Languedoc-Roussillon (Frankrijk) (2006)

1. Inleiding

- Reisverslag van Hilde en Piet Duyck-Deruyck
   Burg. Decoenestraat 10
   8520 Kuurne
   056 72 53 71
   pietduyck@pandora.be

- Aangezien Piet huisman is kan men op elk moment van de dag proberen contact op te nemen om meer te vernemen over deze reis en reisbestemming.
Daar Piet rolstoelgebruiker is gaat in ons reisverslag speciale aandacht naar rolstoeltoegankelijkheid.
Als we spreken van cat. 1, 2, 3 of 4 dan verwijzen we naar het Britse logo-systeem betreffende rolstoeltoegankelijkheid:
   
Cat. 1. Toegankelijk voor individuele rolstoelgebruiker.
Cat. 2. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker met begeleider.
Cat. 3. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker die enkele stappen kan zetten en maximaal drie treden kan nemen.
Cat. 4. Niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

- Piet is ongeveer van cat. 3 en gebruikte op die reis een gewone rolstoel van 67 cm breed en een zithoogte van 50 cm.

2 Voorbereiding en reisinformatie

- Dit bestond vooral in het zoeken – via internet ( www.gites-de-france.fr ) - van rolstoeltoegankelijke chambres d’hôtes in de Languedoc-Roussillon. Die streek nestelt zich rond de Franse linkeroksel van de Middellandse Zee vanaf de Spaanse grens tot net voorbij Montpellier en bevat 5 departementen: Pyrénées Orientales, Aude, Hérault, Gard et Lozère.

- Voor de eerste dagen vonden we er één in Escouloubre, in de Pyrenëen 90 km ten zuiden van Carcassonne. De volgende week logeerden we in Grabels op enkele km van Montpellier.
 
- Omdat de heen- en terugreis elk zo’n 1100 km bedroeg vonden we het raadzaam een tussenstop in te lassen en zo overnachtten we telkens in Pruniers.

- Zie dus verder bij hfdst 4 Logies en rolstoeltoegankelijkheid.

- Verdere voorbereiding bestond enkel uit het verzamelen van informatie zodat we die dan konden raadplegen ter plaatse. Die bestond voornamelijk uit de Trotter over Languedoc-Roussillon voor wat niet op het web te vinden is.

- Aangezien vanuit Grabels één of een paar uitstapjes naar de Provence (Arles, St-Rémy, Aix-en-Provence, de Camargue) tot de mogelijkheden behoorden hadden we de Reiskrant 152 (mei 2006) bij en de Trotter over de Provence.

- www.carcassonne-tourisme.com eveneens in het Nederlands, verhult je hun e-mail-adres
( accueil@carcassonne-tourisme.com ) waarnaar je kunt mailen. We vroegen of er documentatie was voor rolstoelgebruikers en of rolstoelgebruikers dicht bij de cité médievale kunnen parkeren. Ze stuurden ons gewone documentatie en specifieke documentatie voor gehandicapten (oa rolstoelgebruikers, mentaal gehandicapten, slechtzienden, slechthorenden) over Carcassonne en het departement Aude (betreffende logies, restaurants, musea en ontspanning) per post op én een gouden tip wat het parkeren betreft (zie hfdst 5) bij de cité médiévale in Carcassonne.

- www.sunfrance.com is een website over de Languedoc-Roussillon die je heel wat informatie kan bezorgen, eveneens in het Nederlands.

3) Geldzaken

- Frankrijk is een ons niet onbekend buurland met dezelfde munteenheid en haal je geld uit muur met een bancontactkaart zoals bij ons dus is dit hoofdstukje geen echte must.
Prijzen zullen aangeduid worden waar ze relevant zijn zoals bvb bij de logies en sommige bezienswaardigheden.

4) Logies en rolstoeltoegankelijkheid

- Zowel tijdens de doorreis als tijdens de terugreis logeerden we in de Moulin Palbas (www.palbas.com of via www.gites-de-france.fr ) in Pruniers in de streek van Chateauroux op ongeveer 550 km van Kuurne. Deze chambre d’hôtes (4 kamers) ligt in een mooi, rustiek domein – een oude abdij - en is gerund door een vriendelijk Nederlands koppel, Joke en Everard.
De enige gelijkvloerse kamer (Timboektoe genaamd en dus Afrikaans versierd) is rolstoeltoegankelijk.
Er is circuleerruimte in de slaapkamer, er is een bed (voorzien van een muskietennet) van 160 x 200, ongeveer 40 cm hoog maar met één nadeel: de matras ligt lager (ongeveer 3 cm) dan de houten zijkanten van het bed.
Het licht komt binnen via een velux (voorzien van een gordijn). De kamer heeft ook een bed voor 2 kinderen dat te bereiken is via een trap vanuit de kamer.
Afzonderlijk is er een badkamer (ongeveer 150 x 175) die uitgeeft op de slaapkamer. Er is een verhoogd toilet met een kleine verticale vaste handgreep links. De douche heeft geen handgrepen en er is een plastieken stoel. De lavabo is stevig en onderrijdbaar.
Het  (copieus) ontbijt is inbegrepen in de dagprijs (60 Euro voor 2 personen).
Er is de mogelijkheid voor een copieus avondmaal (19,50 Euro pp), drank inbegrepen.
Hier en daar is er maximum één trede per keer te overbruggen bvb waar de maaltijden geserveerd worden. Bij mooi weer eet men buiten.
Dit logies is gecatalogeerd met 3 épis waar we het mee eens zijn behalve wat de te lage matras betreft.

Geurtsen - Ten Haaft
Le Moulin de Palbas
36120 Pruniers
Tel.: 02 54 49 13 01
Fax: 02 54 49 13 01

- 5 nachten verbleven we in Escouloubre-Village, een dorp (80 permanente inwoners) ergens te velde in de glooiende oostelijke uitlopers van de Pyrenëen.
We vonden dit logies dus via www.gites-de-france.fr . De uitbaters zijn landbouwers, maken tal van charcuteries (gerookte ham, paté, gedroogde worsten, bloedworst, enz., kan ter plaatse aangekocht worden) en baten dus ook 5 chambres d’hôtes uit.
Er is één trede om het gebouw binnen te gaan en verder is alles plat en op het gelijkvloers is er één logement en dat is rolstoeltoegankelijk. Dit logement bevat een inkomhal die uitgeeft op een slaapkamer en een badkamer.
De slaapkamer heeft circuleerruimte aan één kant van het bed. Het degelijk bed meet 200 x 160, is tamelijk hoog (iets meer dan 45 cm) en kan zowel links als rechts versteld worden zodat het hoofd en schouders en/of de benen hellend kunnen verhoogd worden.
De badkamer is ruim (ongeveer 240 x 240) en heeft een verhoogd toilet. De douche heeft een geplastifieerde metalen stoel en de lavabo is onderrijdbaar.
De dag na onze aankomst stond de heer des huizes daar met 2 handgrepen, een kleine vaste en een grote opklapbare, voorzien voor het toilet Hij had die al maanden in huis maar wilde die niet plaatsen omdat hij er niks van af wist hoe dat moest. Diezelfde dag heeft hij de handgrepen dan vakkundig en heel stevig geplaatst en dat was voor mij heel welgekomen.
Het eenvoudig morgenmaal (zelfgemaakt fruitsap, koffie, melk, brood, boter, confituur) is inbegrepen in de dagprijs (45 Euro voor 2 personen).
Er is de mogelijkheid voor een heel copieus avondmaal (met heel wat produkten – bvb paté, gerookte hesp, enz. – ter plaatse bereid) voor de prijs van 16 Euro pp, drank inbegrepen. In de nabije omgeving vindt men niet gemakkelijk een restaurant, dus is dat aardig meegenomen.
Dit logement is gecatalogeerd met 2 épis en voor ons mag het gerust 3 épis zijn.

Cucuillère Patricia & Christian
Le Village
11140 Escouloubre
Tel.: 04 68 20 44 02
Fax: 04 68 20 43 54
Mailen is mogelijk via de website van Gîtes de France.

- Een week logeerden we in Grabels op enkele kilometers van Montpellier. Dit logies vonden we dus ook via www.gites-de-france.fr . De uitbater is zelf rolstoelgebruiker.
Er stond vermeld dat hun chambre d’hôtes “accessible avec aide” (toegankelijk met hulp) is en dat merk je aan de lange hellende vlakken o.a. om de slaapkamer te bereiken.
De slaapkamer meet ongeveer 400 x 300, er is enkel wat circuleerruimte tussen één kant van het bed en de badkamer. Het is een heel goed bed (200 x180, hoogte 50 cm).
De badkamer met een brede schuifdeur meet ongeveer 290 x 150 maar is eerder het zwakke punt van dit logement.
Het toilet is laag en te dicht tegen de muur geplaatst, de lavabo is stevig en onderrijdbaar, de douche is klein (buitenmaten: 70 x 70) heeft een douchezitje maar het gebruik van de douche is hier ook “avec aide”.
Het eenvoudig morgenmaal (zelfgemaakt fruitsap, koffie, melk, brood, boter, confituur, yoghurt, soms taart) is inbegrepen in de dagprijs (52 Euro voor 2 personen) en er is geen mogelijkheid voor een avondmaal.
Dit logement is gecatalogeerd met 3 épis waar we het mee eens zijn behalve wat de badkamer betreft.

Chambres d’hôtes Le Mazet
Suzanne et Philippe  Robardet-Caffin
253, Chemin du Mas de Matour
34790 Grabels
Tel.: 04 67 03 36 57
lemazet253@aol.com
www.gites-de-france34.com/le-mazet

5) Bezienswaardigheden en rolstoeltoegankelijkheid

- Als je wilt weten hoe een plataan eruitziet dan zit je goed in de Languedoc-Roussillon want je ziet ze – met hun typische grijs-bruin gevlekte bast - overal en in overvloed.

- Als je vanuit Carcassonne voorbij Quillan naar Escouloubre rijdt, passeer je 2 maal door impressionnante Vercors-achtige door water uitgesleten doorgangen, wat ze in Frankrijk “gorges” noemen. Er zijn de Gorges de Saint Georges en de Défilé de la Pierre lisse (of toch iets in die aard, sorry maar ik kan mijn gekrabbel – hier dan geschreven in een rijdende auto - moeilijk ontcijferen).

- Op aanraden van de heer des huizes in Escouloubre deden we een rondrit via de D 118 tot Mont-Louis (met o.a. een zonneoven), van daar naar Villefranche-de-Conflent en Prades en naar Escouloubre terugrijden via de bochtige, verlaten maar mooie,  golvende D 14. Het zijn 3 mooie stadjes - Vauban heeft daar ook, zoals een beetje overal in Frankrijk, versterkingen laten optrekken - maar vooral Villefranche springt eruit. Alle drie zijn rolstoeltoegankelijk.
In Villefranche, aan de Porte d’Espagne is er ook een gratis parkeerplaats voor rolstoelgebruikers. Daar vlakbij zijn toiletten met een rolstoeltoegankelijk toilet (1,60 x 1,60; verhoogd toilet; 1 handgreep links). Villefranche is een oud, klein, autovrij stadje die een bezoekje echt waard is. Het roze marmer, waarvan sprake in Trotter, is er in overvloed maar je ziet het meestal niet of nauwelijks, je ziet enkel de mooie roze kleur als het marmer gepolijst is.
In Prades – gekend vanwege Pablo Casals die, het Franco-Spanje ontvlucht, er onderdak vond en zo het stadje met zijn muziekfestivals beroemd maakte - heb je een mooie roze straat met de, jawel roze, riool in het midden van de straat. De kerk in Prades, die rolstoeltoegankelijk is gemaakt dankzij een paar hellende vlakjes, verdient een bezoekje.

- De grot van Fontrabiouse (tel.: 04 68 30 95 55) bezochten we niet maar we kregen wel van onze gastheren een reclamefolder over die grot en het parcours in de grot is “toegankelijk voor allen” wat volgens onze gastheren betekent dat het ook rolstoeltoegankelijk zou zijn.

- Een ander dag stond Andorra op het programma. Onze gastheer stuurde ons ernaartoe via de Col de Pailhères (hoogte: 2001m) in de richting van Ax-les-Thermes en dat is een echte aanrader: een prachtig baantje in een prachtig berg-natuur-decor.
Eenmaal Ax-les-Thermes voorbij rij je dan naar Andorra.

- Andorra: alles wat we over dit mini-landje ( www.andorra.ad ) vertellen beschouw je maar als bezinksel na een één-namiddag-bezoekje.
Tank maar in Andorra waar bvb de diesel (0,88 Euro/l) 0,30 Euro goedkoper is dan in Frankrijk.
Andorra is het enige land waar Catalaans de officiële taal is maar je kan je er ook behelpen met Frans en Spaans.
Met de auto is het een aanrader eens niet de tunnels in Andorra te gebruiken maar over de bergpassen te rijden, het loont de moeite, de natuur is er prachtig. En in die natuur kan er heel wat aan sport gedaan worden: skiën, wandelen, mountainbiken, klimmen, paardensport, enz.
Een bezoekje aan de stadjes met een aaneenschakeling van winkels en alles wat met het fiscaal paradijs - dat dit mini-staatje is – te maken heeft, geeft je duidelijk het gevoel dat Andorra zijn ziel verkocht heeft aan Mammon, de god van het geld.
Maar het weze gezegd dat de oude architectuur, tenminste het weinige dat we ervan zagen, er sympathiek uit ziet en de moderne architectuur stukken beter oogt dan deze van onze Belgische kust. En kunst, zoals bvb beeldhouwwerken, kom je regelmatig tegen.
Heel positief is ook dat ze aandacht hebben voor rolstoeltoegankelijkheid. Aan de voetpaden in de steden zijn hellende vlakken voorzien, er zijn (gratis) parkeerplaatsen voorzien voor rolstoelgebruikers en op verschillende plaatsen zagen we rolstoeltoegankelijke toiletten. 
Het thermaal centrum Caldea ( www.caldea.ad ) is zeker een trekpleister voor de liefhebbers van water, relaxatie, massages en co. Wat me wel stoorde was het feit dat je moest betalen (29,50 Euro) voor 3 uur in de “espace thermoludique” en je dan pas ook kon boeken om je te laten masseren of je schoonheid te laten opkrikken en dergelijke.
Ik wilde toch eens uittesten of enkel een massage ook kon zonder thermoludieke uitspattingen. En waarachtig, het kon. Was het omwille van mijn mooie ogen?
Ben je bang dat het je niet zal lukken, kruip dan in een rolstoel, wie weet.
De 20’-durende beenmassage heeft me wel 24 Euro gekost.
Andorra, op heel wat plaatsen een echte bouwwerf, loont zeker een bezoekje en heeft dus ook die typische menselijke mengeling van kwaliteiten en ondeugden. Bekijk er vooral zijn natuur en zijn deugden. Toch vertrokken we met gemengde gevoelens.

- Ons mailke naar de touristische dienst in Carcassonne leverde ons dus volgende tip op:
rolstoelgebruikers mogen hun wagen gratis parkeren op een parking gereserveerd voor de klanten van de hotels gelegen aan de voet van de stadswallen van de cité médiévale. Het is een afgesloten parking maar als je je gehandicaptenparkeerkaart toont laten ze je binnen. Je bent dan op een 100m van de ingang van de cité médiévale. De vriendelijke dame had op de kaart die ze opstuurde de locatie van die parking aangeduid.
Vanaf de ingang van de cité naar het midden toe is een helling van verschillende tientallen meter maar het is best doenbaar. Niet alles is rolstoeltoegankelijk in de cité maar een bezoek aan de cité loont echt wel de moeite en zo groot is die cité nu ook niet. Er is ook een ruim rolstoeltoegankelijk toilet met één handgreep.
Op de A61-snelweg tussen de op- en afritten 23 en 24 heb je een mooi zicht op de cité médiévale. De péage tussen die 2 afritten kost 0,60 Euro maar dat loont meer dan de moeite want ze hebben tussen die 2 afritten 2 aires de repos (elk ook rolstoeltoegankelijk en met een rolstoeltoegankelijk toilet en rolstoeltoegankelijke telefoon) aangelegd van waaruit je een mooi zicht hebt op de cité médiévale. Rij je van afrit 23 naar 24 dan heb je de Aire de Belvédère de Carcassonne (het toilet meet 150 x 150, heeft 2 handgrepen + een handgreep aan de deur die naar buiten draait) met zicht op de cité vanuit de hoogte (vogelperspectief). Rij je van afrit 24 naar 23 dan heb je de Aire de Belvédère d’Auriac met een mooi zicht op de cité maar vanuit een lager kijkpunt (kikvorsperspectief) en dan zie je de cité met de lucht op de achtergrond wat een duidelijker zicht veroorzaakt. 
De cité médiévale moet je gezien hebben!

- Alet-les-Bains is een heel klein kuurstadje met een abdijruïne maar toch net iets meer dan één straat. Wandel er eens in rond en vergeet de weinige zijstraatjes niet met een paar mooie vakwerkhuizen (colombage).

- De dag dat we verhuisden van Escouloubre naar Grabels bezochten we Béziers. Van ver zie je de St-Nazaire-kerk in de hoogte en zo ben je gebeten om daar naartoe te rijden. Rond de hallen van Béziers (en ook elders in de stad) zijn er verschillende parkeerplaatsen voor rolstoelgebruikers en daar ben je dicht bij St-Nazaire en de oude stadskern.
Niet ver ervandaan staat de mooie Romaanse Madeleinekerk, we vonden de ingang niet maar wel een hondentoilet: voor cat.3 en voor de kleine commissie is het ideaal: het is er discreet en je hebt veel steun aan het stevige buizenstel. Zoniet ga dan naar MacDonalds in Les Allées Paul Riquet. Er is maar één toilet maar het is rolstoeltoegankelijk (200 x 200) met verhoogd toilet en één vaste handgreep. Die informatie kreeg ik uit goede bron. Denk niet dat ik me op reis vooral amuseer om alles wat naar rolstoeltoegankelijkheid “ruikt” na te checken. Het weze gezegd.
Onze wandeling door Béziers hebben we afgerond in en rond de St-Nazaire-kerk, ook een bezoek waard. De kerk is rolstoeltoegankelijk, er zijn hier en daar lichthellende vlakken, enkel aan de ingang is er één trede op en af.
Dicht bij Béziers, is een bezoek aan het sluizen-complex van de fameuze Canal du Midi (Cultureel erfgoed van de Unesco) ook een aanrader. Het is rolstoeltoegankelijk aan de eerste sluis – waar je toch zicht hebt op het sluizencomplex – maar de elkaar opvolgende sluizen liggen dus hogerop (dus nogal steil bergop). Toen we eraan kwamen begon een boot aan zijn tochtje doorheen de verschillende sluizen naar boven. Loont echt de moeite.

- Montpellier is een belangrijke studentenstad en ze doen er ook alles aan om koning auto te weren uit de stad. Zo is er het systeem van de tramway – die ze nog aan het uitbreiden zijn – die daarbij moet helpen. Zo is er een halte van een tramwaylijn op een paar km van ons logement en net buiten Montpellier. Bij die halte is een grote autoparking, je parkeert daar je wagen en voor 4 Euro mag je daar de ganse dag je auto laten staan en je krijgt daarbovenop nog 2 heen en terug-kaartjes voor de tramway die perfect rolstoeltoegankelijk is aangezien de ingang van de tramway perfect op hetzelfde niveau is als dat van het perron.
Rolstoeltoegankelijkheid, daar hebben ze aandacht voor in Montpellier, dat merk je niet alleen aan de tramway, maar ook aan bvb de aangepaste toiletten, de aangepaste bankautomaten en het gebrek aan treden tijdens de wandelingen.
En stap je – sorry, rol je - het Maison de Tourisme binnen dan krijg je een plan van de stad en een “Guide d’accessibilité” (toegankelijkheidsgids van stad Montpellier, sportaccommodaties, hallen en markten, enz.) en een gids “Tourisme Handicap” betreffende rolstoeltoegankelijkheid van logies, stranden, musea ed van het departement l’Hérault waarvan Montpellier de hoofdstad is.
Een bezoekje aan Montpellier loont de moeite: het oude stadsgedeelte, de markt, Antigone, het waterspel rond het Zeus-standbeeld en de Esplanade de l’Europe.
Waar de rue Jean Moulin uitkomt in de boulevard du Jeu de Paume hebt je zicht op een prachtige trompe-l’oeil ttz 2 platte zijgevels die zo beschilderd zijn dat je meent zicht te hebben op 2 gebouwen waarvan 1 met gebogen voorgevel.

- Voor ons vertrek naar deze streek hadden we vage plannen een en ander te bezoeken in de Provence, oa de tijdelijke tentoonstelling van Paul Cézanne (die net beeindigd was de dag dat we er naartoe wilden), maar uiteindelijk deden we enkel een dagtrip naar de Camargue die deel uitmaakt van zowel de Languedoc-Roussillon maar ook en vooral van de Provence. Maar de Provence verdient meer dan een paar uitstappen, met plezier wijden we daar een veertiendaagse aan binnen een paar jaar.

- Het typische landschap van de Camargue loont de moeite oa ook door het typische witte paardenras van die streek met hun bruine veulens die enkel wit worden op de leeftijd van 4-5 jaar.
Saintes-Maries-de-la-Mer is een sympathiek (plat dus rolstoeltoegankelijk) kuststadje waar het tof kuieren is langs de haven, het stadje met veel winkeltjes en restaurantjes is eerder druk maar je kan er best heerlijke oesters, zeevruchten en vis degusteren. Op restaurant kost een oester je ongeveer 1 Euro.
Het typische “sel de camargue” (grofkorrelig zout) koop je aan 4,80 Euro voor ¼ kg of 3 Euro voor ½ kg.
Zigeunerinnen spelden je een medaille (met garantie op gezondheid en co) op die je mag houden als je genereus bent, vrekken moeten die medaille weer inleveren.
Lekkere reuze-ijsjes zijn er ook een specialiteit.
Een bezoekje aan de kerk (1 trede op en 2 treden af) en eentje op het dak van de kerk (niet rolstoeltoegankelijk, wat dacht je? maar men kan er lekker op wandelen of zitten met zicht op het stadje, de Camargue en de zee) lonen de moeite. Zo’n bezoekje op het dak kost 2 Euro.
Tussen de kerk en het strand is een rolstoeltoegankelijk toilet, zo staat het toch aangeduid, maar van buitenaf gezien leek het toch maar kleintjes.
Het versterkte stadje Aigues-Mortes heeft impressionnante versterkte ommuringen en we vernamen later dat die ommuringen ook rolstoeltoegankelijk zouden zijn.
De gewone parkings kosten 2 Euro per uur maar er is zijwaarts een gehandicaptenparking maar die staat niet aangeduid vanaf de weg.
In de winkelstraten kan het heel druk zijn, in de andere straten is het rustig en tof wandelen. In een van die zijstraten is een ruim rolstoeltoegankelijk toilet met verhoogde wc en één handgreep.

- Wanneer je Nîmes bezoekt volg dan de wegwijzer P Arènes maar rij niet in de parking want
100m verder rechts zijn 2 gratis parkings voor gehandicapten en ben je al dicht bij de Arena (die ze in ’t Frans les Arènes noemen) waar je 7 Euro ingangsprijs (audio inbegrepen) betaalt en 5 Euro voor gehandicapten. Zoals je kan raden is het arenagebouw, al bijna 20 eeuwen oud, niet echt zeer rolstoeltoegankelijk maar je hebt zicht op de arena en via ingang 1 (tussen V 106 en V 107 met aanduiding “Entrée des Arènes” gevolgd door het rolstoelgebruiker-logo) kom je toch terecht in de arena.
De audio is heel interessant en geeft uitleg over heel wat onderwerpen – ook geschied-kundig – in verband met de Arena.
Er is een rolstoeltoegankelijk toilet iets verder dan de gewone toiletten. Dit toilet is ruim maar volgestouwd met kuisproducten, kiep ze maar eruit, er is plaats. Er is een verhoogde wc en een handgreep. Toen ik de directie vriendelijk meldde over de kuisproduct-toestanden meldden ze me ook vriendelijk dat er een project is voor een lift zodat het arenagebouw rolstoeltoegankelijker zou worden.
Een wandeling door het mooie oude Nîmes loont de moeite. Het Maison carré die ook dateert uit die Romeinse periode(3de eeuw) is geen maison maar een soort tempel en is niet carré maar rechthoekig maar niemand valt daarover behalve rolstoelgebruikers want het is eerst 4 treden naar beneden en dan 15 treden omhoog.
Het Office de tourisme heeft aan de ingang een trapje van 4 treden, de kathedraal enkel 1 trede neerwaarts.

- Vanaf 14h -14h30 krijg je, net als in Brugge, geen middageten meer behalve kebab en co dat bovendien lekkerder is dan al dat opgewarmd massatoerisme-eten. En wil je picknicken, hou er rekening mee dat winkels en bakkerijen maar pas weer open zijn vanaf 14h30 – 15h00.

- Voor natuurliefhebbers mag een bezoekje aan de Cévennes niet ontbreken. Als je van Saint-Jean-du-Gard naar Florac rijdt volg je de fameuze Corniche de Cévennes en laveer je tussen veel kastanjebomen (vooral het eerste deel) afgewisseld met prachtige vergezichten die dan weer anders zijn tijdens de terugtocht. Let op de veranderingen van landschap: graniet, kalk, schist, ….
In Florac is er één rolstoeltoegankelijk toilet (wat krap, één handgreep), ga daarvoor naar de Office de tourisme en die brengen je er wel heen.
In Saint-Laurent-de-Trèves werden sporen gevonden van dinosaurussen. Hilde is ernaar op zoek geweest, voor rolstoelgebruikers is het te steil al is iets hogerop wel een parkeerplaats voor auto’s met een gehandicaptenkaart, maar veel is er niet te zien en dan nog is er heel wat verbeelding nodig.

- Bij ons oester-middagmaal in de Camargue vernamen we dat de oesters van Bouzigues (op zo’n 30 km ten ZW van Montpellier) komen, dus wij daarheen. Bij Julie (en da’s niet het enige restaurant) kan je 36 oesters, 18 mossels, 4 gegratineerde oesters, 4 gegratineerde mossels + een fles witte wijn degusteren voor de prijs van 36 Euro, voor 2 personen. Je kan ook 12 oesters nuttigen voor 12 Euro maar die oesters zijn dan nog iets groter. En dat alles met zicht op de duizenden palen waaraan de oesters, onder water weliswaar, hangen.
In de omgeving ligt Frontignan, the place to be voor liefhebbers van Muscat-wijnen.

-  In Anduze is er markt op donderdag in de voormiddag maar de trekpleister is de Bambouseraie ( www.bambouseraie.fr ; ingang: 5,50 Euro; 3,50 Euro voor rolstoelgebruikers) die evenwel in september al om 17h30 sluit en je bent wel een paar uur zoet. Loont echt de moeite. Op vele plaatsen is er audio-uitleg, te kiezen uit 6 talen, ook het Nederlands. Overal zijn ook geschreven teksten in ’t Frans en ‘t Engels. De meeste plaatsen (wat betreft de bamboes dus en wat er allemaal mee gedaan wordt maar ook heel wat andere bomen en planten, de shops) zijn rolstoeltoegankelijk, bepaalde delen van de serres niet.

- Op de terugreis rijd je (met péage) over de vermaarde viaduct van Millau en er net voorbij heb je een aire de repos met mooi zicht op de viaduct. En tevens rolstoeltoegankelijke toiletten.
                                                  -----------------------------------------------