Sri Lanka met de glimlach
Sri Lanka (10 tot 24 Maart 2013)
1. Persoonlijke gegevens
- Reisverslag van Hilde en Piet Duyck-Deruyck
Burg. Decoenestraat 10
8520 Kuurne
056 72 53 71
pietduyck@pandora.be
- Aangezien Piet huisman is mag men op elk moment van de dag proberen contact op te nemen om meer te vernemen over deze reis en reisbestemming.
- Daar Piet rolstoelgebruiker is gaat in ons reisverslag speciale aandacht naar rolstoeltoegankelijkheid.
- Als we spreken van cat. 1, 2, 3 of 4 dan verwijzen we naar het Britse logo-systeem betreffende rolstoeltoegankelijkheid:
Cat. 1. Toegankelijk voor individuele rolstoelgebruiker.
Cat. 2. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker met begeleider.
Cat. 3. Toegankelijk voor rolstoelgebruiker die enkele stappen
kan zetten en maximaal drie treden kan nemen.
Cat. 4. Niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers.
- Wat ons het best past en ons dus interesseert is dus de categorie 2 én onze rolstoeltoegankelijkheidsbeoordelingen zullen vooral met die categorie te maken hebben.
Piet gebruikte op die reis een gewone plooibare rolstoel van 67 cm breed en een zithoogte van 50 cm.
- Dit reisverslag kan door Piet gemaakt worden omdat Hilde tijdens onze reis elke avond ons reisdagboek minutieus invult. Later leest ze dit reisverslag, gebaseerd op ons reisdagboek en enkele notities betreffende rolstoeltoegankelijkheid, en zet ze overal de puntjes op de i, figuurlijk dan, en vult hier en daar nog wat aan.
2 Voorbereiding + Reis-info
- We regelden alles, wat de reis en logies betreft, in het Jetaircenter (Shopping Center, Ringlaan 34, 8500 Kortrijk).
Ook het visum werd daar ter plekke via internet aangevraagd zodat men na enkele uren het visum in de mailbox krijgt, eerst een bevestiging van de aanvraag en na 15 minuten het visum zelf. Men heeft ook een internationale reispas nodig die nog 6 maanden geldig is na terugkeer in België.
- Het Insight Guide boek “Sri Lanka” van uitgeverij Cambium B.V., Zeewolde zou onze geschreven gids worden. Die gids is ’n uitgebreide verzameling wetenswaardigheden over de verschillende te bezoeken plaatsen in Sri Lanka en dat beviel ons wel maar één iets was soms wel eens vervelend voor Piet, niet voor Hilde.
Stel dat je Anuradhapura bezoekt en je kijkt in de index achteraan, dan lees je daar: Anuradhapura, 7, 30, 31, 100-101, 217, 227-235
Op blz 7 zie je ’n foto van ’n dagoba, ’n beetje tekst en “zie blz 227-235”;
Op blz 30 zie je ’n foto van ’n stoepa in Anuradhapura en op blz 31 ‘n foto van een van de niet-gerestaureerde ‘maagden’ van Sigiriya.
Op blz 100 staat bij die foto geen uitleg maar ziet men ’n stoepa en geeft men in de tekst erboven en eronder uitleg over die stoepa’s en op blz 101 ziet men ’n foto van ’n maansteen en uitleg daarover..
Op blz 217 staan 2 zinnen over Anuradhapura en ’n verwijzing naar blz 227.
Van blz 227 tot 235 krijg je dan uiteindelijk het hoofdstuk gewijd aan Anuradhapura.
Waarom ze niet alles over Anuradhapura in dat hoofdstuk brengen lijkt Piet ’n raadsel.
- Uit Kuurne vertrokken naar Kortrijk om de trein te nemen naar Brussel waar we de TGV zullen nemen naar Parijs. Assistentie aangevraagd via NMBS Mobility (bellen of via de site van de NMBS aanvragen is verplicht). ’t Klonk eenvoudig maar … ? Wegens werken moesten we via Gent en daar aangekomen mochten we niet op de trein van 9h03 naar Brussel wegens de aangevraagde assistentie voor de rolstoelgebruiker en moesten we de trein nemen van 9h24 die dan nog 20 min. vertraging bleek te hebben. De TGV vertrok in Brussel naar Parijs om 10h17 en hij was zo vriendelijk efkes te wachten op ons want gezien de vertragingen konden we niet op tijd in Brussel aankomen. Aldus waren we rond de middag in Paris-Charles De Gaulle (terminal treinstation) en vandaar naar terminal 1 van de luchthaven via aangevraagde en verplichte assistentie en dat duurt 1h30 voor een ritje van 5 km waar gewone mensen 5 minuten nodig hebben voor hetzelfde ritje met een pendelbus. Pas 50’ voor de vlucht konden we inchecken gezien we opnieuw moesten wachten op assistentie en dan door alle controles ‘gevlogen’ tot aan de gate, het vliegtuig op en weg. Toch een stressy begin van de reis…
’s Nachts, na ’n tiental uren vlucht, geland nabij Colombo (de hoofdstad van Sri Lanka) en met het gereserveerde vervoer naar Mount Lavinia (aan de westkust, enkele km ten zuiden van Colombo) gereden en aangekomen om 2h30 in het hotel of 7h ’s morgens plaatselijke tijd. Later vernamen we dat het tijdsverschil tussen België en Sri Lanka 4h45 of 5h45 (naargelang het seizoen waarin men reist) is. Of zou moeten zijn? Of toch iets :-) in die aard.
3 Logies en rolstoeltoegankelijkheid
- 1 Euro = 150 LKR (zie infra).
- In de drie hotels (in Mount Lavinia, Kandy en Habarana) waar we logeerden hadden we de indruk dat ze waarschijnlijk nog nooit ’n rolstoelgebruiker als klant gehad hebben. Duidelijker kunnen we het niet uitleggen en als we eraan toevoegen dat we van Jetair - op hun initiatief - 150 Euro terug kregen omwille van die rolstoelonvriendelijkheid dan weet je het wel. Toch waren alle hotels op voorhand gecheckt en gescreend op basis van onze persoonlijke indicaties (aangepaste badkamer en WC, deurbreedte, geen trappen als er geen lift is,…).
- We logeerden enkel 2 dagen (vanaf die maandagmorgen “een hazeslaapje” ttz ‘n 4tal uurtjes tot de middag + 2 normale nachten) in Hotel Mount Lavinia dat beperkt rolstoeltoegankelijke is. We sliepen op het gelijkvloers als we de 4 treden niet in aanmerking nemen waarop een veel te steil houten “hellend vlak” lag.
Als compensatie was de keuken top: uitgebreid buffet voor alle maaltijden: subliem, van alle culturen, koud en warm, exotisch fruit.
Kamer zelf zeer goed. In de badkamer kon de rolstoel evenwel niet naast het toilet alhoewel men ons bevestigd had dat dit wel het geval was aangezien dit dus noodzakelijk is voor Hilde om de transfer van Piet naar het toilet rugvriendelijk te kunnen uitvoeren.
De kamer had ‘n terras met uitzicht op zee.
Het restaurant was hogerop maar te bereiken met ’n lift. En we genoten ervan: het buffet was rijkelijk.
En er was ook ’n zwembad !
Mount Lavinia 2, Mount Lavinia
Adres: Hotel Road 100
Mount Lavinia
Sri Lanka
Tel: 0094112715221
Fax: 0094112730726
- ’s Anderendaags zouden we vertrekken vanuit Mount Lavinia naar Kandy en we merkten dat we 2 chauffeurs – en dus 2 auto’s – ter beschikking hadden: één van het hotel en één van ’n ander agentschap. Het werd dus die van het hotel. We hadden transport gevraagd maar het bleek dat het ’n VIP-toer (niet met de I van Invalid maar met de I van Important) werd die dus – wat dacht je - duurder was (18.000 LKR).
Het hotel – ligt op 4km van Kandy aan ’n rivier en je hoort er de apen spelen in het bos aan de andere kant van de oever - was okidoki, heel rustig gelegen en dus slaapt men er ook heel rustig. Ontbijt ook uitgebreid en men eet wat men wenst dank zij het buffetsysteem.
en het à la carte restaurant. Evenwel, het à la carte restaurant ligt 10 treden hoger nadat je eerst 24 treden naar beneden bent geweest. Niet goed aangepast en dus werd het roomservice (we konden eten op onze kamer) of in het buffetrestaurant.
Het zwembad van het hotel ligt 24 treden lager (7, 7, 5 en 5 treden met een plateau ertussen). Die 24 treden naar het zwembad overbrugde Piet dankzij Hilde bijgestaan door 2 helpers van het hotel: de attractie van de dag voor de andere toeristen….
Kandy 3 Chaaya Citadel
Adres: 124 Srimath Kuda Ratwatte
Kandy
Sri Lanka
Tel: 0094812234365
- Ons laatste hotel, in Habarana, was eigenlijk ’n verzameling huisjes verspreid onder de bomen op het domein. Bij onze aankomst wilden we gaan zwemmen maar de poolboy kreeg bijna ’n toeval bij het idee dat we met de rolstoel, via 3 kleine plateaus met water tot aan de enkels, in het water zouden rijden om van daaruit te zwemmen. Gelukkig stond de manager het ons toe en konden we dus zwemmen en dat deed deugd in ’n land met ’n tropisch klimaat. We hadden wel steeds 2 helpers nodig als we wensten te zwemmen maar het personeel was vriendelijk.
Het plaveisel tussen de verschillende gebouwen (receptie, kamer, lounch, restaurant,..) had zo’n grove voegen (tot 1 cm lager dan de tegels) dat we achteruit liepen met de rolstoel om Piet er niet uit te kieperen aangezien de kleine voorwieltjes erin blokkeerden als men de rolstoel vooruit duwt.
Ook daar zeer uitgebreid buffet of, voor wie liever aan de kaart eet, was er een beperkte keuze beschikbaar.
Op het domein van ons hotel in Habarana palend aan ’n meer, zagen we regelmatig ibissen, reigers, aalscholvers, hagedissen en ‘n collega medekijker vanuit ’n boom: ’n vrij grote eekhoorn. Er zitten overal van die eekhoorns en ook overal apen in de bomen…
Het hotel is een prima uitvalsbasis om de Culturele Driehoek te verkennen.
- Habarana 7 Chaaya Village
Adres: PO Box 1
Habarana Sri Lanka
Tel: 0094662270047
4 Bezienswaardigheden en rolstoeltoegankelijkheid
- ’n Stoepa en ’n dagoba zijn religieuze heiligdommen van het Boeddhisme in Sri Lanka en zijn meestal koepelvormig.
- Op onze eerste dag in de namiddag was er enkel ’n wandelingetje op “the beach”. Er zijn steile hellende vlakken om daar te geraken maar het lukt wel mits een grote krachtinspanning.
- ’s Anderendaags op naar Colombo met ’n zeer vriendelijke taxichauffeur die ons dus brengt naar de wijk Fort met de vele oude koloniale gebouwen en naar de wijk Pettah* om er ’n hindoetempel te bezoeken maar die was evenwel gesloten. De chauffeur bracht ons naar een andere hindoetempel die ook gesloten was maar men kon errond wandelen en dat bleek toch de moeite waard gezien de vele godenbeelden die aan de buitenkant staan.
*Deze wijk heeft de vermaardheid dat je er alles kan kopen (zelfs mocht je een geweer willen kopen, zegt men…).
- Vandaar naar 2 boeddhistische tempels. Selma Malaka dateert van de 20ste eeuw en ligt in het water en de plannen ervan werden gemaakt door ’n belangrijke Sri Lankaanse architect.
De Gangaramaya is de belangrijkste tempel van Colombo: heel oud en met heel mooie decoraties en muurschilderingen. Men kan ook alle donaties aan de tempel zien: juwelen, horloges, antiek maar ook boeddha’s in jade, ivoor, hout, zilver, goud, kristal en versierd met diamanten, goud, zilver, enz.
Er valt maximaal ’n trapje van 3 treden te overwinnen en dat is voor ons (anders gezegd vooral dank zij Hilde) haalbaar.
Ingang voor de 2 tempels (met hetzelfde ticket) : 250 LKR (ong. 1,67 Euro)
- Bij onze transfert van Mount Lavinia naar Kandy stond er onderweg ’n attractie op het programma: het Elephant Orphanage in Pinnawala waar we het voederen van de kleintjes en het baden van ‘n 40-tal volwassen olifanten in de rivier konden bewonderen. Echt ’n aanrader! De gidsen kennen de voedertijden (9h15, 13h15 en 17h). Je kan vrij dicht bij de dieren komen. En onderweg zagen we ook bananenplanten. Of moet men bananenbomen zeggen ? Alhoewel, de stam waar de bananen aan groeien bestaat niet uit hout en men kan gewoon door die stam snijden met ’n groot scherp mes.
- In Kandy staat de “Sri Dalada Maligama (ttz Tempel van de tand”) (1000 LKR pp), de meest heilige boedhistische tempel van Sri Lanka waar een tand van Boedha als relikwie bewaard wordt. Een echte gids (geen “tout”*) meldde ons dat er ’n lift is in de tempel en via allerlei achteringangen kon Piet toch ook de belangrijkste delen van de tempel zien. “De tand” heeft niet enkel ’n religieuze betekenis maar ook ’n politieke want wie de tand had (heeft ?), had het recht om te regeren.
Hilde kreeg dan nog het Raja Tusker museum te zien waar de (intussen opgezette) olifant, die de tand jarenlang droeg in de processie, te zien is naast de Audience Hall, ’n mooie houten constructie. Voor deze beide bezienswaardigheden moet je verschillende treden stijgen en dalen dus niet rolstoeltoegankelijk.
Vandaar naar Kandy Dance om tickets te reserveren voor plaatsen op de 1ste rij (rolstoelplaatsen) in de plaatselijke Rode Kruiszaal. Prijs 500 LKR pp. Het loonde de moeite want jonge meisjes en mannen brachten traditionele dansen, begeleid door trommelaars. Je krijgt ook een flyer met uitleg over de dans. Op het eind van het spektakel waren er “vuurlopers”. Letterlijk dan want jonge, lenige mannen blootsvoets liepen en dansten op ’n stenen vloer die vol lag met gloeiende, brandende houtskolen waar de gensters welig rond spetterden. Het dansgezelschap leek niet-professioneel maar het was wel mooi om te zien en je kreeg het gevoel dat het hen niet deerde als het eens niet synchroon was en de gloeiende houtskolen bleken hen ook niet te deren.
Tussendoor kreeg Hilde ‘n berichtje van haar ouders met oa: hier in België ligt 20 cm sneeuw en is de temperatuur ’s nachts zo ongeveer –10°C. Een verschil van ‘n 50 graden met ons in Sri Lanka!
*Overal in Sri Lanka heb je het systeem van de “touts”, dit zijn mensen die zich voorstellen als gids maar dit niet zijn, zij willen gewoon een centje bijverdienen. De echte gidsen zijn te herkennen aan hun badge die ze jou ook steeds zullen tonen.
- We hebben deze keer ons vervoer voor 2 dagen geregeld en vertrokken naar de Botanical Gardens Peradeniya (1100 LKR pp, uitgebreide plattegrond in het Engels inbegrepen). De tuin is rolstoeltoegankelijk en overal zijn er, waar nodig, hellende vlakken die niet al te hellend waren. Het domein is 60 ha groot en bevat bamboes, dennen, palmbomen, bloemenborders, orchideeën, enz. Echt ’n mooi domein om in te kuieren en we zagen tussendoor ook aapjes en vliegende honden (lijken op vleermuizen). Als tussenstop deed ’n ijsje doorgespoeld met vers tropisch fruitsap echt deugd.
Bij het naar buiten wandelen begon het ineens serieus te regenen en ‘n man bood ons aan te schuilen in ’n onafgewerkte winkel en uiteindelijk belde de man ons hotel op om te vragen of ze ’n auto wilden sturen. Wat ook gebeurde. “God bless you”: prevelden we de man toe. Er zijn immers geen taxi’s te vinden…want dat bestaat niet in Kandy (zie infra).
- Bij de transfert naar onze definitieve bestemming Habarana, waar we ’n week zouden verblijven, hadden we ’n heel vriendelijke chauffeur. Hij bood ons als drank het sap aan van ’n kokosnoot: het lijkt ‘n weinig op wat naar wit zwemend maar doorzichtig water net als wat melk met veel water erbij. We reden efkes door Hindoe-gebied en onze eerste onverwachte stop was Matale waar de grootste hindoetempel (Sri Muthumariamman Thevasthanam) van de streek zich bevindt (200 LKR pp). Heel mooi maar Piet (als rolstoelgebruiker? als gehandicapte? geen idee) mocht er niet in. Mariamman is een halfgodin die wraak neemt op wie je kwaad deed als je een kokosnoot splijt (buiten) en haar vertelt wie jou leed heeft berokkent. Mariamman is geen echte godin want die zijn altijd goed voor de mensen !
Er werd geofferd bij Ganesh voor betere benen voor Piet.
Daarna gestopt aan het Aluvihara klooster. In de 1ste eeuw voor Christus zijn hier de leerstellingen van Boeddha opgetekend in boeken van palmbladeren die aan mekaar geregen werden. Een oude man toont de techniek in ruil voor een kleine fooi. Er zijn ’n aantal grotten (niet rolstoeltoegankelijk gezien de vele treden) met beelden en fresco’s. Best wel de moeite.
De 2de stop was Nalanda Gedige, het zogenaamde geografische midden van Sri Lanka. Er staat ’n Boeddhistische tempel in de stijl van Zuid-India met ’n bouwwijze die doet denken aan de Maya tempels in Mexico. De ligging aan de rivier Mahawili is schitterend mooi en rustgevend. Heel mooi uitzicht op de bergen. Het is ‘n kleine tempel maar de locatie is schitterend.
- We genoten van ’n jeepsafari in Habarana (de organisator was “The elefant voyage”, net naast het hotel gelegen: 65 € voor 2p, achteraf vernamen we dat we teveel betaald hadden). We kregen dus vooral de olifanten in het Ecopark Hurlulu te zien: soms ’n enkeling, vaak groepjes, soms met kleintjes, soms in de verte, soms dichtbij. Verder wees de chauffeur ons ’n arend aan, enkele papegaaien en nog andere vogels. Piet voelde zich weer thuis (zoals in de Kongo): modderige wegen, veel putten én vriendelijke mensen.
Er zijn heel veel aanbieders van de safari en prijzen vergelijken (wat wij niet deden) is niet overbodig.
De volgende dagen stond de Culturele driehoek op het programma.
- Anuradhapura is ’n must dus wij daarheen. Anuradhapura was de hoofdstad van Sri Lanka van + 250 voor Christus tot + 1000 na Christus. ’n Zeer grote uitgestrekte stad die ooit 2.000.000 mensen telde. In die tijd werden vele tempels en paleizen gebouwd en ook meer dan 1000 km irrigatiekanalen. Tot op heden is het ’n pelgrimsoord. Het is Unesco- werelderfgoed. Ingang: 25 $ pp.
Je kan de ruïne-stad onmogelijk te voet verkennen, soms ligt een site ruim 1km ver van een andere site. In ons boek staan 17 belangrijke overblijfselen beschreven en we bezochten er ’n tiental en toen was onze bobijn af, vooral ook omdat het die dag bloedheet was en in de tempels zijn lange broek verplicht en moeten de schouders bedekt zijn: zweten was het !!!
We begonnen met het Koperen Paleis ( (Loha Pasada) dat eigenlijk geen paleis is. Ten noorden daarvan is de Ruwanweliseya, ’n grote, schitterende stoepa (waren ze aan het schilderen) waarnaar een hellend vlak loopt en langs de muur staan gebeeldhouwde olifantenkoppen.
Vandaar naar ’n tweede stoepa: Tuparama, de oudste van Sri Lanka.
Het Abhayagiri-complex is bijna 2000 jaar oud, in baksteen en zeer impressionant.
Ook de Kuttam Pokuna, tweelingvijvers met schildpadden, ogen mooi.
Het paleis van koning Mahasena is versierd met ’n heel mooie maansteen.
Verder de stoepa in Lankarama die ’n vierkante onderbouw heeft.
Uiteindelijk de rots-tempel (200 LKR pp) van Isurumuniya: ’n tempel vol fresco’s met ’n mooie slapende Boeddha en ’n mooi uitzicht vanop de top van de rotsen op de omgeving. Ook ’n klein museum met ‘n 10-tal zeer goed bewaarde stenen uit de tempel
Voor de rest zagen we in de omtrek ook nog vele eerder verwaarloosde sites waarvan we de meeste enkel maar vanuit de (stilstaande of traag rijdende) auto bekeken. En dan raakten we oververhit. Gedaan ermee.
- Na ’n volle dag Anuradhapura en ’n luie dag (behalve ’n deugddoende zwempartij) maakten we ’n uitstap naar Sigiriya en Hilde heeft de Leeuwenrots beklommen (30 $ pp) waarop, in de 5de eeuw, ’n koning een paleis, lusttuinen, vijvers, … liet aanleggen. De rots is ’n soort tafelberg die je moet beklimmen, meer dan 400 treden. Daarenboven zie je er de enige niet-religieuse fresco’s in Sri Lanka : maagden met ontblote borsten. Ook een Unesco-site.
Hilde deed er 1h15’ over om daarboven te geraken en 45’ bij het dalen. Het was bloedheet en dus zeker voldoende water meenemen want je kan er geen kopen. De touroperatoren gaan al om 6.30 ’s morgens om de hitte te vermijden, wij waren er rond 11u en dan was er niet zoveel volk. Doe het op je eigen tempo en las rustpauzes naar keuze in en laat je geen gids opdringen want die gaan snel want hoe rapper ze terug beneden zijn, hoe sneller ze een nieuwe klant kunnen bedienen !
Terwijl Hilde bezig was met klimmen en dan dalen ging Piet naar het archeologisch museum maar eigenlijk vond hij het niet veel soeps. Dit museum is gedeeltelijk rolstoeltoegankelijk.Toiletten die aangeduid zijn als toegankelijk waren uiteindelijk niet geschikt want 4 marmeren blokken (in kubus-vorm met ’n zijde van ongeveer 50 cm) blokkeerden de toegang tot die toiletten.
- Daarna naar Dambulla. De gouden tempel is ’n moderne grote zittende Boeddha, te zien vanaf de parking. Er is ook een soort centrum bij (‘n 20-tal treden) dat we niet bezocht hebben.
Opnieuw ’n ferme klim (dus niet rolstoeltoegankelijk), meer dan 100 treden en hellende vlakken om de grottempels te bereiken waarvan de plafonds volledig beschilderd zijn met heel mooie fresco’s. In de grotten zijn uit de rotsen ook beelden van liggende, zittende en staande Boeddha’s, soms 40 per grot : heel indrukwekkend. Zeker doen !
- Als afsluiter ’n hoogtepunt: Polonnaruwa, ook ’n oude hoofdstad van Sri Lanka van de 11de tot de 13de eeuw. Deze stad is beter te voet te verkennen dan haar oudere broer Anuradhapura. De afstanden zijn veel kleiner, de paden veel beter maar op het eind was het toch purmen want op de weg lag veel zand.
We deden bijna het hele traject: audiëntiezaal, koninklijke baden, koninklijk paleis, de quadrangle met zijn 7 bezienswaardigheden en waar we de vele treden toch wisten te omzeilen, dit soms op aanwijzen van onze chauffeur.
Dan nog ’n mooie stenen stoepa en andere mooi versierde gebouwen.
Hier is veel meer bewaard gebleven dan in Anuradhapura en de vele versieringen zijn vaak nog heel goed te zien.
Nog ’n hoogtepunt in Polonnaruwa is Gal Vihara die als een van de mooiste monumenten van Sri Lanka beschouwd wordt. Gal Vihara bevatte eerst een 14m lange liggende Boeddha. Later werden er dan nog een staande Boeddha toegevoegd en uiteindelijk nog 2 zittende Boeddha’s. Je moet ook treden doen (5-tal treden en dan een plateau, in een zich herhalend systeem) maar het is echt de moeite en onze chauffeur heeft een andere weg gezocht voor ons en het leger heeft dan nog helpen duwen.
5 (W)Etenswaardigheden
- Met mijn 25 jaar Afrika-verleden had ik geen last van het klimaat in Sri Lanka maar voor Hilde was dat toch veel lastiger want Sri Lanka ligt voorbij Indië even boven de evenaar en het was er dus behoorlijk warm en vele dagen was de temperatuur boven de 35°, enkele keren zelfs ook meer dan 38°.
- De lokale munt is de Srilankaanse roepie (LKR): 1 Euro = 150 LKR ; 1 dollar = 125 LKR. Toen we de ingang (250 LKR) betaalden voor ‘n tempel met ’n briefje van 500 LKR konden ze ons niet 250 LKR teruggeven. ’t Leek ons ’n subtiele manier om hun ( ? ) loon wat op te krikken (?). In het winkeltje waar we ’n fles water kochten kon men ook niet teruggeven maar kreeg Hilde ‘n chocolaatje van de winkelier: sympathiek !
- Onze eerste dag in Sri Lanka werd enkel opgefleurd met seafood in ’n lokaal restaurantje.
- In het hotel in Mount Lavinia genoten we ’s avonds onder de sterren aan het zwembad van ’n rijkelijk buffet.
- De transferts, bvb Mount Lavinia - Kandy; Kandy - Habarana en alle andere transferts, bvb naar bezienswaardigheden, gebeurden dus met ’n huurauto met chauffeur. Alleen in Colombo zijn er taxi’s. Het meest gebruikte, populaire vervoermiddel voor de plaatselijke bevolking om zich te verplaatsen is evenwel de tuktuk (zie Google). Die zijn evenwel volstrekt ongeschikt voor ons ttz zeker voor Piet en daarbij dan nog de rolstoel ?
Wil men iets bezoeken of bekijken dan moet je met ’n verhuurfirma onderhandelen over prijzen, duur van de rit of ritten …. Via het hotel in Habarana hebben we voor 3 dagen ’n auto gehuurd van 10h tot 17h voor 200 $. De chauffeur verwacht wel nog ’n fooi van 15 %. De chauffeur brengt je naar de afgesproken plaatsen. Dan kan je de bezienswaardigheid gaan bekijken of het museum gaan bezoeken en, in afspraak, blijft de taxichauffeur geduldig wachten om je dan te brengen naar de volgende bestemming. Onze 3 chauffeurs hebben ons ook steeds geholpen om de rolstoel te helpen duwen op moeilijk terrein. Ze mogen niet gidsen (om geen concurrentie te doen aan de officiële gidsen) maar kunnen toch ook wel wat vertellen bij momenten. Toch letten ze goed op om dit onopvallend te doen.
- Als men uit eten gaat en je bent goed gekruide gerechten niet gewend, meld dan gewoon dat je je gerechten “not spicy” wenst want zelf “a little spicy” is dan al veel te sterk gekruid want het bevat dan de befaamde pilipili . En als je al eens “not spicy” vergeet te melden ondervonden we meer dan eens dat het toch wel “erg pikant” kan zijn
- “Herbal massages” mag men ook niet missen al gaat het er soms ’n beetje potig aan toe want men gebruikt niet alleen de handen maar ook de ellebogen of de hele arm. Er is ook de “herbal steambath”. Je ligt op ’n rooster met kruiden en daaronder maken ze stoom en roep maar ’n paar maal "to hot” opdat ze wat ventilatie maken. Daarna nog ’n douche en ’n spicy herbal drink. Hilde vond het geslaagd en Piet was blij dat hij er niet aan begonnen is want het is potentieel gevaarlijk om zich te verbranden gezien hij die hitte niet zo aanvoelt op de verlamde benen…
Je hebt ook Ayurveda-massage maar dat deden we niet.
-In Sri Lanka is het verboden om te roken op straat en op openbare plaatsen. Enkel thuis en in de restaurants mag het wel.
- In de door ons bezochte hotels kon je alles met VISA betalen,dus niet veel cash geld nodig. Geld wisselen in hotels is wel duurder maar we zagen niet zoveel gelegenheden om het elders te doen.
- Wij hebben geen speciale inentingen genomen, maar wie twijfelt kan het Tropisch instituut voor Tropische geneeskunde om raad vragen: www.itg.be.
- Op de religieuze sites moet je je schoenen uitdoen. In openlucht moet men dus op blote voeten lopen en de stenen zijn vaak bloedheet voor onze tere voeten. Neem een paar kousen mee dat je dan steeds aantrekt want dàt is geen probleem.
Op het hele tempeldomein, ook in open lucht, moeten de hoofddeksels af en shorts of blote schouders zijn verboden. Best wel warm bij momenten.
- In hotels en restaurants is het geven van fooien verwacht. Ook de chauffeurs van ‘n huurauto verwachten ‘n fooi, zelfs bij ’n afgesproken vaste prijs. Dit omdat hij vaak niet de eigenaar is van de auto.
- Hard praten of boos worden bij onderhandelingen is een grove belediging en nooit in je voordeel. Hou het rustig en keep on smiling….
- Een wiebelende beweging van het hoofd die lijkt op onze neen, is in Sri lanka de lichaamstaal voor ja. Vergis je dus niet !!!
- Wij hadden gelezen dat de chauffeurs in Sri Lanka echte zotten zijn op de baan tijdens het rijden, maar dat kunnen wij niet beamen. Al onze chauffeurs reden nooit sneller dan de toegelaten 70 km/h. Er zijn geen autosnelwegen, alleen wat wij noemen secundaire wegen en daar kan je zelden sneller rijden dan 50 km/h in wat wij de bebouwde kom zouden noemen.
- Als Hilde ’n locatie (tempel, museum en C°) bezocht dat niet rolstoeltoegankelijk was, dan had Piet, die buiten bleef, daar ter plekke meestal contact met Srilankezen en ging het gesprek nogal dikwijls over de bezienswaardigheid bezocht door Hilde. Aldus was Piet eveneens blij, naast de bezochte bezienswaardigheden, de niet-bezochte bezienswaardigheden van dit land ’n beetje te leren kennen via die gesprekken en daardoor ook contact te hebben met de inwoners van dit land. Wat eveneens ’n surplus betekent.
Wat ons betreft: Sri Lanka : 8 op 10 !!!!
MAAR nogal wat bezienswaardigheden zijn niet rolstoeltoegankelijk. Niet echt ‘n aanrader dus voor rolstoelgebruikers? Laat ons stellen dat Sri Lanka niet echt rolstoelvriendelijk is maar hun inwoners zijn wel rolstoelgebruikersvriendelijk. En daarom zijn we echt blij Sri Lanka ontdekt te hebben.