Een glimp van Parijs

Geschreven door Pieter.

De hogesnelheidstrein doet wat hij kan, maar ons late vertrek haalt hij niet meer helemaal in. Het is half tien 's avonds in het Gare du Nord en we schuiven met een heleboel medepassagiers aan voor een taxi. Dan ziet een medewerker ons en ineens gaat vlak naast ons een doorgang open. We mogen de lange rij zomaar voorbij. Een rustig rijdende chauffeur brengt ons voor 13 euro naar ons hotel, een rit van een half uur.

Hotel

We komen hotel Gare de Lyon Bastille binnen langs een houten hellend vlak en twee automatische schuifdeuren. Dit wordt twee dagen ons kantoor, want we zijn hier op werkbezoek.

De balie heeft in het midden een verlaagd deel waar je zittend kunt inschrijven. Het liftje aan de trap is bijzonder klein, maar tien meter verder vind je een tweede lift die veel ruimer blijkt.
Ik krijg kamer 320, op de derde verdieping. Als je de (zware) deur opent, kom je in een ruime kamer met kamerbreed tapijt. Je moet ook over een rail in de vloer, die een kleine drempel vormt. Leuk detail: in de deur zit een extra spionnetje (kijkgaatje) op zithoogte.

De badkamer heeft een verhoogd en verlengd toilet met één handgreep aan de muur. Er is een (erg krappe) regendouche, maar ik vind geen douchestoel. 's Morgens ontdek ik dat er geen manier is om de douchekraan te bedienen zonder al meteen (ijskoud) water over mij heen te krijgen. Als dan even later de temperatuur oploopt, is het weer een klein gevecht om de stortbui tot bedaren te brengen. Ook goeiemorgen...

Het ontbijtbuffet bevindt zich op de benedenverdieping, rechtover de onthaalbalie. Er is een heel ruime keuze - warm en koud, zoet en hartig - en alles blijkt goed bereikbaar en zichtbaar op zithoogte. Een collega brengt alles naar onze tafel, maar er lopen ook voldoende hotelmedewerkers rond die een handje willen toesteken.

Musea

Tijdens ons verblijf bezoeken we ook kort het Louvre en de Cité des Sciences et de l'Industrie. In het Louvre is het normaal elke dag op de koppen lopen. Wij hebben het geluk om op hun officiële sluitingsdag (dinsdag) binnen te mogen, in het kielzog van Michel Lo Monaco, die hier instaat voor de toegankelijkheid. Overal in het museum vind je maquettes en infoborden waar je als bezoeker mag voelen hoe een kunstwerk in elkaar zit en hoe het materiaal aanvoelt. De borden zijn vaak op zithoogte gemaakt, licht hellend zodat je er ook staand makkelijk van kunt aflezen. Opvallend: deze aanpassingen zijn voor alle bezoekers bedoeld en dragen ook echt bij tot de museumervaring. Je steekt er extra info van op. Er is ook vaak (Franstalige) brailletekst beschikbaar. Als rolstoeler viel mij op dat de drempelloze routes minder duidelijk aangeduid zijn, maar op normale openingsdagen staan er overal medewerkers die je naar de dichtstbijzijnde lift of doorgang begeleiden, verzekert men ons. Een attractie op zich was de plateaulift die mij van de glazen piramide liet afdalen naar het museum. Alle uitleg over de toegankelijkheid van het Louvre lees je in de brochure "Le Louvre, un musée ouvert et accessible à tous" of op de website van het Louvre.

Terwijl we in het Louvre al snel onze weg zouden kwijtraken zonder begeleiding, is signalisatie juist een heel belangrijke troef van de Cité des Sciences et de l'Industrie. Ook hier zien we maar een stukje van het enorme aanbod. Inge schreef er al een mooi verslag over. Aanduidingen op de vloer, voelmaquettes en doorsnedes helpen je op elke verdieping met de oriëntatie. We zijn ook behoorlijk onder de indruk van de manier waarop de activiteiten ontworpen zijn. Je leest er alles over op de museumwebsite. Over satellieten leren we bijvoorbeeld dankzij drie actiehelden die Franse gebarentaal spreken (gedubd en ondertiteld naar gesproken Frans). We spelen mee in een oerwoudscène (met 'blue screen' en rolstoeltoegankelijke loopbrug) en sturen met onze bewegingen dansende figuren aan,... jammer dat onze trein naar huis niet wil wachten.

Terugrit

Opnieuw krijg ik als rolstoeler een VIP-behandeling in het Gare du Nord. Mijn collega's zeggen natuurlijk ook geen nee als we ruim voor de andere passagiers alvast onze plaats mogen opzoeken. Een uur en twintig minuten later stappen we uit in Brussel-Zuid, moe maar met een hoofd vol ideeën.