Straatsburg en de Elzas voor groot en klein

Dit jaar startten we onze vakantie in Cochem in de Moezel (klik op de link om dit verslag te lezen), daarna reisden we met ons 3 (Thomas en Lien, beiden rolstoelgebruikers, en Ina 18 maanden) door naar de Elzas.

We logeren er eerst één nacht in Haguenau.  We logeren er via Jetair/TUI in half pension in Hotel Europe.  Het hotel is langs achter toegankelijk.  Via een helling bereik je er een deurbel.  De deur komen ze dan voor je opendoen. Overdag lieten ze hem dan wel openstaan.
De kamer zelf was toegankelijk. Er was een inloopdouche met een relatief hoog vrijstaand douchestoeltje, zonder rugleuning, en twee kleine handgrepen.  De kamer zelf is ook ruim, zelfs met het kinderbedje. We weten wel niet meer zeker of we met de rolstoel tot naast het bed konden.  
Het babybedje zelf hadden we blijkbaar niet op voorhand gevraagd?  En wordt enkel op vraag voorzien. Gelukkig was er nog eentje voorradig.
Om naar de ontbijtruimte, het restaurant, het zwembad,… te gaan moet je telkens langs achter-over de parking vooraan-tot net voor de trapjes aan de hoofdingang.  Dus allemaal prima toegankelijk, maar misschien toch niet helemaal zoals je het droomt.  Gelukkig voor ons was het mooi weer.
Van het avondmaal waren we niet onder de indruk.  Ina mocht gratis mee van het half pension genieten, maar dat betekende dan ook dat ze letterlijk van ons eten mocht mee-eten.  Water dronk ze uit mijn glas. Bij het hoofdgerecht kreeg ze wel een leeg bord, en op ons verzoek zelfs een lepeltje.
Ontbijt: ok.  

STRAATSBURG:
We parkeerden in het centrum, nabij de voetgangerszone, en Straatsburg vonden wij vrij vlak, en best wel te doen met onze manuele rolstoel.

Onze echte vakantie boekten we echter in Marckolsheim (http://www.gites-petermann.eu/).  We boekten nog aan 300 euro (ondertussen is het 350 euro) voor een hele week.  De gite bereik je via een afsluitbaar koertje, en een lichte helling van enkele meters.  Je komt binnen in de keuken (niet aangepast) en niet erg ruim.  De badkamer is ruimer, voor ons ruim voldoende, maar wellicht maar net voldoende voor wie een elektronische rolstoel gebruikt.  Er is een inloopdouche met opklapbaar douchestoeltje, en twee handgrepen. Heb je meer steun nodig?  Buiten staan er eenvoudige plastiek tuinstoeltjes…
De slaapkamer kan je aan de ene kant van het (smalle) twee-persoonsbed vlot met de rolstoel raken(inclusief draaien).  De andere kant kan je enkel met een kleine manuele rolstoel bereiken.  Op de bovenverdieping staan nog 3 bedden;  Alles lijkt ingericht met oude spullen, maar volgens ons zitten we hier heel goed.
We zitten echt in het centrum van Marckolsheim, tegenover het stadhuis (ik weet wel niet of dit bij ons ook een stad, dan wel eerder een gemeente zou noemen…), en op 50 meter van de toeristische dienst!  Het centrum is ook bijzonder toegankelijk met de rolstoel.  Voetpaden en weg, alles is op één niveau.  Klein detail… alle bakkers beginnen met trappen.  Als je even de kortste weg (voorbij het zwembad) zoekt is het wel maar zo’n km naar de supermarkt (Super U).  

MARCOLSHEIM is voor ons de perfecte uitvalsbasis.  Het is er vlak, en het ligt op een relatief korte afstand met de wagen van andere plaatsen die misschien wel interessanter zijn. We bezochten Sélestat en natuurlijk Colmar, beiden ook relatief vlak.

Dorpjes als RIKEWHIR en HUNAWIHR spreken nog veel meer tot de verbeelding, en ook de streek daar is veel mooier.  Maar met onze rolstoelen kunnen wij daar echt niets beginnen!
In Riquewihr nemen we (zonder rolstoel) het toeristisch treintje. De chauffeur doet ons eigenlijk het ritje cadeau.

LA MAISON BLEU
Dit restaurantje vlakbij ons logement is ook volledig toegankelijk (inclusief toilet).  Het is er bovendien lekker, en de uitbaters zijn vriendelijk (gesloten op maandagavond en zaterdagmiddag).  Ook met kinderen ben je er bijzonder welkom:  eetstoel, kleurpotloden en kleurprent!

JARDIN DES CINQ SENS – SAASENHEIM:
In onze toeristische info vonden we deze tuin (met rolstoellogo). Daar het vlakbij was, even naartoe geweest.  Eerlijk is eerlijk, dit is echt niet toegankelijk, het is eigenlijk één grasvlakte van een kleine 20 m op een 10 meter, met daarin 5 zones om de zintuigen te prikkelen.  Een waterpartijtje om naar te kijken bessen om te proeven, een insectenkastje om bij te luisteren, een kruidentuintje om te ruiken, en een padje om met blote voeten op te lopen (voelen)  Ook al is het niet toegankelijk, ik vond het wel leuk om met onze Ina te doen.  Het was wel iets op haar maat, en ook met kleuters misschien wel leuk, maar zeker niets om voor om te rijden!

JARDINS DE GAIA – WITTISHEIM
Ook dit kreeg onze toeristische info een rolstoellogo, en terecht.  Je kan er zeer vlot binnen, en is het is een mooie tuin.  Tot onze verbazing kan je er echter niet in rondwandelen! Het is eigenlijk een theehuis. De rust die er heerst doet goed.  Alléén met z’n twee hadden we er zeker op het (overdekte) terras een thee besteld, terwijl we genoten van de mooie tuin en vijver!

WANDELING LANGS CANAL DU RHONE AU RHIN
Vanuit Marckolsheim (plannetje in de toeristische dienst vragen), maakten we ook nog een wandeling naar het kanaal, waarlangs we dan het fietspad volgden.  Dit was ook wel leuk om te doen.
 

Lien, Thomas en Ina (2014)