Met een rolstoel rondtoeren in Zuidoost-Mexico

Geschreven door Jozef.

Traject: Mexico City, Puebla, Oaxaca, San Cristobal de las Casas, Palenque, Campeche, Merida, Valladolid, Cancun
18/02 tot 14/03/2018

Praktische informatie

• Tijdzone

Van Mexico City tot en met Valladolid is het 7 uur vroeger dan in België, in Cancun is het 6 uur vroeger. Het opgegeven tijdsverschil is tijdens ons winteruur. Met het zomeruur is het 8 en 7 vroeger op die plaatsen.

• Financiën

De munteenheid in Mexico is de Peso, voor de gemakkelijkheid duid ik hem aan met $. Zo wordt het in winkels en op menukaarten vaak weergegeven. De officiële aanduiding MXN wordt zelden gebruikt.
De prijzen zijn min of meer met hier te vergelijken. Wisselkoers: 1 € = tussen 22,20 en 22,60 pesos.
We betaalden cash met Mexicaanse pesos ($ of MXN) voor kleine uitgaven, met MasterCard voor het hotel en soms in restaurants.

• Klimaat

Over het algemeen was het weer goed, met een temperatuur rond 25°. ’s Avonds koelde het wel flink af. In Yucatan was het nog warmer en zwoel en de laatste dagen kregen we fikse tropische plensbuien te verwerken.

• Accommodatie

De keuze is aan de reiziger, je kunt in grote luxe slapen, wat vrij duur uitvalt, of iets minder. Wij kozen voor accommodaties die min of meer lukten met een rolstoel uit noodzaak.

• Restaurants

In de restaurants wordt meestal gevraagd hoeveel fooi je wil geven. Een richtgetal is 10% of hooguit 15%. Een tweetal keren werd zonder vragen 15% fooi genoteerd, het is niet de normale gang van zaken.

• Verzekeringen

Buiten Eurocross van de mutualiteit hebben wij altijd de reisverzekering van V.A.B. zonder wagen. Als lid van Wegwijzer heb je die goedkoper (zie algemene info Wegwijzer).

• Elektriciteit

Het elektriciteitsnet werkt op 110-127V, voor toestellen die je niet kunt wisselen van spanning is een omvormer nodig. Een reisstekker is zeker vereist, de stopcontacten hebben 2 platte gleuven. De derde is de aarding.

• Handbagage

De regels voor de handbagage zijn nog steeds dezelfde. Dus nog altijd geen vloeistoffen, gels, pasta’s, zalfjes en scherpe voorwerpen zoals nagelknippers, knipmessen en schroevendraaiers in je handbagage stoppen. Zulke zaken horen in de bagage die je incheckt. Op sommige luchthavens word je van kop tot teen gecontroleerd.

• Als rolstoelgebruiker

Om aan onverwachte kleine problemen te verhelpen aan je rolstoel, neem je best wat herstelmateriaal mee zoals enkele sleutels, een schroevendraaier (klein formaat) met bits, plakgerief en pomp. Die zaken steek je best niet in de handbagage, maar in de bagage die je incheckt. Op mijn rolstoel zitten reeds jaren krypton banden (zonder lucht) en daardoor is het probleem van platrijden van de baan. Het is in ieder geval een zorg minder. Op mijn nieuwste rolstoelen zijn vooraan de kleine wieltjes volle velgen en dikkere bandjes gemonteerd.

• Veiligheid

We hebben nooit een onveilig gevoel gehad. Als je de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen neemt en gevaarlijke gebieden mijdt, is de veiligheid goed te overzien. Op de heel druk bezochte site van Chitchen Itza lieten we ongeweten onze fototas achter op een rustplaats. Colombiaanse toeristen hebben ze ons terug bezorgd.

• Vaccinaties en gezondheid

Vaccinaties zijn niet echt vereist voor Mexico. Water drink je niet van de kraan, dit koop je best altijd in afgesloten flessen.

• Openbaar vervoer

Het openbaar vervoer is uitstekend. Reizen per bus is vaak de beste en goedkoopste manier om Mexico te doorkruisen. De meeste Mexicaanse steden hebben een busterminal, waar langeafstandsbussen af- en aanrijden. Wij namen enkele keren de bus van ADO, die we ten stelligste kunnen aanbevelen. Het zijn over het algemeen vrij nieuwe bussen, waarin je heel comfortabel wordt vervoerd. ADO is meestal iets duurder dan andere maatschappijen, de service is navenant en ze zijn heel stipt. We namen voor de site van Chichen Itza de bus van Oriente en stelden het verschil vast. Bustickets kan je desgewenst vooraf online boeken op de website: www.clickbus.com.mx

• Infobronnen

We gebruikten Lonely Planet van gans Mexico (ISBN 978-1-78657-023-9) en plaatselijke plannetjes van toeristenbureaus.

• Inreisvoorwaarden

Paspoort dient nog minstens 6 maanden geldig te zijn bij aankomst in het land.
Een visum voor Mexico is niet nodig voor een verblijf minder dan 3 maand.

• Taal

Op toeristische plaatsen kan je terecht met Engels. De officiële voertaal is uiteraard Spaans.

• Internet

Wifi is in de hotels meestal voorhanden, soms staat er een PC in de lobby van het hotel. Cybercafés zijn weinig te vinden, maar er zijn er nog.

Enkele gegevens over ons

Wij zijn Jozef Somers en Marie-Claire Meesemaecker
Engelsenlaan 185
9600 Ronse
Tel.: 055/31.55.73 E-mail: somers.jozef@skynet.be en somersjozef@outlook.com

Andere reizigers mogen contact met ons opnemen. Als mindervalide en persoon op rust ben ik veel thuis. Mijn spraak wordt niet altijd goed verstaan, daarom is het aangewezen vooraf contact op te nemen via mail, om af te spreken wanneer je bij ons terecht kunt. Meestal lukt het na 19u, dan kan Marie-Claire geïnteresseerden te woord staan om inlichtingen en tips door te geven.

Vluchten

Vlucht Brussel-Mexico City en terug vanuit Cancun hebben we geboekt bij Connections. We vlogen met Iberia en Interjet
De service op de vlucht Brussel - Madrid en vice versa was prima.
Madrid - Mexico City en terug was ondermaats
Cancun - Mexico City was prima met een gratis snack en drank.
We boekten via de website van Aeromar de vlucht Oaxaca - Tuxtla Gutierrez
De service op deze vlucht was prima.

Kostprijs: € 229,00 vlucht + 300,00 taksen + 12,00 dossierkosten + 7,00 vlieggarantie = € 548,00 p/p
De vlucht Cancun - Mexico City is begrepen in de prijs.
De vlucht van Oaxaca - Tuxtla Gutierrez met Aeromar kostte
$ 1.170 vlucht + 188 plaatselijke BTW + 470 taksen + 23 betaalkosten = $ 1.851/€ 79,86 p/p

Een annulatieverzekering nemen we niet meer op een vlucht. Die is begrepen in het pakket van MasterCard en dat scheelt ons jaarlijks ettelijke euro’s.

Internationale vlucht

18/02 Brussel-Madrid, 7.45-10.10u, vliegtijd 2.25u
Vlucht uitgevoerd door Iberia Lineas Aereas, vluchtnummer IB3207
18/02 Madrid-Mexico City, 13.05-18.20u, vliegtijd 12.15u
Vlucht uitgevoerd door Iberia Lineas Aereas, vluchtnummer IB6403
13/03 Mexico City-Madrid, 20.20u-14/03 13.55u, vliegtijd 10.35u
Vlucht uitgevoerd door Iberia Lineas Aereas, vluchtnummer IB6402
14/03 Madrid-Brussel, 15.40-18u, vliegtijd 2.20u

Binnenlandse vluchten

01/03 Oaxaca-Tuxtla Gutierrez, 14.05-15.25u, vliegtijd 1.20u
Vlucht uitgevoerd door Aeromar, vluchtnummer VW309
13/03 Cancun-Mexico City, 16.05-17.40u, vliegtijd 2.35u
Vlucht uitgevoerd door Interjet, vluchtnummer 2309

Logies: ligging, toegankelijkheid en prijs

Hotel Casa Blanca 5/5
Lafragua 7 Colonia Tabacalera, Meico City
Tel.: + 52/55.5096.4500 Fax: + 52/55.5096.4510
Website: www.hotel-casablanca.com E-mail: reservaciones@hotel-casablanca.com.mx
Het hotel is gelegen op een 15-tal minuten stappen van de Zocalo. Je komt erin via 2 vrij steile hellende vlakken, die naast de trappen zijn geplaatst. Telkens we op en af de steile hellingen wilden gaan, kwam een personeelslid ter hulp, om mij veilig boven of beneden neer te zetten. Verder is het vlak tot bij de liften. Wij hadden een grote kamer met 2 brede bedden, airco , safe en een koffiezet. In de kleine badkamer met kleine overstap (1,50cm) was een vrij hoge lavabo, een gewoon toilet, een douche met vaste sproeier en een haardroger. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard 2.165,05/€ 95,40 per nacht, taksen en een degelijk ontbijtbuffet inbegrepen. Het is een aanrader in Mexico City.

Descanseria Hotel Business & Pleasure 5/5
3 Oriente 627, Colonia Centro, Puebla Centro
Tel.: + 52/222.246.0001
Website: www.descanseria.com E-mail: reservaciones@descanseria.com
Het logies ligt op de rand van het centrum van Puebla. Bij de inkom ligt naast de trap een hellend vlak. We hadden een vrij ruime kamer met twee brede bedden, airco, strijkijzer en strijkplank, safe en koffiezet.. In de ruime badkamer was een hoge lavabo, een gewoon toilet met 1 beugel, een douchecabine met losse sproeier en een haardroger. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard $ 1.799,85/€ 80,09 taksen en ontbijt inbegrepen.

Hotel Casa Antigua 4/5
5 de Mayo 206, Centro Historico, Oaxaca
Tel.: + 52/951.50.112.40
Website: www.hotelcasaantigua.com E-mail: administracion@hotelcasaantigua.com
Het hotel ligt tussen de Zocalo en Templo de Sto. Domingo in het oude centrum. Bij de inkom is een opstap van +/- 20cm, verder liggen er hier en daar korte steile hellende vlakken, die je zonder hulp niet op kunt. In de grote kamer hadden we twee brede bedden, airco en koffiezet. De ruime badkamer omvatte een hoge lavabo, een gewoon toilet, een douchecabine met losse sproeier en een haardroger. Wij boekten het logies via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard $ 1.582,67/€ 70,14 per nacht, taksen en een simpel ontbijt inbegrepen. Een extra toast werd zelfs in rekening gebracht en de koffie of thee werd ook gerantsoeneerd met hooguit 1 tas. Qua ligging is het aan te raden, niet voor de service.

Mision Grand San Cristobal de las Casas 5/5
Francisco I, Madero 19, Centro Historico, San Cristobal de las Casas
Tel.: + 52/5209.1700 Gratis bellen: + 1/800.900.3800
Website: www.hotelesmision.com.mx E-mail: reserve@hotelessmision.com.mx
Het hotel ligt op een boogscheut van het centrale plein. Bij de inkom is een opstap van 25cm, verder was het zo goed als vlak tot bij onze kamer. In de kamer hadden we twee brede bedden, airco en koffiezet. In de kleine badkamer was een lavabo, een gewoon toilet, een douche met kleine overstap en vaste sproeier. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard $ 1.661,50/€ 72,83 taksen en een uitgebreid ontbijt inbegrepen. In de lobby staat een PC ter beschikking van de klanten. We kunnen het hotel ten stelligste aanbevelen.

Hotel Maya Tulipanes Palenque 5/5
Cafieda # 6, Col. La Cañada, Palenque
Tel.: + 52/916.345.0201 en 916.345.0258 Fax: + 52/916.345.1004
Website: www.mayatulipanes.com E-mail: reservas@mayatulipanes.com
Het hotel ligt heel rustig buiten het centrum van Palenque en op hooguit 5’ van het ADO-busstation. Je komt erin zonder oneffenheden en het is volledig vlak op het restaurant na. Hiervoor moet je een hoge trap op, er is mogelijkheid op het terras een maaltijd te nuttigen. Onze kamer lag ietwat in een uithoek en de eerste nacht was het er stil. We beschikten over een grote kamer met twee brede bedden, airco een fan, een safe en een strijkplank en strijkijzer.
In de badkamer was een lavabo, een gewoon toilet, een douche met een instap van 8cm en vaste sproeier, een beugel en een haardroger. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard $ 1.484,68/€ 65,08 taksen inbegrepen maar zonder ontbijt, dat kostte $ 126/€ 5,65 p/p. We hebben van het restaurant slechts één maal gebruik gemaakt, het stelt niet veel voor. In de buurt zijn betere etablissementen. Er is een openlucht zwembad met ligstoelen. Er staat altijd een taxi gereed om je naar de site van Palenque te voeren.

Hotel Socaire 5/5
Calle 57 # 19 entre 12 y 14 Centro, Campeche
Tel.: + 52/981.811.2130
Website: www.hotelsocaire.com E-mail: recepcion@hotelsocaire.com.campeche
Het hotel ligt in het historisch centrum van Campeche. Bij de inkom is er een opstap, verder is het zo goed als vlak en waar nodig ligt een hellend vlak, behalve net voor de ontbijtruimte. We hadden een grote kamer met twee brede bedden, airco, fan, koffiezet en een strijkplank met strijkijzer. In de ruime badkamer was een hoge lavabo, een gewoon toilet, een douchecabine met vaste sproeier en een haardroger. We boekten het hotel via Booking.com en betaalden ter plaatse met MasterCard $ 1.253,16/€ 55,01 taksen en Amerikaans ontbijt inbegrepen. Het is een aanrader in Campeche.

La Pantera Negra 3/5
Calle 67, 547-B por 68 y 70 Colonia Centro, Merida
Tel.: + 52/999.126.9796
Website: www.lapanteranegra.com E-mail: posadapanteranegra@hotmail.com
De B & B ligt enkele blokken van het centrale plein. Er is een hoge overstap aan de ingang, er is een vrij steil hellend vlak dat kan gelegd worden. In het interieur zijn nog enkele plaatsen met hellende vlakken. De kamer was niet bijster groot en we moesten het met een breed dubbel bed. Verder werd de lucht ververst via een openstaand raam hoog tegen de zoldering, dat afgedekt is met muggengaas. Een fan kon in werking worden gesteld. De kleine badkamer had een hoge lavabo, een gewoon toilet, een douchecabine met kleine overstap en een haardroger. We boekten het logies via Booking.com en betaalden ter plaatse cash € 52,00 taksen en ontbijt inbegrepen. De uitbater is een Fransman, die het pand in erbarmelijke toestand kocht en opkalefaterde tot B & B. Er zijn betere logies in Merida, wij kozen ervoor door de prijs. Er is een klein plonsbadje in de tuin maar niet zo netjes.

El Meson del Marques 5/5
Calle 39 N° 203 # 40 y 42 Colonia Centro, 97780 Valladolid
Website: www.mesondelmarques.com E-mail: reservaciones@mesondelmarques.com
Tel.: + 52/985.856.3042 Fax: + 52/985.856.2080
Het hotel bevindt zich in het volle centrum van de oude stad. Het restaurant heeft een ingang aan het centrale plein. Je komt erin via hellende vlakken, die alom goed zijn vertegenwoordigd. Dit voor wat het gelijkvloers betreft. De kamer die ons werd voorgeschoteld was groot, maar kon niet. De badkamer was piepklein en het toilet en de douche staan mekaar in de weg.

Deze kamer lag aan het zwembad. De kamer waar we uiteindelijk introkken was minder groot maar was voor het overige prima. We hadden er twee brede bedden en airco. In de badkamer was een lavabo, een gewoon toilet met één beugel, een haardroger en een douche met een instap van +/- 2cm. Je had de keuze tussen een losse en een vaste sproeier en beneden was nog een kraantje. We boekten het hotel via hun website en betaalden vooraf met MasterCard voor drie nachten € 247,97 taksen en een degelijk ontbijt inbegrepen. Na onze klacht kregen we een voucher voor een bedrag van $ 2.400/€ 107,62 dat we konden spenderen in het restaurant of de bar. Het hotel heeft een heel net openlucht zwembad met ligstoelen. Het is een echte aanrader in Valladolid.

Met een rolstoel rondtoeren door Zuidoost-Mexico

van 18/02 tot 14/03/2018

Zondag 18/2

Om precies 4.30u stopte Dirk van Soetens Airport Service voor de deur. Er werd geladen en we konden vertrekken, een nieuw avontuur tegemoet. Op een klein uurtje stonden we in Zaventem en zochten we de balie van Iberia op. Het inchecken ging vlot voor de vlucht naar Madrid, voor de grote vlucht kon de bediende geen plaatsen vrijgeven. Dat moest in Madrid gebeuren. Tegen de tijd van inschepen verschenen 2 assistenten met een smal rolstoeltje. Om 8u verlieten we de stopplaats en kozen we het luchtruim. Op het voorop voorziene uur, 10.10u stonden we stil in Madrid. De assistent schoot in gang en bracht ons naar een centrale plaats, waar de dienst “sin fronteras” alle hulpbehoevenden bijeen werden gezet in afwachting van de volgende vlucht. Marie-Claire heeft er met hand en tand uitgelegd dat we nog geen zitplaats hadden voor de aansluitende vlucht. Aan de balie van Iberia maakten zij er niets van en wezen zij een plaats aan, die niet zo ideaal was. Er was niets aan te doen, het was dit of een volgende vlucht nemen. Dit is typisch Iberia. De vlucht is goed op tijd kunnen vertrekken om 13.05u zoals gepland. Na een goede vlucht zette de piloot het logge gevaarte aan de grond om 17.40u, 40’ vroeger dan eerst gemeld, met een vlucht van 11.35u achter de rug.

Na het ophalen van de bagage en de passencontrole, stevenden we af op het kiosk voor aanschaf van een taxiticket. We betaalden $ 230/€ 10,31 voor de rit van de luchthaven naar het Hotel Casa Blanca. Na een goede 20’ waren we ter plaatse. Het inchecken ging vrij vlot, voor de zekerheid wou Marie-Claire vooraf de kamer en vooral de deuropening van de badkamer controleren op breedte. Het bleek allemaal in orde. Na installatie op de kamer werd het voor ons bedtijd. Het was hier nog vroeg, maar wij hadden een lange dag achter de rug en we waren heel vroeg moeten opstaan thuis en wilden morgen met een fris hoofd starten.

Maandag 19/2 S.S.Mexico City

Ciudad Mexico is de hoofdstad van Mexico en wordt in de volksmond meestal District Federal genoemd, afgekort D.F. Deze gigantische hoofdstad ligt bijna in het midden van het land en stond in 2014 op de 9e plaats als het gaat om steden in de wereld met de meeste inwoners, namelijk +/- 21 miljoen. Deze hoeveelheid mensen wonen allen in de Valle de Mexico op een hoogte van 2.240m en verspreid over 1.485 km². Dit geeft je een kleine indruk hoe groot Mexico D.F. is. De stad is naast hoofdstad ook het politieke, culturele, financiële en wetenschappelijk centrum van het land. Het is een oude stad, die gebouwd is op plekken waar het machtige rijk van de Azteken ooit stond. De Mexicaanse hoofdstad kent nu veel bezienswaardigheden, die met de Mexicaanse cultuur, de Azteken en de Maya’s en kunst te maken hebben. De bekendste bezienswaardigheden zijn het Zocalo, Templo Mayor, Teotiihuacàn en natuurlijk de sfeer rondom de slagader van Mexico City, de Paseo de la Reforma.
Velen laten zich afschrikken door de onveilige naam, die de stad door de jaren heen gekregen heeft. Wij hebben dit helemaal anders ervaren. Daarnaast zijn de Mexicanen een fantastisch volk, dat heel gastvrij en vriendelijk is.

* Plaza Independencia, ook voornamelijk bekend als El Centro. Het is één van de belangrijkste pleinen van de stad en voor ons een eerste kennismaking met Ciudad de Mexico.

* Zocalo of Plaza de la Constitucion is het centrale plein in het historisch centrum van Mexico Stad. Aan het plein bevinden zich de kathedraal, de grootste kerk van Latijns Amerika, het Nationaal Paleis, het stadhuis, het Museo Nacional de Cultura en de Templo Mayor.

Elke dag wordt op de Zocalo een reusachtige vlag van Mexico gehesen, waarschijnlijk de zwaarste ter wereld. Ieder jaar op de vooravond van 16 september wordt er Grito de Dolores, het uitroepen van de onafhankelijkheid gevierd. Bij die gelegenheid luidt de president van Mexico de klokken, die oorspronkelijk werden geluid door Miguel Hidalgo, toen hij in 1810 de onafhankelijkheid uitriep.

* Catedral Metropolitana: 8-20u
Bell Tower: 10.40-18u - +/- 1 € (niet doen als je hoogtevrees hebt)
De kathedraal heeft een enorme gevel, maar hij is niet zo indrukwekkend. Zij staat op een prachtige plek, waar vroeger de piramides stonden. Het interieur is overweldigend, naar het overdreven af. Het goud schittert je tegemoet. Je weet niet waar je eerst moet zien om het allemaal in je te kunnen opnemen. De kerk is gebouwd om te imponeren, net als de piramides. Er is een gigantisch orgel en het licht valt door de ramen naar binnen.
Dit mag niet ontbreken in een stadsbezoek aan Mexico City. Er is gezorgd voor hellende vlakken, zodat je er vrij gemakkelijk in kunt met een rolstoel. Je moet er de uiterst linkse deur nemen.

* Sagrario Metropolitana: 8-18.30u
Het is een kleine kerk rechts van de kathedraal. Ze gebouwd in dezelfde stijl als haar buur en evenveel gedecoreerd. Het één kan niet zonder het ander.

* Templo Mayor: Di-Zo 9-19u - Ma gesloten, inkom 70/€ 3,14 p/p
1e Tempel van de Azteken: binnen en buiten tempel, bezoek 1 tot 2u, rolstoeltoegankelijk.
De ingang is tegenover de kathedraal. Wij hebben het buitenzicht gezien, er niet in geweest wegens gesloten, maar we hebben moeten vaststellen dat het niet gemakkelijk is met een rolstoel. Je moet een aantal lange hellingen naar beneden en na het bezoek terug naar boven. Marie-Claire haar tong zou op haar tenen hangen.

* Plaza Santo Domingo en Iglesia Santo Domingo
Het is een rustig pleintje, maar niet echt speciaal. Om de kerk in te gaan zijn er enkele treden. Het buitenzicht is gewoon, het interieur niet zo speciaal.

* Iglesia San Francisco
De kerk van Sint Franciscus staat aan het westelijke uiteinde van de Calle Madero in het historisch centrum van de stad. De voorgevel is overdadig getooid met grijze sculpturen en oogt niet zo mooi. Het interieur mag er best wezen, vooral het hoofdaltaar is prachtig en gedecoreerd met allerlei ornamenten en heiligenbeelden. Om erin te komen moet je eerst enkele treden naar beneden op een binnenkoer en aan de kerkingang zijn enkele treden en een overstap. Marie-Claire is er alleen op af gegaan.

* Casa de los Azulejos of “House of Tiles” is een 18e eeuws paleis, gebouwd door de familie Count del Valle de Orizaba. Het gebouw onderscheidt zich door zijn gevel, die aan drie zijden bedekt is met blauwe en witte tegels uit de staat Puebla. Het paleis bleef tot bijna het einde van de 19e eeuw in privé bezit. Het is verschillende keren van eigenaar veranderd, voor het werd gekocht door de gebroeders Sanborns, die hun drank- en drogisterijbedrijf uitgebreid hebben tot één van de best erkende restaurantketens in Mexico. Het huis doet nu dienst als hun vlaggenschiprestaurant. Het huis staat op de hoek van de Callejon de la Condesa en de Calle Madero. Het is te bezoeken.

* Palacio Postal of Correos Mayor

Het buitenaanzicht is mooi, het interieur is prachtig versierd met koper, smeedwerk en mooie trappen. Het is gelegen in het historische centrum van de stad aan de Eje Central (Lazaro Cardenas) en in de buurt van het Palacio de Bellas Artes. Het werd gebouwd in het begin van de 20e eeuw, toen het postkantoor hier een afzonderlijke overheidsentiteit werd. Het ontwerp en de constructie was de modernste van die tijd, waaronder een zeer speciale stijl waarbij verschillende tradities gecombineerd werden tot een heel complex ontwerp. In 1950 werd het gebouw zodanig gemodificeerd dat het stress en schade veroorzaakte. Toen de aardbeving in 1985 Mexico City trof, raakte het gebouw zwaar beschadigd. In de jaren ’90 heeft het restauratiewerk het teruggebracht naar de oorspronkelijke constructie en uitstraling.

* Turibus Circuito Turistico: website: www.turibus.com.mx
Tarief: $ 160 p/p (volwassene) Ma-Vr, $ 180 p/p (volwassene) Za-Zo + feestdag
$ 80 p/p (kinderen) Ma-Vr, $ 90 p/p (kinderen) Za-Zo + feestdag, Wifi aan boord.
Vertrek Turibus in het centrum is aan de westkant van de kathedraal.
Zij maken tochten door de stadswijken. Stopplaatsen: raadpleeg hiervoor de website. Het is in ieder geval een interessant busritje en je stapt op en af zoveel je zelf wil. Je kunt een audiotoestel gebruiken in Spaans of Engels. Wij vonden het heel leerrijk, je ziet veel op korte tijd. Voor foto’s stap je best even af en neem de volgende bus op het traject.

* Plaza Garibaldi is meer een vergane glorie. Het ligt in het noordelijke deel van het historisch centrum, in de wijk Laguilla aan de centrale as van Làzaro Càrdenas en de straten van Allende, de Republica Peru, Republica Ecuador in Colonia Guerrero. Het is bekend om groepen mariachis, morteño groepen, romantische trio’s en Veracruz muziekgroepen, die zich daar verzamelen, gekleed in hun typische kledij en uitgerust met hun muziekinstrumenten. Nu wordt er nog amper muziek gemaakt en een echt gezellige buurt kunnen we het niet meer noemen. We waren zinnens hier iets te eten, maar het bleef bij een drankje.

Een Mariachi is een straatorkest bestaande uit minstens twee violen, twee trompetten, gitaar of vihuela, gitarron en zangers. De naam mariachi wordt zowel gebruikt voor de orkesten als voor de muzieksoort, die zij ten gehore brengen. Mariachi’s gaan meestal gekleed in Mexico’s nationale kledij, de outfit van de charro.
Mariachimuziek is in de 19e eeuw ontstaan, toen muziek van Spaanse theaterorkesten gecombineerd werd met Mexicaanse instrumenten. De muziek komt oorspronkelijk uit de westelijke deelstaat Julisco, de staat waaruit ook Mexico’s populairste mariachi orkest, Mariachi Vargas de Tecalitlàn, afkomstig is. Nadat Vargas de Tecalitlàn op uitnodiging van president Lzaro Càrdenas, die een fan van het orkest was, naar Mexico-Stad werd gehaald om op de inhuldiging van de president te spelen, raakte de muziek over het ganse land populair. In Mexico-Stad zijn een aantal plaatsen waar mariachi orkestjes zich verzamelen en waar ze zich laten inhuren voor feesten en toeristenvermaak in hotels, voor een min of meer vast tarief per nummer op verzoek liederen ten gehore brengen. Vooral het Garibaldiplein is bekend om haar mariachi’s.
In 2011 heeft de Mexicaanse mariachi een plaats gekregen op de lijst van immaterieel cultueel erfgoed van UNESCO, de cultuurorganisatie van de VN. Op de Unesco lijst, die in 2001 werd in het leven geroepen, staan tradities, traditionele kennis, festivals en cultuuruitingen, die volgens de organisatie beschermd moeten worden voor het nageslacht.

Weg van de Plaza Garibaldi belandden we in een overdekte hal met allemaal eetstalletjes. Het één zag er wat netter uit dan het andere. We hebben het gewaagd in het restaurantje El Gordo. De bazin prees ons een bepaald gerecht aan dat niet pikant was. We hebben ervan gegeten, maar echt lekker konden we het niet noemen. We betaalden voor de maaltijd cash $ 190/€ 8,52 voor ons twee, drank inbegrepen.

Dinsdag 20/2 Mexico City

Aan het hotel namen we een taxi - Terminal del Norte, waar we een busticket namen naar de piramides van Teotihuacàn.
* Zona de Monumentos Arqueologicos de Teotihuacàn inkom $ 70/€ 3,14 p/p
Piramides van de Zon & Maan: 50Km ten noordoosten van Mexico City
Bussen naar de site vertrekken aan Terminal del Norte om het uur tussen 7-18u

Een 1.500 jaar geleden was Teotihuacàn één van de grootste steden ter wereld. Van de inwoners is weinig gekend. De Calzada de los Muertes is de verbindingsweg tussen alle belangrijke bouwwerken. Teotihuacàn is niet van de Azteken of de Maya’s, maar van de minder bekende Teotihuacanen. Hun gebouwen stammen uit de pre-Columbiaanse tijd. Teotihuacàn wordt vaak geassocieerd met de Azteken. De stad is opgezet door Teotihuacanen, een volk waarover opvallend weinig is gekend. Zeker is wel dat het de eerste grote beschaving was in Mexico. Ze bouwden grote piramides en vereerden de god Quetzalcoati, god van het water en de vruchtbaarheid. Het is één van de grote raadsels uit de pre-Columbiaanse tijd. Van de oorspronkelijke inwoners is niets
overgebleven. Hun schrift en zelfs hun afkomst zijn onbekend. Hoe de stad er ooit moet hebben uitgezien, is niet geweten. En dan te bedenken dat Teothuacàn op slechts een 40-tal kilometer van één van de grootste steden ter wereld ligt. Teotihuacàn is een moeilijke plek om te bevatten. De gebouwen zijn erg abstract en het is lastig te begrijpen wat de rol van deze stad was. Zonder enige achtergrondinformatie wordt al vlug duidelijk dat de stad niet alleen door zijn grootte bijzonder is. In Teotihuacàn hadden alle grote bouwwerken een duidelijke plaats, de beroemdste zijn Piramide van de Zon, de Maan en de tempels Quetzalcoati en Tialoc. Centraal erdoorheen liep de Calzada de los Muertes, waarrond ook weer uitgebreide woonwijken en werkplaatsen lagen.
De site is moeilijk haalbaar met een rolstoel. Wij deden het en Marie-Claire was stikkapot van het duwen in de verzengde hitte. Ik heb meermaals gevraagd, laat mij maar staan, maar er is geen zeggen aan. Om 13.45u verlieten we de site, de bus voor de terugtocht was er om 13.50u en we waren in Terminal del Norte om 14.45u.

* Basilica de Guadalupe of ook Basilica de Santa Maria de Guadalupe: Open 6-22u
Aan Terminal del Norte namen we een taxi naar het heiligdom van O. L. Vrouw van Guadalupe. Op het domein staan naast de oude en de nieuwe basiliek meerdere kerken. Het voornaamste zijn de twee basilieken. De kerken werden gebouwd op de heuvel Tepeyac, waar O. L. Vrouw van Guadalupe in 1531 aan Juan Diego zou verschenen zijn. De beeltenis van de Maagd van Guadalupe staat hier. Met de bouw van de oudste kerk is in 1531 begonnen. Ze was pas in 1709 voltooid. Deze kerk kenmerkt zich door zijn Dorisch interieur met standbeelden van Juan Diego en Juan de Zamarràga, de eerste bisschop van Mexico. Paus Pius X kende in 1904 de status van basiliek toe. In 1921 werd een bomaanslag gepleegd op de kerk. Daar Mexico City is gebouwd op een voormalig meer, zijn er vaak verzakkingen. De oude basiliek raakte hierdoor zwaar beschadigd. Tussen 1974 en 1976 werd er daarom een nieuwe naast gebouwd. Het beeld werd overgeplaatst.
In de nieuwe basiliek kunnen ongelooflijk veel mensen plaatsnemen. Er is voorzien in maximum 40.000 mensen in één keer. Het is een belangrijk bedevaartsoord, dat jaarlijks door miljoenen mensen wordt bezocht. Het is daarmee, op Rome na, het meest bezocht christelijk bedevaartsoord. Op 12 december, feestdag van Nuestra Señora de Guadalupe erg druk.
We hebben samen de twee basilieken bezocht, waarna Marie-Claire rondtrok op het groot domein om de andere kapellen te kunnen zien. Bij de meesten was het niet haalbaar met een rolstoel door de hoge trappen. Het heiligdom is ingedeeld in verschillende verdiepingen.
Hier en daar is de weg hellend, na een tijd weegt dit zwaar voor begeleider en rolstoelgebruiker, die aan de hoepels mee moet duwen en dat op een goede 2.000 m hoogte. We waren ook nog niet aangepast aan de hoogte.

Bij het verlaten van het heiligdom namen we een taxi naar het hotel. Voor deze rit betaalden we $ 150/€ 6,73. Na een opfristbeurt zochten we een restaurant op voor het avondmaal. Het werd Restaurante Fonda La Parrilla Argentina, La Fragua 4, Col. Tabacalera
Tel.: + 52/555.566.5542
Voor een betrekkelijk goede maaltijd betaalden $ 522/€ 23,41 drank en fooi inbegrepen. Het restaurant bevindt zich in de buurt van ons hotel, met een zicht op El Monumento de la Revolucion.

Woensdag 21/2 Mexico City

Aan het hotel namen we een taxi naar El Castillo de Chapultipec

* Castillo de Chapultipec: 9-17u Di-Zo - Ma gesloten Inkom $ 70/€ 3,14 p/p ****
Kasteel van Maximiliaan van Oostenrijk en Prinses Charlotte van België.
De taxichauffeur kreeg van de portier de toelating om voorbij de slagboom te rijden tot op het punt dat hij niet verder kon. De portier was gevolgd en wees ons de weg naar een poortje, afgesloten met een hek. Het poortje geeft toegang tot een vrij lange tunnel met aan het eindpunt een lift. Die voert je tot in het kasteel, je hoeft geen trap te doen. Boven zijn er zowel binnen als buiten hellende vlakken voorzien waar nodig.

Het kasteel Chapultepec ligt op de gelijknamige heuvel en bevindt zich in het oosten van Mexico City. Het paleis werd gebouwd in opdracht van vicekoning Bernardo de Galvez als paleis voor de vicekoning van Nieuw-Spanje. Na de onafhankelijkheid van Mexico werd het een kazerne. Er speelden zich dramatische gebeurtenissen af tijdens de slag bij Chapultepec in 1847 onder de Mexicaans-Amerikaanse oorlog. De Niños Héroes kwamen bij die slag om het leven en het bataljon van Sint-Patrick werd geëxecuteerd.

Onder het tweede Mexicaanse Keizerrijk diende het als paleis van keizer Maximiliaan van Mexico en keizerin Charlotte. Maximiliaan liet het paleis uitbouwen met een Alcazar in neo-klassieke stijl. Het oudere deel van het paleis is in barokke stijl gebouwd. President Porfirio Dia nam na zijn machtsovername zijn intrek in Chapultepec, waardoor het het presidentieel paleis werd. Dat bleef het tot Lazaro Cardenas het in 1935 inruilde voor het bescheidenere Los Pinos. Momenteel is het een Nationaal Historisch Museum.

Als goede vaderlanders mochten we dit zeker niet overslaan. Een paleis waarin een Belgische prinses geleefd en gewoond heeft. De herinnering aan het koppel is er levendig, In meerdere kamers hangen schilderijen van het koppel. Na een uitgebreid bezoek aan het kasteel daalden we te voet af naar de weg, om in de richting van het Antropologisch museum te gaan. Beiden liggen op een boogscheut van elkaar en daarvoor konden we geen taxi nemen.

* Museo Nacional de Antropologia: 9-19u Di-Zo - Ma gesloten - $ 70/€ 3,14 p/p *****
12 hallen op het gelijkvloers (Pre-Hispanic Mexico) - voldoende tijd voorzien
Zaal van de Azteken (mooi)
Het museum bevindt zich in het park van Chapultepec, in het district Miguel Hidalgo. Het wordt gezien als het beste museum van Mexico. Het eerste archeologisch museum werd in Mexico geopend in 1790 door Alexander von Humboldt. Daarna is het meerdere malen verplaatst en uitgebreid. Het huidige museum werd in 1964 geopend door president Adolfo Lopez Mateos, minister Jaime Torres Bodet en burgemeester Ernesto P. Uruchurtu. Het museum telt 23 zalen met een totale oppervlakte van 79.700 m². Het is gewijd aan de precolumbiaanse geschiedenis van het land en bevat verschillende topstukken waaronder de Azteekse zonnesteen, Olmeekse koppen uit Tabasco, schatten uit de cenotes van Chichen Itza en een standbeeld van Tlaloc uit Teotihuacàn. Verder zijn er replica van de tombe van Pacal de Grote, koning van Palenque en de bekende wandschildering van Tenochtitlan door Dr. Ati. Er is ook een permanente tentoonstelling over het leven van de hedendaagse indiaanse bevolking in Mexico. Het is een must als je enkele dagen in Mexico City verblijft.

Het complex is volledig rolstoeltoegankelijk, waar nodig liggen hellende vlakken en er is een lift naar de eerste verdieping. Wij bezochten heel intens de zalen over Mexico, de Maya’s, de Azteken, Teotihuacàn, de Tolteken en Oaxaca. De overige zalen hebben we meer vluchtig doorlopen, zo ook de eerste verdieping. Rond de middag maakten we aanstalten om het restaurant op te zoeken. Het ligt onder zaal 10 en 11 en is bereikbaar met een trap, waarop een traplift is bevestigd. Die moet door personeel bediend worden en het werd een kort zoekplaatje. Eens beneden was het er aangenaam toeven, de bediening liet wel lang op zich wachten. Voor de lunch betaalden we cash $ 263/€ 11,79 drank en fooien inbegrepen.
Na een aantal uren hielden we het voor bekeken en zochten de uitgang op. Hier was het wachten op een lege taxi, enkele minuten geduld leverde resultaat op. Voor de rit naar het hotel betaalden we $ 170/€ 7,62, waar een opfrisbeurt wonderen deed.
Voor het avondmaal kozen we voor het Restaurante La Soldadera, Argentijns restaurant niet ver van het hotel. Voor een voortreffelijke maaltijd betaalden we $ 663,55/€ 29,76 met MasterCard, drank en fooi inbegrepen.

Donderdag 22/2 Mexico City

* Calle Moneda
In deze deels autovrije straat is de ingang van het Palacio Nacional
* Palacio Nacional, Avenida Pino Suarez, Centro Historico: 9-17u - gratis ****
Opgelet: Zeker je paspoort meenemen, je moet het afgeven bij binnenkomst en ontvangt het terug bij het verlaten van het paleis.
Het Nationaal Paleis is de zetel van de Mexicaanse regering en bevindt zich aan de Plaza de la Constitucion in het historisch centrum van de stad. Het werd gebouwd in 1569 in opdracht van de koloniale autoriteiten als zetel voor de vicekoning van Nieuw-Spanje.
De eerste bewoner was Luis de Velasco de oudere. In 1649 en 1692 werd het verwoest door brand en is in haar huidige vorm herbouwd. In de laat koloniale periode deed het paleis dienst als gerechtshof. Na de onafhankelijkheid van Mexico in 1821 werden de uitvoerende, wetgevende en rechtsprekende takken van de Mexicaanse regering in het paleis gehuisvest. In 1867 werd het de ambtswoning van de president, dat het zou zijn tot Venustiano Carranza die in 1917 verplaatste naar Chapultepec.
In 1926 werd een derde verdieping gebouwd in opdracht van Plutarco Elias Calles en tussen 1929 en 1951 verfraaide Diego Rivera het paleis met enorme muurschilderingen, waarin episodes uit de geschiedenis van Mexico worden afgebeeld. Onder president Ernesto Zedillo werd het paleis grondig gerenoveerd.
Naast de zetel van de regering bevinden zich in het Palacio Nacional onder andere de archieven van het ministerie van haciënda, een galerij van alle Mexicaanse presidenten, de moriscosalon, de vroegere Kamer van Afgevaardigden en een eerbetoon aan Benito Juàrez, die in het Palacio Nacional overleed.

* Museo Frida Kahlo: 10-17.45u ***
Inkom $ 200/€ 13,59 - senioren $ 15/€ 0,67 - mindervaliden gratis
Voor foto’s zonder flash $ 30/€ 1,35 Website: www.museofridakahlo.org.mx
Het Frida Kahlo museum is ook bekend als La Casa Azul (het Blauwe Huis) door de kobaltblauwe muren van de structuur. Het is een historisch huis- en kunstmuseum gewijd aan het leven en werk van de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo. Het is gelegen in de wijk Colonia del Carmen van Coyoacàn in Mexico City. Het gebouw was het geboortehuis van Frida en is ook het huis waar ze opgroeide, een aantal jaren met haar man Diego Rivera woonde en in een kamer op de bovenverdieping zou sterven. In 1958 schonk Diego Rivera het huis en de inhoud ervan, om het in Frida’s eer te veranderen in een museum.
Het museum bevat een verzameling kunstwerken van Frida Kahlo, Diego Rivera en andere kunstenaars, de Mexicaanse volkskunst van het paar, pre-Spaanse artefacten, foto’s, memorabilia, persoonlijke spullen en zoveel meer. De collectie wordt tentoongesteld in de kamers van het huis, dat nog altijd ongeveer is zoals het was in 1950. Het is het meest populaire museum in Coyoacàn en één van de meest bezochte musea in Mexico City.

Het museum is voor 90% rolstoeltoegankelijk, al moet je soms een ommetje maken. De bovenverdieping lukt niet, er is geen lift. Het loont zeker de moeite om het museum met een bezoek te vereren.

Van het museum Frida Kahlo gingen we te voet verder naar het centrum van Coyoacàn tot de Plaza Hidalgo. Op weg naar deze Plaza kom je voorbij een hele rist kraampjes, waarin een varia aan spullen aan de man gebracht wordt. Het plein stelt niet zo veel voor, de grote simpele kerk vereerden we met een bezoek. We waren er vlug op uit gekeken. Voor we hier vertrokken, zochten we het Chinees Restaurant Café Kowloon op voor het avondmaal. Vermits Marie-Claire zich niet al te best voelde, wou ze zeker geen pikant eten op haar bord krijgen. De ober van dienst beloofde ons in perfect Engels dat het zou in orde komen. Het eten was inderdaad niet pikant, er zat zelfs in de groenten niet de minste smaak in en de rijst was heel droog. Met lange tanden hebben we er iets van opgegeten. We betaalden hiervoor cash $ 162/€ 7,26 drank inbegrepen. Een fooi kon er niet af, omdat we het voorgeschotelde niet echt naar binnen kregen.
Op de Plaza Hidalgo zochten we een taxi op, hierbij geholpen door een vriendelijke oudere man. Zo konden we vlug richting Palacio de Bellas Artes. de taxirit kostte $ 100/€ 4,48

* Palacio de Bellas Artes: 10-18u - Di-Zo - Ma gesloten
Bellas Artes Theater (Ballet Folclorico de Mexico)
Via het hotel lieten we plaatsen reserveren voor de voorstelling van deze avond en er goed bijgezegd dat we met een rolstoel kwamen. Blijkbaar was het niet goed doorgedrongen, ze wisten van niets of deden alsof. Voor de voorstelling van het Ballet Folklorico de Mexico de Amalia Hernandez betaalden we cash $ 1.180/€ 52,91 p/p.

Het werd een prachtige opvoering, waarvan we met volle teugen genoten. Zo’n groots spektakel hebben we nog niet veel gezien. Het begon klokslag 20.30u en eindigde rond 22.45u.
Naar het einde toe kwamen de dansers in de zaal en pikten hier en daar iemand uit om een dansje mee te plaatsen. Marie-Claire was ook aan de beurt.
Na de voorstelling werd het even wachten tot de meeste mensen weg waren. Pas dan mochten we de zaal verlaten. Bij het buitenkomen staken we de straat over en we hadden geluk, een vrije taxi kwam voorbij en merkte onze wenk. In geen tijd waren we van het Palacio de Bellas Artes bij het hotel en betaalden hiervoor $ 40/€ 1,79

Vrijdag 23/2 Naar Puebla

We zouden in de voormiddag met de bus vertrekken naar Puebla, Marie-Claire voelde zich beroerd slecht. Daardoor hebben we de rit aan onze neus zien voorbijgaan. Rond het middaguur nam zij het besluit om toch te vertrekken. Via het hotel lieten we een busticket voor de rit naar Puebla bestellen. We vroegen om een taxi te bestellen om ons naar Terminal del Norte te voeren.
In het busstation zochten we het perron van ADO op, een koerier bracht de bagage naar de bus. De busrit kostte $.251/€ 11,26 p/p en de bus zou vertrekken om 17u en stipt op tijd verliet de chauffeur het perron, om de reis aan te vatten. Na een 2-tal uren waren we in het busstation in Puebla. Geladen met de bagage zochten we een taxi op om naar het Hotel Descanseria gebracht te worden. De rit kostte $ 80/€ 3,39

Het inchecken in het hotel liep van een leien dakje. Na installatie op de kamer, zochten wij het restaurant van het hotel op voor het avondmaal. Het was niet zo bijzonder en we betaalden hiervoor met MasterCard $ 570/€ 25,56 drank en fooi inbegrepen. Na de karige maaltijd trokken we ons terug op de kamer voor een verdiende nachtrust.

Zaterdag 24/2 SS. Puebla ½ dag en ½ dag Cholula

In Puebla voelt het historisch centrum aan als een dorp, in vergelijking met Mexico City. Vergis je niet, Puebla telt ruim anderhalf miljoen inwoners en is hiermee de vierde stad van het land. Met zijn tientallen kerken, waaronder de tweede grootste kathedraal van het land, geldt de stad als een katholiek bolwerk. De stad is ook bekend om zijn veelzijdige gastronomie, waaronder de nationale saus “mole”, die er zijn oorsprong vindt. Puebla staat ook bekend om zijn snoep en de ambachtelijke “ talavera tegels” die je op veel plaatsen in de stad tegenkomt.

S.S. Puebla ½ dag:
Er rijdt een dubbeldekbus, Turibus: Duurtijd rondrit 1.45u
Kostprijs rondrit $ 160/€ 7,17 p/p, kinderen $ 90/€ 4,04 - vertrek en aankomst Zocalo: 10-18u, elke 30’. Toer door het historisch centrum. De bus rijdt elke dag, gans het jaar door.

Op de Zocalo of het centrale plein staat onder andere
* De Kathedraal van Puebla is de tweede grootste van Mexico en is een niet te missen attractie met twee gezichten, een sobere grijze voorgevel en een zeer uitbundige, oogstrelend interieur. Binnen behoren het altaar en het koor tot de twee grootste bezienswaardigheden. Het hoofdaltaar werd gebouwd tussen 1797 en 1819 naar een ontwerp van Manuel Tolsà. Het koor is opgetrokken in Moorse Mudejar stijl met ingelegd hout in acht verschillende kleuren. De torens van de kathedraal zijn de hoogste van het land. Eén ervan kan beklommen worden, wat een mooi uitzicht op de stad en de grootste vulkanen van Mexico oplevert. Gezien de enorme grootte en de rijkdom van de kerk is een gegidste rondleiding een interessante optie. De kathedraal is gemakkelijk te bezoeken met een rolstoel. Bij de ingang ligt een hellend vlak.

* Museo Amparo: Wo-Ma 10-18u, Za 10-21u - $ 35/€ 1,57 - Zo-Ma gratis
Avenida 2 Sur 708 Website: www.museoamparo.com
Het Museo Amparo is gelegen in het historisch centrum en is één van de best aangeschreven musea in Mexico met een verzameling precolumbiaanse, koloniale en moderne kunst. De afdeling precolumbiaanse kunst alleen al omvat meer dan 2.000 stukken, waaronder potten, maskers, altaren en gereedschap. Sommige ervan gaan terug tot 2.500 jaar voor Christus. Het museum is gevestigd in twee klassieke koloniale gebouwen, die vroeger dienst deden als hospitalen. Er zijn audiogidsen voor de Pre-Hispanic Collectie verkrijgbaar bij het loket in het Spaans, Engels, Frans en Nahuati. Het kost $ 40/€ 1,79. Het museum is volledig rolstoeltoegankelijk, er liggen hellingen waar nodig en er is een lift.

* Casa de la Cultura (Bisschoppelijk paleis): 10-20u, inkom $ 40/€ 1,79 p/p ***
Met Biblioteca Palafaxiana:10-17u - Di-Zo - Ma gesloten, 17e eeuw
De bibliotheek dankt haar naam aan Juan de Palafox y Mendoza, bisschop van Puebla. Hij was een fervent liefhebber van boeken. Op 6 september 1646 gaf Parafox y Mendoza 5.000 van zijn eigen boeken aan het College van San Juan, dat door hem werd opgericht, op voorwaarde dat ze beschikbaar werden gesteld van het groot publiek. Hij schreef dat het erg nuttig en handig is, dat er in deze stad een openbare bibliotheek was, waar alle mensen kunnen studeren zoals ze willen.
Het gelijkvloers is overwegend bibliotheek en herbergt een massa aan boeken mooi in kasten opgeborgen. Het is een lust voor het oog. Je komt erin zonder oneffenheden. De eerste verdieping is een voortzetting van het gelijkvloers, maar hier heb je meer versieringen op muren en plafond. Marie-Claire heeft dit deel alleen moeten afhaspelen. De trap is te hoog om er hulp in te roepen.

* Casa de los Muñecos: tegelwerk, Inkom $ 30/€ 1,35 p/p, Wo gratis, open Ma-Vr 10-18u
Website: www.museobuap.mx Adres: 2 Norte No 2 # 4 Centro Historico
Het universiteitsmuseum Casa de los Muñecos is een duidelijk voorbeeld van het gebruik van Talavera. Op de voorgevel staan 16 panelen met oosterse tekens, die in de volksmond bekend staan als “de poppen”, die volgens het verhaal een aanfluiting zijn van de raadsleden die zich verzetten tegen de bouw van dit huis, dat weelderiger was dan de overheidsgebouwen. Na de restauratie werd het het hoofdkantoor van het Museum van de Autonome Universiteit van Puebla. De verzameling Pinacoteca Universitaria, die bestaat uit meer dan 200 koloniale schilderijen, wordt tentoongesteld in de kamers.
Met een rolstoel is het niet haalbaar, binnen is een vrij hoge trap. Het is de moeite, althans volgens Marie-Claire.

* Iglesia de la Compañia
Deze kerk werd gebouwd door de Jezuïeten. De kerk staat naast het Edificio Carolina in 4 Sur # Avenida Palafox y Mendoza. Bij de inkom is een hoge opstap, het interieur stelt niet zo veel voor, het is heel simpel.

½ dag Cholula: 16km van Puebla, zicht op Popcateped vulkaan
* Met Turibus: $ 180/€ 8,07 p/p - vertrek - 13u (4u)
Voor deze uitstap hebben wij een chauffeur kunnen op de kop tikken, waarmee we de ganse namiddag vanaf 13u op toer zijn gegaan voor de prijs van $ 1.000/€ 44,84. We wisten niet wat de bedoeling was van de chauffeur, hij had een man extra mee. Aan de eerste kerk en aan de piramide zagen we het nut ervan in.

* Kerkjes:
San Francisco Acatepec: 8km van Cholula, open 9-18u
De kerk is vooral gekend door zijn talavera mozaïek voorgevel in combinatie met rode baksteen. Het oogt prachtig en zeker in de namiddag, dan staat de zon er pal op en geeft een mooie kleur aan de voorgevel. Het interieur is niet zo speciaal.
Aan de voorzijde is een trap, die je, met hulp van enkele vrijwilligers, gemakkelijk op kunt. Eens boven is het vlak.
Iglesia de Santa Maria Tonantzintla: open alle dagen 9-18u, inkom gratis
De naam is afkomstig van de Nahuati-taal en betekent “plaats van onze moeder”. In de pre-Spaanse cultuur was Tonantzin één van de namen van de godin van maïs en wordt geassocieerd met de bescherming van mannen. Het interieur is een pleidooi voor de hemel van Maria, je kunt bruine engelen zien, Mexicaans fruit zoals papaja’s en pepers, objecten als pluimen, adelaars en ridderoutfits.
Voor zo ver ik mij herinner zijn er geen obstakels om de kerk te betreden. Ik ben er niet in geweest door werken aan de gevel, een stelling belemmerde de doorgang voor een rolstoel.

* Piramide Tepanapa: Inkom Zona Archeologica $ 70/€ 3,14 p/p
Marie-Claire vertrok alleen op pad naar het uitzichtpunt op de piramide en verder met een forse klim naar het Sanctuario de Nuestra Señora de los Remedios. De toegang is gratis en het wordt door de Mexicanen heel veel bezocht. De kerk staat op het hoogste punt en is bijna niet haalbaar met een rolstoel. Terwijl Marie-Claire aan haar voettocht bezig was, nam de gids mij mee via een uitgedroogd grasplein, om een kijkje te kunnen nemen op wat er rest van de piramide. Voor mij stelde het niet veel voor, hier en daar zag je putten en op 1 plaats nog een restant van wat ooit een piramide is geweest. De piramide van Cholula was ooit de grootste precolumbiaanse piramide in volume. Bij het verlaten van het terrein was het wachten op de terugkomst van Marie-Claire, die boven op de top van de berg het heiligdom uitvoerig bezocht.

* Zocalo in Cholula
Ex-Convento de San Gabriel met Franciscaanse bibliotheek en 3 mooie kerken
Capilla Real
Het oude klooster en de kerk zijn gesloten als gevolg van de laatste aardbeving. Er is gevaar voor instorting. We konden enkel een kijkje nemen van op de straat, het plein voor de kerk is hermetisch afgesloten voor bezoekers. We vertoefden nog even op de Zocalo en genoten er van de namiddagzon. De kerk op het plein was reeds gesloten, het was al na 17u.

Terug in Puebla trokken we, na een kleine verfrissing, naar het restaurant over het hotel, het Restaurant Centena Cuatro, 3 Oriente 610 Centro, Tel.: + 52/222.478.6918
Het restaurant bevindt zich op de eerste verdieping boven het Cortesiano Hotel, er is een grote lift aanwezig. Het is er goed tafelen, best vooraf een plaats reserveren. Wij betaalden er voor een goede maaltijd met MasterCard $ 583/€ 26,14 drank en fooi inbegrepen.

Zondag 25/2 S.S. Puebla ½ dag - naar Oaxaca

½ dag Puebla:
* Kloosterkerk Santo Domingo de Guzmàn met de kapel de Nuestra Señora del Rosario.
Het buitenaanzicht van klooster en kerk stelt niet veel voor, het is sober gehouden. De barokke kerk heeft enkele prachtige kapellen, die worden gerekend als de mooiste van het land. Een treffend voorbeeld hiervan is de rijk versierde Capilla de Nuestra Señora del Rosario. Het is een werk uit de 17e eeuw, de piek van het barokke nieuwe Spanje, werd in die tijd beschreven als “The House of Gold” en ook beschouwd als het achtste wereldwonder.

Het is één van de grootste artistiek religieuze realisaties in Mexico. Het is gelegen aan de Avenida 5 de Mayo en 4 Poniente, in het historisch centrum. Je komt erin via enkele hellende vlakken. De kerk op zich is mooi, maar de kapel van O.L. Vrouw van de Rozenkrans is gewoon subliem. Als er licht op het altaar wordt gezet, weet je niet waar je eerst moet zien. Alles wat met goud overdekt is, schittert. Je blijft ernaar kijken.

* Casa de Alfeñique: Historisch Museum
Gesloten als gevolg van de aardbeving. Er is schade aan de voorgevel rechtsboven en de zijgevel is helemaal gestut.

* Talavera: aardewerk beschilderd met bloemen
Authentiek Talavera aardewerk komt alleen van de stad San Pablo del Monte in Tiaxcala en de steden Puebla, Atlixco, Cholula en Tecali, alle vier steden liggen in de staat Puebla, vanwege de kwaliteit van de natuurlijke klei die er ontgonnen wordt en de productietraditie die teruggaat tot de 16e eeuw. Het aardewerk was oorspronkelijk alleen in blauw gedecoreerd, maar nu vind je ook aardewerk in andere kleuren. De productie van dit keramiek werd in Puebla sterk ontwikkeld door de beschikbaarheid van fijne kleien en de vraag naar tegels van de nieuw opgerichte kerken en kloosters.

* Teatro Principal: Open alle dagen 8-17u, inkom $
8 Oriente s/n, hoek met 6 Norte, Colonia Pueblo Centro
Het Teatro Principal is het meest vooraanstaande theater van Puebla. Het werd voltooid in 1760 en werd geopend door Miguel de Santa Maria. Het is hiermee het oudste nog actieve museum van het land. We zijn er niet binnen geweest, enkel een foto genomen van de gevel.

* Iglesia San Francisco: 8-20u
De Iglesia San Francisco heeft een mooie gevel, het interieur is heel simpel gehouden. Voor het plein aan de kerk zijn enkele treden, er ligt ook een hellend vlak, zodat je er met een rolstoel gemakkelijk aan komt. Aan de ingang van de kerk ligt aan één van de deuren ook een hellend vlak, dat je over de overstap brengt.

Na dit laatste bezoek zakten we af naar het hotel, om de koffers op te halen en met een taxi te vertrekken naar de busterminal van Puebla. Voor de korte rit betaalden we $ 80/€ 3,59.
Het is een zeer goed en modern uitgerust busstation. Je bagage gaat door een scanner en je handbagage wordt ook nagezien. We hadden een busticket van ADO en betaalden hiervoor $ 383/€ 17,17 p/p. Het vertrek van de bus was precies om 15.45u met aankomst in Oaxaca na 4.50u bus om 20.35u. De afstand is ook niet weinig, +/- 340km.
Een taxi was bij de hand, voor de rit van de busterminal naar het hotel Casa Antigua betaalden we $ 60/€ 2,69.

Maandag 26/2 Oaxaca

Streek van de cacao: mole negro: saus op basis van chocolade
Het Zuid-Mexicaanse Oaxaca is één van de steden waar je de Mexicaanse cultuur optimaal kunt ervaren, dankzij de bijzonder mix van indiaanse en koloniale invloeden. De stad bevindt zich in een gebied dat ooit beheerst werd door de Zapoteken en Mixteken en rondom de stad liggen enkele interessante vindplaatsen, waaronder het machtige Monte Albàn. De inheemse sfeer vind je volop terug op één van de kleurrijke stadsmarkten van Oaxaca. Het aangename koloniale centrum met zijn barokke kerken en musea is een feest voor het oog.

S.S. Oaxaca
* Iglesia de la Compañia de Jesus: Open alle dagen 9-18u, gratis
Op weg naar de Zocalo passeerden we deze kerk als eerste bezienswaardigheid in Oaxaca. De Jezuïetenorde was de eerste religieuze congregatie die zich in Oaxaca vestigden. Zij bouwden deze kerk en het klooster, die zij beiden aan de bisschop van Oaxaca schonken op het einde van de 18e eeuw. Het geheel werd in 1933 uitgeroepen tot historisch monument. De kerk is niet echt bijzonder, zo min buiten als binnen. Met een rolstoel is het moeilijk haalbaar, er zijn enkele treden aan de ingang.

* Zocalo met Plaza Alameda Leon
Dit centrale plein, ook gekend als Plaza de Armas, is het toeristische hart van de stad, waar de meeste bezienswaardigheden te vinden zijn. Het is een heerlijke plek om even te vertoeven, wat te drinken op de vele terrasjes en naar mensen te kijken, zeker naar de kleurrijke inheemse gezelschappen die er voorbijkomen. Het is op de duur, wie kijkt naar wie. De Zocalo is een populaire ontmoetingsplaats voor de plaatselijke bevolking, met spelende kinderen en verkopers van ballonnen, snoep en snacks.

* Palacio de Gobierno met Museo del Palacio
Aan de zuidkant van de Zocalo bevindt zich het Palacio de Gobierno. Vroeger was hier het stadhuis, maar tijdens de sociale onlusten in 2006 werd het zwaar beschadigd. Daarna werd besloten er het Museo del Palacio van te maken, gewijd aan de staat Oaxaca. Het is een mooi gebouw met een kaal interieur.

* Catedral de Nuestra Señora de la Asuncion
Aan de noordzijde van de Zocalo staat de kathedraal van Oaxaca. Met de bouw van de Catedral de Nuestra Señora de la Asuncion is gestart 14 jaar nadat de stad was gesticht in 1535, maar ze zou pas in 1773 in gebruik worden genomen, als gevolg van aardbevingen. Het is een meesterwerk van Mexicaanse barokke architectuur, hoewel sommige delen zoals de torens, later werden toegevoegd. Hoogtepunten van de kathedraal vormen de barokke gevel en het bronzen orgel.

* Calle Alcala: Autovrije straat die naar de kerk van Santo Domingo loopt.
* Templo de Santo Domingo: 7-13u/16-20u met Capilla de la Virgen del Rosario
Volgens veel Mexicanen biedt de kerk van Santo Domingo het mooiste staaltje barok van Mexico. Met de bouw is begonnen in 1572 en zou in totaal 200 jaar in beslag nemen. De sobere renaissance muren zijn versierd met mooie ornamenten en reliëfs. Het interieur vormt een schril contrast met de buitenkant. Het interieur omvat prachtig stucwerk en muurschilderingen. Enkele hoogtepunten vormen de Capilla del Rosario, een kapel met schilderingen van heiligen en een bijzondere stamboom, aangebracht op het plafond bij de hoofdingang, van de stichter van de orde der dominicanen, Dominicus Guzmàn. De kerk bevindt zich op een goede 700 meter van de Zocalo. Mooi ‘s avonds tijdens de kaarsverlichting.

Rond de middag zochten we een restaurant op de Zocalo op om de honger te stillen. Van de lunch genoten we in Restaurante Tres Bistro, Calle Portal de Flores 3 op de Zocalo. Je kunt beneden op het terras plaatsnemen of boven aan het open raam. Wij opteerden voor het laatste. Er is een korte lift. Onze lunch kostte, drank en fooi inbegrepen $ 346/€ 15,52 die we betaalden met MasterCard. Het was verzorgd en heel lekker, maar een te grote portie.
Na de lunch maakten we werk van het zoeken naar betaalbaar vervoer voor twee dagen. We konden een wagen met chauffeur op de kop tikken bij een touroperator in Alameda de Leon No 1, gelegen tegenover de kathedraal. Tel.: + 52/516.2482 GSM: + 52/951.146.3774
Voor de twee dagen betaalden we $ 2.100/€ 94,17

* Museo Rufino Tomayo: 10-14u/16-19u, inkom $ 90/€ 4,04 p/p
Het museum is gebouwd door de schilder Rufino Tamayo en heeft als doel de inspiratiebronnen van de kunstenaar bekend te maken bij het grote publiek. Ze symboliseren drie van de meest representatieve periodes van de Mexicaanse kunst: prehispanic, viceregal en modern. Marie-Claire heeft het museum alleen moeten bezoeken, bij de ingang zijn twee hoge treden en hulp was er niet te bespeuren.

* Templo de San Felipe Neri
De kerk is opmerkelijk omdat het de plaats is waar Bénito Juarez in 1843 huwde met Margarita Maza. Met de bouw van de huidige kerk is begonnen in 1730, ze was voltooid in 1803. In tegenstelling tot de meeste kerken bleef ze grotendeels intact na de onteigening van kerkelijke eigendommen door de federale overheid in 1859.
De kerk staat om de hoek, als je van het Museo Rufino Tamayo komt. Bij de inkom zijn er eerst drie treden en daarna een hellend vlak. De kerk heeft een prachtige voorgevel.

* Basiliek de la Soledad
Het heiligdom van O. L. Vrouw van Soledad is uitgeroepen tot patroonheilige van Oaxaca in 1909. De basiliek is meest opvallend door zijn artistieke constructie. De kerk werd gebouwd op de plaats waar het beeld van de Maagd in 1543 in een doos verscheen. Het kleine museum naast de basiliek toont de geschiedenis van de verschijning en een varia aan liturgische objecten. De Virgen de la Soledad wordt telkens op 18 december gevierd.
De basiliek wordt door UNESCO als werelderfgoed beschouwd. Ze heeft een prachtige voorgevel, ’s avonds mooi verlicht. Het interieur is mooi.
De kerk ligt op 6 blikken ten westen van de Zocalo tegenover de school voor schone kunsten en naast de Plaza de Dansa. Als je op deze manier naar de Zocalo terugkeert, sta je voor een hoge trap die je moet afdalen. Met de hulp van bereidwillige aanwezigen lukt het wel. Wij kwamen uit een andere richting, daar zijn meerder hellende vlakken. We keerden wel terug via de trap.

Voor het avondmaal kozen we het Restaurante El Asador Basco, Portal de Flores # 10 alto, Zocalo. Tel.: + 52/51.44755 Website: www.asadorbasco.com E-mail: reservaciones@asadorbasco.com Het restaurant is op de verdieping en er is geen lift. Een vriendelijk ouder heerschap zorgde voor de nodige manschappen om mij in mijn rolstoel naar boven te dragen. We konden plaatsnemen tegen de reling, zo hadden we een goed zicht op het plein en de flanerende mensen onder ons. Op zeker ogenblik hoorden we muziek en de aanwezigen onder ons begonnen te dansen. Zo zie je hoe opgewekt Mexicanen zijn. De voorgeschotelde maaltijd was heel lekker, jammer dat we niet alles konden opeten, het was veel te veel. We betaalden $ 508,20/€ 22,79 met MasterCard drank en 10% fooi inbegrepen..

Dinsdag 27/2 Omgeving Oaxaca

Precies 8.30u pikte Omar, de chauffeur voor vandaag, ons op aan het hotel, om enkele plaatsen in de omgeving van Oaxaca te bezoeken.

* Mercado de Artesanias Santa Maria Atzompa: pottenbakkers, 6km noordwest van Oaxaca. Slechts enkele blokken voorbij de felgekleurde kerk in Santa Maria Atzompa heeft Rufina een ambachtelijk keramisch atelier gecreëerd in haar achtertuin. Zij en haar gezin wonen op slechts enkele kilometer buiten Oaxaca. Ze werkt er samen met haar zus en andere familieleden om klei te veranderen in prachtige keramische meesterwerken. Op de leeftijd van 10 jaar werd Rufina de kunst van het keramiek geleerd door haar grootmoeder en heeft zij bijna 30 jaar geoefend. Om het aardewerk te maken, neemt ze een handvol klei, plaatst het op een platte schijf en begint die te draaien met een hand. Terwijl één arm de schijf ronddraait, vormt ze met de andere hand het ontwerp. Dit proces is zeer intensief en handmatig, maar ze gaat gracieus verder zonder de hulp van enig apparatuur. Na enkele minuten verandert zij een klompje klei in een kunstwerk.

 Omar, onze chauffeur,bracht ons bij het atelier. In geen tijd was de vriendelijke Rufina bezig een kunststukje te maken. Het was een interessante ontmoeting. Na de demonstratie liepen we even door de winkel, waar allerlei stukjes tentoon gesteld staan.

* Monte Alban (Zapoteken): Open elke dag 8-17u, Inkom $ 70/€ 3,14 **** Op 10km ten westen van Oaxaca bevindt zich Monte Alban.
In het midden van dit groots archeologisch complex is het uitgestrekte Gran Plaza gelegen, het hoofd plein waar vermoedelijk ceremonies en markten werden gehouden. Aan de oostkant is het balspelplein, die is uitgerust met steile tribunes en een smal speelveld. Het Edificio de los Danzantes is ook het zien waard. Het gebouw heeft reliëfs en hiërogliefen. Het grootste gebouw op de site is het noord platform, waar een wijde trap naartoe leidt.
Van de hooggelegen plateaus kan je prachtige panoramische foto’s maken van het complex, de groene velden en de wijde omgeving. Normaal is het centrale plein toegankelijk met een lift, na de laatste aardbeving heeft die haar geest gegeven, voor hoelang? Het terrein is vrij vlak tot bij de trap. Met de hulp van de chauffeur, Omar, en een toerist ben ik boven op de trap met een 8-tal hoge treden geraakt. Vanaf daar had ik een overzicht op het ganse complex. Terwijl Marie-Claire haar bezoek bracht aan de site, wachtte ik onder een boom, beschut tegen de zon.

* Valle de Zimatlàn
Ex-Convento Santiago Apostol Cuilapan: 9km Z/W van Oaxaca, Oud Dominicaans klooster: 9-17u
Inkom $ 45/€ 2,02 p/p ***
Het voormalig klooster staat in het dorpje Cuilipam de Guerrero. Het ex-klooster ligt op een groot vredig terrein aan de weg die door Cuilipam loopt. De kerk van het voormalige klooster is vrij klein, maar het kloostergedeelte en de kapel zonder dak zijn redelijk groot. Als je rondloopt in het klooster, kom je frescoschilderingen uit de 16e eeuw tegen. Met een rolstoel kan je enkel genieten van het gelijkvloers. De verdieping is enkel voor valide personen weggelegd.

* San Martin Zilcajete: 24km ten zuiden van Oaxaca
Houten voorwerpen (Alebryes): meestal beschilderd, de beeldjes zijn gebaseerd op Zapoteekse mythologie. Ze worden vervaardigd in het atelier van Jacobus & Maria Angeles, die je aantreft in Callejon del Olvido 9, San Martin Zilajete. Jacobo staat bekend om zijn, met de hand gesneden en geverfde alebrye figuren. Meestal is het houtsnijwerk van dieren, geschilderd in felle kleuren en gedurfde ontwerpen. Hij werkt samen met zijn vrouw Maria del Carmen Mendoza.

Terwijl Jacobo alebryes blijft creëren, wordt een groot deel van de productie door jongere leden van de familie Angeles gedaan. Het atelier dat we bezochten is een familiebedrijf van drie generaties. We kregen een uitleg over de bewerking, na het houtsnijwerk, het drogen in de zon, dan in benzine dompelen om insecten te doden. Terug laten drogen, waarna eventuele barsten worden gedicht met een houtpasta, opgeschuurd en gepolijst. Daarna wordt het geschilderd met natuurlijke producten. Het resultaat mag zeker gezien worden. Een exemplaar kopen, zou een risico zijn, we hadden nog een hele reis voor de boeg met bussen en waar steek je zulks de ganse tijd.

* San Bartolo Coyotepec: 11km ten zuiden van Oaxaca
Gekend om zijn pottenbakkerijen (Barro Negro), zwarte keramiek
Alfareria Doña Rosa: Er is alleen een toonzaal, na het bezoek hadden we er geen enkel idee van hoe het procedé verloopt. Het is mooi maar niet direct een ommetje waard.

Bij terugkomst in Oaxaca vroegen we Omar te stoppen in de buurt van de Zocalo. We genoten er van een optreden op een podium, waarna we terugkeerden naar het Restaurante El Asador Basco. Het was er gisteren goed, waarom dan een andere plek zoeken. De oudere man was weer onmiddellijk paraat en trommelde enkele jonge mannen op, om de klus te klaren mij naar boven te dragen. Voor weer een voortreffelijke maaltijd betaalden we $ 622/€ 27,89 met MasterCard drank en 10% fooi inbegrepen.

Woensdag 28/2 Omgeving Oaxaca

We wilden vandaag ook vertrekken om 8.30u, de chauffeur was er maar moest wachten op de komst van Omar. Het werd uiteindelijk 9.15u eer we konden aanzetten.

* El Tule: 10km ten oosten van Oaxaca El Arbol del Tule is de grootste boom ter wereld. El Arbol del Tule is een cipres die in het plaatsje Santa Maria del Tule staat. De boom heeft een omtrek van 36,20m en een diameter van 11,62m en heeft daarmee de dikste stam ter wereld. Het dikterecord is echter ietwat controversieel. Hoewel DNA-onderzoek heeft aangetoond, dat het inderdaad één boom betreft, wordt door critici gesteld dat het om meerdere stammen van dezelfde boom gaat. Men schat dat de boom tussen 2.000 en 3.000 jaar oud is.

* Teotitlàn del Valle: 25km van Oaxaca
Weefdorp (wollen doeken): Mercado de Artesanias
Het dorp is bekend voor zijn textiel en vooral dekens, die op handbediende weefgetouwen worden geweven. De wol wordt met natuurlijke kleurstoffen geverfd. Ze combineren Zapoteekse met eigentijdse ontwerpen, zoals reproducties van werk van beroemde kunstenaars.
Mooie kerk: Preciosa Sangre de Cristo: Open 6-18u
In de kerk zijn mooie fresco’s aangebracht op de muren en op het plafond van de koepel.

* Hierve El Agua: Op 14km Z/O van Mitla, Inkom $ 25/€ 1,12 p/p, parking $ 50/€ 2,24
Hierve El Agua bestaat uit natuurlijke rotsformaties, die lijken op een waterval. Het komt door de opeenhoping van mineralen die door bronwater afgezet zijn en dat duizenden jaren over de rotsen heeft gestroomd. Het is één van de verkalkte watervallen in de wereld, de andere is in Pamukale in Turkije. Er zijn thermale baden, die door bezoekers veelvuldig worden gebruikt.
Vanaf de parking moet je er te voet naartoe. Met een rolstoel is het moeilijk haalbaar door het oneffen pad dat daarbij nog stijgt. Het is in ieder geval mooi, heb ik later gezien op de foto’s.

* Mitla: 46km van Oaxaca: 8-17u, Inkom $ 70/€ 3,14 p/p, Zapoteken ****
Na het verval van Monte Albàn werd Mitla een belangrijke Zapoteekse en Mixteekse stad. Toen de Spanjaarden aankwamen, werden veel tempels en gebouwen van Mitla verwoest. Dit maakt dat Mitla als geheel minder spectaculair oogt dan Monte Albàn. Toch zijn de precolumbiaanse ruïnes een bezoek waard, vanwege de sierlijke steenwerken, maar ook gezien het historisch belang van de precolumbiaanse stad. Eén van de vijf overgebleven gebouwen is Grupo de las Columnas, een voormalig paleis. Vlakbij de ruïne staat de kerk San Pablo, een kerk gebouwd door de Spanjaarden met de stenen van de door hen afgebroken tempels. Ook interessant zijn de tombes van de Zapoteekse koningen en priesters, die je aantreft in het noordelijke en oostelijke deel van het complex. Het is moeilijk haalbaar met een rolstoel. Vanaf de afslag van de gewone weg krijg je af te rekenen met kinderkopjes, wat rijden niet echt aangenaam en zeker niet gemakkelijk maakt, zowel voor de begeleider als voor de passagier. Op de site zelf liggen hier en daar hellende vlakken. Het is misschien te doen bij minder warm weer.

* Tlacolula: Iglesia y Capilla del Santo Cristo uit de 16e eeuw, 31km van Oaxaca ***
De kerk heeft een sobere gevel, het interieur is gewoon prachtig versierd met felkleurige fresco’s en ornamenten aangebracht op muren en plafond. Je weet niet waar je eerst moet zien. Het is licht overdadig maar toch mooi. Er zijn een drietal treden aan de binnenkoer, verder is het vlak en goed haalbaar met een rolstoel.

* Mescal distillerijen: Don Agave Tel.: + 52/951.204.7286
Website: www.mezcaldonagave.com E-mail: humbertobalderas@hotmail.com
We kregen een rondleiding in het bedrijf en daarbij werd uitvoerig het volledige verloop van het proces uitgelegd. Na dit deskundig gedeelte was het tijd voor een proeverij, tenminste voor Marie-Claire. Ik kon jammer genoeg niet meedoen aan de proeverij. Op het einde konden we het niet laten, een fles mezcal te kopen. Ze werd heel goed vergepakt, om veilig in de bagage te kunnen meenemen.

* Iglesia de San Jeronimo in Tiacochahuya: 10-14u/16-20u
De voorgevel van de kerk is heel sober. Het interieur daarentegen is overweldigend mooi, feitelijk zijn de muren en het plafond wat overladen met allerlei motieven en heiligenbeelden. Een zijkapel is overdreven versierd met bloemenmotieven, zowel de muren als het plafond en de koepel. Er zijn een zestal treden om de binnenkoer te betreden.

Bij terugkeer in Oaxaca stapten we van het hotel naar de Zocalo en zochten een vrij plaatsje op het terras van het Restaurante Del Jardin, Calle Portal de Flores 10 op de Zocalo. Voor een goede maaktijd betaalden we met MasterCard $ 336/€ 15,07 drank en 10% fooi inbegrepen. In dit restaurant kan je iedere avond genieten van live muziek.

Donderdag 1/3 Van Oaxaca naar San Cristobal de las Casas

Vermits we nog even tijd hadden voor we naar de luchthaven moesten vertrekken en op maandag het Centro Cultural Santo Domingo gesloten was, namen we er nu even de tijd voor. Na het ontbijt stapten we op en waren veel te vroeg aan het museum, dat pas om 10u opent.
* Centro Cultural Santo Domingo: Di-Zo 10-18.15u, Ma gesloten, inkom $ 70/€ 3,14 p/p
Macedonia Alcala esq. Adolfo Guerrion s/n Tel.: + 52/951.516.2991
E-mail: centroculturalsantodomingo@gmail.com
Het is gelegen naast de Iglesia de Santo Domingo in dito klooster. Het is het beste regionaal museum van Mexico. De mooiste kunstschat vind je in kamer III (eerste verdiep rechts boven). Dit heel interessant cultureel centrum bevindt zich in een voormalig klooster, waarbij ook de kerk hoorde. Het is uitgerust met een prachtige botanische tuin, een universiteitsbibliotheek, een boekenwinkel en een museum gericht op precolumbiaans handwerk uit de staat Oaxaca. Hiertoe behoren ook de kunstschatten van graf 7 afkomstig uit Monte Alban.
Alleen het gelijkvloers kan met een rolstoel, er is geen lift. Beneden is een uitgebreide bibliotheek. De bovenverdieping is gewoon prachtig. Het loont zeker de moeite er een bezoek aan te brengen.

Na het bezoek aan het cultureel centrum werd het tijd om op te krassen naar het hotel, de bagage te nemen en in de gevraagde taxi te stappen voor de rit naar de luchthaven. De rit kostte $ 200/€ 8,97. Het inchecken verliep heel vlot en de assistentie liet niet lang op zich wachten. We wisten nog niet exact aan welke gate we moesten zijn, aan de balie konden ze het nog niet zeggen. Het zou op de infoborden komen. Rond 13u wisten we het en we waren precies waar we moesten zijn. Voor de start van het inschepen verschenen twee assistenten. Over de tarmac werden we tot bij het vliegtuig gevoerd en met een smal rolstoeltje brachten ze mij, via een trap achteraan het toestel, op mijn plaats. We verlieten Oaxaca om 14.05u en landden in Tuxtla Gutierrez om 15.25u. Tijdens de vlucht werden we vergast op een kleine versnapering en gratis drank, wat een service en dat voor een korte vlucht. Na het ophalen van de bagage zochten we een balie op voor een taxi. Het was een vaste prijs en bij iedereen dezelfde, voor $ 810/€ 36,32 kon een chauffeur ons naar San Cristobal de las Casas brengen. Aan de chauffeur vroegen we een drietal stops aan de Canyon Sumidiro.

In vliegende vaart vertrok hij van de luchthaven en hij bleef de ganse rit rijden als een bezetene. Als we de canyon naderden, maanden we hem nog eens aan tot stoppen maar zonder resultaat. Uiteindelijk is hij moeten terugkeren en op een plek stoppen, om ons de mogelijkheid te geven een foto te nemen. Op gevaar te worden aangereden is Marie-Claire de baan overgestoken, enkele kiekjes gemaakt en terug ingestapt. De dolle vaart ging verder tot in San Cristobal. Hoe vlugger hij gelost was, hoe sneller hij aan een volgende rit kon beginnen.

Het inchecken in het hotel verliep naar behoren en de kamer was meer dan in orde. Na installatie op de kamer hielden we het rustig voor de rest van de dag. Voor het avondmaal kozen we het Restaurante El Caldero, Insurgentes 5A, Centro Ciudad
Tel.: + 52/967.116.0121 E-mail: elcaldero@live.com.mx
Het restaurant is slechts 1 blok verwijderd van het hotel. Veel zaaks was het niet, in de nabije omgeving waren niet veel mogelijkheden en we waren te moe om ver te lopen. De maaltijd was niet bijzonder en de helse muziek stoorde bij het eten. Voor de maaltijd betaalden we cash $ 272/€ 12,20 drank en fooi inbegrepen.

San Cristobal de las Casas is de centrale stad en uitvalsbasis van Chiapas. De stad ligt op 2.100m hoogte in een koele vallei omgeven door dennenbossen. Het sfeervolle Sancris, zoals de bewoners het noemen, is het kloppende hart van de nog levende indianencultuur in Mexico. Het is er koeler en er is veel te beleven, zeker als je zin hebt iets meer te weten te komen over het leven van de indianen van nu. Iedere dag komen de kleurrijke bewoners van de omliggende bergdorpen naar de markt van San Cristobal, om hun zelf geweven kleding en andere spullen te verkopen. Je komt ze ook tegen in de gezellige straten van de stad. In de omliggende dorpen kan je goed zien hoe de kleurrijke bevolkingsgroep leeft met al hun bijzondere rituelen. De gevolgen van recente aardbevingen waren goed te merken in het straatbeeld. Verschillende oudere mooie gebouwen en kerken waren voor het publiek gesloten en gestut of zelfs helemaal ingepakt.

* Iglesia Sta. Lucia (blauw-wit)
Veel hebben we er niet van gezien, de kerk was helemaal ingepakt na de recentste aardbeving.

* Arco del Carmen + Centro Cultural El Carmen, 9-14u/16-20u
De gevel is niet zo speciaal, de kerk zelf is niet bijzonder maar is mooi door de massa bloemen die overal de kerk versieren.

* De Kathedraal stond volledig afgezet met platen. Na de laatste aardbeving werd het gebouw nogal ernstig beschadigd. Er was nu ook nog instortingsgevaar. De platen rondom de kathedraal zijn ondertussen opgesmukt met mooie graffiti. We hebben het op de gevoelige plaat vastgelegd.

* Museo Mexoamericano del Jade: 16 de septiembre 16, Centro Historico ***
Open 12-20u, inkom $ 30/€ 1,35 p/p
Tel.: + 52/967.678.1121 E-mail: jade@atctours.com.mx
Het jademuseum brengt je in vervoering, zoveel schitterende voorwerpen die in jade gemaakt zijn, doet de bezoeker duizelen. Het is overweldigend, een verpletterend mooie belevenis. Aan de inkom is er een opstap, verder is het zo goed als vlak. Het loont zeker de moeite er een bezoek aan te brengen.

* Iglesia y Ex Convento Santo Domingo de Guzmàn: Open 6.30-14u/16-20u, gratis
De kerk staat op een kleine heuvel. Om er te komen moet je een hoge trap op, met de hulp van enkele mannen ben ik boven geraakt. Bovenaan de trap liggen kinderkopjes, wat rijden moeilijk maakt. De gevel is uitgevoerd in prachtige barok van Chiapas. Het interieur van de kerk is in slechte staat. Restauratiewerken kunnen slechts gebeuren met .i giften van de bevolking. De overheid doet er niets aan.
Chiapas is dan ook een achtergestelde staat in Mexico. De kerk is omgeven door een massa kraampjes, het is er dagelijks een druk bezochte ambachtenmarkt.
* Centro de Textiles del Mundo Maya: Open 9-18u, Inkom $ 60/€ 2,69 p/p ***
Het museum bevindt zich op de bovenverdieping van het Ex Convento de Santo Domingo. Je kunt er met een lift naar boven. Foto’s nemen is er taboe, bij de inkom moet je het fotomateriaal afgeven, je krijgt er een bewijs van. Als je foto’s neemt, is het mogelijk de dessins over te nemen en verder te verkopen. In elke kamer zit een persoon om je te controleren, of je niet stiekem kiekjes maakt met je GSM. Naast stukken stof in allerlei kleuren en met verschillende dessins vind je er evengoed afgewerkte kleding. Het is de moeite om er een kijkje te nemen.

* Museo del Cacao: 11-21.30u, gratis
Het museum bevindt zich in Calle 1 Marzo op de eerste verdieping. Beneden kan je iets drinken, cacao en chocolade kopen in hoeveelheden naar believen. Marie-Claire nam een vluchtig kijkje in het museum boven, we dronken er iets en stapten op.

* Na Bolom museum: Open 7-19u, Inkom $ 60/€ 2,69 p/p, Website: www.nabolom.org
Je komt er door op de hoek van Real de Guadelupe met Vicente Guerrero af te slaan. Het is dan nog een vijftal blokken verder tot het museum. Je ziet er een verzameling foto’s van de fotografe en haar echtgenoot archeoloog. Wij vonden het niets speciaal en daarvoor hadden we een lange weg afgelegd. Bij de ingang is een vrij hoge opstap, verder is het vlak.

* Iglesia de la Caridad: Open 8-19u
Deze kerk staat in de onmiddellijke buurt van de Iglesia Santo Domingo. De ambachtenmarkt reikt ook tot bij deze kerk. Door de omringende bomen en marktkramen zie je ze nauwelijks staan. Om er te komen moet je hier ook een hoge trap op. De voorgevel is maar gewoon, in het interieur heeft een barok retabel van de H. Maagd en een ander van de Zwarte Christus van Esquipulas in Guatemala.

* Real de Guadelupe is een gezellige autovrije straat, waar je terecht kunt in bars, restaurants, reisbureaus en winkels met een varia aan souvenirs. De straat loopt ietwat op, als je van de plaza vertrekt. Ze loopt heel ver tot aan de trap van de Iglesia de Guadelupe. Tot bij de kerk zijn we niet geweest, Marie-Claire zag het niet zitten om zover bergop te gaan. Wanneer je er aankomt moet je nog een hele rist treden op eer je de kerk bereikt.

In Real de Guadelupe hebben we een wagen met chauffeur kunnen op de kop tikken voor de rit van San Cristobal naar Palence met enkele stops onderweg voor $ 2.300/€ 103,14, bedrag dat we cash moesten betalen. Nadat dit geregeld was, was geld wisselen de boodschap en we hadden geluk. Voor 1 euro kregen we nu $ 22,60, het mag al eens meevallen ook. Nu we toch in deze straat ronddoolden, konden we er beter een restaurant binnen stappen. Het werd Restaurante El Argentino Parrilla, Real de Guadelupe 13 D
Tel.: + 52/967.631.7150 E-mail: elargentinosancris@gmail.com
Het is een veel beter eetgelegenheid dan gisteren. De prijs was natuurlijk in verhouding. We namen voor ons twee 1 steak van 300 gram met salade en papas fritas en bier en Cola. Voor een degelijke en verzorgde maaltijd betaalden we $ 704/€ 31,57 met MasterCard, drank en fooi inbegrepen. We kunnen dit restaurant ten stelligste aan iedereen aanbevelen.

Zaterdag 3/3 Omgeving van San Cristobal

Na het ontbijt vertrok Marie-Claire te voet naar de plaats waar de colecivo’s vertrekken naar San Lorenzo de Chamula. Ze betaalde $ 18/€ 0,81voor het gemeenschappelijk vervoer.

In de dorpen San Juan de Chamula en San Lorenzo de Zinacantàn kan je zien hoe het leven van de indiaanse bevolking tegenwoordig in elkaar zit. Deze dorpen hebben een eigen manier van leven en religieuze gewoonten. De indianen hebben hun eigen wetten en traditionele rechtspraak, los van die van Mexico. De inwoners van beide dorpen zijn de Tzotzil. Zij geloven bijvoorbeeld dat boze geesten je lichaam verlaten, als je een boer laat en daarom wordt overal groot geadverteerd door Coca Cola. Behalve frisdrank wordt behoorlijk wat alcohol genuttigd, omdat je in een alcoholroes met geesten schijnt te kunnen spreken. Het meest bijzondere verhaal is, dat de Maya Tzotzil geloven dat je ziel na de dood door een hond een rivier wordt overgezwommen naar het hiernamaals. Je zult ze nooit gemeen zien doen tegen een hond, want het zal maar net degene zijn, die je naar de overkant zal brengen.

* San Juan de Chamula (Tzotzil): 10km van San Cristobal: Open 7-18u, Inkom $ 25/€ 1,12
Het meest interessant is een bezoek aan de kerk van Chamula, want het is geen gewone katholieke kerk. Binnen doen de indianen hun rituelen met tientallen kaarsen en zelfs met kippen en de vloer is bezaaid met dennengroen. De manier waarop de mensen hier hun geloof beleven, is heel bijzonder. Het katholicisme is hier vermengd met de indiaanse religie. Het wordt syncretisme genoemd. Een gids meenemen is geen overbodige luxe.
Het magische dorp San Juan de Chamula ligt in een bergachtig gebied en wordt bevolkt door de Tzotzil, een inheems Mayavolk. Het dorpje heeft een eigen leger en politiemacht en de Mexicaanse autoriteiten hebben er niets te zeggen. Het is de Spaanse kolonisten ook nooit gelukt om het er voor het zeggen te krijgen en tot op vandaag geldt dat ook nog voor de Mexicaanse overheid. Het spirituele centrum van het dorp is de Iglesia de San Juan, een wit geschilderde kerk waar hun rituelen worden uitgevoerd. Het is heel streng verboden binnen foto’s te maken, maar wat hier gebeurt is vrij bizar. De grond is niet alleen bedekt met dennennaalden en brandende kaarsen, tegen de muur staan tientallen heiligenbeelden.

In San Juan de Chamula nam Marie-Claire een taxi naar San Lorenzo de Zinacantàn en be-taalde $ 80/€ 3,59 voor de rit.

* San Lorenzo de Zinacantàn (Tzotzil): 11km N/W van San Cristobal
Circa 98% van de bevolking in dit dorp bestaat uit Tzotzil Maya. Zinacantàn betekent letterlijk “land van vleermuizen” en komt uit de Nahuati taal. In de loop van het jaar worden veel religieuze feesten gevierd. Voor ieder feest draaien drie groepen mensen op voor de organisatie en de kosten. Ze worden elk jaar gekozen door de inwoners van het dorp.

Als het bezoek aan het tweede dorp afgelopen was, stapte Marie-Claire in een taxi en betaalde $ 20/€ 0,90 voor de rit naar het hotel in San Cristobal, waar ze mij rond 14u vervoegde. Ze was wel in de gelegenheid om iets tussen de kiezen te steken, maar dorst had ze wel. In het hotel was dit geen probleem en een fris drankje kon er wel in. Als de dorst gelaafd was, trokken we terug het centrum in.

* Museo del Ambar de Chiapas: Inkom $ 10/€ 0,45 p/p, open 10-14u/16-20u
Calle Diego de Mazariegos 23C, Parque de la Merced, Centro Historico
Tel.: + 52/967.674.5899 Website: www.museodelambar.com
Het museum bezit een grote verzameling amber in diverse maten en meerdere kleuren. Het is geen groot gebouw, maar het loont de moeite er een kijkje te gaan nemen. Bij de ingang is 1 hoge opstap, verder is de tentoonstelling vlak. Er is een kleine winkel aan verbonden voor liefhebbers van amber. Wij zien het wel eens graag, maar zouden het nooit kopen.

Van het avondmaal genoten we in Pizzeria El Punto in Plaza San Agustin
Avenida Miguel Hidalgo y Cuauhtémoc, Calle Niños Héroes 4, Zona Centro
Tel.: + 52/967.116.0166 Sluit om 23u
Het is er gezellig tafelen, is kindvriendelijk en er is plaats voor rolstoelgebruikers. Als je weet dat je er gaat eten, reserveer dan beter op voorhand. Wij hadden het niet gedaan en hebben even moeten wachten voor we konden plaatsnemen. De bestelde pizza was heel lekker en de wachttijd viel best mee. Het is lang geleden dat we zulke goede pizza hebben gegeten en de service was prima. Voor de maaltijd betaalden we $270/€ 12,11 cash, drank inbegrepen.

Dag 15. Zondag 4/3 San Cristobal - Agua Azul - Palenque +/- 5u - 319km

Precies op het afgesproken uur stopte de wagen aan de deur van het hotel.
* Agua Azul (watervallen): Inkom $ 40/€ 1,79 p/p voor Nationaal Park, bezoek 2 à 3u
Gelegen tussen San Cristobal en Palenque
Agua Azul is eigenlijk een heel stelsel van watervallen, die in het droge seizoen prachtig blauw zijn. Dat geluk hadden wij. In de rest van het jaar is het water eerder bruin. Het water loopt van het ene bassin in het andere. Het onderste deel is meer een poel, waarin je kan zwemmen. Even voorbij de parking heb je al een zicht op één van de watervallen, de onderste. Langs de watervallen loopt een pad omhoog en zijn er volop eettentjes en souvenirkraampjes. Verder gaan met de rolstoel was vrij moeilijk, er zijn enkele treden. Als Marie-Claire de meeste foto’s genomen had, nam ze mij mee naar een klein platform vanwaar ik een goed overzicht had op een deel van de waterval. De wachttijd vulde ik met het genieten van de stoeiende kinderen in het blauwe water van de benedenpoel.

* Misol Ha (watervallen): Inkom $ 10/€ 0,45 p/p, bezoek 30’ tot 1u
Misol Ha is een 35m hoge waterval in de jungle, die in een klein meertje neerstort. Je kunt hier achter de waterval komen. Het is wel aan te raden je fototoestel te beschermen tegen het spattende water van de waterval als je er onder door loopt. De waterval is gelegen op 20km van Palenque. Van onze lunch genoten we in een klein restaurant in de buurt van de waterval.
Aan de eetruimte te zien zijn ze er gewoon om toeristen te ontvangen. De voorgeschotelde maaltijd was lekker, hiervoor betaalden we $ 290/€ 13,00 cash, drank en fooi inbegrepen.

 Na de Misol Ha waterval zetten we koers naar Palenque, om er in te trekken in het Hote l Maya Tulipanes Palenque. Het inchecken ging weer vlot, de kamerkeuze was een ander paar mouwen. Uiteindelijk zijn we vrij goed terechtgekomen op het einde van een lange gang.
De rest van de dag hielden we het rustig. Marie-Claire trok er toch even op uit, om bij ADO ticketten aan te kopen voor de rit van overmorgen naar Campeche. Het busstation is amper 5’ te voet van het hotel. Het avondmaal namen we in het restaurant van het hotel. Het was lang wachten op het bestelde en het was niet zo bijster lekker. Hiervoor betaalden we met MasterCard $ 360,80/€ 16,18 drank en fooi inbegrepen.

Maandag 5/3 Palenque: 8-17u bezoek +/- 3u

Het ontbijt namen we zo vroeg mogelijk, om goed op tijd te kunnen vertrekken naar de site van Palenque.

* Site van Palenque
Open 8-16.45u , Inkom Nationaal Park $ 34/€ 1,52 p/p, Inkom site: $ 70/€ 3,14 p/p
Wij namen een taxi tegenover het hotel en betaalden $ 100/€ 4,48 voor de rit naar de site.
Voor je de site bereikt, toegang betalen voor het Nationaal Park. Neem een gids: de moeite. Wij deden het niet, maar probeerden mee te luisteren met een gids, toevallig een Vlaming. We zijn op de site geweest van 9u tot 12.30u.

In Palenque zijn bijna 200 teksten in hiërogliefen aangetroffen. Ze vertellen over de geschiedenis van een dynastie die in 431 begon met koning Bahlum-Kuk.

Over de volgende generaties zwijgen de stenen nagenoeg, tot in 615 de 12-jarige Pakal tot koning wordt gekroond. Onder Pakal de Grote (615-683) en zijn zoon Chan-Balum bereikte Palenque zijn hoogtepunt, de meeste invloed en grootste rijkdom. Vader en zoon voltooiden het paleis en lieten schitterende tempels bouwen. Daarna ging het weer bergafwaarts, zoals in de omliggende steden, De site van Palenque is mooi gelegen in de jungle, de piramides mogen niet meer worden beklommen. Dit na een dodelijk ongeval, een vrouw verloor haar evenwicht en stortte naar beneden.
Met een rolstoel is het te doen tot aan de Tempel van de Inscripties. Hier wachtte ik op Marie-Claire, ondertussen luisterde ik mee naar een uitgebreide uiteenzetting van een Nederlands sprekende gids. Voor mij is de Tempel van de Inscripties veruit het beste samen met het Paleis. De Groupa de los Cruses en del Norte zijn moeilijk haalbaar, er is een trap.

Na het bezoek genoten we van een sobere lunch aan één van de vele eetstalletjes buiten de site. Het broodje met een hotdog en een Cola smaakte ons in ieder geval. Vermits we hier geen taxi’s moesten verwachten, deed de vriendelijke dame van de eettent ons een voorstel. Voor de prijs die we aan een taxi betalen, wou haar man ons ook met zijn wagen naar het hotel brengen. We hadden nu nog een ganse namiddag om te luieren en dat deden we aan het zwembad. Beschut onder een parasol was het er aangenaam genieten van een fris drankje.

We kraamden er op toen de duisternis begon in te vallen. Vermits de maaltijd gisteren niet zo denderend was in het restaurant van het hotel, zochten we in de buurt een andere eetgelegenheid. Het werd het Restaurante K’Inichkan-Balam van Hotel Chablis, gelegen in dezelfde straat op een vijftal minuten van het hotel iets meer naar beneden. Er was meer keuze op de menukaart en voor een goede maaltijd betaalden we $ 521/€ 23,36 met MasterCard, drank en fooi inbegrepen. We zaten er op een open terras en hadden er last van muggen, dat namen we er graag bij.

Dinsdag 6/3 Palenque - Campeche: +/- 360 Km, 5.30u

De bagage was zo goed als gereed van gisterenavond, enkel de toiletzakken moesten er nog in. Het ontbijt namen we om 7u, om goed op tijd te kunnen vertrekken naar het ADO-busstation. Aan de receptie hadden we een loopjongen meegevraagd, om voor de valiezen te zorgen. Rond 7.40u waren we ter plaatse en was het wachten geblazen tot we in de bus mochten. Het
ging er heel geordend aan toe. Stipt op tijd reed de chauffeur de bus van het perron weg en begon aan de rit naar Campeche. De bus vertrok om 8u, de rit nam ruim 6 uur in beslag, zodat we om 14u in het busstation van Campeche aankwamen. De busrit kostte $ 448,50/€ 19,66 per persoon. Een taxi bracht ons van het busstation naar het hotel voor $ 50/€ 2,24.

Het inchecken in Hotel Socaire verliep naar behoren en na installatie op de kamer, verkenden we een eerste maal het oude centrum van de stad, zowel binnen als buiten de omwalling.

* Plaza Principal in Campeche
Cathedral de Nuestra Señora de la Purisma Concepcion: 6.30-21u, gratis
De kathedraal staat op de Plaza Principal. Het buitenzicht van de kerk is mooi en tevens raar. Twee verschillende torens sieren de kerk, een Mexicaanse en een Spaanse. Het interieur is sober en heeft geen uitspattingen van beelden en bladgoud. ’s Avonds is ze mooi verlicht. De gebouwen op de Plaza Principal en het plein zelf zijn ook mooi verlicht. Het is een lust voor het oog.

Er rijdt een trolley door de stad: 9-12u/17-20u, om het uur aan Plaza Principal. De trolley doet een rondrit binnen en buiten de muren van Campeche, er wordt een uitleg gegeven in het Spaans op de voornaamste plaatsen. Soms wordt er iets langer gestopt, om de gelegenheid te geven foto’s te nemen. De rondrit startte voor ons om 19u, duur +/- 1 uur en kost $ 100/€ 4,48 p/p.
Met de hulp van de chauffeur en de gids ben ik in de trolley geraakt. De rondrit is heel interessant. Je ziet op korte tijd het voornaamste in en rond de stad en zonder de minste inspanning.

Als we terug uit de trolley waren, werd het tijd voor het avondmaal en werd het zoeken naar een goed en betaalbaar restaurant. Het werd het Restaurante La Parilla, Calle 59 entre 8 y 10, op enkele minuten van de Puerto del Mar
Dagelijks open van 13u tot 2u, Tel.: + 52/981.127.1162
Het restaurant bevindt zich twee blokken van Hotel Socaire. De geserveerde maaltijd was prima verzorgd en lekker. We betaalden voor de maaltijd $ 488,96/€ 21,93 met MasterCard, fooi en drank inbegrepen.

Woensdag 7/3 San Francisco de Campeche

San Francisco de Campeche is een typisch koloniaal stadje aan de kust van Mexico. Het centrum is ommuurd door een verdedigingsmuur en de gebouwen binnen de stad zijn perfect gerestaureerd. In 1999 is Campeche toegevoegd aan de lijst van UNESCO werelderfgoed en sedertdien is de stad weer langzaam in zijn oude glorie hersteld. De kleurrijke gebouwen, het gezellige centrale plein en de mooie gigantische kathedraal maken het tot een mooie stad. Er staan veel huizen, door rijke Spanjaarden gebouwd tijdens de hoogtijdagen in de 18e en 19e eeuw. Er zijn nog altijd twee segmenten van de beroemde verdedigingsmuur en een aantal bastions, die in de muur ingebouwd zijn, die het al de tijd hebben overleefd. Een aantal van de bastions kan je bezoeken, er is een gedeelte van de muur met een museum en waar je nog over de verdedigingsmuur kunt lopen. De verdedigingsmuur is gebouwd omdat Campeche in het verleden een belangrijke handelspost was aan zee. Hierdoor werd de stad vaak aangevallen door piraten.

We hadden plaatsgenomen in de ontbijtruimte, verbonden aan het hotel en bestelden wat we hebben wilden. Na enkele minuten hadden we koffie en thee, het overige bleef gewoon weg. Na een goed kwartier zijn we opgestapt en hebben het hotel verlaten. We stapten binnen in, het Hotel Don Gustave, Calle 59 N° 4, in de onmiddellijke buurt en bestelden er een ontbijt. In geen tijd stond het bij ons op tafel en konden we van een smakelijk ontbijt genieten. We betaalden er $ 155/€ 6,95 cash voor ons twee. Nu moesten we toch niet meer met een lege maag op stap in Campeche.

San Francisco de Campeche
* Centro Cultural Casa N° 6, Calle 57: Open 9-21u, Inkom $ 20/€ 0,90 p/p
Het Centro Cultural Casa N° 6 is een mooie burgerwoning. Het is een reconstructie van een woning van de hogere burgerij uit de 17e tot de 19e eeuw. Het interieur is prachtig en gaat jaren terug in de geschiedenis.

* Museo de la Arquitectura Maya, Baluarte de Nuestra Señora de la Soledad ***
Open 9-17.30u, inkom $ 45/€ 2,02 p/p Het museum bevindt zich in de onmiddellijke buurt van de Puerta del Mar. Er staan meerdere originele Maya pronkstukken tentoon. Het is een bastion dat zijn naam ontleent aan de maagd van de eenzaamheid. Zij is de patroonheilige van de zeelieden. Het is het grootste bastion in Campeche. Het museum van de Maya architectuur is er gehuisvest. Er staan verschillende mooie originele stukken tentoon in meerdere ruimten. Het is een bezoek meer dan waard. Je komt erin zonder oneffenheden.

* Calle 59
Start aan Puerta del Mar en eindigt bij Puerta de Tierra en doorkruist het historisch centrum.

* Puerta del Mar is één van de poorten die toegang geven tot het historisch centrum. Calle 59 begint hier en eindigt bij Puerta de Tierra.

* Ex Templo de San José: 10-20u, Blauwe en gele tegeltjes
Het is zonder twijfel één van de mooiste gevels van de stad, een uitgesproken barokke stijl en belegd met blauwe en gele azulejos van het type Talavera. Het is nu een ambachtelijke bazaar. Het is te vinden op de hoek van Calle 63 en 10.

* Puerta de Tierra is een militaire constructie voor de verdediging van de stad tegen de piraten en ook als toegang tot de stad. Het is de overbuur van de Puerta del Mar.

* Baluarte de San Francisco: Calle 18
Het hoort bij de omwalling, er is een fort en een bastion. Het is te vinden aan het eind van Calle 18.

* Baluarte de Santa Rosa de San José: Bastions op de omwalling
De naam is gekozen als eerbetoon aan Rosa de Lima, de eerste heilig verklaarde van het Amerikaans continent. Boven de deur is de naam van Santa Rosa en een monogram van de Maagd Maria gegraveerd. Net als de bastions is dit vijfhoekig. Midden dit bastion is een kleine patio. Vanaf het dak kan je de drie garitones zien, die deel uitmaakten van de bewakingspost.

* El Fuerte de San Miguel: Inkom $ 55/€ 2,47
In de buurt van de Balearte de Santa Rosa namen we een taxi naar El Fuerte de San Miguel en we betaalden voor de rit $ 50/€ 2,42. Het fort is door zijn grootte en zijn geschiedenis één van de meest representatieve gebouwen van de stad. Het is zeker een bezoek waard, er staan oude Maya stukken tentoon in verschillende kleine ruimtes. Het is mogelijk om op de omwalling te gaan, niet met een rolstoel. Bij de ingang heb je een goed pad. In het fort is het vlak. Bij het buitenkomen van het fort wachten wij een taxi af, om naar El Fuerte de San Juan te gaan. Het heeft even geduurd, het is geen drukke plaats en zeker niet voor taxi’s. voor deze rit betaalden we $ 50/€ 2,42.

* El Fuerte de San Juan el Alto: Open Di-Zo 8-17u
Ma gesloten, Inkom $ 45/€ 2,02 p/p
Het is zeker de moeite, je hebt er een overzicht van de geschiedenis en over de inval van de Spanjaarden.
Bij de ingang is er een goed aangelegd pad, dat lichtjes stijgt. In het fort is het verder vlak.

* Malecon is een wandelpromenade langs de boorden van het water te bereiken met speciaal rolstoelpad. Bij gebrek aan tijd hebben we dit niet gedaan. Het was er ook te warm voor.

Aan het fort San Juan El Alto namen we weer een taxi, $ 40/€ 1,79, om de dag af te sluiten in het visrestaurant El Sabalo, Pescados y Mariscos, Avenida Costera s/n
Tel. + 52/981.121.6645
Het restaurant ligt echt tegen de zee. Het zou er kunnen gezellig tafelen zijn, moest de wind uitblijven. De geserveerde vis was in ieder geval heel lekker en vers. We betaalden er voor de maaltijd $ 506/€ 22,69 met MasterCard, drank en fooi inbegrepen. Na de maaltijd stapten we op, het personeel liep de benen van onder het lijf om ons een vrije taxi te kunnen bezorgen.
De rit van het restaurant naar de plaza kostte $ 40/€ 1,79.

In de loop van de dag hebben we een wagen met chauffeur op de kop kunnen tikken via de dienst voor toerisme. Ze bezorgde ons een adreskaartje van een klein reisbureau in Campeche. De man wou het traject Campeche-Merida voor $ 2.300/€ 103,14 afleggen, met stops aan de site van Uxmal en een tweetal haciënda’s.

Donderdag 8/3 Campeche - Merida

Precies op het afgesproken uur verscheen een chauffeur met een klein wagentje. Hoe hij het ook draaide of keerde, het lukte hem niet om bagage en rolstoel erin te krijgen. Er zat niets anders op dan een grotere wagen ophalen. Dit heeft bijna een uur geduurd, tijd die we niet konden spenderen aan geplande bezoeken. Met een uur vertraging lieten we Campeche achter ons.

Campeche - Uxmal: 166km +/- 2u
* Uxmal: Open 8-17u, inkom $ 70 + 165 = 235/€ 10,54 p/p
$ 70 is de inkomprijs, $ 165 zijn taksen in Yucatan.
Er is een groot, speciaal rolstoelparcours, mooi. Bezoek 2 à 3u
Waarschijnlijk betekent de naam Uxmal “drie maal gebouwd”, het is niet helemaal zeker.
Uxmal werd rond het jaar 500 door Hun Uitzil Chac Tutul Xiu gesticht. De macht bleef eeuwen in handen van de familie Xiu. Het grootste deel van de stad werd tussen 700 en 1000 gebouwd. Op het hoogtepunt leefden er zo’n 25.000 personen. Rond 1200 verloor de stad aan betekenis en verplaatsten de Xiu hun hoofdstad naar Mani. Beschrijvingen van Spaanse conquistadores duiden er op dat Uxmal nog bewoond was in de 16e eeuw. Uxmal staat op de lijst van Werelderfgoed van UNESCO.
De Piramide del Advino, Piramide van de Tovenaar, wordt ook piramide van de dwerg of piramide van de waarzegster genoemd. Volgens de legende werd de piramide in 1 nacht gebouwd door de zoon van een tovenaar, een dwerg die uit een ei was gekomen.
In feite is het bouwwerk een samenvoeging van vijf verschillende tempels, waarvan de bouw enkele eeuwen moet hebben geduurd. De achterkant van de piramide moet een gigantisch masker voorstellen.
Het plein achter deze piramide heet “Casa de las Monjas”, het nonnenklooster. Het bestaat uit vier lange paleizen rond een rechthoekige binnenplaats. Het komt overeen met de grondvorm van de Maya kosmos. Het noordelijke gebouw verheft zich op het hoogste plateau en is het “hemelhuis”. Op de laagste plaats ligt het zuidelijk gebouw, dat voorzien is van symbolen uit de onderwereld.

Het huis van de schildpadden: Op de bovenste rand van de tempel zie je schildpadden. Omdat men schildpadden associeert met regen, wordt verondersteld dat de tempel gebruikt werd om het water te aanbidden, dat schaars was in het Puuc landschap.
Aan de inkom van de site ligt een vrij lang pad, dat lichtjes omhoog gaat, maar na ettelijke meters toch doorweegt voor de begeleider. We zijn er gestart om 11.50u en bleven er tot 13.30u. Met mijn rolstoel ben ik tot bij de piramide van de Tovenaar geweest. Verder gaan werd moeilijk door een hoge trap. Als je over het grasplein voor de piramide gaat, kan je een overzicht hebben van de site. Info over de site heb ik vernomen van Marie-Claire.

Uxmal-Merida: 84km, +/- 1u
Met stops aan twee Hacienda’s, sisal eigenaars
* Hacienda San Pedro Ochil: open 10-18u
Deze haciënda is nu voornamelijk een restaurant. Wij maakten er gebruik van en namen er onze lunch. De soep was,lekker, we betaalden er $ 220/€ 9,87 voor ons twee, drank en fooi inbegrepen. Na de lunch deed Marie-Claire haar ronde van het domein, waar nog oude machines te zien zijn. Er is geen fabricatie meer. Achteraan het terrein is een kleine cenote.

* Hacienda Yaxcopoil: Privé woning: open Ma-Za 8-18u, Zo 9-15u, inkom $ 100/€ 4,48 p/p
Website: www.yaxcopoil.com E-mail: hacienda@yaxcopoil.com Tel.: + 52/999.900.1193
In het hoofdgebouw is het interieur nog met authentieke meubelen en zijn nog decoraties te zien op de muren. Het is zeker de moeite. Met een rolstoel is het vrij moeilijk, er is een hoge trap aan de inkom. Met wat goede wil zou het lukken langs achter, er is een hellend vlak.
Naast de privé woning staat de oude fabriek, waar sisal werd verwerkt tot koorden. Er is niet veel meer te zien.

Na de tweede haciënda zetten we de weg verder naar Merida, waar we onze intrek namen in de B & B La Pantera Negra. De ontvangst was zeer hartelijk door de eigenaar, een uitgeweken Fransman. Na installatie op de kamer trokken we er op uit voor een eerste kennismaking met het oude centrum van Merida. We zochten na een tijdje naar restaurants, maar zagen niet onmiddellijk een eettent naar onze gading. Het werd uiteindelijk noodgedwongen een Burger King, waar we geen van beiden gek op zijn, maar nood breekt wet. Voor een sponsachtig broodje met een soort gebakken gehakt, frieten en een Cola betaalden we $ 258/€ 11,57 cash voor ons twee.

Vrijdag 9/3 Merida

Merida is het cultureel centrum en de grootste stad van het schiereiland Yucatàn. De witte stad ademt een prettige en ontspannen sfeer, ondanks de vele toeristen die er komen voor uitstapjes op het schiereiland. Merida heeft een goed onderhouden koloniaal centrum, rijkelijk gevuld met pastelkleurige huizen, gezellige pleinen, brede boulevards en interessante musea. Vanuit Merida zijn de wereldberoemde Maya sites Uxmal en Chichén Itzà vlot bereikbaar, net als meer onbekende en minder platgelopen archeologische vindplaatsen.

* Plaza Grande (Zocalo) & Calle 60: sfeervol
De Plaza Grande geldt als één van de aantrekkelijkste en levendigste pleinen van Mexico. Op de plaats van de Plaza Grande mag het centrum van het oude T’ho.

* Palacio Municipal of Palacio de Gobierno: Open 8-20u, gratis
Aan de westkant van de plaza staat het Palacio Municipal of Palacio de Gobierno. Het paleis werd oorspronkelijk gebouwd in 1542 voor Francisco de Montejo en zijn familie, hoewel het later twee maal is gerestaureerd. Tot de 20e eeuw bleven zijn bloedverwanten er wonen. Het loont de moeite om er eens binnen te gaan en een blik te werpen op de muurschilderingen en het oude interieur. Van dit mooi gebouw is enkel de bovenverdieping open voor bezoekers. In de galerij en de plaatsen die er aanpalen sta je in bewondering voor de prachtige muurschilderingen. In het regeringsgebouw geven de 27 muurschilderingen en schilderijen van de muralist Fernando Castro Pacheco een beeld van de roerige geschiedenis van Yucatan. Pacheco zou in totaal 25 jaar gewerkt hebben aan de muurschilderingen. De openingen in de galerij bieden vooral bij avondlicht een betoverend uitzicht op de kathedraal. De galerij van het stadhuis is gemakkelijk te bezoeken met een rolstoel. Er is een lift. Je moet er wel naar vragen, het staat niet aangegeven, maar het personeel leidt je er wel naartoe. De galerij zelf is niet zo speciaal, maar je hebt er een goed uitzicht op de Zocalo.

* Casa de Montejo: Museum, 10-19u, gratis *****
Het is het oudst gebouw van Merida en werd oorspronkelijk gebouwd tussen 1542en 1549 voor de veroveraar van het schiereiland Yucatan, Francisco de Montejo, zijn zoon Francisco de Montejo y Leon en zijn neef. Later werden er soldaten gehuisvest en de familie Montejo nam zijn intrek in het herenhuis. In het pand bevindt zich het Casa de Cultura en het Museo Casa Montejo, dit laatste is prachtig en toont het leven van de rijkere burgerij zoals het was in de tijd van Francisco de Montejo. Het is een bezoek meer dan waard.
Er is nu een bank gevestigd, maar het is deels museum. Er is een trap bij de inkom, een bankbediende hielp mij in mijn rolstoel boven de trap.

* Kathedraal San Ildefonso: 6-19u (verlicht), gratis
Merida pronkt met zijn kathedraal San Ildefonso. Ze werd gebouwd tussen 1561 en 1598 op een voormalige Mayatempel, waarvan de stenen werden gebruikt. De renaissancegevel is sober, wat van het interieur ook kan worden gezegd. Dit is te wijten aan de plunderingen onder de Mexicaanse revolutie. Het groot kruis achter het altaar symboliseert de samensmelting van het Spaanse en Maya erfgoed. Er is ook een schilderij van de inheemse leider Tutul Xiu, die zich bekeerde tot het christendom. Gelovigen vereren in de kleine kapel links van het altaar “Cristo de las Ampullas”. Dit heilig kruis kent een wonderlijke mythe. Het zou gemaakt zijn van een boom die een hele nacht heeft in brand gestaan zonder te verkolen. Je komt erin zonder drempels.

* Iglesia de Jenés (Iglesia de la Tercera Orden)
De kerk was gesloten, blijkbaar heeft zij een mooi interieur. De kerk is in 1618 gebouwd door de jezuïeten met stenen van de Maya tempels.

* Paseo de Montejo of Calle 47
Er staan talrijke mooie huizen uit de 20e eeuw. De statige brede boulevard is duidelijk geinspireerd op de Champs-Elysées. In de meest welvarende periode lieten sisalbaronnen en andere vermogende stadsbewoners er hun paleizen bouwen. De één nog mooier dan de ander. Palacio Canton wordt aangeduid als het hoogtepunt. We genoten er van de prachtige oude gevels en lasten er een stop in voor de lunch in Sukra Bar de Café, Paseo de Montejo 496
Tel.: + 52/999.923.4453 Het is een klein restaurantje, waar je iets kunt eten. Een belegd broodje met ham, kas en tomaat en een Cola ging er best in, we betaalden $ 290/€ 13,00 en in de prijs waren een frisse pint bier en een Cola begrepen.

* Museo Montes Molino, Paseo de Montejo 469 Calle 56 entre 33 y 35
Gratis, Geleide bezoeken in Spaans:Ma-Vr 10-12-14 en 16u, Za 10u en 12u
Zondag gesloten in Engels: Ma-Vr 6-11 en 15u, Za 9u en 11u
Website: www.laquintamm.com E-mail: info@laquintamm.com
Tel.: + 52/999.925.5999 Whatsapp: + 52/999.258.9629
Er staat een lokale verzameling traditionele kostuums tentoon. De collectie omvat de culturele geschiedenis van de Maya’s, zoals offergaven, textielresten met nu nog gangbare patronen en replica’s van tempelfresco’s uit Tulum. Er zijn ook regelmatig tijdelijke tentoonstellingen.
Bij de ingang is een vrij hoge trap, die enkel met bereidwillige toeristen kan overwonnen worden. Toen wij er waren dook er gewoon niemand op en ging de rondleiding zelfs niet door. Het buitenzicht is ook mooi.

In Paseo de Montejo namen we een taxi naar het Gran Museo del Mundo Maya. De rit kostte $ 90/€ 4,04

* Gran Museo del Mundo Maya: 8-17u, inkom $ 150/€ 6,73 en $ 25/€ 1,12
Inkom $ 150 per volwassene, $ 25 is de inkom voor andersvaliden.
Website: www.granmuseodelmundomaya.com.mx E-mail: gmuseommm@gmail.com
Tel.: + 52/999.341.0435
Het moderne museum bevindt zich op 12km ten noorden van de stad. Het is een wereldklasse museum over de Maya cultuur. Klank & lichtspel: 20.30u.
Het Gran Museo del Mundo Maya maakt indruk door het geweldige gebouw met veel staal en beton. Het moderne museum toont een Mayacollectie van 1.100 goed bewaarde stukken, waar juwelen, keramiek en beelden deel van uitmaken. Het museum telt vier zalen met vaste tentoonstellingen en twee zalen met tijdelijke exposities. Het kan een perfecte voorbereiding zijn voor je de grote Mayasteden gaat bezoeken.
Voor de eigenlijke ingang is er een hoge trap, er is echter ook voorzien in een glazen liftkoker, die bij hoge temperatuur op een sauna lijkt. Eens boven met trap of lift is het vlak. Voor de verschillende verdiepingen is er ook een lift voorzien. Het is een goed gekoeld museum.

Bij het verlaten van het museum namen we een taxi naar de Plaza Grande. We betaalden $ 90/€ 4,04 voor de rit. Marie-Claire ging op zoek naar een reisbureau dat ons een wagen met chauffeur kon aanbieden aan een aannemelijke prijs voor de rit van Merida naar Valladolid met stops in Izamal, Ek Balam en de Cenote X’conchi. Ondertussen wachtte ik op het plein op haar terugkomst. Na een goed half uur was het geklonken. We konden over een wagen beschikken voor $ 2.500/€112,11
We lieten een zucht van verlichting en zochten hierna een vrij plaatsje op om een lekker ijsje te eten voor $ 120/€ 5,38. Daarna werd het tijd om op te krassen naar de plaats voor de kathedraal.

* Klank en lichtspel op de kathedraal om 20.30u, gratis
We vernamen op onze toer door de stad, dat er om 20.30u een klank en lichtspel zou doorgaan op de kathedraal. Goed op tijd begaven we ons naar de plaats van het gebeuren, waar al een menigte was bijeengekomen. Met wat getouwtrek zijn we op de eerste rij kunnen komen. Om 20u werd gestart met de laatste repetitie en stipt 20.30u ging het licht en startte de muziek. Het was het wachten waard.

Zaterdag 10/3 Merida - Valladolid via Izamal

* Izamal: op 68km van Merida: +/- 1u, 6-20u
Izamal is een kleine koloniale stad op het Mexicaanse schiereiland Yucatan. Het bijzondere aan het stadje is dat zowat alle gebouwen in het stadje geverfd zijn in mosterdgeel. In 2002 is Izamal zelfs uitgeroepen tot één van de Pueblos Magicos van Mexico. Het is een prijs die door de Mexicaanse Toeristenorganisatie wordt uitgereikt aan steden die een natuurlijke schoonheid, culturele rijkdom en historische betekenis hebben. Het is er rustig, mooi en pittoresk. In het centrum staan op het centrale plein koetsen op passagiers te wachten, voor een rondrit door de gezellige straatjes met de vele geel geschilderde huizen. Het moet zielig zijn voor de paarden in de verzengende hitte zeker op het middaguur.

* Convento de San Antonio de Padua met heiligdom van O.L.Vrouw van Izamal
De belangrijkste bezienswaardigheid in Izamal is het oude Conveno de San Antonio de Padua. Dit koloniale gebouw is gebouwd in 1561 en is net als alle andere gebouwen in Izamal in mosterdgeel geschilderd. Het klooster ligt in het volle centrum en heeft meerdere ingangen, die allen naar het binnenplein leiden. Aan de ene kant is er een hoge trap, de andere ingang heeft hellende vlakken, die lang en vrij steil omhoog gaan.
We hebben de hulp ingeroepen van een jonge man om deze klus te klaren. Het klooster is gratis te bezoeken. Het heiligdom van O.L. Vrouw van Izamal bevindt zich boven het klooster en is enkel bereikbaar via een hoge trap, niets voor rolstoelgebruikers. Er wordt een kleine bijdrage gevraagd. Het wordt door de Mexicanen vrij veel bezocht, goed te been of niet, ze doen het allemaal.

Na het bezoek aan klooster en heiligdom zetten we ons neer op het terras van een kleine bar. Een fris watertje ging er wel in bij de hitte, we aten er ook de bananen op die we onderweg aan een fruitstalletje kochten . dit was onze lunch.

Izamal - Valladolid: 110km +/- 1.30u
We verlieten Izamal en zetten de weg verder naar Valladolid. We vroegen de chauffeur een ommetje te maken naar Ek Balam. Hij stond er eerst weigerachtig tegenover, maar veranderde van mening als we hem beloofden $ 200 meer te zullen betalen dan afgesproken.

* De Maya tempels van Ek Balam: Inkom $ 211/€ 9,46 $70 inkom, $141taksen Yucatan
Mogelijkheid een gids te huren voor $ 300/€ 13,45 Open: 9-19u Sedert 2016 is het niet meer toegestaan de Maya tempels in Chichén Itza te beklimmen na een dodelijk ongeval. In Ek Balam in de buurt van Valladolid mag het nog wel, hoewel de piramide er zes meter hoger is dan de piramide Kukulcàn in Chichén Itza. Bij de start is het pad heel hobbelig, verderop ligt het blijkbaar beter. Het blijft moeilijk, het is mogelijk hulp in te huren tegen het tarief van een gids. Ik vond het vrij duur en het blijft moeilijk te doen. Het is een pad met grote stenen. Ik ben wijselijk onder de luifel gebleven, beschut voor de zon.

* Cenote X’conchi
Na het bezoek aan de site Ek Balam kwam Marie-Claire bij mij terug, om mij mee te doen voor een tochtje met een trolley naar de Cenote X’conchi. Ze stond er niet bij stil dat de rolstoel niet mee kon en wat brengt het dan op. De voettocht van 2km kost $ 50/€ 2,24 p/p, met de trolley kost het $ 150/€ 6,73 p/p. In die prijs is de $ 50 inkom begrepen. Er is mogelijkheid tot zwemmen in de cenote.

Bij het verlaten van Ek Balam ging het nu rechtstreeks naar Valladolid, waar we incheckten in het Hotel El Meson del Marques, wat ietwat stroef verliep. We hadden een kamer op het gelijkvloers gevraagd aan het zwembad, met twee bedden en een toegankelijke badkamer. De kamer was goed, maar in de badkamer kon ik niet. We kregen daarop een minder grote kamer met twee bedden, de badkamer was niet aangepast, maar het lukte. Marie-Claire heeft voor deze kamer een vermindering gevraagd van het reeds betaalde bedrag voor de drie overnachtingen. Eerst kon het niet, maar eens gezeten waren voor het avondmaal bracht de manager een voucher van $ 2.500/€ 112,11 die we konden gebruiken in het restaurant of aan de bar. Het was toegeven aan eigen fouten. Eind goed, al goed. Wij hadden het er naar onze zin. De door ons bestelde maaltijd was heel verzorgd en lekker en werd vereffend met de voucher.

Zondag 11/3 Valladolid

Valladolid is de oudste stad in Yucatàn en wordt ook wel “Mueblo Màgico” genoemd. De op drie na grootste stad van Yucatàn heeft een volledig andere sfeer dan de kustplaatsen en is heel wat goedkoper om te verblijven. De stad is opgebouwd in vierkante blokken, de straten hebben geen naam maar nummers. In het centrum is een centraal plein, dat de naam Parque Francisco Canton meekreeg.

Na het ontbijt ging Marie-Claire naar het ADO busstation iets verderop in de straat voor busticketten voor de rit van 13 maart Valladolid - Cancun. Hiervoor betaalde ze $ 260/€ 11,66 voor ons twee. Bij haar terugkomst startten we de siteseeing van Valladolid.
* Casa de los Venados (House of the Deer): om 10u, rondleiding verplicht ****
Inkom $ 100/€ 4,48 p/p, de opbrengst van de inkomgelden gaan naar een goed doel.
Als je casadelosvenados.com intikt op Google, zie je heel het project.
Tel.: + 52/985.856.2289 E-mail: javenator1@gmail.com
Het is een privé huis met collectie Mexicaanse folkloristische kunst. Het is een heel speciaal huis, tenminste de inrichting ervan. De rondleiding was enkel in het Spaans. Je valt er van de ene verbazing in de andere, het overrompelt je. Het meeste van de inrichting en de tentoongestelde kunst is modern met een vleugje nostalgie. De eigenaar, een Amerikaan John Venator geeft ook een uitleg over sommige plaatsen en dan in het Engels, zoals de eetruimte. Hij was ermee opgezet mij een eindje door de overvolle kamers te kunnen voortduwen.
Het is een heel interessant bezoek geweest. Het is een must als je enkele dagen in Valladolid verblijft.

* Parque Francisco Canton of Parque La Mestiza: Het plein is het centrale punt van de stad en de plaats waar de lokale bevolking samenkomt. Vooral als de zon onder is, is het er erg gezellig. Er staan meerdere kraampjes waar je gerechten kunt proberen en de stoelen nodigen uit om te relaxen. Het dagelijks leven op en rond het plein is leuk om te bekijken en geeft de stad sfeer. De meerderheid van de oudere bevolking draagt nog steeds de traditionele Maya klederdracht, dat voor een kleurrijk straatbeeld zorgt. Niet alleen de mensen zorgen voor kleur, ook de gebouwen op het plein zijn in mooie pasteltinten geschilderd en geven een gezellige sfeer aan de stad.

* Catedral de San Gervacio is hét herkenningspunt in de stad. De kathedraal is naast het plein gebouwd. De kerk is rijkelijk versierd en voor iedereen toegankelijk.

* Calle 41A (Calzado de los Frailes)
Alle gevels in deze straat zijn in pasteltinten geschilderd, het zijn de mooiste huizen in Valladolid. De straat loopt naar Ex Convento de San Bernardino de Siena y Iglesia de San Bernardino: 9-20u Het is gelegen in de wijk Sisal op +/- 700m van het centrale plein. De kerk van San Bernardino en het Ex Convento de San Bernardino de Siena is één van de oudste en belangrijkste koloniale gebouwen van Yucatan. Het klooster is het tweede grootste Franciscanen klooster na dat van Izamal. Met de bouw is begonnen in 1552 onder het beheer van de broeders Hernando de Guevara en Juan de Merida. Het klooster is ook gekend als Iglesia de Sisal. Het woord Sisal is een contradictie van het Maya “ziiz-ha”, dat in het Castiliaans wordt vertaald als “agua fria”. De gebouwen van het ex-klooster zijn gemakkelijk om binnen te gaan, er zijn amper drempels. De kerk heeft een mooi interieur.

Bij het buitenkomen van het klooster zochten we op het plein ervoor een restaurantje waar we de koude chocomelk konden drinken. Er zijn slechts twee horecazaken op het plein, het werd Hotel Coqui Coqui: Tel: + 01/985-856.51.29 GSM: + 44//985-102.90.00
We genoten er van een lekkere koude chocomelk en betaalden hiervoor cash $ 200/€ 8,97 voor twee tassen chocomelk. Het lijkt een degelijk hotel te zijn, maar niet voor rolstoelgebruikers. We hebben er niet naar de prijs per kamer gevraagd.

Van de lunch genoten we in het hotel en lasten daarna een korte siësta in. Onder onze rustpauze werden de hemelsluizen opengezet en kreeg Valladolid een fikse tropische bui te verwerken. Even daarna was de hemel terug blauw en scheen de zon weer opnieuw volop. Tegen de tijd van het avondmaal schoven we terug de benen onder tafel op dezelfde plaats. Het werd weer een lekkere maaltijd. De prijs heb ik niet genoteerd, het eten en de drank werden verrekend met de voucher. Rond 19.30u zochten we de plaza op, we hadden vernomen dat er live muziek zou zijn. Op het eerste zicht merkten we niets, tot we aan de kant van het stadhuis kwamen. Hier stonden stoelen en zaten heel wat mensen te wachten op de komst van de muziek. Tegen 20u werd gestart en onmiddellijk kwamen enkele koppels in beweging voor het plaatsen van een dansje. Nadien volgden meerderen hun voorbeeld en was de breedte van de straat met dansende paren gevuld. Na een tijd dropen we af, om ons te slapen te leggen. Iedere zondag wordt er live muziek gespeeld op de plaza in Valladolid.

Maandag 12/3 Valladolid - Chitsen Itza – Valladolid

In Valladolid namen we in het busstation de bus van Orient voor de rit naar Chichén Itza en betaalden $ 31/€ 1,39 p/p.
* Valladolid-Chichén Itza: 50km, 45’ : Open 8-16.30u, inkom $ 70 + 184 = 254 p/p
$ 70 is de inkomprijs, $ 184 zijn taksen in Yucatan
Gidsen staan paraat en spreken meerdere talen
Chichén Itza: Het moderne wereldwonder van Mexico
De meest bezochte bezienswaardigheid rond Valladolid is Chichén Itza, één van de zeven wereldwonderen. Het bekendste hier is de piramide van Kukulcàn, ook El Castillo genoemd. De piramide werd in de 9e eeuw door de Maya’ s gebouwd. In het ganse complex zijn nog meer bijzondere gebouwen te bewonderen. Chichén Itza is hét wereldwonder van Mexico en wordt heel druk bezocht. Daarom is het geraadzaam vroeg te vertrekken, om de groepen voor te zijn. Die komen pas om 10u met velen toegestroomd.
Van alle overblijfselen van de Mayacultuur is de oude Mayastad Chichén Itza de meest interessante. De aanwezigheid van de Maya site heeft een belangrijk steentje bijgedragen in de ontwikkeling van het toerisme in de regio. Chichén Itza staat bij de meeste toeristen bovenaan het verlanglijstje van uitstapjes. Deze Mayastad staat al sedert 1988 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De stroom toeristen werd vanaf 2007 nog groter, wanneer de site benoemd werd tot één van de moderne wereldwonderen. Het indrukwekkend complex behoort sedertdien tot de belangrijkste, door mensenhanden gebouwde, objecten ter wereld.

We namen in het busstation een bus van Orient om 8u en betaalden voor de enkele rit $ 32/€ 1,43 p/p. De bus heeft onderweg enkele stops gehad, zodat we rond 9u bij de ingang van het complex toekwamen. Het was er een echte heksenketel, je kon amper zien waar de loketten waren voor aankoop van een inkomticket. Je betaalt eerst het grootste deel, de belasting, aan het volgende loket het eigenlijke inkomticket. Neem je een videocamera mee, dan betaal je er extra voor. Het geldt niet voor een gewone camera waarmee je kunt filmen. Een statief is niet toegestaan, tenzij je vooraf een schriftelijke vergunning hebt geregeld.
Je kunt het complex met een gids bezoeken, zij bieden zich massaal aan bij de ingang en geven veel informatie op de rondleiding. Wil je vooral genieten van de pracht van het complex, doe het dan beter op eigen houtje. Het is handig om een uitgeprinte kaart van de site mee te nemen, er staan weinig infoborden waarop je kunt zien waar je bent. Wegwijzers ontbreken ook op het complex.
In het complex staan veel kraampjes met allerlei souvenirs. De gewiekste verkopers proberen je te lokken met de roep “one dollar”. Als je toehapt blijkt dat je 1 dollar korting krijgt en begint voor de verkoper het spel van onderhandelen en verkopen. Je kunt je tijd beter besteden aan het bewonderen van de prachtige Maya architectuur.

We liepen enkele uren van het ene gebouw naar het andere, met soms een kleine rustpauze en in de mate van het mogelijke onder een zeldzame boom. Na het bezoeken rusten we even uit in de buurt van kleine eetstalletjes tegen de inkom en genoten van een ijsje en of het smaakte. Terwijl we er zaten te genieten van het ijsje, trokken plots de hemelsluizen open voor een tropische bui. Als die uitgeregend was, zijn we vertrokken naar de plaats waar de bus ons had afgezet. Enkele minuten later verscheen een bus van Orient. Enkele bereidwillige personen hielpen mij de bus in en weg waren wij. Nu betaalden we $ 25/€ 1,12 p/p.

Terug in Valladolid zochten wij het hotel op en maakten de bagage deels klaar voor morgenvroeg. We waren daarna verplicht op de kamer te blijven voor weer een hevige tropische bui. Gelukkig duren die nooit lang en konden we gerust naar het restaurant. Voor de laatste keer schoven we hier de benen onder tafel voor alweer een degelijke maaltijd. Na het eten vroegen we de afrekening van de voucher, er restte nog $ 182/€ 8,16, bedrag dat ons uitgekeerd werd.

Dinsdag 13/3 Valladolid - Cancun - Mexico City - Madrid - Brussel

Na een vroeg ontbijt namen we een vooraf gereserveerde taxi naar het ADO busstation voor de rit van Valladolid - Cancun: 160km, de taxirit kostte $ 30/€ 1,35 en de busrit kostte ons $ 129,50/€ 5,81 p/p, reistijd 2.30u.
We maakten meerdere keren gebruik van de busdiensten van ADO, zij munten uit in stiptheid.
Hun website: www.ado.com.mx

Bij aankomst in Cancun charterden we een taxi naar de luchthaven en betaalden hiervoor $250/€ 11,21. Het is amper 15’ rijden, maar taxi’s zijn erg duur in Cancun. Het inchecken op de luchthaven ging vrij vlot, de bagage ging rechtstreeks door naar Brussel, de plaatsen voor de lange afstandsvlucht kon in Cancun niet gegeven worden. Dat moesten we in Mexico City regelen. Het vliegtuig verliet Cancun op het voorziene uur en na een vlucht van 2.35u landden we in de hoofdstad om 17.30u of 10’ vroeger dan voorzien. De vlucht verliep naar behoren en de assistentie in Cancun en Mexico City eveneens. Het regelen van de zitplaatsen nam heel wat tijd in beslag. Het grondpersoneel kon ons geen goede plaats aanbieden, we moesten het in het toestel trachten in orde te krijgen. Wonder boven wonder, in geen tijd was dit geregeld. We zaten dan wel helemaal achteraan in het vliegtuig, maar we hadden veel beenruimte en zaten vrij gemakkelijk.

Woensdag 14/3

In Mexico City was het vertrek stipt om 20.20u en na een vlucht van 10.35u landden we in Madrid Barajas. Het eerste uur vlucht was het niet genieten, we kregen af te rekenen met heel veel turbulentie, het toestel schudde en beefde in al zijn voegen. We zijn toch veilig in Madrid geraakt.

De wachttijd in Madrid werd deels opgevuld met het vervoer tussen de terminals. De dienst assistentie “sin fronteras” werkt prima in Madrid, in iedere terminal hebben zij een centraal punt, waar mindervalide personen of minderjarige kinderen samen worden gebracht. De korte vlucht naar Brussel verliep heel goed en we waren ter plekke op het voorziene uur 18u. Na het ophalen van de bagage met een assistent, zochten we de uitgang, waar Dirk van Soetens Airport Service ons stond op te wachten. Er restte nog enkel de rit naar Ronse. We hadden een leerrijke maar vermoeiende reis achter de rug.

Eindconclusie

Het deel van Mexico dat wij bereisden is voornamelijk op cultuur gericht. Er is wel hier en daar een brokje natuur, maar het overheerste de reis niet. Op gebied van cultuur hebben de steden Mexico City, Puebla, Oaxaca, San Cristobal de las Casas, Palenque, Campeche, Merida en Valladolid samen met de omgeving heel wat te bieden op cultureel vlak. Het is jammer dat op de sites en dan vooral die van Chichén Itza zo’n toestroom van toeristen samenkomt. Het is er niet echt meer genieten van wat de indianen volkeren en daarbij de Maya’s als misschien de voornaamste, hebben achtergelaten.
Wat reizen met een rolstoel betreft, je kunt in de steden zelf alles voor 90% bezoeken, best wel met een begeleider. Houd er ook rekening mee dat je op veel plaatsen op 2.000m en zelfs iets meer vertoeft en dat de straten niet altijd vlak zijn. Het is vaak vals plat. Marie-Claire nam de eerste dagen teveel hooi op haar vork en moest het daarna bekopen. Er kwam zelfs een dokter aan te pas, met een dure rekening als gevolg.
Al bij al is deze reis een echte meevaller geweest, aan iedereen aan te raden. Je moet wel uitkijken naar het juiste moment qua klimaat, bij ons was het prima buiten de staat Yucatàn waar het iets te warm en zwoel was. Je vertoeft er grotendeels op zeeniveau.