Rollend door Zuidoost Turkije en Cappadocië

Geschreven door Jozef.

Zuidoost Turkije en Cappadocië - 15/09 tot 30/09/2019.

Traject: Adana, Gaziantep, Karadut, Malatya, Göreme, Aksaray, Konya, Adana

Deze reis maakte ik met mijn partner als chauffeur en als onmisbare hulp bij het voortduwen van de rolstoel. We waren al eerder in Turkije, namelijk in Istanbul.

Praktisch

• Als rolstoelgebruiker

 Om aan onverwachte kleine problemen te verhelpen aan je rolstoel, neem je best wat herstelmateriaal mee, zoals enkele sleutels, schroevendraaier (klein formaat) met bits. Die zaken steek je best niet in de handbagage maar in de bagage die je incheckt. Op mijn rolstoel zitten reeds jaren krypton banden (volle banden) en daardoor is het probleem met platrijden van de baan. Het is in ieder geval een zorg minder. Op mijn nieuwste rolstoel zijn vooraan de kleine wieltjes met volle velgen en dikkere bandjes gemonteerd.
 Als je een Europese andersvaliden parkeerkaart hebt, neem ze mee of een kopie ervan. Als je een kopie neemt, doe het in kleur en langs beide kanten, de twee netjes op mekaar plakken en laten plastificeren. Zij kan overal gebruikt worden en bespaart je de uitgave aan parkeermeters.

• Vervoer

Vluchten

De internationale vlucht boekten we bij Connections. We vlogen met Turkish Airlines.
Turkish Airlines deed zijn uiterste best om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. De service aan boord was prima. Over de zitplaatsen op de vluchten mochten we niet klagen.

15/09 Brussel - Istanbul 7.45u-12.10u, vliegtijd 3.25u
 Vlucht uitgevoerd door Turkish Airlines met Airbus A321-200, vluchtnummer TK1946
 Istanbul - Adana 13.40u-15.25u, vliegtijd 1.45u
 Vlucht uitgevoerd door Turkish Airlines met Airbus A330-300/300, vluchtnummer TK7262
30/09 Adana - Istanbul 11.00u-12.45u, vliegtijd 1.45u
 Vlucht uitgevoerd door Turkish Airlines met Boeing 737-800, vluchtnummer TK2459
 Istanbul - Brussel 16.15u-19.10u, vliegtijd 2.55u
 Vlucht uitgevoerd door Turkish Airlines met Airbus A321-200, vluchtnummer TK1939

Heen en terug naar de bestemming: vliegtuig kostte € 90,00 + taks 191,93 + dossierkost 15,00 = totaal € 296,93 p/p

Handbagage: De regels voor de handbagage zijn nog steeds dezelfde. Dus nog altijd geen vloeistoffen, gels, pasta’s, zalfjes en scherpe voorwerpen zoals nagelknippers, knipmessen en schroevendraaiers in je handbagage stoppen. Zulke zaken horen in de bagage die je incheckt. Op sommige luchthavens word je van kop tot teen gecontroleerd.

Vervoer ter plaatse

Wagen gehuurd voor 16 dagen € 563,87 + huur GPS € 75,00 = € 638,87, geboekt via Easyterra en geleverd door Auto Europe, met een all risk verzekering voor 16 dagen.
Diesel op de rondrit € 150,00
Taxi hotel Gaziantep - centrum TL 12/€ 1,94
Taxi Zeugma Museum - Souks TL 20/€ 3,23
Taxi Cotadel - Museum TL 15/€ 2,42
Taxi Souks - hotel TL 15/€ 2,42

 Tanken kan met de creditkaart en cash, afrekenen doe je in de bijhorende shop. In sommige gebieden vind je geen tankstations, zorg dan vooraf voor voldoende voorraad benzine of diesel.

• Tijdzone

 In onze zomertijd is het 1 uur later dan bij ons. Met het winteruur is het 2 uur later.

• Financiën

 Voor 1 euro ontvang je +/- 6,20 TL (Turkse lira), de koers schommelt iedere dag.

• Klimaat

 We kozen voor september, omdat de temperatuur dan niet meer zo hoog is. Voor het merendeel hadden we nog temperaturen van rond 30° C en volop zon. 1 dag was het overtrokken met nu en
 dan lichte regen en 1 dag met regen, maar dan zaten we meestal in de wagen.

• Accommodatie

 We opteerden voor rolstoeltoegankelijke hotels, als die er waren. Meestal lukte het wel. Verderop maak ik per hotel een kort verslag.

• Verzekeringen

 Buiten Eurocross van de mutualiteit hebben wij altijd de reisverzekering van V.A.B. zonder wagen. Als lid van Wegwijzer Reisinfo heb je die goedkoper (zie algemene info Wegwijzer).

• Elektriciteit

 De netspanning in Turkije is 230 Volt. Stopcontacten hebben twee ronde gaten en kunnen geaard zijn of niet. Je hebt geen verloopstekker nodig.

• Veiligheid

 We hebben nooit een onveilig gevoel gehad. Als je de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen neemt, is de veiligheid goed te overzien.

• Vaccinaties en gezondheid

 Vaccinaties zijn niet echt vereist voor Turkije. Water uit de kraan is niet veilig, best is flessenwater te kopen in afgesloten flessen.

• Geldzaken

Het leven is er goedkoper dan in België, tenminste wat wij ervan vinden.
We betaalden met MasterCard en met cash TL voor kleine uitgaven.

• Infobronnen

We haalden veel info uit Trottter Turkije: ISBN 9789401 1449564
Toeristische Wegenkaart van Turkije.
Op het internet is wel wat info te vinden over Turkije, o.a. op reisgenie Turkije.

• Inreisvoorwaarden

Voor Turkije hadden we een paspoort en visum nodig. Je kunt het visum aanvragen via www.evisa.gov.tr minstens 48 uur voor vertrek naar Turkije. Ons kostte het US$ 20,55/€ 18,80 p/p. De geldigheid van het visum is 180 dagen. Binnen deze periode mag je maximaal 90 dagen in Turkije verblijven. Het mogen meerdere reizen zijn binnen de 180 dagen, zolang het totaal opgeteld niet meer dan 90 dagen zijn. Het visum is geldig vanaf de datum die je invult. Het paspoort moet nog minstens 180 dagen geldig zijn bij aankomst in Turkije.

• Taal

Met Engels kan je terecht in de betere hotels en soms in de toeristische sector. Turks is en blijft de meest gesproken taal. Zelfs de jeugd heeft het moeilijk met Engels. Duits wordt door ouderen nogal gemakkelijk gesproken.

• Communicatie

Er wordt uitgegaan dat iedereen zijn eigen laptop bij zich heeft. Via je smartphone kan je je mails checken en verzenden. Via Whattsapp bel je gratis naar familie, vrienden en kennissen.

• Reisroute

Zondag 15/09 Brussel - Isyanbul - Adana

Maandag 16/09 Adana - Gaziantep

Dinsdag 17/09 Gaziantep

Woensdag 18/09 Gaziantep - Karadut (Nemrut Dadi)

Donderdag 19/09 Karadut - Malatya

Vrijdag 20/09 Malatya - Göreme

Zaterdag 21/09 Göreme

Zondag 22/09 Göreme

Maandag 23/09 Göreme

Dinsdag 24/09 Göreme

Woensdag 25/09 Göreme

Donderdag 26/09 Göreme - Aksaray

Vrijdag 27/09 Aksaray - Konya

Zaterdag 28/09 Konya

Zondag 29/09 Konya - Adana

Maandag 30/09 Adana - Istanbul - Brussel

• Waardering

Deze reis was voor ons een meevaller qua natuur.

• Enkele gegevens over ons:

Wij zijn Jozef Somers Marie-Claire Meesemaecker
Engelsenlaan 185
9600 Ronse
Telefoon: 055/31.55.73
E-mail: somers.jozef@skynet.be en somersjozef@outlook.com
Andere reizigers mogen gerust contact opnemen. Als andersvalide en persoon op rust ben ik veel thuis. Mijn spraak wordt niet altijd door iedereen verstaan, daarom is het aangewezen ons te contacteren na 18u. Marie-Claire kan dan geïnteresseerden te woord staan. Een andere mogelijkheid is vooraf een dag en uur af te spreken via mail.

Logies: ligging, toegankelijkheid en prijs

De algemene gegevens van het logies tellen voor iedereen. Ik vermeld bij meestal tussen haakjes een waarderingscijfer (score op 5 punten). Daarbij geef ik de toegankelijkheid, die bedoeld is voor minder mobiele mensen en rolstoelgebruikers, die nog uit hun rolstoel kunnen en die met de hulp van een vaste steun nog enkele stappen kunnen zetten. Het overgrote deel van hotels of guesthouses waar wij verbleven heeft minstens 1 kamer met aangepaste badkamer en de meeste bedden zijn vrij hoog. Als je wil zeker zijn over zulke kamer te kunnen beschikken, doe je er best aan met het logies in kwestie telefonisch contact op te nemen en je wensen te kennen geven.

• Hotel Surmeli Adana 5*, Ozter Cad 49, Kurukoprü, Adana (4/5)

 Tel.: + 90/322.352.3600 Fax: + 90/322.352.1945
 Website: www.surmelihotels.com E-mail: info@surmelihotels.com

Het hotel ligt in het volle centrum van Adana. Het was even zoeken om het te vinden. Je komt erin zonder drempel. Een lift brengt je op de juiste verdieping. De wagen wordt door het personeel in de ondergrondse garage gestald. In de vrij ruime kamer hadden we een breed dubbel bed, een extra bed werd gevraagd en verkregen, een ijskast, een safe en airco die niet werkte. In de badkamer was een lavabo, een gewoon toilet met beugels, een haardroger en een inloopdouche met losse sproeier. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse TL 301,80/€ 48,64 taksen en een degelijk ontbijtbuffet inbegrepen. Het personeel is heel vriendelijk en behulpzaam. Het hotel is ietwat verouderd en uitgeleefd, voor 1 nacht kon dit nog net.

• Hotel Hampton by Hilton 3*, Incilipinar Mah.Muammer Aksay Bulvari 41, Gaziantep (5/5)

 Tel.: + 90/342.211.9000 Fax: + 90/342.211.9010 GSM: + 90/533.246.8892
 Website: www.hampton.com E-mail: murat.aktas@hilton.com

Het hotel ligt in het centrum van Gaziantep. Je komt erin zonder drempel. Een lift brengt je op de gewenste verdieping. De wagen werd door het personeel veilig gestald. In de ruime kamer hadden we twee bedden, een ijskast en airco. De grote badkamer omvatte een lavabo, een verhoogd toilet met 1 beugel, een haardroger en een inloopdouche met losse sproeier en vast zitje. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard € 99,00 taksen en ontbijtbuffet inbegrepen voor twee nachten. Het is een aanrader in Gaziantep, zeker voor personen met een handicap.

• Hotel Nemrut Dagi Isik Pansion, Adiyaman Kahta Karadut köyü içi, Karadut

 Tel.: + 90/535.865.6059
Het is een uitgeleefde accommodatie, het is niet waard er te verblijven, ook niet voor de modale reiziger. De kamer was OK, de badkamer lukte niet. We konden terecht in het logies ernaast aan dezelfde prijs.

• Nemrut Dagi’na Yakin Hotel, Karadut Köyü Nemrut Dagi Kahta, Adiyaman (4/5)

 Tel.: + 90/416.737.21.75 Fax: + 90/416.737.21.79
 Website: www.nemruteuphrathotel.com E-mail: rezervasyon@nemruteuphrathotel.com

Beide hotels liggen op een 7-tal kilometer van de site Nemrut Dagi. In dit logies konden we met de wagen tot tegen de receptie rijden. Een degelijk pad leidt naar de kamers, voor de kamer waren enkele opstapjes. Om in de kamer te komen was het even moeilijk, het inkomportaal was vrij nauw. De kamer had twee bedden, een ijskast en airco. In de kleine badkamer was een lavabo, een laag toilet en een kleine douchecabine met losse sproeier. Het eerste hotel hadden we rechtstreeks bij de eigenaar geboekt voor de prijs van € 60,00 taksen en halfpension inbegrepen en cash te betalen in euro. Om het restaurant te bereiken heb je een hoge trap, het personeel hielp mij in mijn rolstoel op en af. Beide accommodaties zijn vrij basic, maar er is in de buurt niets anders betaalbaar.

• Malatya Park Hotel 5*, Inönü Caddesi 174, Malatya (5/5)

 Tel.: + 90/212.310.2500

Het hotel ligt in een vrij rustige buurt, bij het binnenkomen van Malatya rechts afslaan en op die weg blijven rijden tot je het hotel links ziet opduiken. Je komt erin zonder drempel, een lift brengt je naar de gewenste verdieping. De wagen werd door het personeel veilig gestald in de ondergrondse garage. We hadden een vrij ruime kamer met een breed dubbel bed, een ijskast en airco. In de ruime badkamer was een lavabo, een verhoogd toilet met beugels, een haardroger en een inloopdouche met losse sproeier en vast zitje. We boekten het hotel via Booking.com onder de naam Hotel Double Tree by Hilton en betaalden ter plaatse met MasterCard TL 421/€ 67,98 taksen en ontbijtbuffet inbegrepen. Het is een aanrader in Malatya.

• Hotel Kayatas, Gafelli Mah-Hafiz Sukru Efendi Sok 18, Göreme

Dit logies boekten we via Booking.com voor de toegankelijkheid en de prijs. Bij aankomst bleek het helemaal niet rolstoeltoegankelijk en waren we verplicht een andere accommodatie te zoeken. Later zagen we dat het hotel het bedrag van € 286,74 voor de zes nachten van de rekening genomen had via de MasterCard. Dit logies is volledig af te raden, het is er niet netjes en de staf heel onvriendelijk. Thuisgekomen zijn we in gang geschoten via Booking.com, om het bedrag terug te vorderen. Booking.com heeft op de website van het hotel de toegankelijkheid gezien en is overgegaan tot uitbetaling van € 536,38 = € 286,74 + de meerkost in het andere hotel.

• Empire Cave Hotel, Karsi Bucak Caddesi Göreme Aydinli-Orta Mahalle 44-2, Göreme (5/5)

 Tel.: + 90/384.271.2727 GSM: + 90/532.584.0212
 Website: www.empirecave.com E-mail: info@empirecave.com en empirecave@gmail.com

Het hotel ligt in een uithoek van Göreme, het is er heel rustig. Bij de receptie is een opstap en bij het binnenkomen van de kamer is een klein opstapje. In de kamer hadden we twee bedden, een ijskast en airco. De badkamer had een kleine overstap, er was had een lavabo, een gewoon toilet en een douchecabine met kleine overstap en losse sproeier en een haardroger. Na het misbaksel van het Kayatas hotel begon de zoektocht naar ander logies voor 6 nachten. In het Empire Cave Hotel werden we met open armen ontvangen. Voor de eerste vijf nachten betaalden we TL 2.500/€ 421,48 cash en voor de zesde overnachting TL 700/€ 114,90 met MasterCard, taksen en een goed ontbijtbuffet inbegrepen. Het is een aanrader in Göreme, zeker qua vriendelijkheid van de manager en het personeel.

• Hotel Agacli Tesisleri Ihlara, Ankara Adana Arfalti (E 90), Nevsehir Kavsagi, 68200 Meknez

 Aksaray (5/5)
 Tel.: + 90/382.215.2400 Fax: + 90/382.215.2410 GSM: + 90/530.433.3068
 Website: www.agaclihotel.com E-mail: info@agaclihotel.com

Het hotel ligt aan de rand van Aksaray en min of meer op de weg naar Konya. Om het te vinden hebben we meermaals de weg gevraagd. Uiteindelijk is een Turk meegereden en heeft piekfijn de weg gewezen. Je komt erin zonder drempels, om bij de kamer te komen is er een steil hellend vlak dat overwonnen werd door twee personeelsleden. In de heel ruime kamer hadden we twee bedden, een ijskast en airco. In de grote badkamer was een lavabo, een verhoogd toilet met beugels, een haardroger en een inloopdouche met losse sproeier en vast zitje. We boekten dit logies via Booking.com en betaalden met MasterCard € 39,60 taksen en een uitstekend ontbijtbuffet inbegrepen. Het buitenaanzicht van het hotel is net een karavanserai. Het hotel is een aanrader voor personen in een rolstoel.

• Hotel Rumi, Aziziye Mahalleri, Fakih Sohak 3, Mevlara, Konya

Bij aankomst in dit logies werd ons meteen gezegd dat er geen aangepaste kamer is in dit hotel.
De man van de receptie belde daarop naar het Selçuk Hotel een 800 m verder.

• Selçuk Hotel 4*, Mevlana Cd.M Babatik 4, Karatay/Konya (4/5)

 Tel.: + 90/332.353.25.25 Fax: + 90/332.35.29
 Website: www.otelselcuk.com.tr E-mail: mevlana@otelselcuk.com.tr

Het hotel ligt iets verder van het Mevlanaplein dan het Hotel Rumi, maar ook in het volle centrum, het was goed te voet te doen. We hebben in dit hotel verbleven door toedoen van Hotel Rumi. Je komt erin zonder drempel. Een lift brengt je op de gewenste verdieping. We hadden een kamer met een breed dubbel bed, een ijskast die het niet deed en airco. In de badkamer was een lavabo, een licht verhoogd toilet met beugels, een haardroger en een inloopdouche met losse sproeier en vast opklapbaar zitje. We betaalden er met MasterCard TL 600/€ 98,49 taksen en ontbijt inbegrepen voor twee nachten. Het hotel is aan renovatie toe.

Reisverslag

Zondag 15/09

We vertrokken met taxi van Soetens Airport Services om 5u, om op de luchthaven toe te komen iets voor 6u. Dirk begeleidde ons tot aan de balie van Turkish Airlines, waar we onmiddellijk konden inchecken. Het verliep vlot, na aangifte bij de dienst assistentie konden we door naar passencontrole, security en de gate. Tegen de tijd van boarding verschenen twee helpers met een klein rolstoeltje en kon hun taak beginnen. Stipt op het geplande uur verlieten we de gate, na wat rondjes rijden stegen we op. Met een prima vlucht achter de rug landden we in Istanbul ook goed op tijd. De piloot moest het toestel 25 minuten over de tarmac rijden. Met een hoger/lager werd ik uit het toestel gehaald en bij de dienst assistentie gebracht.

We moesten er wachten tot het tijd was voor de volgende vlucht. Met veel omhaal konden we toch naar het toilet. Tegen boardingtime weer hetzelfde scenario, inrijden in een hoger/lager en direct naar het vliegtuig. Eens op mijn plaats kwamen de andere passagiers aan boord. Als iedereen aan boord was, werd er gemeld dat we konden vertrekken. Na een goed uur landden we in Adana, een hele tijd vroeger dan gepland. De zoektocht kon beginnen naar het verhuurbureau om de formaliteiten in orde te brengen voor de huurwagen. Er was niemand te bespeuren, na enkele telefoontjes dook plots een man op. Hij gaf ons in het Turks te kennen dat wij de wagen op een later tijdstip hadden gevraagd. Een Turkse toerist kwam ons ter hulp als tolk. Als alles geregeld was en de GPS geïnstalleerd, dachten we te kunnen vertrekken. We wilden de GPS instellen op het adres van het hotel in Adana en kregen enkel een Turkse versie te zien. De man van de verhuurmaatschappij kon het ook niet oplossen. We zijn dan maar zonder het gebruik van een GPS vertrokken en hebben ettelijke kilometer te veel gereden naar het hotel.

Eens ingecheckt in het hotel, zochten we in de buurt een restaurant op. Het werd het restaurant van het Hotel Ramada. De maaltijd kon er door, maar het was er heel ongezellig. We zaten er alleen en de ober liep op en neer, om te zien of we nog aan het eten waren. Na afrekening ging het terug richting hotel voor een welverdiende nachtrust. We wilden morgenvroeg fit aan onze rondrit kunnen beginnen.

Maandag 16/09 Adana - Gaziantep

* Adana - Kastabala (archeologische site) - Hierapolis
 Het is 108 km van Adana, je doet er +/- 1.20 over via de E 90 ( O50-O52). Het is een Romeinse site en niet haalbaar met een rolstoel. De paden liggen niet effen.
* Kastabala - Osmaniye - Sabun Cayi watervallen: 49 km, via de E 90-O52
 Het is een waterval die in enkele kleine stralen naar beneden loopt. Je ziet ze niet vanaf de weg. Van de parking loopt een degelijk pad naar de waterval. Na een tijd loopt dit pad omhoog en lukt
 het niet met een rolstoel.

* Sabun Cayi - Kahramanmaras
 We zijn tot Kahramanmaras gereden met de bedoeling de Abdulhamid Han Camii Moskee te bezoeken. Bij aankomst zagen we hoe gigantisch groot de stad is, we zijn er niet ingereden en de
 weg vervolgd naar Gaziantep.

* Kahramanmaras - Gaziantep +/- 77 km, via de D 835-D 400
 In Gaziantep aangekomen, begon de zoektocht naar het hotel. Iedere persoon die we ontmoetten, werd aangesproken. Op die manier reden we niet al te veel kilometers teveel. In het hotel werd werk gemaakt van het inchecken, de kamer controleren op toegankelijkheid en als dit OK was, konden we ons op de kamer installeren. We verbleven hier twee nachten. Voor het avondmaal bleven we in het hotel. de maaltijd was lekker.

De ganse dag scheen de zon overvloedig met een temperatuur van rond 30° C.

Dinsdag 17/09 Gaziantep

Gaziantep is één van de topbestemmingen in de zuidoostelijke regio van Turkije. De historische oude stad is tot de rand gevuld met gerestaureerde Seltjukse en Ottomaanse gebouwen en bezienswaardigheden. Het herbergt ook een overvloed aan schitterende musea, waaronder het Mozaïek-museum Gaziantep Zeugma. Ondanks al deze bezienswaardigheden komen velen hier alleen voor het eten. Gaziantep wordt in heel Turkije genoemd om de beste baklava van het land. Er zijn circa 200 banketbakkers, waar je kunt graven in dit beroemde Turks snoepje.

In gezelschap van een Turkse dame, ze heeft haar jeugd deels in Frankrijk doorgebracht en sprak een aardig woordje Frans, vertrokken we uit het hotel met een taxi om het oude Gaziantep te bezoeken. We wisten van haar bestaan af door haar broer, die we aan de Sabun Cayi watervallen leerden kennen. Hij had haar van onze komst op de hoogte gebracht.

* Bazaars: Zincirli Bedesten: vlees, groenten en fruit
 Het is goed haalbaar met een rolstoel, maar het is er druk en je hebt er veel afvoergoten waar je over moet.

* Bakircilar Carzisi: kopersmeden. Je vindt hier een varia aan koperen producten, schotels, koffie- en theekannen en allerlei snuisterijen ten behoeve van de toeristen. De ambachtslui zie je aan het werk. Je kunt in je dooie gemak naar kijken, ze zijn niet opdringerig, je wordt gerust gelaten.
* Kemikli Bedesten: kopersmeden, idem als het vorige.
* Tahmis Coffee House (Tahmis Kahvesi)
 Tel.: + 90/342.232.8977
 Website: www.tahmiskahvesi.com.tr E-mail: tahmis@tahmiskahvesi.com.tr
Het is een traditioneel Turks koffiehuis dichtbij de kopersmeden, de bazaar en naast de Dervish Lodge in de oude stad. Het authentieke koffiehuis, the place for coffee since 1635, is een plaats waar je in alle stilte tot rust kunt komen bij een lekker kopje Turkse koffie. Het interieur is prachtig, je hebt er mooie glasramen. Bij de ingang zijn een drietal treden, binnen kan je achteraan ook plaatsnemen op een verhoogd platform. Het is er gezellig toeven, terwijl je geniet van een heerlijke koffie. Schuin tegenover is de nieuwe vesting gehuisvest. Het straalt minder charme uit en is meer bedoeld voor het massa toerisme.

* Citadel Ravanda met het kasteel en de oude stadsdelen Turktepe, Kalealti en Yazicik, de oude huizen hebben een binnenhof: “Hayat”, inkom TL 10/€ 1,61 p//p
 Als rolstoelgebruiker betaalde ik niet, een bezoek lukt niet met een rolstoel. Op het domein komen en een eindje meegaan bergop geen probleem, na een goede 100 meter was de kous af. Dan beginnen de trappen. In het kasteel zelf zijn er ook nog een aantal. De citadel uit het Seljuk tijdperk, gebouwd in de 12e en 13e eeuw, staat op de plaats van een vroegere Byzantijnse vesting gebouwd onder het bevel van keizer Justinianus in de 6e eeuw. De citadel torent boven de noordrand van rand van de oude stad. De kleine Gaziantep Defence and Heroism Panoramic Museum in de citadel is gewijd aan de plaatselijke bevolking, die de stad in 1920 verdedigde tegen de Fransen.
Marie-Claire heeft het op haar eentje bezocht, in gezelschap van de dame die ons begeleide in Gaziantep en vond het prachtig. Je hebt er ook een mooi panorama over de oude stad.

* Mozaïekmuseum Gaziantep Zeugma ***
 Top van de lijst van dingen om te doen in de stad is dit state-of-the-art museum, die fijne mozaïeken toont opgegraven in de nabijgelegen Belkis-Zeugma archeologische site. Het va kmanschap van deze kunstwerken uit de Romeinse tijd is prachtig en zou ooit de verdiepingen van de vele grote Romeinse villa’s van Zeugma hebben versierd. Sommige stukken worden door deskundigen beschouwd als één van de beste voorbeelden van het Romeinse mozaïekwerk in de wereld. Kijk vooral uit naar de beroemde Gypsy Mosaic, met zijn ingewikkelde en verbluffend levensechte details.
Het Zeugma Mozaïekmuseum herbergt een zeer uitgebreide verzameling mozaïeken en andere kunstvoorwerpen uit Zeugma. De focus van het museum ligt op de meer dan 1.700 m² hellenistische mozaïeken. Ondanks grootschalige plunderingen van de archeologische site, was wat overbleef nog meer dan voldoende om de grootste collectie antieke mozaïeken bijeen te brengen. Met lichteffecten worden de geplunderde delen ingevuld. De mozaïeken worden zoveel mogelijk getoond in hun oorspronkelijke context, namelijk villa’s langs de Eufraat. Deze zijn deels gereconstrueerd in het museum, waardoor er 150 m² fresco’s, bronzen en marmeren beelden, stenen reliëfs, vier fonteinen en zuilen te bezichtigen zijn.
 Inkom: TL ? , open: 9-18.30u, het is zeker een bezoek waard en het is volledig rolstoeltoegankelijk, er zijn hellende vlakken waar nodig en liften voor de verdiepingen.

Gaziantep heeft ook een schat aan moskeeën uit verschillende tijdsperioden. Een wandeling in het centrale oude stadsgedeelte is een goede mogelijkheid om er enkele te bezoeken en hun verschillende architecturale elementen te waarderen. De Kurtulus moskee (Eyüboglu Caddesi) deed eerst dienst als kerk en is in de voorbije jaren fijn gerestaureerd. De Alaüddevie moskee (Sehitler Caddesi) en de Tahtani moskee (Esk Gûmrûk Caddesi) bevatten beide opvallende islamitische architectonische kenmerken. De moskeeën Boyaci en Sirvani zijn ook prachtig en hebben we ook met een bezoek vereerd, tenminste Marie-Claire, in de gebouwen die nog dienst doen als moskee mag een rolstoel niet binnen. De wielen zijn niet rein.

Van het avondmaal genoten ditmaal in het
Sirehan Hotel, Ismet Pasa Mh. Eski Beledye Cd.1, Sahinbey
Tel.: + 90/342.221.0011 Fax: + 90/342.220.3017
Website: www.sirehanotel.com E-mail: info@sirehanotel.com
Het is in de buurt van de bazaars. De geserveerde maaltijd was lekker en veel. Bij het buitenkomen namen we een taxi naar het hotel.
De ganse dag was de zon overvloedig van de partij.

Woensdag 18/09 Gaziantep - Karadut 226 km

* Via de R 850 en even voorbij Besni, ligt op 106 km, de weg naar rechts nemen, route D 360
* Adiyaman ligt op 156 km en Kahta op 176 km van Gaziantep.
 Via Adiyaman bereikten we de streek van het N.P. Nemrut Dagi dat ligt op 2.106 m
 Je hebt mooie zichten onderweg in het gebergte.
 - Oud Kahta: Cendere Köprüsü (Cendere brug):
 Deze Romeinse brug verbond de steden Kahta en Sincik met elkaar. De brug werd aan het begin van de 3e eeuw gebouwd ter ere van keizer Lucius Septimus Seventus, zijn echtgenote Julia Domna en hun zonen Marcus Aurelius Antonius Augustus en Geta. In het Engels wordt zij daarom ook Severan Bridge genoemd. Oorspronkelijk waren het Korinthische zuilen op de brug. Na de dood van zijn vader volgde Marcus Aurelius hem op als keizer Caracella.

 Hij vermoorde zijn broer Geta om zich van absolute alleenheerschappij te verzekeren. Hij liet afbeeldingen en beelden van Geta verwijderen. Ook de aan Geta opgedragen koninklijke zuil op de brug liet hij neerhalen. De brug is nu een toeristische bezienswaardigheid, mooi om te fotograferen. Trouwers komen hier ook voor een fotoreportage. Voor de brug is een kleine cafetaria, waar je onder een afdak verkoeling vindt, genietend van een frisdrank.
- Kahta Klesi (Kahta kasteel) ook Yeni Kali (Nieuw Kasteel) genoemd:
Het oorspronkelijke kasteel werd gebouwd door de Commagenen. Later werd het door de Romeinen gebruikt. Het kasteel zoals wij het nu kunnen zien, heeft zijn vorm gekregen door de Mamelukken, een Turkse dynastie. Het ligt vrij hoog op een heuvel. Het is deels mooi gerestaureerd. Als je er naartoe wil, wacht je een stevige klim. Marie-Claire is er niet aan begonnen, voor ons was het zicht beneden voldoende.

- Arsameia (Eskikali) is een ruïne stad. Zij diende als zomerhoofdstad van het koninkrijk Commagene. De graftombe van Mithridates I Callinicus, de vader van Anthiochus I Theos bevindt zich hier. In de stad staat een goed bewaard stenen reliëf met Hercules en Anthiochus I die elkaar de hand schudden. De Turken noemen deze oude stad Eski Kali, wat oud kasteel beteken. We hebben de stad zien liggen, maar Marie-Claire is niet aan de beklimming begonnen.
Café Rome is een goede plek om even te pauzeren bij een lekker kopje koffie. De eigenaar deed zijn uiterste best om ons binnen te lokken. We zijn er niet geweest.
 
Als we genoeg hadden genoten van de prachtige natuur in het gebergte, stevenden we af op het gereserveerde logies. Bij nazicht ervan moesten we vaststellen, dat logeren in dit logies onmogelijk was. Voor dezelfde prijs konden we bij de buur in het Euphrat Hotel terecht. Het was iets beter, het personeel hielp waar nodig en zo was het in orde. Op het terras aan het restaurant genoten we van het late namiddag zonnetje en een frisse drank. Tegen 19.30u werden de tafels binnen gedekt en konden we plaatsnemen. Het avondmaal was een vast menu en voor iedereen hetzelfde. Het was te eten maar ook niet meer. Na de maaltijd was het bedtijd, we wilden morgenvroeg fris en monter aan de dag kunnen beginnen.

De ganse dag was de zon weer van de partij bij +/- 30°

Donderdag 19/09 Karadut - Malatya: 113 km

Onmiddellijk na het ontbijt namen we afscheid in het logies en begonnen aan de korte rit van 8 km naar Nemrut Dagi. De wagen werd op de grote parking gezet en we trokken het Visitor Center en bijhorende shop en cafetaria binnen. Hier zou ik de tijd doorbrengen tot Marie-Claire terug was van haar bezoek aan de grafheuvel en er genieten van het prachtige landschap. Een rolstoel kan niet mee in de shuttle en de klim achteraf zou ook niet gaan.

* Bezoek aan de Nemrut Dagi grafheuvel: Inkom TL 20 + Shuttle TL 5 = TL 25/€ 4,03 p/p
Het loket ging pas open om 10u, de shuttles stonden iets hogerop te wachten op de eerste klanten. De rit naar boven duurt amper enkele minuten, dan is het aan de toeristen om de verdere klim te doen tot bij de mastodonten van beelden.

In Nemrut Dagi vind je sculpturen in allerlei soorten en maten. Het enige wat overeenkomt is dat ze verband hebben met koning Antiochus en het rijk waartoe deze plek behoorde. Voor de 50 m hoge grafheuvel staat een complex met sculpturen van koning Antiochus zelf, met daarnaast 2 leeuwen en 2 adelaars. Verder staan er verschillende stenen beelden van Grieks-Armeense en Perzische goden zoals Zeus, Tyche en Mithras. Sommige hoofden zijn door weersomstandigheden van de rompen gevallen en liggen op de grond. Dit zorgt voor een indrukwekkend beeld.

Lange tijd was Nemrut Dagi een ongekende verlaten plek, tot in 1881 ingenieur Charles Sester de graftombe en alle bijhorende sculpturen ontdekte. Pas in 1953 trokken verschillende archeologen naar het gebied om het te onderzoeken. Tegenwoordig trekt Nemrut Dagi jaarlijks veel toeristen. Niet alleen de graftombe wordt bezocht, ook het ruige landschap van de Nemrut berg vinden velen een bezoek waard. Nemrut Dagi is één van de mooiste plekken in Turkije om de zonsopkomst- of ondergang te bewonderen. Van de 2.100 meter hoge berg kijk je uit op een ruig berglandschap, dat langzaam wordt gehuld in een goudgeel gekleurde jas. Ook overdag zijn de sculpturen en het uitzicht op de Nemrut berg mooi.

Je kunt Nemrut Dagi zowel op eigen houtje als met een georganiseerde tour bezoeken. In Malatya, Kahta en Karadut kan je speciale zonsopkomst en ondergang boeken. Je kunt gemakkelijk met eigen huurwagen de goed aangelegde weg omhoog richting parking van Nemrut Dagi volgen. Vanaf daar neem je een shuttle voor enkele minuten en dan rest nog een forse klim tot boven aan de beelden. Zowel de westelijke als de oostelijke terrassen zijn de moeite. Het oostelijk is iets groter, je moet goed schoeisel voorzien.

Na het uitgebreid bezoek aan de Nemrut berg reden we door naar Malatya via Damlacik en verder via D 300. In Malatya kon de zoektocht naar het hotel weer van start. Het viel nog betrekkelijk goed mee, in enkele minuten waren we ter plaatse. We hebben het hotel gevonden zonder de hulp van derden. Het inchecken liep gesmeerd en de wagen werd door het personeel in de ondergrondse parkeergarage gestald. Eens geïnstalleerd op de kamer, zochten we het restaurant op. De geserveerde maaltijd was lekker en niet duur. Het hotel verdient aanbeveling in Malatya.

Vrijdag 20/09 Malatya - Göreme: 408 km

* Via de R D300 naar Karatay Koyü: 288 km
 In Karatay Koyü bevindt zich de Karavanserai Karatay Han op 50 km voor Kayseri op de Pinarbasi-Malatya Hwy. De karavanserai staat in het centrum van het dorp langs de baan.
 Inkom karavanserai: TL 5/€ 0,81 p/p, rolstoel gratis.

De bouw van Karatay Han is waarschijnlijk gestart op bevel van Sultan Ala al-Din Kaykubad I in overeenstemming met de praktijk van Seljuk heersers om hun amirs opdracht te geven om infrastructuurelementen te bouwen. De beschermheer Jalal al-Din Qaratay was één van de notulen Karatay Kuyü karavanserai van Selcuk, die aan de macht bleef na de Mongoolse verovering van Anatolië in 1423 en werd een grote beschermheer, toen de projecten van de sultans vervielen en fondsen werden vrijgemaakt voor persoonlijke investeringen.
Het heeft een prachtige voorgevel, de binnenkoer is mooi maar betegeld met grote brokken natuursteen, die ongeordend zijn neergepoot. Hierdoor is erover rijden met een rolstoel haast onbegonnen werk. Marie-Claire heeft de ronde op haar eentje gedaan, dat gebeurt wel meer. Men is volop bezig met het geheel te zandstralen. Het is al mooi, maar zal in de toekomst heel prachtig worden.

Na het bezoek aan de karavanserai Karatay Han zetten we de weg voort naar Kayseri. Deze bruisende stad heeft een handvol Seltjoekse en Ottomaanse monumenten. De citadel ligt midden in het centrum, geplooid tussen moderne winkels en drukke wegen.

* Hunat Hatun is een moskee uit de 13e eeuw, ze staat tegenover de citadel en is bereikbaar via een ondergrondse doorgang. Vermits de ondergrondse was voorzien van trappen, ben ik maar wijselijk aan de kant van de citadel gebleven. Marie-Claire vond de moskee niet echt speciaal.

* De Citadel hebben we niet bezocht, alleen foto’s genomen van de buitenzijde. Het is een reuze mastodont.

* De Yeni Camii is een nieuwe moskee, die pal aan de citadel en staat te pronken. Ze werd druk bezocht, het was vrijdag.

* De Ulu Camiii of grote moskee staat dicht bij de bazaar. Ook hier een drukte van jewelste.

* De Bazaar is schitterend, je hebt er naast het gewone in de bazaars ook tapijtenwinkeltjes.

Alle bezienswaardigheden liggen dicht bij elkaar, op de Humbets Mausolea (Tùrbe) na. Je hebt graftombes met een piramide dak o.a. Cifte Humbet, Doner Humbet (zeer mooi). Deze liggen verspreid over de hele stad en daar zijn we niet naar op zoek gegaan.

Van Kayseri naar Göreme: 71 km via de R 360

Cappadocië staat hoog op de hitlijst van Turkije voor iedere toerist. Het is een betoverende regio met wervelende vulkanisch rotsachtige landschappen, die lijken te zijn gevormd door ondeugende elfjes. Sedert de bronstijd hebben mensen zich in dit gebied gevestigd en hebben hun eigen stempel gedrukt op dit vreemde maanlandschap, door in de zachte vulkanische rotsen te leven. De bezienswaardigheden zijn dorpen uitgehouwen in de heuvels en in het Byzantijnse tijdperk, uitgehouwen kerken met schitterende fresco’s en ondergrondse labyrintsteden, waar vroege christenen zich ooit verborgen hielden voor indringers. Het is een magisch wonderland boordevol dingen die zowel natuurliefhebbers als historici kunnen waarderen.

In Göreme aangekomen begon de zoektocht naar het Kayatas Hotel, dat we geboekt hadden via Booking.com. Marie-Claire ging zoals altijd kijken of de kamer in orde was, mar niets van dat. De kamer lukte misschien, de badkamer helemaal niet. Je moest drie treden naar beneden en dan kon ik mij niet keren. Marie-Claire liet dit aan de receptie weten, zij reageerden met, je hebt een twin room gevraagd en gekregen. Daar stonden we dan in Göreme zonder logies. Een vriendelijke jonge man van een nabij gelegen guesthouse kwam ons ter hulp. Hij zou ons wel aan degelijk logies helpen. De zoektocht duurde een goed uur, tot we uiteindelijk beet hadden in het Empire Cave Hotel.
De receptie kon borg staan dat we vijf nachten konden blijven, de zesde was twijfelachtig. We namen het aanbod graag aan, het was al een lange dag geweest en nu dit nog. Eind goed, al goed.

Na installatie op de kamer vertrokken we naar het centrum, opzoek naar een restaurant. Het werd
Kebapzade Restaurant, Bilal Eroglu Caddesi 3, Göreme
Tel.: + 90/384.271.3012 GSM: + 90/542.348.2855
Website: www.kebapzade.com E-mail: info@kebabzade.com
Het restaurant zat overvol en dat is geen slecht teken. Je hebt er keuze te over en de geserveerde maaltijd mocht er best wezen. Het restaurant is aanbevelenswaardig. Na het eten zochten we het hotel terug op voor een welverdiende rust.

De ganse dag scheen de zon overvloedig, net zoals de dagen voordien.

Zaterdag 21/09 Göreme

 Na het ontbijt verlieten we het hotel om af te stevenen op het openluchtmuseum van Göreme.
 2 à 3u voor bezoek tussen 8-19u, inkom TL 54/€ 8,71
Personen in een rolstoel en begeleider gratis, je moet wel een gratis inkomticket vragen aan het loket. Vooral het begin van de site is vrij moeilijk, het gaat bergaf op ruwe kasseien. Het is bijna niet te doen met een rolstoel. Er komt een zee van mensen op bezoek, mooie foto’s maken is daardoor moeilijk.
Net buiten Göreme is het door de UNESCO beschermde site van het openluchtmuseum, een kloostercluster van uit de rotsen gehakte kerken en monnikcellen met prachtige fresco’s. Het complex dateert uit de 10e en 12e eeuw, toen Cappadocië een belangrijk Byzantijns religieus centrum was. Er zijn meerdere kerken en kapellen in het complex, maar de belangrijkste zijn de Elmah Kilise (Appelkerk) met zijn Ascension fresco boven de deur, de Azize Barbara Sapeli (Kapel van Ste. Barbara) met zijn rood-oker interieurdecoratie, de Yilanti Kilise (Slangenkerk) staat naast de Azize Barbara Sapelo, met zijn muurschilderingen van de H. Joris en een interessant fresco van de hermetische hermafrodiete St. Onuphrius. Deze kerk heeft een provisiekamer, een keuken en een refter bovenaan de kerk. De prachtig gerestaureerde fresco’s van de Karanlik Kilise (Duistere kerk), deze kerk is betalend buiten de Fragment van de Karanlik Kilise. Algemene inkom: TL 18/€ 2,90. Deze kerk vond Marie-Claire de mooiste, en de spelonk Tokah Kilise (Buckle Church) met zijn oogverblindende muurschilderingen, die gans de gewelfde kamer bedekken. Het openluchtmuseum is één van de hoogtepunten van Turkije en de bekendste toeristische attractie van Cappadocië.

Verder zijn er nog enkele kerken en kapellen zoals de Carikli Kilise (Sandalenkerk), de Aziz Basil Kilisesi (Kapel van de H. Blasius), rechts van de ingang tegenover het Nonnenklooster, de Tokali Kilise (Kerk van het Schild) 50 m voor het museum, aan de linkerkant. Het is de enige kerk zonder trappen. Je komt erin met hetzelfde ticket als het openluchtmuseum en de Sakli Kilise (Verborgen kerk). Ze wordt aangeduid met een bord langs de weg in de buurt van een drankgelegenheid, heel vaak gesloten, nu ook.

Na het uitgebreid bezoek aan de rotskerken in het openluchtmuseum toerden we rond in de omgeving.

* Cavuzin ligt op 3 km van Göreme
- Cavuzin Kilisesi: Duiventilkerk: 8-17u, momenteel gesloten. Staat in het centrum van het dorp.

- De kerk van Johannes de Doper en het oud dorp. Je bereikt de kerk na een forse klim boven het dorp. Je hebt de keuze tussen de vrij lange en gemakkelijke klim, of de kortere maar meer riskante. Ze is uitgehouwen uit een hoge rots en is één van de oudste kerken van Cappadocië. Er zijn geen kleuren meer op de muren en het plafond. Boven heb je een mooi zicht op het dorp en de omgeving.

Terug van Cavusin verkenden we het drukke centrum van Göreme. In de vroege avond zochten we het Peking Chinese Restaurant op. Het restaurant is op de 1e verdieping en er is geen lift, maar geen nood, met vier kelners werd ik de hoge trap opgedragen. We genoten er van een voortreffelijke maaltijd. Wij vonden het er heel lekker en voor herhaling vatbaar.
Het restaurant bevindt zich: Göreme Otogar Karsisi Fatih Sokak Girisi 5.
Na de maaltijd werd ik beneden gebracht en trokken we ons terug op de kamer in het hotel.

* Heteluchtballonnen in Cappadocië
 Voor veel bezoekers is het één van de hoogtepunten van Turkije, om in de vroege morgen een ballonvaart te maken in Cappadocië. In het hoogseizoen vliegen meer dan 100 luchtballonnen vlak na zonsopgang naar de hemel en tonen je een panoramisch uitzicht op de valleien en hun rotsformaties. De ballonvaarten duren ongeveer een uur en gaan het ganse jaar door, als het weer het toelaat. Alle tours zijn inclusief ophalen en wegbrengen van je hotel. Marie-Claire is er niet aan begonnen voor de prijs, er wordt tot € 280 per persoon gevraagd en afbieden kan niet. Het is te nemen of te laten. Ik moest er in mijn rolstoel niet aan denken, de manden zijn niet geschikt voor rolstoelgebruikers.

In de voormiddag hadden we pech voor het bezoek aan het openluchtmuseum. Het was overtrokken, er viel nu en dan lichte motregen en er blies een koude wind. Zo lang Marie-Claire aan haar ronde op de site bezig was, hield ik mij schuil in de verwarmde inkomhal. Daarna gingen we samen de shop binnen en genoten er van de prachtige spullen die er te koop worden aangeboden. Het overgrote deel zijn souvenirs, die door de Chinese toeristen gretig gekocht worden. Het voornaamste is wel de ballon, die mag niet vergeten worden.

Zondag 22/09 Göreme - Nevzehir (Gülsehir-Cat) - Uçhisar

* Gülsehir: 19 km ten noorden van Nevzehir: 2 à 3u
 Voor Güsehir aan de linkerkant van de weg bevindt zich het Kloostercomplex Açik Saray met drie rotskerken. Op de weg tussen de steden Nevsehir en Hacibektas ligt het dorp Gülsehir, waar twee interessante bezienswaardigheden te vinden zijn. Het rotsachtige klooster van Açik Saray werd waarschijnlijk in de 6e en 7e eeuw gebruikt door monniken en omvat een aantal interessante grotkamers. Een beetje verder staar de Karse Kilise (Kerk van St. Johannes), die zelden bezocht wordt, ondanks het feit dat het interieur bedekt is met kleurrijke en goed gerestaureerde fresco’s. Het is mooi en deels, tot de eerste kerk, te doen met een rolstoel. Daarna is het mul zand, maar vlak. Om er te komen in het centrum van Gülsehir rechts afslaan. Open: 8-17u, er zijn twee grote kerken, het is betalend maar Marie-Claire is met een groepje mee binnengeglipt.

* Cat (Cat Vadesi in het Turks): 6 km van Nevsehir
 Bij het binnenkomen van het dorp zie je veel holen in de puntige rotsen. Dit zijn waarschijnlijk de honderden duiventillen en rotswoningen. Parkeren doe je best in de buurt van de kiosk op het plein in het centrum. Er is een aangelegde weg naar beneden. Je kunt er mooie wandelingen maken.
 
* Uçhisar is het beroemdste dorp van Cappadocië. Je vindt er turfstenen aardpiramiden, honderden holwoningen en een kasteel. Het dorp wordt gedomineerd door een gigantisch rotsachtig fort, dat bezaaid is met tunnels en grotten. De Kale (kasteel): 8-20u, best bij valavond, het staat 60 m hoog, je bereikt het via 142 treden. Je hebt boven een mooi zicht, het is speciaal. Net zoals de ondergrondse steden in de regio, zorgde deze rots ervoor dat de dorpelingen bescherming kregen tegen indringers tijdens de Romeinse en Byzantijnse periode. Het fort kan beklommen worden, je wordt boven beloond met weidse vergezichten over de golvende valleien, die het dorp omringen. In het oud dorp zie je mooie gevels en oude huizen.

Bij terugkomst in Göreme zochten we een ander restaurant voor het avondeten. Het werd

Sultan Restaurant, Turgut Ozal Bulvari, Saglik Sk 2
We aten er beiden een pizza, die was te eten maar dat was het dan. Het was zeker niet voor herhaling vatbaar.

De ganse dag was het prachtig weer.

Maandag 23/09 Göreme en omgeving

Bij vertrek uit Göreme werd de eerste stop nogmaals het openluchtmuseum voor het nemen van foto’s bij mooi weer. Na korte tijd konden we de weg verder zetten naar
* De Oynali Kilise (Spiegelkerk): 9-19u, ze is betalend, inkom TL 20/€ 3,23 p/p. De kerk bevindt zich 2,5 km van Göreme aan de weg naar Ortahisar en boven het openluchtmuseum. Je kunt tot
 bij de kerk rijden, Marie-Claire vond ze niet zo speciaal.

* Ortahisar met kasteel
 De belangrijkste bezienswaardigheid in Ortahisar is de 90 meter hoge kasteelrots. Het kasteel is bereikbaar via een hoge open trap van 180 treden. Na negen jaar renovatie werd het kasteel van Ortahisar voor het publiek heropend in september 2013. Aan de voet van het kasteel rondom de parkeerplaats vind je een eclectische mix van winkels, die gemeenschappelijke snuisterijen en snacks verkopen en ook Ottomaans antiek. De beste herenkapper in Cappadocië, Kuaför Seuit, bevindt zich 100 meter verderop.
De rots zit vol met de voor de regio Cappadocië, typische grotten en gangen, aangelegd door vroegchristelijke gemeenschappen, die deze aanlegden als bescherming tegen aanvallers. In het stadje bevindt zich ook de Cambazli Kilise (Acrobatenkerk), een koepelkerk met schilderingen uit de dertiende eeuw.

Bij aankomst zetten we ons neer op het terras van een taverne en genoten er van een lekkere ijsroom. Nadien trok Marie-Claire eropuit, om de omgeving te verkennen en foto’s te kunnen maken van de mooie oude huizen. Het oud dorp is iets voorbij het kasteel en het is moeilijk te doen met een rolstoel, de straten zijn er niet vlak, maar liggen geplaveid met ruwe kasseien.
Deze plek is heel toeristisch, je kunt er zelfs kamelentochten maken in de buurt van het kasteel.

Ortahisar is tegenwoordig het centrum van de fruitteelt in Cappadocië. De turfstenen grotten die in de zomer zeer koel zijn en niet warmer worden dan 1°C, worden gebruikt als opslagruimte voor groenten en fruit, en niet alleen voor producten uit de streek. Uit heel Turkije worden citrusvruchten, aardappelen, appels en uien hiernaartoe gebracht om te worden opgeslagen in de grotten, om later te worden verhandeld.

Marie-Claire had met Hassan, een lid van de receptie van het hotel, afgesproken. Rond 15u kon hij zich vrij maken en wou hij haar gidsen in de Roze Vallei. Zij had geluk, Hassan sprak Nederlands. Hij had enkele jaren in Den Haag gewoond en was nu heel tevreden zijn Nederlands nog eens te kunnen spreken. Met de wagen reden we naar een plek voor de zonsondergang. Ik bleef er, terwijl zij twee een tocht maakten in de roze vallei.

* De Roze Vallei
 De mooiste verweven valleien van Cappadocië liggen tussen Göreme en Cavusin. Hier rollen de golvende rotswanden over het platteland uit in een palet van roze, gele en oranje kliffen, gevormd door vulkanische ontploffingen en millennia van wind- en watererosie. Er zijn tientallen wandelpaden. Er zijn drie bijzondere attracties in de Roze Vallei, de Kolonlu Kilise (Kolommenkerk), de Haçli Kilise (Kerk van het Kruis), met zijn mammoetkruis uitgehouwen in het plafond van de grot en de Uç Haçli Kilise (Driekruisenkerk) met zijn verbazingwekkend bewaard gebleven plafondsnijwerk en interessante, hoewel zwaar beschadigde, fresco’s. Marie-Claire heeft op haar tocht alleen de laatste gezien en vond ze mooi.

Net voor zonsondergang vervoegden ze mij in het café/restaurant. Marie-Claire was moe maar tevreden over de tocht.
In Göreme zetten we de chauffeur af aan het hotel en trokken terug de stad in voor een restaurant. Het werd nogmaals het Restaurant Peking Chinese. Enkele dagen voordien was het er goed en waarom dan verder zoeken.

De ganse dag genoten we van een stralende zon en geen wolkje aan de hemel.

Dinsdag 24/09 Göreme - Avanos: 8 km, Avanos - Zelve: 6 km

* Avanos: Pottenbakkerskunst
 Avanos is een bruisende stad. Het oudere deel van de stad slingert de heuvel op in een doolhof van geplaveide straten, omzoomd door vervallen Ottomaanse herenhuizen. De belangrijkste attractie van Avanos is het aardewerk. De stad heeft een geschiedenis van het aardewerk, die teruggaat tot de Hettische periode. Nu maken lokale ambachtslui gebruik van de kenmerkende rode klei van de Kizilirmak rivier voor hun werk. Potterworkshops en winkels bevinden zich in de hoofdstraat naast de rivier.

Het nieuwe museum van de stad, het keramie kmuseum van Guray, viert dit aardewerkerfgoed met een verbazingwekkende verzameling keramiek uit gans Turkije. Het is een bezoek waard vanwege de locatie, een reeks grotten die uitgehouwen zijn onder de Guray Pottery Workshop. Inkom museum: TL 10/€ 1,61 p/p, als rolstoelgebruiker ga je gratis binnen. Het museum is volledig rolstoeltoegankelijk met liften. Het is zeker een bezoek waard.

* Karavaanserai van Sarihan: inkom TL 5/€ 0,81, elke dag open van 9.30u: 6 km van Avanos
Je komt er als je richting Urgup rijdt, links afslaan aan de rotonde 200 m voorbij de brug.
Elke dag om 21u: sema (dansvoorstelling), draaiende derwisjen, duur 1u
De karavanserai van Sarihan heeft een oppervlakte van 2.000 m² en werd gebouwd onder het bewind van Ezzettin Keykavus II. Het is gebouwd van zacht gehouwen geel, roze en beige zandsteen. Twee contrasterende kleuren steen werden gebruikt, om een decoratief effect te hebben op de bogen van het buiten- en binnenportaal. De restauratie van de karavanserai, waarvan delen in puin lagen, werd voltooid in 1991. Dit was de laatste karavanserai die door sultans van Seljuk werd gebouwd. Momenteel wordt de ceremonie van Whirling Dervish iedere avond uitgevoerd in de Sarihan Karavanserai.

* Vallei van Devrent (Devrent Vadesi): Aktepe dorp
 Het ligt tussen Avanos & Urgup op 3 km van Avanos. Je ziet er feeënschoorstenen. In tegenstelling tot andere valleien in de regio Cappadocië werd de Devrent Vallei nooit bewoond. Er zijn geen uitgehouwen kerken of oude kastelen, noch grotwoningen of duiventillen. In plaats daarvan trekken toeristen naar de Devrent Vallei voor de ongelofelijke roze getinte rotsformaties en geologische anomalieën die gevormd zijn door eeuwenlange erosie. Wind en water hebben de zachte vulkanische tufsteen uitgesleten en er pijlerachtige en andere vormen achtergelaten. Velen noemen dit gebied een maanlandschap, vanwege het onaardse uiterlijk. Verspreid in de vallei vind je rotsen in de vorm van dieren en sprookjesachtige schoorstenen onder andere formaties. De gemakkelijkst te vinden dieren zijn de dolfijn, slang, alligator, zeehond en de biddende Maria. De spectaculaire Devrent vallei is zeker een bezoek waard. Er loopt een asfaltweg doorheen en je kunt er rustig wandelen.

* Zelve: op 5 km van Avanos
 Je kunt er onvergetelijke zonsondergangen hebben. In het nieuwe Zelve zijn veel restaurants en cafés.
 - Openluchtmuseum: 8-19u, ** inkom: TL 18/€ 2,90 p/p, bezoek +/- 1u
 Wandelen door het Zelve Openluchtmuseum is een ervaring door de vele grotwoningen van weleer. De nederzetting begon in de 9e eeuw als klooster en in de 20e eeuw was het een bloeiend dorp. Door erosie en het gevaar op vallende rotsen werd het in 1952 verlaten. Nu is de hele vallei een museum. Er zijn enkele kapellen te zien, de Üzünlu Kilise (Druivenkerk) is de meest intacte en een nogal pittoreske moskee.

 Verder zijn er nog de Heilig Kruiskerk en de Vissenkerk. De kerken kunnen niet met een rolstoel vanwege de trappen.
 - Monnikenvallei - Pasabagi: vrij te bezoeken **
 De paddenstoelvormige rotsnaalden van de Pasavagi vallei hebben het tot één van de beroemdste bezienswaardigheden van Cappadocië gemaakt. In de vroege Byzantijnse periode wijdde een religieuze gemeenschap van St. Simeon Stylites, een 4e-eeuwse monnik, zijn leven aan zijn eigen stylite praktijken. In plaats van pilaren sneden zijn discipelen monnikscellen hoog uit de pinakels, om een heremitisch gebedsleven te leiden. Eén van de monnikscellen kan nog steeds bezocht worden. Hier liggen de mooiste feeënschoorstenen, rotspilaren met horizontale steen op de top.

In de late namiddag keerden we naar Göreme terug, slenterden even in het centrum rond, om uiteindelijk te stoppen bij een Italiaans restaurant. We aten er beiden een Italiaans gerecht en het was niet echt om over naar huis te schrijven. Ik heb mijn schotel gewoon teruggegeven.

Voor de zoveelste dag op rij konden we genieten van een stralend zonnetje.

Woensdag 25/09 Göreme - Vallei van Söganli - Göreme: 56 km x 2

* Göreme - Urgup: 9 km
 - De oudste wijken hebben smalle straatjes met Griekse huizen

* Mustafapasa ligt 5 km van Urgup
 Mustafapasa dat tot de bevolkingsuitwisseling van 1923 met Griekenland een gemengde gemeenschap van Grieken en Turken had. Veel van de oude stenen huizen met mooi bewerkte gevels, die nog altijd langs de geplaveide straten staan, zijn overblijfselen van Griekse inwoners.
 Het mooiste huis staat achter de Agios Konstantinos-Eleni kerk (Constantijn en Helenakerk) staat in het centrum van de stad. De 12e eeuwse Avios Vasilios kerk staat op een heuvel.

* Medersa (14e eeuw) heeft een prachtige gevel en inkomdeur. Ze staat in het centrum van het stadje en is nu universiteit. Het is toegankelijk voor bezoek.

* Pancarlik Kilise (St. Theodurus kerk) staat +/- 2 km zuidwest van Ürgüp. Tot 1923 was de kerk en klooster in gebruik en zo goed als intact. Na het gedwongen vertrek van de Grieken uit de
 streek is veel vernield, onder andere de uit steen opgetrokken iconostase. De brokstukken lagen jaren in de ruimte verspreid. Om er te komen sla je rechtsaf iets voor Mustafasa.

* Omgeving Mustafapasa
 Sommige kleine grotkerken staan net buiten de stad in de toepasselijk genaamde kloostervallei.

 - Cemil ligt op 8 km
 Het is een klein dorp gebouwd boven een kloof, er staan enkele mooie Griekse huizen.

 - Keslik: 1,5 km ten zuiden van Cemil
 Het ligt in de bocht van de weg die rechts omhoog loopt, het staat aangegeven. Iets verder staat de St. Niklaaskloosterkerk **. Het is een donkere kerk, een zaklamp is geen overbodige luxe om de mooie fresco’s te kunnen zien. Jammer van de vele grafiti.

 - Sobessos ligt voorbij Taskinpasa op de weg naar Sahinefendi, aan de rand van het dorp weg naar links afslaan (1 km), het is gratis.
 Het was jaren geleden een mooie Romeinse nederzetting. Wat ervan rest staat helemaal onder een afdak. Je treft er mooie mozaïeken aan. Het bezoeken met een rolstoel lukt niet vanwege de
 vele treden.

* Vallei van Soganli: 40 km ten zuiden van Ürgüp
 De twee valleien van Soganli zijn bezaaid met piramidevormige rotstoppen, die in de Romeinse tijd voor het eerst uitgehold werden. Tegen de tijd dat de Byzantijnse periode in volle bloei was,
 was Soganli een belangrijk kloostercentrum geworden. De Karabas Kilise (Zwarte Hoed Kerk), Yilanli Klise (Slangenkerk) en Sakli Kilise (Hidden Kerk) hebben de best bewaarde fresco’s in deze kapelcluster. De Kubbeli Kilise is ook mooi. Bezoek +/- 2u, er zijn in totaal een 6-tal kerken. Het is een zeer mooie en rustige vallei.

De dag liep op zijn einde en we keerden terug naar onze stek in Göreme, waar we terugkeerden naar het Kebapzade Restaurant. We genoten er van weer een heerlijke maaltijd.
Voor de zoveelste dag op rij was de zon overvloedig van de partij.

Donderdag 26/09 Göreme - Derinkuyu - Ilhara - Aksaray

* Göreme - Derinkuyu: 26 km
Kaymakli Underground City is de grootste ondergrondse stad van Cappadocië. Deze ondergrondse stad hebben we niet bezocht, we zijn iets verder gereden naar de andere, Derinkuyu Underground City, inkom TL 42/€ 6,77 p/p
De Derinkuyu ondergrondse stad is niet de grootste maar de diepste ondergrondse schuilplaats van Cappadocië, die net zoals Kaymakli door de vroege christenen gebruikt werd om zich Derinkuyu Underground City te verbergen voor aanvallen. De tunnels zijn hier nogal claustrofobisch op plaatsen, terwijl ze dieper in de grond gaan. Er is een grotkapel en veel woon- en opslagruimte om te verkennen in deze ondergrondse doolhof. Het ingenieuze ventilatiesysteem dat door de bewoners van Derinkuyu werd gebruikt, is ook te zien. Derinkuyu is minder populair bij het grote publiek dan Kaymakli, daarom heb je hier meer kans om de tunnels in alle rust te verkennen en foto’s te nemen.

Derinkuyu - Ihlara Vallei: 61 km
* Ihlara Vallei: 8.30u-17.30u, inkom TL 36/€ 5,81 ***
 De smalle groene vallei aan de voet van een diepe kloof in het zuidwesten van Cappadocië is een genot voor de natuurliefhebber. De Ihlara vallei wordt omgeven door ruige steile kliffen en is een weelderig paradijs van hoge populieren en vruchtbare landbouwpercelen naast de kabbelende rivier de Melendiz, die 14 kilometer loopt van Ihlara naar Selime. Tijdens de Byzantijnse periode was dit een favoriet toevluchtsoord voor hermetische monnikgemeenschappen, die kerken en kloostercomplexen gehouwen hebben uit de rotsen. De Kokar Kilise (Geurige kerk), Ihlara vallei Yilanh Kilise (Slangen kerk) en Kirk Dam Alti Kilise (St. Joris kerk) zijn drie van de beste, maar er zijn nog andere te zien onderweg. In Selime is het Selime klooster in het steile rotsmassief ook een bezoek waard.

 - In Belisirma begint het interessante deel van de kloof richting Selime, leuke plek en restaurant.
 Belisirma - Ihlara: 4 à 5 km, Belisirma - Selime: 2u te voet
 - Selime is de andere kant van de Ihlara Vallei. Je kunt vanaf hier de tocht door de vallei in de andere richting maken. Marie-Claire is er even gestopt enkel om foto’s te nemen van de kathedraal. Zij staat tegen de baan en heeft bij de ingang een aantal treden.

* Güzelyurt: 13 km noordoost Ihlara Vallei
 Er is een dienst van toerisme, die gevestigd is aan de inkom of in het restaurant. Het is betalend, maar het inkomticket van Ihlara Vallei telt hier ook.
 Er zijn een 4-tal kerken in het dal van de kloosters.
Wil je grotwoningen- en kerken bezoeken zonder drommen toeristen, dan is de Monastery Valley of kloostervallei in Güzelyurt een goede optie. In deze prachtige vallei vind je tientallen kerken en kloostergebouwen in de steile rotswanden aan beide zijden van de vallei. Je kunt de vallei met de wagen in, of ze wandelend verkennen. Wij hebben het zelf met de auto gedaan, met een rolstoel zou het teveel tijd vergen en het weer was niet denderend. Nu en dan viel er een spatje regen. We zijn amper toeristen tegengekomen. Er liggen nog geen paden en trappen naar de grotkerken, je kunt omhoog klimmen langs de rotsblokken en bosjes.
 
Güzelyurt - Aksaray: 48 km
Na het kort bezoek aan de kloostervallei in Güzelyurt zetten we koers naar de eindbestemming voor vandaag Aksaray. Bij aankomst in de stad spraken we onmiddellijk personen aan, om de weg te weten naar het Hotel Agacli Tesisleri Ihlara. Ze bleken het hotel te kennen en wezen ons de juiste richting aan. Na enkele minuten wisten we het niet meer zeker en stopten bij twee oudere mannen. Eén van de twee nam het initiatief in handen en maakte aanstalten om in te stappen. Marie-Claire moest eerst plaats maken op de achterbank, dan kon de laatste rit van start. Hij wees ons in het Turks goed de weg en in geen tijd waren we waar we zijn moesten.

Na het inchecken en installatie op de kamer, zochten we het restaurant van het hotel op. We genoten er van een voortreffelijke maaltijd met een frisdrank. Bier was hier niet te krijgen.
We konden nogmaals genieten van een zonovergoten dag met een temperatuur boven 30° en geen wolkje aan de blauwe hemel.

Vrijdag 27/09 Aksaray - Konya: 103 km, 2.15u

* Sultanhani: op 48 km van Aksaray via D 300, 9u-19u, inkom TL 5/€ 0,81 p/p
 Rolstoelgebruikers hebben gratis toegang, je kunt met een rolstoel niet veel zien. De Sultanhani karavanserai is een grote 13e eeuwse Seljuk karavanserai in de stad Sultanhani. Het is één van de drie monumentale karavanserais in de buurt van Aksaray en ligt op 48 kilometer van deze stad op de weg naar Konya. Het is één van de mooiste karavanserais uit de tijd van de Seljoeken. Deze versterkte structuur werd gebouwd in 1229 onder het bewind van de Seljuk sultan Kayqubad I, door de Syrische architect Muhammad ibn Khalwan al-Dimashqi, langs de handelsroute, die van Konya naar Aksaray loopt en doorloopt in Perzië. Nadat het deels werd verwoest door een brand, werd het in 1278 hersteld en uitgebreid door de gouverneur Seracedin Ahmed Kerimeddin bin El Hasan onder het bewind van Kaykhusraw III. Deze monumentale karavanserai werd daardoor de grootste in Turkije. Het is één van de beste voorbeelden van Anatolische Seljuk architectuur.

Sultanhani - Konya: 115 km

Konya is één van de oudste steden ter wereld. Je kunt er oude monumenten en architecturale bezienswaardigheden zien, de beste markten van het Oosten bekijken en prachtige tempels en moskeeën bezichtigen. Sinds de oudheid hebben lokale mensen respect voor de tradities van hun voorgangers, zodat deze plaats kan onderscheiden worden door een unieke milde atmosfeer, waarmee de gasten van Konya met warmte en gezelligheid verwelkomd worden. Volgens een legende was Konya de eerste stad waarvan de bouw onmiddellijk na de zondvloed gestart is. Dit gebeurde in de 8e eeuw voor Christus. De naam van deze plaats is verbonden aan een legende. Volgens deze legende doodde de moedige strijder Perseus de draak, die in die tijd op het land geleefd had. Op die manier opende deze held de weg voor de eerste bewoners van Konya. Er werd een enorme obelisk van Perseus gemaakt, om hem voor zijn hulp te bedanken. In die tijd werden zulke grote monumenten “icoon” genoemd, in eerste instantie werd de stad Iconium genoemd. Door de vele jaren is de uitspraak verbasterd en is de naam veranderd in Konya.

De stad is altijd beschouwd als het centrum van religie en cultuur. Hier woonden de beroemde meesters, die met steen en hout gewerkt hebben. Konya is ook de plaats waar de beste handgeknoopte tapijten van Turkije gemaakt worden. Konya is ook gekozen als plaats voor het houden van het jaarlijks Mevlana Festival, die aan de nagedachtenis van de oude religieuze orde is gewijd. Gedurende enkele dagen is de stad dan gevuld met magnetische muziek en alle inwoners dansen en zingen. Dit grootse evenement trekt jaar na jaar veel bezoekers.

In Konya aangekomen, zochten we het gereserveerde Hotel Rumi op. De receptionist wees er ons op, dat het hotel geen rolstoeltoegankelijke kamer heeft. Hij deed zijn uiterste best om ons aan een degelijk hotel te helpen. Na een telefoontje was het in orde. Het werd het Selçuk Hotel, hier was een kamer met aangepaste badkamer beschikbaar. Het ligt wel verder van het Mevlanaplein dan het Hotel Rumi, maar we konden alle bezienswaardigheden die we in Konya wilden zien te voet bereiken. Na installatie op de kamer trokken we op verkenning.

S.S.: Konya
* Selimiye Camü is een Ottomaanse moskee, ze staat vlak naast de Tekke.
 De Selimiye moskee heeft een majestueuze religieuze structuur, ze is gebouwd in de tweede helft van de 16e eeuw. Het architectonische plan van deze moskee is ontworpen door de beroemde architect Sinan. Ze is gebouwd met uitgehouwen steen. De moskee is gebouwd door prins Selim en is een mooi voorbeeld van de klassieke Ottomaanse architectuur. Na vele jaren is de prachtige
 moskee, met hoge minaretten en prachtige bogen, haar uiterlijk niet veranderd. Enkel de buitenkant is mooi.
* Mevlana-klooster (Tekke): Mevlanaplein
 Di-Zo: 9.30u-18.30u, Museum van Islamitische kunst
 Het prachtige Mevlana-klooster is één van de belangrijkste plekken in de stad. het wordt beschouwd als het centrum van de soefiecultuur. In de afgelopen jaren is het een populaire toeristische bestemming geworden. Het klooster leidt regelmatig religieuze rituelen en besluit in zo genaamde dansmeditatie. Iedereen kan deze prachtige religieuze activiteiten observeren.
Er is geen betere plek om te starten met de sightseeing in Konya dan het Mevlana-museum. Het is centraal gelegen, gemakkelijk te vinden en zet de juiste toon voor de rest van je toer in Konya. Het complex bestaat uit twee delen: het museum, gevestigd in ruimtes die voorheen bewoond werden door een derwisjenlodge en de Türbe van Mevlana (een graf of mausoleum vergelijkbaar met een heiligdom), samen met de sarcofagen van de meest opmerkelijke islamitische geleerden in het gebied en de voorouders van Mevlana. De opvallende kleuren van de turkooise faience koepel van de Türbe is het focuspunt van Konya.

Om het mausoleum te bezoeken, moet je plastieken hoezen over je schoenen trekken, anders kom je er niet in. Schoenen uitdoen hoeft niet en voor de rolstoel is het geen probleem. Het was drummen om een zicht te kunnen krijgen van de sarcofagen. Het was dan ook vrijdag en waarschijnlijk drukker dan op andere dagen. Het is het drummen meer dan waard. Marie-Claire heeft meer dan eens een zucht gelaten, ze kon moeilijk goede foto’s maken. Er verschenen steeds hoofden in het vizier. De buitenkant is mooi, er is een prachtige gevel met pilaren. Het interieur is gewoon onbeschrijfelijk prachtig. Je weet niet waar eerst te zien en het kan er vrij druk zijn.

Bij het buitenkomen zochten we de Dienst van Toerisme op, gelegen achter het Mevlanaplein.
Open: Ma-Za: 8.30u-12.30u/13.30u-17.30u.
Marie-Claire kreeg een uitvoerige uitleg over wat er zoal te zien en te beleven valt in Konya. De nodige plannetjes werden gegeven. Over de bezienswaardigheden kregen we wat uitleg en ook over het Sema ritueel dat door de derwisjen wordt opgevoerd in het cultureel centrum. Dit gaat elke zaterdag door om 19u, inkomprijs TL 15/€ 2,42 p/p. er is geen vermindering of vrijstelling voor personen in een rolstoel. We stapten nog een heel eind verder op deze grote boulevard en ontmoetten een ouder heerschap. Hij wou ons morgen de bijzonderste bezienswaardigheden laten zien en wat uitleg geven. Hij sprak vrij goed Engels en wou het doen voor TL 100/€ 16,13.

Op de terugweg naar het hotel, zochten we een klein restaurantje op voor het avondeten. Het stelde niet veel voor, maar het was ook niet duur. Van het restaurant naar het hotel was nog een twintig minuten stappen. We konden een goed gevulde dag afsluiten. Gans de dag scheen de zon nogmaals overvloedig, het was soms te warm.

Zaterdag 28/09 Konya

We hadden met de gids afgesproken om 9u in de lobby van het hotel. Hij was stipt op tijd.
We starten de sightseeing met:
* Büyük Karatay Medresesi: Alâaddinplein
 De Karatay Medresa werd gebouwd in 1251 door Emir Celaleddin Karatay onder het bewind van Izzeddin Keykavus. De architect is onbekend. De medresa die tijdens de Ottomaanse periode
 gebruikt werd, werd op het einde van de 19e eeuw verlaten. De meeste mozaïektegels op de muren zijn gegoten. De kleuren die in de tegels gebruikt werden, zijn turkoois, marineblauw en zwart. De Karatay Medresa, die een belangrijke plaats in het tegelwerk van de Anatolische Seljuk-periode heeft, werd in 1955 voor bezoekers geopend als ”Museum of Tile Works”.
De medresa staat ietwat weggestopt in een hoek, het was toch een belangrijke school. Ze staat in de buurt van de Aläaddinheuvel. Er is nu een klein keramiek museum gevestigd. Het is een 100 m op de weg richting Ankara, maar in het centrum. Aan de inkom is een opstapje, binnen kan je met een rolstoel bijna alles zien, op uitzondering van enkele kleine kamers, waar de deuropening nipt is en er is ook een trapje.

* Ince Minare Medresesi is gelegen op het Alâaddinplein, inkom TL 7/€ 1,13 p/p, gratis voor rolstoelgebruikers mits voorleggen van de parkeerkaart.
 Ze is gebouwd in 1260 voor de Seljoekse vizier Sahip Ata. De medresa heeft een slanke minaret, het is mooi. Deze school is een mooi voorbeeld van de Seljukarchitectuur. Hier werd in de periode van de Seljuken zowel seculier als religieus onderwijs gegeven. Het gebouw is nu een museum met een grote collectie houten en stenen sculpturen uit het Seljuk tijdperk, waaronder dierlijke reliëfs van de oude stadsmuren, ondanks afbeeldingen van dieren en mensen door de islamitische wet verboden zijn.

* Sirçale Medresesi: Resam Sami Sokak, gelegen op 100 m van het Alâaddinplein
 Open Ma-Vr: 9u-17.30u. Er zijn graftombes uit de Seljoekse en Ottomaanse periode.
 Ze is momenteel gesloten voor restauratie.

* Sahip-i-Ata Moskee en Medresa: zuidelijker dan Sirkale Medresesi maar in dezelfde straat.
 De moskee is mooi zowel buiten als binnen. De medresa is nu museum en ligt naast de moskee. De inkom is gratis en maar deels te doen met een rolstoel door de vele treden.

* Archeologisch Museum: Kayunoglu Caddesi, Open: 9u-17.30u
 De meeste archeologische musea in Turkije zijn de afgelopen jaren opgeknapt en gemoderniseerd, het museum van Konya niet. Het is een stoffige oude plek met slechte verlichting en infopanelen die ietwat achterhaald zijn. Laat je hierdoor niet afschrikken, want de collectie is uitstekend. Er is een uitgebreide weergave van vondsten uit de nabijgelegen archeologische vindplaats Catalhöyuk en een prachtige verzameling Romeinse sarcofagen en Griekse ornamenten.

 * Alâaddin Camü: Alâaddinplein, ligt op de Aläaddinheuvel
 De Aläaddin moskee is één van de belangrijkste moskeeën van de stad. Deze oude christelijke basiliek werd in 1080 door de Seljuken omgebouwd tot moskee. Het werd tot 1155 eenvoudig gehouden en later zijn de ebbenhouten bar, het keramisch frame ban de mihrab en de koepel erboven aan het silhouet toegevoegd. De minaret en de marmeren mihrab die werden toegevoegd onder het Ottomaanse rijk, zijn grote voorbeelden van de cultuur en architectuur van de stad. Met zijn herbruikte Byzantijnse en Hellenistische zuilen is deze moskee vrij ruim en geeft een gevoel van heiligheid. Ze werd in fasen gebouwd tussen het midden van de 12e en midden de 13e eeuw en heeft Griekse, Romeinse en Byzantijnse invloeden. De moskee draagt de naam van Ala al-Din Kayqubad I. Het is de oudste moskee van de stad. Op de binnenplaats zijn twee schitterende mausolea. Onder de bomen voor de moskee schuilen tal van cafés met terrassen. Vermits het moskee bezoek niet kan met een rolstoel (wielen zijn niet rein), wachtte ik op één van de terrassen op de terugkomst van ons gezelschap.

* Aziziye Camü: Barok stijl, koepel met fontein (rituele wassingen)
 De originele moskee werd gebouwd tussen 1671 en 1676 in opdracht van Damat Mustafa Pasha, de echtgenoot van Hatice Sultan, de dochter van sultan Mehmet IV. De moskee werd verwoest
 in 1867 door een brand. Ze werd weer in gebruik genomen in 1874 door Pertevniyal, de moeder van sultan Abdülaziz, de naam Aziziye verwijst naar Abdülaziz. De bouwstijl is een mengeling
 van barok en traditionele Ottomaanse architectuur.
 De moskee heeft een mooi buitenzicht, van het interieur een zicht vlak voor de ingang. De mihrab is mooi.

* Konya Kapi Camü staat in de onmiddellijke omgeving van de Aziziye Camü.
De echte naam is Ihyaiyye en ze staat in de buurt van één van de van het oude kasteel van Konya. De moskee werd voor het eerst gebouwd in 1658 door Pir Hüseyin Celebi, één van de Postnishes van de Mevlevi Dervish. In 1813 vernieuwde de Mufti Esenlilerlizade Seyyid Abdurrahman de moskee, die na een tijdje werd gesloopt. Een jaar later werd de moskee voor de derde keer herbouwd. De Kapu moskee is de grootste van de moskeeën in Konya uit de Ottomaanse periode.
 
* Bazaar: vanaf de Hükümet Meydani (Konak)
 Er staan enkele oude huizen o.a. Bostan Celibi Solak. De Kadinlar Pazari heeft voornamelijk voeding in de aanbieding. De bazaar is volledig rolstoeltoegankelijk.

* Dansvoorstelling Derwisjen: Sema ritueel, inkom TL 15/€ 2,42 p/p
Deze culturele voorstelling gaat door in de theaterzaal van het museum (Mevlana Cultural Center). Het vindt enkel plaats op zaterdagavond om 19u. Rolstoelgebruikers gaan gratis binnen en kunnen plaatsnemen bovenaan de trappen. Je zit dan wel vrij ver van het spektakel, maar je hebt een goed overzicht.

De derwisjen van Konya wonen en werken in de stad waar in de 12e eeuw dit bijzonder islamitisch ritueel ontstond. Het was Jallaledin Rumi, bijgenaamd Mevlana, die volgens de legende extase opzocht door om zijn as te draaien, terwijl hij de naam van de allerhoogste herhaalde. Na zijn dood voerden zijn discipelen deze trancedans elke donderdag uit bij zijn tombe. De bewegingen wijzen naar de baan van de sterren en streven een mystieke vereniging na met Allah in een kosmische harmonie. Het ritueel barst van de symbolen, Dervishen in actie tijdens Sema ritueel zo verwoordt het wit kleed de rouw voor hun meester, de zwarte mantel de tombe waarin hij ligt, de gekruiste armen aan het begin van de dans, de eenheid van God. De derwisjen worden muzikaal begeleid op Ney (fluit van rozenhout), oud (Arabische luit), kamanche (traditionele viool), kanoun (citer) en percussie. Hun ritueel is een serie Ilahi (hymnen) die door taksil (geïmproviseerde instrumentale stukken) afgewisseld worden. Het ensemble van Konya is één van de weinige gezelschappen, die deze oude traditie integraal bewaard heeft en ons zo de mogelijkheid biedt, om een blik te werpen op de rijke spiritualiteit van de islam.

Na de voorstelling keerden we te voet terug naar het centrum en zochten een restaurant op, dat nog eten wou geven. Het werd het Sofa Restaurant - Sanat Cafe, Mimar Muzaffer Caddesi 36
 Tel/Fax: + 90/332.350.1725
De geserveerde maaltijd was lekker.
Na afrekening zetten we de terugtocht naar het hotel verder na alweer een goed gevulde dag.
De zon was nogmaals van de partij, het was soms te warm.

Zondag 29/09 Konya - Adana: 363 km

* Konya - Kapikaya Canyon: 314 km
Om er te komen, neem je op de E90 afrit Camalan en links aanhouden richting Karaisali. Na ettelijke kilometer op smalle wegen bereik je de Vallei van de Cakit Creek. Het begint na 4 km na het Kapikaya dorp. Je kunt er ook een deel van bewandelen, goed schoeisel is er vereist. De canyon is mooi, maar met een rolstoel niet te doen. Er zijn geen aangelegde paden.

* Kapikaya Canyon - Adana: 72 km
Na het bezoek van Marie-Claire aan de canyon vatten we onze laatste kilometers aan naar Adana. In Adana vonden we nu vrij vlug het hotel terug, checkten in en installeerden ons in dezelfde kamer als de eerste dag. Nadien trokken we erop uit om een degelijk restaurantje te zoeken. Het werd een döner restaurant, schuin tegenover het hotel gelegen. We zetten ons op het overdekt terras en konden in het Nederlands bestellen wat we wilden. Het geserveerde was lekker en helemaal niet duur. Na afrekening zochten we terug het hotel op en doken tussen de lakens.

We sloten ons verblijf in Turkije af met prachtig weer. We hoopten er thuis nog een stuk aan te breien, dat was zonder de weergoden gerekend.

Maandag 30/09 Vlucht Adana - Istanbul - Brussel

Na een laatste ontbijt, verlieten we het hotel om af te stevenen op de luchthaven voor het inleveren van de wagen. Er was niemand te bespeuren, Marie-Claire reed me naar de vertrekhal. Hier wachtte ik op haar komst, na een kwartier kwam ze te voorschijn met de bagage. Die moest bij het binnenkomen allemaal door de scanner, handbagage incluis, pas daarna mochten we door. Het inchecken verliep vlot, zo ook de passencontrole en de security. We zaten aan de gate en we hadden nog steeds niemand gezien van de verhuurmaatschappij. Plots kregen we telefoon, een man kwam heel paniekerig over. Hij wist niet waar de sleutel van de wagen was, Marie-Claire had die in de wagen achtergelaten in het kleine vakje naast de chauffeur. Hij bleek gerust gesteld.

Tegen de tijd van inscheping verschenen twee assistenten, om mij met een hoger/lager aan boord en op mijn plaats te brengen. Als iedereen aan boord werd het startsein gegeven, een kwartier voor het geplande uur, 11u, om na een goede vlucht ook vroeger te landen in Istanbul. Hier ook hetzelfde scenario met een hoger/lager, die ons naar een centraal punt bracht van de assistenten. Hier wilden ze hebben dat we wachten tot het tijd was voor de vlucht. Wij wilden nog een kijkje nemen in de taxfree zone en naar het toilet gaan. Goed op tijd waren we terug en wachtten er op de komst van twee helpers. De hoger/lager werd weer ingeschakeld en de assistenten deden hun taak. Nu werd er vertrokken met 20 minuten vertraging, tijd die niet ingelopen werd. Er kwam nog 20 minuten bij, we landden uiteindelijk in Brussel om 19.10u i.p.v. 18.20u. Dirk, onze vaste taxichauffeur, stond ons op te wachten. Hij had de vertraging thuis gezien en had daardoor niet te lang op ons moeten wachten.

Slotconclusie

Het stuk van Turkije dat we bereisd hebben, is ons heel goed meegevallen. Op de meeste plekken waren we omzeggens alleen als toerist, enkel in Göreme en omgeving krioelde het van toeristen, vele nationaliteiten waren vertegenwoordigd, Chinezen, Japanners, Spanjaarden, Italianen en Fransen. In het zuidelijk deel, het stuk dat min of meer paalt aan Syrië, zagen we meerdere tentenkampen van de VN met vluchtelingen. Politiecontroles bleven niet uit, het bleef bij het tonen van paspoort of rijbewijs. Zoals de toestand nu is in het zuiden, zal het er niet gemakkelijker op geworden zijn. Wij hebben er nog kunnen van genieten, maar wat zal de toekomst brengen?