Roadtrip door Israël

Een voetgangersbrug naar enkele belangrijke plaatsen in Jeruzalem. De schrijfster komt ook in beeld.

 

Geschreven door L.

Ik ben manuele rolstoelgebruiker en had mijn vriend mee.

Het vliegtuig naar Israël hebben we genomen met Brussels Airlines, ik neem niet anders meer door de goede ervaringen die ik bij hen heb.

Luchthaven van Tel Aviv beschikt over goed aangepaste toiletten. De auto (waar mijn vriend gans de reis mee gereden heeft) hebben we gehuurd bij Hertz. Gezien mijn vriend reed hadden we geen aanpassingen nodig, dus hierover weet ik niets te vertellen.

De eerste stop van de reis van Netanya, een kuststad. We zijn hier een halve dag gebleven en hebben het strand bezocht, het was even wandelen, maar ze hebben een lift die je tot op het strand brengt. Het (natte) zand was zelfs hard genoeg om zelfstandig op te kunnen rollen.

Hierna zijn we naar Caesarea gereden om oude ruÏnes van de Romeinen te bezoeken. Het was zeer druk (een feestdag), maar we hadden nog de mogelijkheid om dicht te parkeren en 95% was rolstoeltoegankelijk. Af en toe waren stukken wat hobbelig, maar het meeste was te doen op houten planken waarmee ze paden gemaakt hadden.

Hierna zijn we doorgereden naar een ander stukje van het park, Mei Kedem. Eenmaal aangekomen bleek dit met de rolstoel niet te doen. Overal kiezeltjes en het grootste deel van de activiteit bleek zich in het water te bevinden. Daarom zijn we doorgereden naar een 'berg' met tuinen en musea die behoren aan de Rothschild, Park Ramat Hanadiv. Omdat het bijna sluitingstijd was hebben we maar de helft van de botanische tuinen kunnen zien maar alles was goed te doen.

Daarna zijn we doorgereden naar Haifa, de Ba'hai Gardens hebben we niet bezocht omdat deze grotendeels uit trappen bestaan, maar je hebt prachtig uitzicht vanuit Haifa zelf. 

Het plan was om Mount Carmel national park te bezoeken, maar omdat hier niet echt een 'ingang' of andere wandelpaden vonden zijn we direct doorgereden naar Nazareth. Daar was het even zoeken naar parking maar uiteindelijk zijn we een aantal dingen kunnen gaan bezichtigen.

De belangrijkste toeristische trekpleisters in Nazareth zijn toegankelijk gemaakt. Je moet het gewoon even gaan vragen allemaal (b.v. waar is de lift), je kan er als toerist 'routes' volgen doorheen Nazareth. Wij hebben de pelgrimsroute gevolgd. Helaas bleek dit onmogelijk met de hulp van mijn vriend alleen en hebben we hulp moeten vragen aan de locals om ons te helpen. Nazareth is zeer 'op en neer' :)

Verder naar Tiberias! Deze stad hebben we zelf niet bezocht omdat wij vooral naar het Meer van Galilee, Capernaum, Tabha,... wilden gaan. Ook hier was alles vrij toegankelijk gemaakt (met wat hulp van mijn vriend) kon ik vrijwel overal wel 'alles' zien. Capernaum was minst toegankelijk, maar is ook een ruïne dus meer kun je niet verwachten.

Van het noorden van het meer van Galilee zijn we naar het zuiden gereden naar Yardenit, de plaats waar veel Christenen zich de dag van vandaag laten dopen. Heel mooie plaats! In de Jordaan zelf kon ik niet 'baden', maar het uitzicht was genoeg.

Nu kwamen 3 dagen Jeruzalem aan bod. Hiervoor hadden wij een gids gevraagd die ervaring had met rolstoelgebruikers. Dit was op voorhand geregeld via Sahara Travel (een Nederlandse organisatie). De gids kwam ons iedere dag halen en terug brengen naar onze AirBnb.

Dag 1 zijn we naar de Westelijke Jordaanoever getrokken, daar hebben we een moskee bezocht waar Abraham begraven ligt (Jericho). Deze was totaal niet toegankelijk (maar was ons duidelijk gemaakt). Met de hulp van 3 mannen zijn uiteindelijk alle trappen overbrugd kunnen worden. Hierna zijn we naar Bethlehem gereden om de Geboortekerk van Jezus te bezoeken, het was er heel druk. De begraafplaats zelf hebben we niet kunnen zien, was ook terug met een smal trapje naar beneden en dit zag ik niet meer zitten na die ochtend. Heel indrukwekkend allemaal!

Dag 2 was de Tempelberg zelf aan de beurt, om de Al Aqsamoskee en de Rotskoepel te kunnen bezoeken moet je als niet-moslim toerist vroeg in de ochtend gaan, na 11u zijn geen toeristen meer toegelaten, het is een aanrader! De ingang is rolstoeltoegankelijk gemaakt, allemaal zeer vlotjes. De uitgang als je het vraagt waarschijnlijk ook ;) een smalle straat met kasseien, onder stenen bogen.

Ook de klaagmuur is vlotjes te bezoeken (toegankelijk toilet!). De Via Dolorasa (foto) is met momenten moeilijk en op andere momenten onmogelijk, hierin moet je je weg wat zoeken.

Dag 3 Een ruïne in Hebron gaan bezoeken, zeer mooi! Als je door een halve cm zand kunt rijden is dit ideaal om te bezoeken. En de Olijfberg, met de auto te bezoeken, maar goed te doen en prachtig uitzicht.

Hierna zijn we naar Mitzpe Ramon gereden, ook hier had ik voor de jeep safari aan Sahara Travel gevraagd of zij een organisatie kenden die ervaring had met rolstoelgebruikers. Stipt om 9u 's morgens stond Nir van Deep Desert aan onze AirBnB, een erg toffe jonge kerel die een gepaste afstand hield om al dan niet te helpen met de tocht doorheen de Ramon Crator.

De dag erna zijn we op weg naar Eilat gestopt in Timna Park. Dit was voor mij een beetje een teleurstelling. Het was mij al opgevallen dat je in Israël nergens een korting krijgt als persoon met een beperking. Maar omdat tot nu toe alles vrij goed te doen was stak ik het daarop. In Timna Park moest ik echter ook de volle pot betalen en was misschien 5% van het park te doen voor een rolstoelgebruiker. Er zijn in dat park een aantal zaken om te bezichtigen. Je hebt een pad dat je kan volgen met de auto die je naar die punten leidt. Van pakweg de 10 plaatsen kon ik er 2 à 3 zien vanuit de auto, voor de rest moest ik uitstappen en over zandwegen, trappen, rotsen,... geraken. Heel lastig in die hitte, dus na een tijd heb ik het ook gelaten. Was wel indrukwekkend. Ik heb met het park gemaild na thuiskomst, maar geen reactie op gekregen. B.v. ze hadden een toegankelijk toilet middenin een zandbak gezet bij wijze van spreken.

Na het park zijn we naar Eilat gereden om hier te slapen. De dag erop vertrokken we naar Petra (Jordanië). Het is een 2 uur durende auto rit. Ook hier had ik via Sahara Travel een gids gevraagd die gekend was met rolstoelgebruikers, net zoals in Jeruzalem bleek dit nodig te zijn.

Ik was b.v. niet van plan om de Siq al wandelend te doen, maar paard en kar te nemen; dit bleek helemaal niet nodig want de Siq is heel vlot te doen met de rolstoel. In Petra kun je blijkbaar wel een aantal dagen wandelen, met de rolstoel kun je hier maar een klein stukje van doen, maar het is prachtig en helemaal de moeite.De siq is een pad tussen enorme rotswanden van makkelijk 20 meter hoog.

Na Petra zijn we naar Wadi Rum gereden, we zijn in een tentenkamp in de woestijn blijven overnachten. Woestijn = lastig, maar de slaapplaatsen zelf zijn toegankelijk. Het is een beetje kamperen, ideaal voor een nacht of 2 maar niet meer. De dag erop terug een jeeptocht doorheen de woestijn van Wadi Rum. Was wat behelpen, maar de uitzichten zijn prachtig.

Eenmaal terug in Israël zijn we de Dode Zee gaan opzoeken. Rijd tot in Ein Bokek en ga naar een spa genaamd 'Premier Beach'. Hier heb je rolstoeltoegankelijke toiletten (handig om je om te kleden) en een ramp om tot in de Dode Zee te rijden, niet echt aan te raden maar soit ;)

Dat het pad "een klein beetje hobbelig" was, zei de dame aan de kassa. Dat blijkt zacht uitgedrukt.Dag erna zijn we naar Masada National Park geweest, omdat wij van Arad kwamen hebben we dichtsbijzijnde ingang genomen. Deze bleek ontoegankelijk en staat nergens vermeld. Het is belangrijk om de hoofdingang te nemen waar de kabelliften zijn. Want om op Herodes zijn berg te geraken heb je die nodig. Ook hier krijg je geen korting als persoon met een beperking, terwijl een groot stuk nog niet toegankelijk gemaakt is. Ik heb aan de kassa hier wel mijn stoute schoenen aangetrokken en mocht aan kindertarief binnen.

Wat de kassierster omschreef als 'a bit bumpy, but all the rest is very flat' bleek niet zo te zijn, waarschijnlijk hebben ze hun paden getest met een rolstoel op rupsbanden of zo. Nu hetgeen die paden heeft is echt wel top. Het is helaas een kleiner stuk dan dat ze laten uitschijnen, maar daarom niet minder waard om te bezoeken want de uitzichten zijn top!

Zo zat de reis er op.

pluspunten: meer toegankelijke toiletten dan in Vlaanderen precies, hulpvaardige bevolking en blauwe parkeerkaart wordt algemeen aanvaard als bewijs van handicap, terwijl Europa hier geen akkoorden over heeft

 

Hoe goed vond je dit reisverslag?: 
4
Gemiddeld: 4 (1 stem)