrum, fitness, verschillende restaurants, … Het hotel ligt in het centrum van Bugibba, vlakbij winkeltjes, restaurants, de zee en de wandelboulevard. Wij hebben echter een groot deel van onze vrije tijd in het hotel doorgebracht. Het strand was niet erg toegankelijk en de boulevard liep langs een drukke straat.
Over toegankelijkheid gesproken: ons hotel was zeer groot en had een ingewikkelde structuur. Daardoor was het voor blinden en slechtzienden niet evident de weg te vinden. Er waren wel een aantal aanpassingen gedaan. Zo werden de trappen bijvoorbeeld aangegeven met strippen en was er een sprekend menu om de lift te bedienen. Er kon echter nog veel verbeterd worden: niet alle trappen waren duidelijk aangegeven, de poetsploegen lieten her en der emmers en waarschuwingsborden achter waarover je gemakkelijk kon vallen, etc.
Voor de daguitstappen werkten we samen met een Maltese gids, Matthew Giordmaina (link leidt naar zijn Facebookpagina). Deze jongeman, die zelf slechtziend is, werkt voor de Maltese "Commissie voor de rechten van mensen met een handicap" en freelance als officieel erkende Maltese gids. Samenwerken met een slechtziende Maltese gids en niet gewoon met een touroperator had verschillende voordelen:

• De gids begreep de wensen en noden van onze groep goed.
• De organisatoren van de reis konden het programma volledig samen met hem samenstellen, zodat het perfect kon aangepast worden aan de groep.
• De gids stond erg open voor suggesties en vragen van de deelnemers. Op die manier kwamen we ook heel wat te weten over het dagelijkse leven in Malta.

Onze reis dag per dag

17 oktober, Brussel – Bugibba

Na een late vlucht en een busrit van een half uurtje kwamen we tegen middernacht aan in het hotel. Daar werden we met een drankje verwelkomd en kregen we wat praktische informatie. In onze mooi ingerichte en grote kamer met balkon, stond ons een kleine maaltijd op te wachten: een broodje, fruit, een koffiekoek en drankjes. We hebben snel iets gegeten en zijn dan ons bedje ingedoken.

18 oktober, vrije dag in Bugibba

Na rustig uit te slapen en een overheerlijk ontbijt maakten we samen met de groep een wandeling door Bugibba. We liepen ook een stuk langs de zee en gingen even het strand op. Op die manier konden we de zee letterlijk ruiken en de rotsen voelen. Terug in ons hotel genoten we van ons eerste Maltese aperitiefje en maakten we onze keuze voor het middagmaal aan een enorm buffet. Daarna deed ieder wat wils: zwemmen, wandelen, slapen, … ’s Avonds keerden we terug naar het rijkelijke buffet voor een gezellig avondmaal.

19 oktober, daguitstap naar de hoofdstad van Malta: Valetta

We maakten een wandeling door Valetta. De eerste stop op onze tocht, was de St. John's Co-Cathedral, gewijd aan Johannes de Doper. Na een bezoek aan de kerk, wandelden we verder naar de Upper Barraka Gardens. Van daaruit hadden we een prachtig zicht over de haven en de "three cities"  en konden we om 12u stipt het dagelijkse afschieten van een kanonskogel horen (en zien).
Na de lunch en wat vrije tijd voor winkeltjes en een terrasje, trokken we door de steile straatjes van Valetta verder naar Fort Saint Elmo. Dit fort uit de 16e eeuw herbergt nu het oorlogsmuseum. In dat museum leerden we heel veel over de geschiedenis van Malta. Verschillende objecten kunnen aangeraakt worden. Er wordt ook veel met audiovisueel materiaal gewerkt (filmpjes, geluidsopnamen, …). De geluidsarrangementen waren best indrukwekkend. Op die manier kregen ook de deelnemers met een visuele beperking een goed idee van de verschrikkingen die de oorlogen met zich mee moeten hebben gebracht.
We sloten de uitstap af met een terrasje aan het fort en keerden we terug naar ons hotel.

20 oktober, daguitstap naar de "three cities", Mdina en Mosta

Tijd voor een tocht per bus langs enkele van de hoogtepunten van Malta. We begonnen met een wandeling door de "three cities": Senglea, Cospicua en Vittoriosa. Tijdens onze tocht langs paleizen, kerken, forten en bastions leerden we nog meer over de geschiedenis van Malta. Toen we van Cospicua naar Vittoriosa wandelden viel mij op hoe goed het voetpad was aangepast aan mensen met een beperking: gidslijnen, noppen en hellende vlakken. Matthew legde ons uit dat er in Malta een wet is die verplicht om de nodige toegankelijkheidsaanpassingen te doen wanneer straten en pleinen gerenoveerd worden.
Na de wandeling reden we verder naar Mdina, de oude hoofdstad van Malta, die vandaag de dag ook wel 'stille stad' wordt genoemd. We maakten een wandeling door het kleine ommuurde Middeleeuwse stadje en genoten van een typisch Maltees stuk taart in de bekende patisserie Fontanella.
Laatste stop op onze bustocht was de indrukwekkende koepelkerk van Mosta. Dit is één van de grootste koepelkerken in Europa. In de kerk vonden we ook een replica van een bom. Die werd tijdens de tweede wereldoorlog door de Duitsers op de kerk gedropt, maar ontplofte als bij wonder niet. In de kerk stond een maquette van het gebouw. Jammer genoeg stond ze achter glas en konden we ze niet aanraken.
Met de kerk als mooie afsluiter van onze uitstap, keerden we moe maar tevreden terug naar het hotel.

21 oktober, vrije dag in Bugibba

Vrije dag, dus geen daguitstap gepland. Monique, de reisorganisatrice, had echter voor wie wou, een boottochtje gereserveerd naar het St-Paul’s eiland, een klein eilandje voor de kust van Bugibba. We wandelden vanuit het hotel naar de aanlegplaats van de boot. Nadat we allemaal over het wankele opstapbruggetje waren geraakt, genoten we van een anderhalf uur durende tocht doorheen de baai van Bugibba. Het was een prachtige tocht langs kliffen, grotten en visgebieden. We maakten ook een stop op het eilandje. Daar wandelden we naar boven tot aan het grote beeld van Sint Paul. Op het eiland konden we ook wat typische flora ontdekken: kleine bloemetjes en struiken die op de droge Maltese kusten groeien. Het was leuk om alles eens rustig te kunnen aanraken en van dicht bij te kunnen bestuderen. De tocht kostte 10 euro, maar was elke cent waard.
Niet heel de groep ging mee op boottocht. Enkelen verkozen een uitstap met de lijnbus naar Sliema. Ditzelfde groepje ging in de namiddag zelfs jetskiën: zowel de begeleiders als de blinden. Chapeau!

22 oktober, daguitstap naar Gozo

Onze wekker stond vroeg, zodat we op tijd de ferry naar Gozo konden nemen. Gozo is het kleine zustereiland van Malta en is veel rustiger en groener dan het hoofdeiland.
Onze eerste stop op Gozo waren de Ggantija tempels, een tempelcomplex waarvan de bouw begon in 3400 voor Christus. We bezochten het kleine museum, waar we een aantal stenen en beelden konden aanraken. Daarna liepen we door een zeer mooi aangelegd park naar de tempels zelf. Je kan de tempels in lopen en aanraken, waardoor iedereen een goed idee kreeg van de structuur.
Van de tempels reden we naar Victoria, de hoofdstad van Gozo. Met een deel van de groep klommen we naar de citadel. Van daarboven hadden we een zicht over het hele eiland. Na wat vrije tijd voor winkeltjes en een terrasje, had de gids een verrassing voor ons in petto: we mochten een aantal specialiteiten van Gozo proeven in een winkeltje dat lokale producten verkoopt.
Na de proeverij, reden we naar Dwerja voor een korte stop bij het "Azuren Venster". Dit is een ongeveer vijftig meter hoog gat in de kliffen. Wie het venster wil bezoeken, moet zich haasten, want door de werking van water en wind, zal het vroeg of laat instorten.
De laatste halte op Gozo was het pittoreske vissersdorp Xlendi. Daar konden we een mooie wandeling over de kliffen maken of een gezellig terrasje doen.
En toen was het hoog tijd om terug naar de ferry te rijden, die ons veilig terug naar grote zus Malta bracht.

23 oktober, vrije dag in Bugibba

Op deze vrije dag had Monique terug een plannetje voor ons in petto: een uitstap met de lijnbus naar Naxxar. In dat stadje konden we de mooie parochiekerk en een Palazzo, dat werd omschreven als mini-Versailles, bezoeken. Het Palazzo was nog ingericht met de oorspronkelijke meubels. Normaal gezien mogen die niet meer aangeraakt worden, maar de vriendelijke receptioniste maakte voor ons een uitzondering. Na een bezoek binnen in het Palazzo, maakten we een wandelingetje door de tuinen. Daar ontdekte we enkele leuke beeldjes en zeer mooie planten en bloemen. Ook hier konden we veel aanraken. Normaal gezien kost een bezoek 15 euro, maar onze groep raakte, na wat overleg, binnen voor 4,5 euro. Na een verfrissend drankje, sprongen we terug de lijnbus op. Die rijdt heel frequent en is goed toegankelijk: lage drempel, voorbehouden plaatsen en vriendelijke Maltezen die ons hun plaats afstonden. In Malta moeten mensen met een beperking betalen voor de bus, met één uitzondering: rolstoelers. Zij mogen gratis mee.
Terug in het hotel genoten we weer van een gezellig aperitiefje en middagmaal. Daarna hadden we dolle pret in het zwembad en maakten we ons op voor het laatste avondmaal samen.
Terwijl wij naar Naxxar waren, gingen anderen uit de groep Sliema of Rabat bezoeken. In Sliema kan je wandelen langs een mooie boulevard en vind je veel winkeltjes. In Rabat kan je ondermeer catacomben bezoeken.

24 oktober, Bugibba-Brussel

Na een laatste vrije voormiddag en een snel middagmaal, bracht de bus ons naar de luchthaven. Daar ontdekten we dat onze vlucht vijf uur vertraging had. We maakten het beste van de wachttijd en kwamen moe maar tevreden iets na 23 uur in Brussel aan.