rolstoelgebruiker / beperkt mobiel

Geschreven door Nadine - Regen, regen, regen … en nog eens regen in ons Belgenlandje … Ik was het zo beu en mijn lijf, snakkend naar warmte en zon, begon ook hevig te protesteren.
Wat doen we dan … surfen op het net en kijken waar het wél lekker warm is … snel te boeken én betaalbaar …
Na wat zoekwerk bleek het in Milaan op dat moment 23° te zijn en zonnig. Oh, ik was al half vertrokken met dit zien alleen al en op 5 dagen tijd zou het weer toch niet zo erg omslaan hoopte ik.

Geschreven door Nadine - Al jaren droomde ik ervan om met kerst naar London te gaan.  De sfeer, de versieringen … London lijkt me dé 'place to be' in die periode.  Helaas … ook erg duur … en dus bleef het tot nu toe maar uitgesteld.

Vooraf

Tot dan het jarenlange 'probleem' van : 'wat doen we met oudejaarsnacht' zich weer voordeed.  
Voor mij is het moment van middernacht … de overgang naar het nieuwe jaar … het aftellen naar ...een moment van magie en kippenvel … liefst tussen een hoop mensen, vrienden … en er hoort vuurwerk bij !

Geschreven door Lies - Ik trek dit jaar voor de derde keer naar IJsland. Ik ben rolstoelgebruiker en kan maar één ding concluderen: IJslanders zijn vriendelijk en steeds behulpzaam. Een volledig reisverslag volgt hier niet, maar ik wil graag een paar zaken meegeven voor wie deze bestemming overweegt: 1. de meeste jeugdherbergen zijn rolstoeltoegankelijk en bijna overal zijn toegankelijke toiletten te vinden. 2. wie graag het avontuur opzoekt en enkel aan de onderste ledematen een beperking heeft, kan ik aanraden op sneeuwscootertocht te gaan.

Geschreven door Elke - Van 10 t/m 17 maart 2013 ben ik voor een weekje met mijn moeder op vakantie geweest in de buurt van Paphos, Cyprus. Ik kan een beetje stappen, maar zit vooral in een (duw)rolstoel.

De vliegreis (zowel heen als terug) verliep zonder problemen. Zeker in de (kleine) luchthaven van Paphos zijn ze super vriendelijk en behulpzaam, niet te doen!

Geschreven door Alex - 18 km klimmen met de fiets op één been. De laatste 400 m heb ik al huilend afgelegd, de film en de emotie van 2,5 jaar geslaagde revalidatie draaide voor mijn ogen. Dat waren tranen van vreugde en verdriet; van pijn om het verlies en trots op de overwinning; van angst voor de vreselijk hoge col en de ontlading om aan te komen. En dan is er ook Els. Els is 8 jaar geleden gestorven van muco, een lieve jonge meid uit Stevoort. Verdomme zo jong zouden mensen niet mogen sterven. Ik leef, Els is dood: vreugde en verdriet die samenvloeien boven op de Col du Galibier!

Geschreven door Jan - Malaga, eind december 2012
Vlucht met Brussels Airlines verliep heel vlot. Zoals steeds een sublieme service van de Meda afdeling om het rolstoel dossier en extra gewicht voor medische bagage in orde te brengen.
Hotel Barcelo is deel van het nieuwe treinstation, ze hebben kamers voor rolstoelgebruikers met een speciaal uitgeruste badkamer.
Treinrit tussen luchthaven en hotel verliep prima: overal liften om het perron te bereiken en elke trein heeft een wagon voor rolstoelgebruikers. Dezelfde trein bedient ook Torremolinos en Fuengirola.

Hawai'i heeft zoveel meer te bieden dan heupwiegende jonge dames met strooien rokjes. Jozef keek voorbij de witte stranden en palmbomen en bezocht eilanden met een schitterende natuur en vriendelijke mensen.