Vliegreis naar Finland

Geschreven door Inge - De vliegreis naar Finland is achter de rug. Prachtig land trouwens waar ik vorige week kon genieten van 20° … een mens zou er onmiddellijk terug voor willen vertrekken.
Al bij al is alles vlot verlopen, zolang je er maar niet vanuit gaat dat alles loopt zoals gepland en afgesproken. Ik zet een paar bevindingen en bedenkingen op een rij, misschien hebben jullie er iets aan.

Voorbereiding

-de vluchten werden tijdig bij Finnair geboekt, zij waren van in het begin op de hoogte dat het ging om een zware rolstoel. Kort voor het vertrek bleek dat er op de terugvlucht een ander type vliegtuig werd ingezet waarin mijn rolstoel niet kon. Ik heb op korte tijd dan ook voor een andere vlucht moeten kiezen waardoor ik een dag vroeger moest terugkeren en een dag van de meeting moest missen.
Excuses of een uitleg werden er hiervoor niet geboden
-op voorhand moet je een medische vragenlijst invullen met je gewicht, gewicht van de rolstoel…waarom is mij niet duidelijk want noch bij vertrek of terugkeer beschikte men over deze informatie, deze werd op het moment zelf gevraagd
-via de medische lijst had ik om extra kussens en extra veiligheidsriem gevraagd, dit was toegezegd. De riem bleek veel te klein, ik kon er niets mee doen, eerder iets voor een kind. De kussens waren klein maar beschikbaar. Zorg zelf voor een riem als je die nodig hebt

Zaventem

-zeer vlot vertrek, zonder enige discussie in mijn rolstoel kunnen blijven zitten tot aan het vliegtuig. Bij de rolstoel hebben we dan telkens de hoofdsteun, zitkussen en de easy rider eraf gehaald, hij was dan enkel manueel te verrijden. Er werd voortdurend gevraagd of het droge batterijen waren en of de batterijen afgekoppeld waren. Ook al werd dit op voorhand allemaal doorgegeven, ik denk dat een soort papier dat stelt dat het om droge batterijen gaat misschien goed is om bij te hebben
-mannen die verantwoordelijk zijn voor het laden nemen de rolstoel dan onbeschermd over. Dit ging telkens goed, ze luisterden naar waar ze mochten vastnemen en waar ze moesten vastzetten. Het blijft echter loslaten. Of het zin heeft om een doos te voorzien voor de rolstoel weet ik niet, ik vrees dat je dan vroeger uit je eigen rolstoel moet en dus zeker één extra tranfer hebt
-zitje om je in het toestel te brengen is enorm verouderd, geen zijsteunen of degelijke ondersteuning van de voeten. Ook beperkte fixatiemogelijkheden met de riemen. Deze zitjes zijn echt niet afgestemd op mensen met een ernstige beperking als wij. Gelukkig bij vertrek en terugkeer 2 mannen die bereid waren naar mijn instructies te luisteren. Ik wil daarbij niet onder stoelen of banken steken dat dit verplaatsen het meest beangstigende van het reizen is. Het moet snel, er is weinig of geen plaats en jawel wij moeten nog steeds aan het raampje zitten waardoor je nog eens 3 zetels ver moet gesleurd worden. Het werd wel telkens aanvaard dat mijn assistente aan het raam zat en ik er naast, een zitje gespaard dus
-wat ik niet snap is waarom wij niet op de plaatsen in eerste klas, helemaal vooraan kunnen zitten. Daar is meer ruimte voor de tranfer, je moet niet door de rij zetels en er staat geen rij zetels voor je. Ik weet niet of je dit kan boeken (met meerkost) of op basis van medische argumenten kan aanvragen
-bij terugkeer stond de rolstoel mij aan de uitgang van het vliegtuig al op te wachten, ik kon er onmiddellijk terug in

Finnair

-tijdens de vlucht in het heengaan geen enkele betrokkenheid van stewards, groot verschil met de terugreis waar één stewardess regelmatig kwam checken of alles ok was
-vriendelijke mannen om mij van het vliegtuig te halen, met een modernere versie van het zitje, dwz met kleine zij armen en meer riemen. Toch ook niet echt afgestemd op ons, zeker onvoldoende veilig voor onze voeten en met weinig zij ondersteuning
-de schrik van mijn leven toen bleek dat we niet uitstapten in een koker maar 20 trappen af moesten. Hier heb ik doodsangsten uit gestaan, eigenlijk echt onverantwoord ook voor de mannen die dit moesten doen. Ik weet niet of dit op voorhand bij luchtvaartmaatschappijen te bevragen is en hoe zeker je daar dan van bent. Mijn assistente zag op dat moment mijn rolstoel samen met de valiezen uit het vliegtuig komen. Ik moest echter op het kleine zitje blijven zitten, werd met een busje naar een soort onthaalruimte gebracht waar ik in een duwrolstoel werd gezet. Het duurde zeer lang voor we de rolstoel terugkregen, het personeel zat er zelf mee verveeld, alle valiezen en een hond waren er sneller. Dit was puur afzien. Blijkbaar wist men niet hoe de rem af te zetten, mijn assistente mocht dit niet gaan tonen
-de donderdag van mijn vervroegde vertrek omwille van ander type vliegtuig (rolstoel kan in een airbus, niet in een kleiner toestel), ’s morgens tijdens de treinrit naar Helsinki telefoon van reisbureau en Finnair, technische problemen met het vliegtuig, een ander type vliegtuig wordt ingezet mijn rolstoel kan daar niet in, 2 opties :
*ik kan die dag vertrekken en mijn rolstoel komt een dag later aan : voor mij onmogelijk
*ik kan niet vertrekken en krijg een overnachting in Hilton : dit kan voor mij als zij voor een tilmachine zorgen
Ik leg de man uit dat zij mijn vluchten al van dag veranderd hebben…ik krijg veel verontschuldigingen en de belofte dat men al het nodige zal proberen te doen. Een tijd later een telefoon dat er een ander vliegtuig zal ingezet worden en dat alles normaal moet lukken. Bij aankomst checkt de mevrouw aan de balie nog eens, alles is geregeld. Finnair heeft die dag een extra vergadering belegd om tot een oplossing te komen
-ik kan in de rolstoel blijven zitten tot aan de deur van het vliegtuig. Bij de mannen die mij moeten verplaatsen is er één onbetrokken man, hij maakt geen oogcontact, luistert niet naar wat ik zeg…gevolg veel pijnlijk gesleur, wat ik nu nog voel in mijn schouder. De andere collega luistert wel, ik vraag hem uiteindelijk om bovenaan van zijn collega over te nemen wat hij met een smoes ook doet. Gelukkig had ik zowel bij vertrek als terugkeer op voorhand een pijnstiller genomen
-de rolstoel wordt door het vliegtuig gereden en met een bagagelift naar beneden gebracht

Het was voor mij meer dan 10 jaar geleden dat ik gevlogen had. Mijn conditie is er niet beter op en ik heb gemerkt dat het echt kantje boord is, vooral de transfers zijn niet evident. Vliegen voor 2 à 3 uur lukt mij wel, maar is dan ook het maximum. Ik wil dit niet te vaak doen maar ook nog niet opgeven. Het meest logische zou zijn dat men zetels wegneemt en ons in onze rolstoel laat zitten, ik vermoed dat dit iets voor volgende generaties zal zijn. Een mogelijke oplossing kan nu zijn om een zetel vooraan in eerste klas te boeken, ik weet niet of dat kan. Verder wil ik op zoek gaan naar een tildoek met korte handvaten, zodat het vertillen met een tildoek kan gebeuren en hopelijk met minder gesleur kan verlopen. Als je met meerdere mensen reist vraag ik mij af of zij je mogen vertillen. In 10 jaar is er in deze sector nog niet veel veranderd in mijn ogen alleen dat het allemaal nog sneller moet wat het voor ons nog moeilijker maakt. Vroeger werd ik als eerste op het vliegtuig geplaatst, nu moest dit door tijdsgebrek gebeuren terwijl anderen al moesten instappen, niet comfortabel.

Alle bedenkingen en suggesties welkom, als je met dit verhaal iets kan, doe gerust ! Trouwens in Finland zelf is het vinden van een aangepaste taxi een makkie maar duur. De treinreis met overstap, die door een Finse collega werd geregeld, verliep heel vlot. Het hotel was klein maar ok en we konden via de Finse collega vlot een tillift huren.